Lib. Cap. Par.

 1    4,  10, 13|          indumentum susceperat), magnus homini uidebatur princeps
 2    4,  19, 25|     crederetur ut magnos faceret magnus qui ad parvos missus est
 3    5,   8, 9 | praestantissimam trinitatem. Ita magnus pater, magnus filius, magnus
 4    5,   8, 9 |    trinitatem. Ita magnus pater, magnus filius, magnus et spiritus
 5    5,   8, 9 |     magnus pater, magnus filius, magnus et spiritus sanctus; nec
 6    5,   8, 9 |        tamen tres magni sed unus magnus. Non enim de patre solo
 7    5,   8, 9 |  scriptum est: Tu es solus deus, magnus. Et bonus pater, bonus filius,
 8    5,  10, 11|        esse sicut magna domus et magnus mons et magnus animus, in
 9    5,  10, 11|          domus et magnus mons et magnus animus, in his ergo rebus
10    5,  10, 11|      domus quae magna est et qua magnus est mons quisquis magnus
11    5,  10, 11|         magnus est mons quisquis magnus est, sed etiam qua magnum
12    5,  10, 11|          quia non ea magnitudine magnus est quae non est quod ipse
13    5,  10, 11|      particeps eius sit deus cum magnus est (alioquin illa erit
14    5,  10, 11|            ea igitur magnitudine magnus est qua ipse est eadem magnitudo.
15    5,  10, 11| participatione magnitudinis deus magnus est sed se ipso magno magnus
16    5,  10, 11|     magnus est sed se ipso magno magnus est quia ipse sua est magnitudo.
17    5,  11, 12|       trinitas unus deus dicitur magnus, bonus, aeternus, omnipotens,
18    5,  11, 12|         unus deus, solus, bonus, magnus, aeternus, omnipotens; ipse
19    6,   1, 2 | omnipotentia, sed ea magnitudine magnus sit quam genuit et ea bonitate
20    6,   2, 3 |        uel potius in filio, sive magnus ea magnitudine quam genuit,
21    6,   2, 3 |    patrem, non sic et in se ipso magnus sed cum patre cuius ipse
22    6,   2, 3 |          et sapientia; deus uero magnus, omnipotens, sapiens, ambo
23    6,   3, 4 |         et unus deus est et unus magnus et unus sapiens sicut tractatum
24    6,   3, 5 |     maior est ea magnitudine qua magnus est; ergo aequalis. Nam
25    6,   5, 7 |      illa tria deus unus, solus, magnus, sapiens, sanctus, beatus.
26    6,   7, 9 |     multipliciter quidem dicitur magnus, bonus, sapiens, beatus,
27    6,   7, 9 |         sapientia (non enim mole magnus est sed uirtute), et eadem
28    7,   1, 1 |     ceteris duabus dici deus aut magnus aut sapiens aut uerus aut
29    7,   1, 1 |  magnitudinis suae pater sit qua magnus est et bonitatis qua bonus
30    7,   1, 1 |     uerbo quod genuit, atque ita magnus ea et cum ea magnitudine
31    7,   1, 1 |      quam genuit? Et si non alio magnus, alio deus, sed eo magnus
32    7,   1, 1 |        magnus, alio deus, sed eo magnus quo deus quia non aliud
33    7,   1, 1 |       essentiam suam. Sicut enim magnus est non nisi ea quam genuit
34    7,   1, 2 |       sicut hac ipsa magnitudine magnus quam genuit, ergo et magnitudo
35    7,   1, 2 |        potentis patris qua pater magnus et potens est. Non ergo
36    7,   5, 10|      illo ad illum dicitur sicut magnus, omnipotens, bonus, et si
37    7,   6, 11|      sicut ad se dicitur deus et magnus et bonus et iustus et si
38    8,   2, 3 |     natura secundum quod dicitur magnus animus, non secundum hoc
39    8,   2, 3 |      trinitas, deus unus, solus, magnus, uerus, uerax, ueritas.
40   14,   4, 6a|       sopitus, nunc parvus, nunc magnus appareat, numquam nisi rationalis
41   14,   9, 12|        De omnibus tamen quattuor magnus auctor eloquentiae Tullius
42   15,   3, 5 |     substantiam dicitur bonus et magnus et si quid aliud ad se dicitur,