Lib. Cap. Par.

 1    1,   8, 17 |      desipio hic, corrigat me qui melius sapit; mihi aliud non uidetur.
 2    3,  10, 20 |           Moysi quod lapis Iacob, melius tamen aliquid lapis Iacob
 3    3,  10, 20 |        Lapis ergo Iacob, ut dixi, melius aliquid significavit quam
 4    3,  11, 21a|      Quapropter substantia uel si melius dicitur essentia dei, ubi
 5    4,   2, 4  |        omni compaginatione uel si melius dicitur coaptatione creaturae
 6    4,   3, 5  |     resurrectione opus erat ut in melius renovaretur quod erat in
 7    4,  17, 23 |          uiderent conuersiones in melius non solum animorum sed etiam
 8    4,  20, 29 |         totius divinitatis uel si melius dicitur deitatis principium
 9    5,   1, 1  |         adverterint quod uel ipsi melius intellegunt uel propter
10    5,   1, 2  |       nihil eo esse in sua natura melius, et uideat utrum ibi uideat
11    5,   1, 2  |        quo in natura nostra nihil melius invenimus, id est in nostro
12    5,   1, 2  |          illo quaerere quod longe melius est meliore nostro, ut sic
13    5,   2, 3  |     dubitatione substantia uel si melius hoc appellatur essentia,
14    5,  16, 17 |          itaque nostra mutatur in melius cum filii eius efficimur;
15    6,   8, 10a|           est maius esse quod est melius esse. Melior fit autem spiritus
16    7,   6, 12 |          aliud alio uel maius uel melius uel aliqua ex parte diversum,
17    8,   3, 4  |   cogitantur diceremus aliud alio melius cum uere iudicamus nisi
18    8,   3, 5  |         hoc iam bonum sit corpore melius. Hoc ergo amittit uoluntas
19    9,   1, 1  |     iusteque reprehendit quisquis melius uel uidet uel docet. Quaerite,
20   13,  17, 22 |      obedientiae ubi ostenderetur melius quam in carne tanti mediatoris
21   13,  18, 23 |    uinceretur uictor prioris, sed melius iudicavit et de ipso quod
22   13,  20, 26 |     nondum in ipsa est, quod tunc melius apparebit cum demonstratum
23   14,   1, 1  |        uerbo perfecte non potest, melius interpretatur duobus ut
24   14,   3, 4a |        esse desitat, id quo nihil melius habet non cum eius immortalitate
25   14,   3, 4a | immortalitate perduret. Quid uero melius in eius natura creatum est
26   14,   8, 11 |         natura nostra nihil habet melius. Sed prius mens in se ipsa
27   14,   9, 12 |          naturae in qua nihil est melius et amabilius ea natura quae
28   15,   1, 1  |        quaeri disputando coeperit melius indicabit. ~
29   15,  20, 38 |         uerbum esse dixerunt. Sed melius quantum existimo dicitur
30   15,  23, 43a|       natura divinitatis, sive id melius dicitur deitatis, quod est
31   15,  27, 49 |    utcumque cernendam, nusquam se melius regente duntaxat fidei regula
32   15,  27, 49 |           ipse homo in sua natura melius ceteris animalibus, melius
33   15,  27, 49 |        melius ceteris animalibus, melius etiam ceteris animae suae
34   15,  27, 50 |       tandem aliquando precatione melius quam disputatione concludam. ~