Lib. Cap. Par.

 1    1,   8, 18 |      Sic et quae dei sunt nemo scit nisi spiritus dei! ut iam
 2    1,  11, 23a|        Et: De die et hora nemo scit neque angeli in caelo neque
 3    3,  10, 21 |   dicit: Sensum uero tuum quis scit nisi tu dederis sapientiam
 4    9,   1, 1  |    putat aliquid scire, nondum scit quemadmodum scire oporteat.
 5   10,   1, 2  |       iam hoc in eis amat quia scit eas significare aliquid,
 6   10,   1, 3  |      quam nescit sed eius quam scit propter quam vult scire
 7   10,   1, 3  |     fidenter et uerum dicit et scit uerum se dicere, scit utique
 8   10,   1, 3  |       et scit uerum se dicere, scit utique quid sit scire quia
 9   10,   1, 3  |          Nescio'. Et cum id se scit uerum dicere, unde sciret
10   10,   3, 5  |     igitur se aliquid scientem scit quae se ipsam nescit? Neque
11   10,   3, 5  |        alteram mentem scientem scit sed se ipsam. Scit igitur
12   10,   3, 5  |    scientem scit sed se ipsam. Scit igitur se ipsam. Deinde
13   10,   3, 5  |      se quae dum se nescientem scit se utique scit. Si autem
14   10,   3, 5  |      nescientem scit se utique scit. Si autem se nescientem
15   10,   3, 6  |       non eam totam scire quod scit. Non dico: 'Totum scit,'
16   10,   3, 6  |    quod scit. Non dico: 'Totum scit,' sed: 'Quod scit tota scit.'
17   10,   3, 6  |        Totum scit,' sed: 'Quod scit tota scit.' Cum itaque aliquid
18   10,   3, 6  |    scit,' sed: 'Quod scit tota scit.' Cum itaque aliquid de
19   10,   3, 6  |       Cum itaque aliquid de se scit quod nisi tota non potest,
20   10,   3, 6  |      tota non potest, totam se scit. Scit autem se aliquid scientem,
21   10,   3, 6  |     non potest, totam se scit. Scit autem se aliquid scientem,
22   10,   3, 6  |      quidquam scire nisi tota. Scit se igitur totam. Deinde
23   10,   9, 13 |     Sic ergo se esse et uivere scit quomodo est et uivit intellegentia. ~
24   10,  10, 13a|    putat, se tamen intellegere scit; aerem autem se esse non
25   10,  10, 13a|        aerem autem se esse non scit sed putat. Secernat quod
26   10,  10, 13a|     quod se putat, cernat quod scit; hoc ei remaneat unde ne
27   10,  10, 14 |  dubitat, cogitat; si dubitat, scit se nescire; si dubitat,
28   11,   5, 8a |       ita sit aliquid quod aut scit non ita esse aut nescit
29   13,   5, 8  | nescire quid sit quod uelle se scit, sequitur ut omnes beatam
30   13,   8, 11 |      tamen quamdiu sentit quia scit se nolente consumi propter
31   14,  16, 22 |     scriptum est ubi ait: Quis scit spiritus filiorum hominis
32   15,  12, 21a|        sunt. Iam hoc uero quod scit haec duo tertium scire est.
33   15,  12, 22 |   testimoniis aliorum percepta scit animus humanus, thesauro
34   15,  12, 22 |   quando id didicerit qui quod scit loquitur (aliquando enim
35   15,  13, 22a|    nullum est sed per se ipsum scit aliunde ab aliquo didicit
36   15,  13, 22a|      omnia quippe scienda quae scit sufficit sibi illa perfectio.
37   15,  18, 32 |     habet prophetiam nec omnia scit sacramenta omnemque scientiam
38   15,  21, 41 |         quid devitet? Porro si scit profecto inest ei sua quaedam