Lib. Cap. Par.

 1    7,   1, 1 |   Quaeritur ergo an pater etiam singulus sit sapiens atque ipsa sibi
 2    7,   1, 1 |        illo coaeterno uerbo non singulus intellegitur sed cum ipso
 3    7,   1, 1 |        et imago, atque ille non singulus potens uel sapiens sed cum
 4    7,   1, 1 | sapientia quam genuit sicut non singulus dicens sed eo uerbo et cum
 5    7,   1, 1 |      consequens est ut nec deus singulus sed ea et cum ea deitate
 6    7,   3, 4 |     lumine et deus de deo ut et singulus pater lumen et singulus
 7    7,   3, 4 |         singulus pater lumen et singulus filius lumen, et singulus
 8    7,   3, 4 |       singulus filius lumen, et singulus pater deus et singulus filius
 9    7,   3, 4 |       et singulus pater deus et singulus filius deus; ergo et singulus
10    7,   3, 4 |   singulus filius deus; ergo et singulus pater sapientia et singulus
11    7,   3, 4 |     singulus pater sapientia et singulus filius sapientia. Et sicut
12    7,   4, 8 |  commune nomen essentiae ita ut singulus quisque dicatur essentia,
13    7,   6, 11|       potest quia unus homo iam singulus homo est). Cur ergo una
14    8,   1, 2 |      pater et filius simul quam singulus pater aut singulus filius.
15    8,   1, 2 |         quam singulus pater aut singulus filius. Non igitur maius
16   15,   7, 11|          Et una persona, id est singulus quisque homo, habet illa
17   15,   7, 11|       ipsa sit deus? Quapropter singulus quisque homo qui non secundum
18   15,   7, 11|       unius essentiae non sicut singulus quisque homo una persona. ~