Lib. Cap. Par.

 1    1,   3, 5 |          quos intellegit operam et tempus impendat. Non tamen propterea
 2    2,   7, 12|    demonstrandum quod opus fuit ad tempus apparuerunt et esse postea
 3    4,   4, 7 | distributionis agnoscimur qua unum tempus computamus ante legem, alterum
 4    5,   7, 8 |             Inermis est.' Secundum tempus aio cum dico: 'Hesternus
 5    5,   7, 8 |           Hesternus est'; secundum tempus nego cum dico: 'Non hesternus
 6    5,   8, 9 |         tui non deficient, quod ad tempus; et: Si ascendero in caelum,
 7    5,  16, 17|            coepisse (non enim erat tempus antequam inciperent tempora,
 8    6,   1, 1 |            est. Si natus est, erat tempus quando non erat filius,
 9    6,   1, 1 |    adversus eos qui dicebant: Erat tempus quando non erat filius,
10    6,   1, 1 |            dicere. Non igitur erat tempus quando non erat filius.' ~
11    8,   9, 13|      audimus et legimus: Ecce nunc tempus acceptabile, ecce nunc dies
12   11,   7, 12|          nondum, certe circa ipsum tempus aliquid recordatus sum,
13   11,  11, 19|            ualui demonstravi. Vnde tempus admonet hanc eandem trinitatem
14   12,   7, 10|      significatio. Nam deus non ad tempus uidet, nec aliquid novi
15   12,  14, 22|   temporalium est quoniam secundum tempus in malis sumus, a quibus
16   13,  10, 14|        infirmi essemus adhuc iuxta tempus pro impiis mortuus est.
17   13,  10, 14|          cum infirmi essemus iuxta tempus pro impiis mortuus est,
18   13,  16, 21|     Christum morte indebita uel ad tempus occidit. Commendat ergo
19   13,  19, 24|       abhorrere. In rebus enim per tempus ortis illa summa gratia
20   14,   1, 1 |           Omnis uero disciplina ad tempus non gaudii uidetur esse