Lib. Cap. Par.

 1    8,   2, 3  |     Nec si augeas imaginatione cogitationis lucem solis quantum potes,
 2    9,   9, 14 |        sed interius inuisibile cogitationis et cordis. ~
 3   12,  12, 17 |     Sed iste consensus si sola cogitationis delectatione contentus est,
 4   12,  12, 18 |      talibus oblectandi solius cogitationis sentiuntur esse peccata
 5   13,  20, 26 |        et ea quae inde in acie cogitationis impressa sunt implet quidem
 6   14,   6, 8a |                Tanta est tamen cogitationis uis ut nec ipsa mens quodam
 7   14,   8, 11 |        memoria et informatione cogitationis ad ea conuerso recordantis
 8   15,   6, 9  | uivacitas rationis, quae acies cogitationis ostendet, ut alia iam taceam,
 9   15,  11, 20 |       Simillima est enim uisio cogitationis uisioni scientiae. Nam quando
10   15,  12, 22 |        uisione scientiae uisio cogitationis exoritur, quod est uerbum
11   15,  15, 25 |       est ipsam possibilitatem cogitationis, quoniam id quod scitur
12   15,  15, 25 |      est uerbum quod nondum in cogitationis uisione formatum est? Quomodo
13   15,  16, 25a|    quippe noverat uerba et uim cogitationis inspexerat locutor egregius
14   15,  21, 40 |      uero proprio modo quandam cogitationis informationem. Cogitando
15   15,  21, 41 |       redire non curat nostrae cogitationis intuitus. Ita dilectio quae
16   15,  21, 41 |        constitutam et uisionem cogitationis inde formatam quasi parentem
17   15,  22, 42 |  quando ad memoriam meam aciem cogitationis adverto ac sic in corde
18   15,  23, 43a|   hominis quae per intentionem cogitationis inde formatur quando quod