Lib. Cap. Par.

 1    1,   3, 5  |  uersatos cum intellegat, me non intellegit; et si ita est ponat librum
 2    1,   3, 5  |      abiciat, et eis potius quos intellegit operam et tempus impendat.
 3    1,   3, 5  |          dilucide quam illi quos intellegit eloqui potui. Neque enim
 4    1,  12, 28 |          diligens et pius lector intellegit. Nam ecce diximus quia secundum
 5    1,  12, 30 |     revera miratur omnis qui non intellegit ut ideo diceret patre dedisse
 6    8,   6, 9  |         diligitur quam cernit et intellegit apud se ille qui diligit;
 7   10,   9, 12 |   Cognosce te ipsam, eo ictu quo intellegit quod dictum est te ipsam
 8   10,   9, 12 |        autem quod dictum est non intellegit, non utique facit. Hoc igitur
 9   10,   9, 12 |        quod cum praeceptum ipsum intellegit facit.~13.
10   10,   9, 13 |    scilicet quae est et uivit et intellegit. Sed est et cadaver, uivit
11   10,   9, 13 |         cadaver, uivit et pecus; intellegit autem nec cadaver nec pecus.
12   10,  10, 13a|        et esse et uivere id quod intellegit, non sicuti est cadaver
13   10,  10, 13a|       sicut uivit anima quae non intellegit, sed proprio quodam eodemque
14   10,  10, 14 |          si dubitat, dubitare se intellegit; si dubitat, certus esse
15   10,  11, 17 |         meminit quantoque acrius intellegit et studet ardentius, tanto
16   14,   6, 8a |        cogitatione se conspicit, intellegit se et recognoscit: gignit
17   14,   7, 9a |         musicam sed nunc eam non intellegit quia non eam cogitat; intellegit
18   14,   7, 9a | intellegit quia non eam cogitat; intellegit autem nunc geometricam,
19   14,   7, 9a |      meminit eius disciplinae et intellegit et diligit eam, sed quamvis
20   14,   7, 10 | interiorem intellegentiam qua se intellegit et interiorem uoluntatem
21   14,   8, 11 |      Ecce ergo mens meminit sui, intellegit se, diligit se. Hoc si cernimus,
22   14,  12, 15 |         quia sui meminit mens et intellegit ac diligit se, sed quia
23   14,  12, 15 |      etiam cum sui meminit seque intellegit ac diligit, stulta est.
24   14,  12, 16 |      eius non meminit eumque non intellegit neque diligit, cum illo
25   14,  14, 18 | consequenter eius meminit eumque intellegit, recte illi de proximo suo
26   15,   5, 7  |       quae deus est sentit atque intellegit omnia, et sentit mente,
27   15,   5, 7  |        simplex illa natura sicut intellegit sentit, sicut sentit intellegit,
28   15,   5, 7  |  intellegit sentit, sicut sentit intellegit, idemque sensus qui intellectus
29   15,   6, 10 |         quae deus dicitur non se intellegit, non se diligit? Quis hoc
30   15,   7, 12 |         Si enim solus ibi filius intellegit et sibi et patri et spiritui
31   15,   7, 12 |          ac per hoc si pater non intellegit ipse sibi sed filius intellegit
32   15,   7, 12 |  intellegit ipse sibi sed filius intellegit patri, profecto filius patrem
33   15,   7, 12 |          ei nec spiritus sanctus intellegit sed ipse sibi, ita nec pater
34   15,  22, 42 |      amor meus cum meminit atque intellegit quid appetere debeat, quid
35   15,  22, 42 |      quidquid intellegenter amat intellegit.' Quod breviter dici potest: '