Lib. Cap. Par.

 1    1,   2, 4  | comprehendique non posse quia mentis humanae acies invalida in tam excellenti
 2    1,  11, 25 |            ac si diceretur: 'Non est humanae potestatis hoc dare,' ut
 3    2, prae, 1 |    trinitatis pro captu infirmitatis humanae animum intendunt, experti
 4    2,   9, 15 |              quandoquidem nec animae humanae hoc accidere potuit ut cum
 5    3,   9, 17 |           ista pro modulo facultatis humanae ab hominibus procurentur.
 6    4,  13, 17 |            quoquo modo avidus mortis humanae conuertit se ad faciendam
 7    6,   9, 11 |        hominis, id est tamquam caput humanae substantiae, cum ipse homo
 8    8,   4, 7  |          regulariter infixam naturae humanae notitiam secundum quam quidquid
 9    9,   6, 9  |       generalem uel specialem mentis humanae notitiam, sed intuemur inuiolabilem
10    9,   6, 11 |           uel inani aviditate laudis humanae, statim amor ille quo in
11   12,   4, 4  |          disserimus de natura mentis humanae, de una quadam re disserimus,
12   12,   7, 10 |          quod iam dixi cum de natura humanae mentis agerem, mulierem
13   12,   7, 10 |             muliere? Sicut de natura humanae mentis diximus quia et si
14   13,   1, 2  |          phantasia cogitamus quae de humanae naturae notitia impressa
15   13,  20, 25 |       tantaque est in hac re naturae humanae conspiratio ut non fallatur
16   13,  20, 25 |     beatitudinem consequamur omnibus humanae naturae bonis, id est et
17   14,   8, 11 |  disputationem ubi principale mentis humanae quo novit deum uel potest
18   14,  13, 17 |              propter quod adhibuimus humanae conuersationis exemplum.
19   15,   5, 7  |          alia simili more locutionis humanae digne de deo dici uidentur
20   15,  24, 44a|   intellegendo quae de natura mentis humanae subtilissime disputantur
21   15,  27, 49 |          duntaxat fidei regula acies humanae mentis exerceat quam in