Lib. Cap. Par.

 1    1,   6, 9 |          Hic est uerus deus et uita aeterna. ~10.
 2    1,   6, 10|      trinitas. Neque enim ipsa uita aeterna mortalis est secundum aliquam
 3    1,   6, 10|           hoc filius dei, quia uita aeterna est, cum patre etiam ipse
 4    1,   6, 10|           participes efficimur uita aeterna, aliud nos qui eius participatione
 5    1,   8, 17|         actionum omnium finis atque aeterna perfectio gaudiorum. Filii
 6    1,   8, 17|            ait: Haec est autem uita aeterna ut cognoscant te unum uerum
 7    1,   8, 17|     uidebunt. Et quia haec est uita aeterna, dicit deus in psalmis:
 8    1,  10, 22|         ipse est uerum deus et uita aeterna; secundum formam servi factus
 9    1,  11, 26|             quia mandatum eius uita aeterna est. Quae ego loquor, ita
10    1,  11, 26| incommutabilem uitam, quod est uita aeterna. Cum ergo uerbum dei sit
11    1,  11, 26|          dei sit uerus deus et uita aeterna sicut in epistula sua dicit
12    1,  11, 26|             quia mandatum eius uita aeterna est. ~27.
13    1,  12, 30|           morte in uitam. Haec uita aeterna est illa uisio quae non
14    1,  12, 30|       aeternam. Quae est autem uita aeterna nisi illa uisio quae non
15    1,  12, 31|      aeternam quaerebat, uita autem aeterna est in illa contemplatione
16    1,  12, 31|       aeternam. Quid est autem uita aeterna nisi ut cognoscant te, inquit,
17    2,   5, 9 |             Ordo quippe temporum in aeterna dei sapientia sine tempore
18    2,  18, 33|              Potestas eius potestas aeterna quae non praeteribit, et
19    3,   2, 8 |             Hierusalem mater nostra aeterna in caelis. Ita enim canitur:
20    4, prae, 1|      ueritate nec in uoluntate quia aeterna ibi est ueritas, aeterna
21    4, prae, 1|            aeterna ibi est ueritas, aeterna caritas; et uera ibi est
22    4,  18, 24|                      Quia igitur ad aeterna capessenda idonei non eramus
23    4,  18, 24|            sanandos et traiciunt ad aeterna sanatos. Mens autem rationalis
24    4,  18, 24|        Promittitur autem nobis uita aeterna per ueritatem a cuius perspicuitate
25    4,  18, 24|        promittitur autem nobis uita aeterna, et dixit ueritas (non quae
26    4,  18, 24|        ueritas: Haec est autem uita aeterna ut cognoscant te unum uerum
27    4,  18, 24|            ab eo quod orti sumus ad aeterna transire possemus nisi aeterno
28    5,  16, 17|              tempora autem non esse aeterna propter uarietatem et mutabilitatem,
29    6,   3, 5 |            par magnitudo quae minus aeterna est atque ita cetera. An
30    6,   4, 6 |          omnino inseparabilis atque aeterna conexio ne absurde dici
31    6,   9, 11|            ait: Haec est autem uita aeterna ut cognoscant te unum uerum
32    7,   3, 5 |       humilitatem quae mansio nobis aeterna est per divinitatem. Quoniam
33    8,   7, 11|         intentos atque suspensos ad aeterna atque interiora conuerteret:
34    9,   7, 12|                      In illa igitur aeterna ueritate ex qua temporalia
35   12,  12, 17|     corporis corporalia sentiuntur; aeterna uero et incommutabilia spiritalia
36   12,  14, 22|             debemus ut ad illa bona aeterna ueniamus. Quamobrem quidquid
37   13,   1, 2 |          temporalibus commemorantur aeterna. Ac per hoc aliqua ibi ad
38   13,  16, 21|          neminem Christo indutum in aeterna morte debita detinere debuerit
39   14,   1, 3 |          uitam beatam quae non nisi aeterna est, aliud autem scire quemadmodum
40   14,   1, 3 |   commendare curavi, a temporalibus aeterna breviter ante distinguens
41   14,   1, 3 |             temporalibus disserens, aeterna uero in hunc librum differens,
42   14,   1, 3 |            propter adipiscenda ipsa aeterna esse monstravi. Fidem quoque
43   14,   1, 3 |        temporaliter gessit atque ad aeterna pervexit ad eandem aeternorum
44   14,   1, 3 |      temporalem fidem quae tamen ad aeterna perducit referantur, ueras
45   14,   7, 10|         dominantem qua contemplatur aeterna. Atque id duobus uoluminibus
46   14,   9, 12|          erat, desinant esse cum ad aeterna perduxerint nonnulla quaestio
47   14,  12, 15|             sapiens erit, atque ubi aeterna, ibi beata regnabit. Sic
48   14,  17, 23|            amorem a temporalibus ad aeterna, a uisibilibus ad intellegibilia,
49   14,  19, 25|             sicut ait ueritas, uita aeterna ut cognoscant te, inquit,
50   15,   4, 6 |           nobis beata quae non nisi aeterna est uita promittitur trinitatem
51   15,   7, 13|          cogitando aspicit sed una, aeterna et immutabili atque ineffabili
52   15,  16, 26|     informis neque formata ipsa ibi aeterna est immutabilisque substantia.~