Lib. Cap. Par.

 1    1,  12, 29 |         suscitavit et donavit ei nomen quod est super omne nomen. ---
 2    1,  12, 29 |        nomen quod est super omne nomen. --- Hoc enim de filio hominis
 3    1,  12, 29 |          exaltavit et donavit ei nomen quod est super omne nomen,
 4    1,  12, 29 |        nomen quod est super omne nomen, ut in nomine Iesu omne
 5    3,  10, 20 |          sunt, tamquam si domini nomen et auro et atramento scribatur.
 6    3,  10, 20 | intellegendis tamquam si hominis nomen scribatur auro et dei atramento. ~
 7    3,  11, 25 |         Et congnominavit Abraham nomen loci illius: dominus uidit,
 8    3,  11, 25 |         hic cognominavit Abraham nomen loci illius: dominus uidit,
 9    4,  16, 21 |          quamquam et prophetarum nomen non omnino alienum est a
10    6,   4, 6  |        de deo ut et singulis hoc nomen conueniat, non tamen ut
11    7,   4, 7  |    aliquod speciale uel generale nomen quo complectamur haec tria,
12    7,   4, 7  |         Nam tres equos, quod est nomen speciale, etiam animalia
13    7,   4, 7  |        speciale hoc aut generale nomen est eis si consuetudinem
14    7,   4, 7  |   diversitas oportet et speciale nomen habeant haec tria, quod
15    7,   4, 7  |  invenitur. Nam persona generale nomen est in tantum ut etiam homo
16    7,   4, 8  |         Nam essentia si speciale nomen est commune tribus, cur
17    7,   4, 8  |      homines, quia homo speciale nomen est commune omnibus hominibus?
18    7,   4, 8  |     hominibus? Si autem speciale nomen non est essentia sed generale
19    7,   4, 8  |      Quam enim est illis commune nomen essentiae ita ut singulus
20    7,   5, 10 |   incommutabilis est, idque suum nomen famulo suo Moysi enuntiavit
21    7,   6, 11 |          quid sit homo, quod est nomen speciale, singuli quique
22    8,   5, 7a |       quid sit nasci et quid sit nomen proprium non credimus sed
23    8,   6, 9  |       nominatur uel etiam tacite nomen ipsum per spatia temporum
24    8,   6, 9  |          syllabas proferam, quod nomen eius fere omnibus notum
25   12,   5, 5  |          eligere sapientiam quia nomen uxoris in prole gignenda
26   13,   1, 2  |       Fuit homo missus a deo cui nomen erat Iohannes; hic uenit
27   13,   1, 2  |       Fuit homo missus a deo cui nomen erat Iohannes; hic uenit
28   13,   1, 2  |      quod dicitur, Fuit homo cui nomen erat Iohannes, quia et nomina
29   13,   1, 4  |          hic agnovimus. Hoc enim nomen disyllabum cum dicitur mundus,
30   13,  16, 21 |       iusta divina uindicta tale nomen accepit, etiam reconciliatio
31   14,   1, 1  |          graece appellatur. Quod nomen nostri sicut iam commemoravimus
32   14,   1, 1  |           quae utique a discendo nomen accepit, unde et scientia
33   14,   1, 2  |         esse respondit, a quo id nomen exortum ita deinceps posteris
34   14,   1, 3  |          autem proprie scientiae nomen obtineat, de qua uolumine
35   14,  16, 22 |       quia corpus multarum rerum nomen est quarum nulla caro est (
36   15,   9, 15 |         talis, quod est generale nomen, posset specialiter aenigma
37   15,   9, 16 |          quomodocumque uideamus. Nomen quippe hic non sonaret aenigmatis
38   15,  11, 20 |         cui magis uerbi competit nomen. Nam illud quod profertur
39   15,  17, 30 |           Hic rursus prophetarum nomen exceptis psalmis intellegi
40   15,  18, 32 |       caritas (nam unius rei est nomen utrumque), si habeat eam
41   15,  20, 38 |     trinitate persona, magis hoc nomen spiritui sancto competit
42   15,  25, 44b|          Christus, non est aliud nomen sub caelo in quo oportet