Lib. Cap. Par.

 1    1,   1, 2  | congruens nullius generis rerum uerba uitavit ex quibus quasi
 2    1,   6, 11 |       facit mirabilia, cum haec uerba nec patrem tantum nec filium
 3    1,  11, 26 |   dictum sit: Si quis non audit uerba mea, ego non iudicabo illum.
 4    1,  11, 26 |       me spernit et non accipit uerba mea, habet qui se iudicet.
 5    2,   3, 5  |    annuntiabit uobis. Post haec uerba nisi continuo secutus dixisset:
 6    2,   3, 5  |      iam ostendimus; haec autem uerba non indicant quod minor
 7    2,   6, 11 |       spiritu uisus sit propter uerba sic posita; non enim ait: '
 8    2,  16, 27 |      nebulosa, ille autem intus uerba dei tamquam eius faciem
 9    3,  10, 19a|        aliquando ex sua persona uerba dei loquuntur sicuti cum
10    3,  11, 23 |    angelus ad Moysen?' Quia cum uerba iudicis praeco pronuntiat,
11    3,  11, 25 |      facile se ab intellectu in uerba praecipitant, quomodo poterunt
12    3,  11, 25 |         Et factum est post haec uerba temptavit deus Abraham et
13    3,  11, 25 |       me, et cetera. Haec certe uerba ut dicat ille per quem loquitur
14    4,   6, 10 |         esset sicut sese habent uerba evangelii, quod intellegitur
15    4,  12, 15 |        et in fines orbis terrae uerba eorum. Via nobis fuit ad
16    4,  20, 29 |        et in fines orbis terrae uerba eorum.  30.
17    8,   3, 4  |         animus bonus, sicut duo uerba sunt ita ex eis uerbis duo
18    9,   9, 14 |    reperta atque comperta, quae uerba quasi a partu ducta resonant,
19    9,  10, 15 |      tantum nota sint non tamen uerba dicantur ista de quibus
20    9,  10, 15 |    agimus. Aliter enim dicuntur uerba quae spatia temporum syllabis
21   10,   1, 1  |    ualeat quamvis longe absenti uerba mittere manu facta in silentio
22   12,   8, 13a|         fructu boni operis bona uerba contexunt ut male uiventes
23   13,   1, 2  |        est deus, haec audientes uerba utrumque cogitant, et quid
24   13,   1, 4  |      rationem didicimus. Nec ea uerba nunc primum audivimus, sed
25   13,  15, 19 |        uerterentur. Haec quippe uerba ipsius domini Iesu Christi
26   13,  20, 26 |    mente ueniamus. Huius igitur uerba fidei quisquis in solis
27   13,  20, 26 |      solent qui graece nesciunt uerba graeca tenere memoriter,
28   13,  20, 26 |  imagines uersat. Si autem quod uerba illa significant teneat
29   14,   5, 7a |   noverunt ubi praecipuum locum uerba obtinent quae sicut alia
30   15,  10, 17 | cogitata non possumus. Nam etsi uerba non sonent, in corde suo
31   15,  11, 20 |         Omnium namque sonantium uerba linguarum etiam in silentio
32   15,  16, 25a|   uolutari. Bene quippe noverat uerba et uim cogitationis inspexerat
33   15,  19, 33 |         Iohannem domini Christi uerba dicentis: Si quis sitit,
34   15,  19, 35 | scriptura: Adhuc loquente Petro uerba haec cecidit spiritus sanctus