Lib. Cap. Par.

 1    1,  11, 24|       dictum est: Ante omnes colles genuit me, id est ante omnes altitudines
 2    1,  11, 26|          habere uitam in semetipso, genuit filium esse incommutabilem
 3    1,  12, 29|            ut significaret quia sic genuit filium, an ex illa qua loquitur
 4    1,  12, 29|            enim quod aequalem pater genuit filium iudicat cum illo.
 5    2,   2, 4 |           aliud intellegitur quam: 'Genuit filium qui est uita,' sic
 6    2,   2, 4 |     doctrinam,' bene intellegitur: 'Genuit filium qui est doctrina';
 7    3,  11, 24|      inquilinus in terra Madian ubi genuit filios duos. Et completis
 8    4,  20, 27|           illa putaretur quae istam genuit (hoc enim nullus umquam
 9    4,  20, 28|           quo natum est. Mittit qui genuit; mittitur quod genitum est.
10    4,  20, 29|                    Sicut ergo pater genuit, filius genitus est; ita
11    4,  20, 29|            est. Sed quemadmodum qui genuit et qui genitus est, ita
12    4,  21, 32| absurdissime tamen aut a filio quem genuit aut ab spiritu sancto qui
13    5,  14, 15|          filium principium est quia genuit eum. Vtrum autem et ad spiritum
14    6,   1, 2 |             habendo sapientiam quam genuit, non exsistendo per se pater
15    6,   1, 2 |         magnitudine magnus sit quam genuit et ea bonitate bonus et
16    6,   2, 3 |          magnus ea magnitudine quam genuit, sive iustus ea iustitia
17    6,   2, 3 |             iustus ea iustitia quam genuit, sive bonus ea bonitate
18    6,   2, 3 |         sive bonus ea bonitate quam genuit, sive potens ea potentia
19    6,   2, 3 |           potentia uel uirtute quam genuit, sive sapiens ea sapientia
20    6,   2, 3 |           sapiens ea sapientia quam genuit --- magnitudo autem ipsa
21    6,   2, 3 |          sapientia sapiens est quam genuit --- quidquid ergo ad se
22    6,   2, 3 |       praecessit genitor illud quod genuit. Quod si ita est, hoc solum
23    6,   3, 5 |          utique maior est eo qui se genuit, nec ille maior est ea magnitudine
24    7,   1, 1 |          sapientia sapiens sit quam genuit et hac uirtute potens quam
25    7,   1, 1 |             hac uirtute potens quam genuit, et quia semper potens et
26    7,   1, 1 |           potens et sapiens, semper genuit uirtutem et sapientiam.
27    7,   1, 1 |             dicens. Verbo enim quod genuit dicens est, non uerbo quod
28    7,   1, 1 |        uirtute atque sapientia quam genuit sicut non singulus dicens
29    7,   1, 1 |          uerbo et cum eo uerbo quod genuit, atque ita magnus ea et
30    7,   1, 1 |             cum ea magnitudine quam genuit? Et si non alio magnus,
31    7,   1, 1 |           ea et cum ea deitate quam genuit ut sic sit filius deitas
32    7,   1, 1 |             ipsum est ideo sit quia genuit essentiam suam. Sicut enim
33    7,   1, 1 |         magnus est non nisi ea quam genuit magnitudine, ita et est
34    7,   1, 1 |             et est non nisi ea quam genuit essentia quia non aliud
35    7,   1, 2 |            ad filium quam essentiam genuit et qua essentia est quidquid
36    7,   1, 2 |          sed hac ipsa essentia quam genuit sicut hac ipsa magnitudine
37    7,   1, 2 |             magnitudine magnus quam genuit, ergo et magnitudo dicitur
38    7,   1, 2 |       incipit non ea sapientia quam genuit sapiens esse pater quia
39    7,   1, 2 |       desinet. Quod si et pater qui genuit sapientiam ex ea fit sapiens
40    7,   1, 2 |           per illam sapientiam quam genuit sapiens est pater; alioquin
41    7,   1, 2 |            ipse illam, sed illa eum genuit. Quid enim aliud dicimus
42    7,   1, 2 |           Proinde si sapientia quam genuit causa est illi ut sapiens
43    9,  12, 18|           suum sicut cognoscendo se genuit notitiam suam? An eo quidem
44   15,   3, 5 |          explicatur ita ut deus qui genuit filium non solum sit pater
45   15,   7, 12|           dicatur sapiens esse quam genuit. Vbi enim non est intellegentia
46   15,  14, 23|       tamquam se ipsum dicens pater genuit uerbum sibi aequale per
47   15,  17, 29|        gignendo dedit. Sic ergo cum genuit ut etiam de illo donum commune
48   15,  21, 40|            mendaciter sed ueraciter genuit, quemadmodum potui, non