Lib. Cap. Par.

 1    2,   5, 8 |         Cum autem uenit plenitudo temporis, misit deus filium suum
 2    2,   5, 9 |       Itaque cum sine ullo initio temporis in principio esset uerbum,
 3    2,   5, 9 |          in nobis. Quae plenitudo temporis cum uenisset, misit deus
 4    2,   7, 12|         Cum autem uenit plenitudo temporis, misit deus filium suum
 5    3, prae, 3|           diceretur cum plenitudo temporis uenit ut ex femina nasceretur,
 6    3,  10, 20|        est ecclesia, quod in fine temporis erit quem serpentis cauda
 7    4,   4, 7 |          agitur usque ad occultum temporis finem. Hunc senarium numerum
 8    4,   4, 7 |          senarium numerum quandam temporis gerere figuram etiam in
 9    4,   4, 7 | renovationis accipimus ut in fine temporis etiam resurrectione carnis
10    4,  19, 26|          Cum ergo uenit plenitudo temporis, misit deus filium suum
11    4,  19, 26|           ante istam plenitudinem temporis qua eum mitti oportebat
12    4,  19, 26|        quod uerbum in plenitudine temporis factum erat suscipiendae
13    4,  20, 27|         Cum autem uenit plenitudo temporis, missa est non ut impleret
14    4,  20, 28|         missus est in plenitudine temporis factus ex femina. Quia enim
15    4,  20, 30|          cum ueniente plenitudine temporis missus est in hunc mundum
16   12,  14, 23|          et musici soni per moras temporis transeuntis numerositas
17   13,  20, 25|      libro sicut potui pro spatio temporis disputavi, cum iam et in
18   13,  20, 25|           Christus in plenitudine temporis a patre sit missus propter
19   14,   7, 10|          ubi parens prolem spatio temporis antecedit. Nam si nos referamus
20   14,  10, 13|        cognitionem interpositione temporis antecedunt sicut sunt ea
21   15,  26, 47|    praestat essentiam sine initio temporis, sine ulla mutabilitate
22   15,  26, 47|        essentiam sine ullo initio temporis, sine ulla mutabilitate
23   15,  26, 47|         ipso sine ullo intervallo temporis dante, communiter de utroque