Lib. Cap. Par.

 1    4,  20, 28|         id est corporeis sensibus praesto est. Quia et nos secundum
 2    8,   6, 9 |     eloqui uolo quam numquam uidi praesto est apud me phantasma eius.
 3    9,   2, 2 |           est autem amare se nisi praesto sibi esse uelle ad fruendum
 4   10,   4, 6a|           quaerit. Tota ergo sibi praesto est, et quid adhuc quaeratur
 5   10,   8, 11|         ut etiam cum absunt ista, praesto sint tamen imagines eorum
 6   10,   9, 12|         modo nec ad intellegendum praesto est nisi corporalibus signis
 7   10,  11, 19|         indigentia quoniam semper praesto est quod amatur. Quapropter
 8   12,  14, 23|    incorporali sic intellegibilia praesto sunt mentis aspectibus sicut
 9   13,   1, 4 |  mirabilis pulchritudo forinsecus praesto est et aspectibus nostris
10   13,   2, 5 |     uidendum omnium oculis quibus praesto est (ex ipsa quippe una
11   13,   7, 10|       atque ad fruendum amantibus praesto erit, et quod est omnino
12   13,   8, 11|     miserum facit quae si nolenti praesto esset miserum faceret? Si
13   14,   4, 7 |      novit mens quam id quod sibi praesto est, nec menti magis quidquam
14   14,   4, 7 |          nec menti magis quidquam praesto est quam ipsa sibi. Et alia
15   14,   7, 10|        eis repertis quae memoriae praesto fuerant sed non cogitabantur
16   14,  11, 14|  absurditate dicenda est qua sibi praesto est ut sua cogitatione possit
17   15,   7, 13|        sed in uno conspectu simul praesto sint universi; quis, inquam,
18   15,  11, 20| incorporeas quasdam imagines suas praesto sunt cogitantibus et tacite