Lib. Cap. Par.

 1    1,   1, 1  |  praegravati cum et uideri uolunt scire quod nesciunt et quod uolunt
 2    1,   1, 1  |           nesciunt et quod uolunt scire non possunt, praesumptiones
 3    1,   1, 3  |            neque enim iudicavi me scire aliquid in uobis nisi Iesum
 4    1,   6, 11 |       mirabilia solus. Quod uelim scire de quo dictum accipiant.
 5    1,  11, 23a|         enim iudicavi me, inquit, scire aliquid in uobis nisi Christum
 6    1,  11, 23a|          nesciebat quod per illum scire non poterant. Et hoc solum
 7    1,  11, 23a|         poterant. Et hoc solum se scire dicebat quod eos per illum
 8    1,  11, 23a|        dicebat quod eos per illum scire oportebat. Denique sciebat
 9    4, prae, 1 |   scientiam scientiae; praeposuit scire infirmitatem suam magis
10    4, prae, 1 |      infirmitatem suam magis quam scire mundi moenia, fundamenta
11    5,   2, 3  |       sapientia et ab eo quod est scire dicta est scientia, ita
12    8,   2, 3  | summitatem respiramus si antequam scire possimus quid sit deus,
13    8,   2, 3  |       quid sit deus, possumus iam scire quid non sit. Non est enim
14    8,   4, 6  |           sciat. Et quid est deum scire nisi eum mente conspicere
15    8,   6, 9  |        sentimus animum, sed etiam scire possumus quid sit animus
16    9,   1, 1  |         se, inquit, putat aliquid scire, nondum scit quemadmodum
17    9,   1, 1  |           nondum scit quemadmodum scire oporteat. Quisquis autem
18   10,   1, 1  |           iam scientium sed adhuc scire cupientium quamque doctrinam.
19   10,   1, 2  |       significetur ignorat, cupit scire quidnam sit, id est sonus
20   10,   1, 2  |          quaerit). Sed in eo quod scire studet quid amet inquirimus,
21   10,   1, 3  |           animi, hoc est uolentis scire quod nescit, non est amor
22   10,   1, 3  |       quam scit propter quam vult scire quod nescit. Aut si tam
23   10,   1, 3  |           dici cum dicitur: 'Amat scire incognita,' ac si diceretur: '
24   10,   1, 3  |      fieri potest ut amet quisque scire incognita, ut autem amet
25   10,   1, 3  |          frustra ibi est positum 'scire' quoniam qui scire amat
26   10,   1, 3  |       positum 'scire' quoniam qui scire amat incognita non ipsa
27   10,   1, 3  |          ipsa incognita sed ipsum scire amat. Quod nisi haberet
28   10,   1, 3  |           haberet cognitum, neque scire se quidquam posset fidenter
29   10,   1, 3  |           necesse est ut quid sit scire sciat; sed etiam qui dicit: '
30   10,   1, 3  |      dicere, scit utique quid sit scire quia et discernit ab sciente
31   10,   1, 3  |           unde sciret si quid sit scire nesciret? ~
32   10,   2, 4  |      ardentissimo appetitu instat scire quod nescit. Aut enim iam
33   10,   2, 4  |       ante locutus sum. Aut ipsum scire quisque amat, quod nulli
34   10,   2, 4  |          quisque amat, quod nulli scire aliquid cupienti esse incognitum
35   10,   2, 4  |      uidentur amare incognita qui scire aliquid uolunt quod nesciunt
36   10,   3, 6  |          est dicere non eam totam scire quod scit. Non dico: 'Totum
37   10,   3, 6  |     scientem, nec potest quidquam scire nisi tota. Scit se igitur
38   10,  10, 14 |           et uelle et cogitare et scire et iudicare quis dubitet?
39   13,   3, 6  |         in quibusdam rebus possit scire quid omnes uelint. Vnde
40   13,  19, 24 |        colossenses: Volo enim uos scire, inquit, quantum certamen
41   14,   1, 3  |          plurimum. Aliud est enim scire tantummodo quid homo credere
42   14,   1, 3  |          aeterna est, aliud autem scire quemadmodum hoc ipsum et
43   14,   5, 8  |        quae scimus non nisi mente scire possimus? ~
44   14,   7, 9a |          miro modo si potest dici scire nescimus. Denique recte
45   14,   7, 9a | commemorat dicitur: 'Scis hoc sed scire te nescis; commemorabo et
46   15,   2, 3  |       uidentur bona non potuerunt scire eum qui est neque operibus
47   15,   6, 10 |          sapientiam quae deus est scire alia et nescire se ipsam,
48   15,  12, 21a|      potest qui se uivere dixerit scire. Mille itaque fallacium
49   15,  12, 21a|          me uivere,' unum aliquid scire se dicit. Proinde si dicat: '
50   15,  12, 21a|        Proinde si dicat: 'Scio me scire me uivere,' duo sunt. Iam
51   15,  12, 21a|        quod scit haec duo tertium scire est. Sic potest addere et
52   15,  12, 21a|       Scio me hoc uelle et hoc me scire scio,' iam his duobus et
53   15,  12, 21a|          et quartum quod haec duo scire se sciat, et similiter in
54   15,  12, 21a|           non fallitur. Et si hoc scire se dicat, addit quantum
55   15,  12, 21a|           me nolle scio et hoc me scire scio,' iam etsi non commoda
56   15,  12, 21a|      nobis uoluit. Absit etiam ut scire nos negemus quae testimonio
57   15,  13, 22a|           hoc est nobis esse quod scire uel sapere, quoniam esse
58   15,  15, 25 |           uivere, sempiternum est scire quod uivit, nec tamen sempiternum
59   15,  15, 25 |      cogitare quamvis non desinat scire. Ex quo fit ut si test esse