Lib. Cap. Par.

 1    1,   6, 13|           eo modo quo iubemur per caritatem servire invicem, quod est
 2    4,   1, 2 |     Commendat autem, inquit, suam caritatem deus in nobis quoniam cum
 3    8,   8, 12|         est dilectione? ~'At enim caritatem uideo, et quantum possum
 4    8,   8, 12|          uero uides trinitatem si caritatem uides. Sed commonebo si
 5    8,   8, 12|         bonum. Quia cum diligimus caritatem, aliquid diligentem diligimus
 6    8,   9, 13|       amplius et in ipsius formae caritatem excitamur per fidem qua
 7    8,   9, 13|      formam flagrantiorem excitat caritatem ut quanto flagrantius diligimus
 8    9,  12, 17|          christianus dubitat, ita caritatem esse spiritum sanctum. Ergo
 9   12,   6, 6 | inuiolabilem atque incommutabilem caritatem tamquam coniugem dei patris
10   13,  10, 14|         autem, inquit, apostolus, caritatem suam deus in nobis quoniam
11   13,  16, 21|           occidit. Commendat ergo caritatem suam deus in nobis quoniam
12   15,   3, 5 |    intellegeretur admonui, et per caritatem quae in scripturis sanctis
13   15,   6, 10|   utcumque. Sed ubi uentum est ad caritatem quae in sancta scriptura
14   15,   6, 10|            atque inde procedentem caritatem utrique communem, sanctum
15   15,  17, 27|          et filius nobis insinuat caritatem. Vt autem nos exerceret
16   15,  17, 27|        propterea deum dictam esse caritatem quod ipsa caritas sit ulla
17   15,  17, 30|          inconuenienter existimet caritatem appellare spiritum sanctum
18   15,  21, 41|     audiendus est quispiam dicens caritatem nescire quid agat quae non