Lib. Cap. Par.

 1    1,  11, 25 |         cum patre se intellegi uoluit parare sedes gloriae quibus
 2    1,  11, 27 |     est ab illo qui eum misit, uoluit separari, sed ut sic in
 3    2,  10, 17 |        ut fiat quidquid facere uoluit. Omnia enim per uerbum suum
 4    2,  10, 17 |     Abrahae et Moysi et quibus uoluit quemadmodum uoluit per subiectam
 5    2,  10, 17 |      quibus uoluit quemadmodum uoluit per subiectam sibi commutabilem
 6    2,  12, 22 |    domini'? Aut si unum ex eis uoluit appellare, cur ait scriptura:
 7    2,  17, 28a|      post hanc uitam intellegi uoluit cum mortis debitum solverimus
 8    4,   1, 2  |     quia digni eramus sed quia uoluit. Hoc cognoscentes non fidentes
 9    4,   3, 5  |        anima mortuos intellegi uoluit quales excitantur cum dicitur:
10    4,  13, 16 |  spiritus deum deserverit quia uoluit, deserat corpus etiamsi
11    4,  13, 16 |      deseruit invitus sed quia uoluit, quando uoluit, quomodo
12    4,  13, 16 |        sed quia uoluit, quando uoluit, quomodo uoluit. Quippe
13    4,  13, 16 |         quando uoluit, quomodo uoluit. Quippe dei uerbo ad unitatem
14    4,  13, 17 |      nollet, procul dubio quia uoluit mortuus est, et ideo principatus
15    5,  13, 14 |  Creatorem se quippe ostendere uoluit cum se dixit esse principium,
16    7,   4, 9  |     non diversitatem intellegi uoluit sed singularitatem noluit
17   11,   6, 10a|      aliud uisionem sed tantum uoluit ut uideret, non est disputandum
18   12,   6, 7  |   cadent, quem regem intellegi uoluit cum diceret, in corde inimicorum
19   13,   1, 2  |      Tenebras quippe intellegi uoluit aversa ab huiusmodi luce
20   13,   8, 11 | quomodo beata erat quam perire uoluit qui habebat? Restat ut dicant
21   13,  10, 14 |    poterat sicut potuit quando uoluit. Haec autem apostoli sententia
22   13,  14, 18 |   potuit sed non potuisse quod uoluit, nec ab eo potentiae praelatam
23   14,  11, 14 |   Vlixem, quid aliud intellegi uoluit nisi quod meminerit sui?
24   14,  16, 22 |     non ibi duas res intellegi uoluit quasi aliud sit mens, aliud
25   14,  16, 22 |         spiritum mentis dicere uoluit eum spiritum quae mens uocatur.
26   14,  16, 22 |      duas utique res intellegi uoluit quasi aliud sit caro, aliud
27   15,   9, 16 |        nomine speculi imaginem uoluit intellegi, ita nomine aenigmatis
28   15,  12, 21a|     condidit innotescere nobis uoluit. Absit etiam ut scire nos
29   15,  17, 30 |     exceptis psalmis intellegi uoluit. Dicitur ergo lex universaliter