Lib. Cap. Par.

 1    8,   6, 9 |                sit iustus, apud se ipsum quaerit quid respondeat; et quisquis
 2    8,  10, 14|                 existimet invenisse quod quaerit, sed sicut solet inveniri
 3    9,  12, 18|               dici potest quia omnis qui quaerit invenire vult, et si id
 4    9,  12, 18|            notitiam pertineat, omnis qui quaerit nosse vult. Quod si ardenter
 5   10,   1, 2 |                Hoc ergo qui ardenti cura quaerit ut noverit studioque accensus
 6   10,   1, 2 |               agitur; non enim hoc nosse quaerit). Sed in eo quod scire studet
 7   10,   1, 2 |              quaerat ac discat. Quod dum quaerit utique in studio discendi
 8   10,   3, 5 |               mens cum ardenter se ipsam quaerit ut noverit dum incognita
 9   10,   3, 5 |                Ecce enim mens semetipsam quaerit ut noverit et inflammatur
10   10,   3, 5 |                   Ita dum illud amat hoc quaerit, et notum amat illud propter
11   10,   3, 5 |                  amat illud propter quod quaerit ignotum. Sed cur memoria
12   10,   3, 5 |                  se ipsam. Deinde cum se quaerit ut noverit, quaerentem se
13   10,   3, 5 |                Quapropter eo ipso quo se quaerit magis se sibi notam quam
14   10,   3, 5 |                  atque nescientem dum se quaerit ut noverit.~6.
15   10,   4, 6a|               Postremo cum se nosse mens quaerit, mentem se esse iam novit;
16   10,   4, 6a|               atque ita dum mentem nosse quaerit non se ipsam quaerat. Quapropter
17   10,   4, 6a|                   Quapropter quoniam cum quaerit mens quid sit mens novit
18   10,   4, 6a|                 esse mentem cum autem se quaerit; hoc tantummodo noverit
19   10,   4, 6a|                 quid quaerat et se ipsam quaerit, se ipsam utique novit.
20   10,   4, 6a|            utique novit. Quid ergo adhuc quaerit? Quod si ex parte se novit,
21   10,   4, 6a|              novit, ex parte autem adhuc quaerit, non se ipsam sed partem
22   10,   4, 6a|                 se ipsam sed partem suam quaerit; cum enim ea ipsa dicitur,
23   10,   4, 6a|               quanta sit tota. Atque ita quaerit quod deest quemadmodum solemus
24   10,   4, 6a|              parte inventa, non se totam quaerit; tamen tota se quaerit.
25   10,   4, 6a|             totam quaerit; tamen tota se quaerit. Tota ergo sibi praesto
26   10,   4, 6a|                 quaeritur, non illa quae quaerit. Cum itaque tota se quaerit,
27   10,   4, 6a|              quaerit. Cum itaque tota se quaerit, nihil eius deest. Aut si
28   10,   4, 6a|                deest. Aut si non tota se quaerit sed pars quae inventa est
29   10,   4, 6a|                sed pars quae inventa est quaerit partem quae nondum inventa
30   10,   4, 6a|            inventa est, non se ergo mens quaerit cuius se nulla pars quaerit.
31   10,   4, 6a|              quaerit cuius se nulla pars quaerit. Pars enim quae inventa
32   10,   4, 6a|                  quae inventa est non se quaerit; pars autem quae nondum
33   10,   4, 6a|                  inventa est nec ipsa se quaerit quoniam ab ea quae iam inventa
34   10,   4, 6a|                Quocirca quia nec tota se quaerit mens nec pars eius ulla
35   10,   4, 6a|               mens nec pars eius ulla se quaerit, se mens omnino non quaerit. ~
36   10,   4, 6a|              quaerit, se mens omnino non quaerit. ~
37   10,   7, 10|              sensu requiruntur ipsa mens quaerit (ipsa enim etiam sensus
38   10,  10, 16|                mentem nosse se etiam cum quaerit se sicut iam ostendimus.
39   12,   9, 14|           temporalia per corporis sensus quaerit, aut tumido fastu aliis
40   15,   2, 2 |          potuerit invenire. Cur ergo sic quaerit si incomprehensibile comprehendit
41   15,   2, 2 | incomprehensibile comprehendit esse quod quaerit nisi quia cessandum non
42   15,   2, 2 |            sitiunt adhuc quaerunt. Fides quaerit, intellectus invenit; propter
43   15,   2, 2 |       intellectus eum quem invenit adhuc quaerit: Deus enim respexit super