Lib. Cap. Par.

 1    1,   4, 7  |    aequalitate divinam insinuent unitatem, ideoque non sint tres dii
 2    1,   4, 7  |          ad trinitatis pertinens unitatem. Non tamen eandem trinitatem
 3    1,   9, 19 |       propter eiusdem trinitatis unitatem unamque substantiam atque
 4    2,   1, 3  |       patre et filio ut indicent unitatem aequalitatemque substantiae,
 5    2,   6, 11 |      sibique et personae suae in unitatem habitumque coniunxit in
 6    2,   7, 12 |          forma servi inhaesit ad unitatem personae, illae uero species
 7    4,   8, 12 |   aequalis patri per divinitatis unitatem et particeps noster per
 8    4,  13, 16 |      uoluit. Quippe dei uerbo ad unitatem commixtus hinc ait: Potestatem
 9    4,  20, 30 |              Verbo itaque dei ad unitatem personae copulatus, et quodam
10    4,  21, 30a| ostenderet, cum ad eius personae unitatem sicut caro quod uerbum factum
11    4,  21, 31 |           noeron), non quidem ad unitatem personae (quis enim hoc
12    6,   3, 4  |        unum sunt utique secundum unitatem substantiae, et unus deus
13    6,   5, 7  |        sed suo proprio servantes unitatem spiritus in uinculo pacis.
14    6,  10, 12 |        arte divina facta sunt et unitatem quandam in se ostendunt
15    7,   4, 8  |          corpora? Aut si propter unitatem trinitatis non dicuntur
16    7,   4, 8  |           cur non propter eandem unitatem non dicuntur tres substantiae
17    8,   5, 8  |  aeternitatem et aequalitatem et unitatem quantum datur intellegere
18    9,   1, 1  |         ad invicem personarum et unitatem aequalis essentiae. Quaeramus
19   11,   2, 5  |    natura quemadmodum in quandam unitatem contemperentur meminerimus,
20   11,   2, 5  |           tamen in tantam coeunt unitatem ut duo priora uix intercedente
21   13,  19, 24 |          gratia est quod homo in unitatem personae coniunctus est