Lib. Cap. Par.

 1    3,   3, 8a|  Constituamus ergo animo talem sapientem cuius anima rationalis iam
 2    6,   1, 2 |   dicamus deum patrem non esse sapientem nisi habendo sapientiam
 3    6,   4, 6 |       esse aut iustum esse aut sapientem esse et si quid de illa
 4    6,   7, 9 |       esse et aliud magnum aut sapientem aut uerum aut bonum esse
 5    7,   1, 2 |   potentem neque sapientia sua sapientem, quod quis audeat dicere?;
 6    7,   1, 2 |    patre intellegi esse, aliud sapientem esse ut non hoc ipso sit
 7    7,   1, 2 |        sic absurdum est dicere sapientem non esse sapientiam; et
 8    8, prae, 1|  magnum esse, quod bonum, quod sapientem esse, et quidquid aliud
 9   14,   1, 2 |      qui cum ausus non fuisset sapientem profiteri, philosophum potius,
10   14,   1, 2 | philosophus uocaretur? An ideo sapientem profiteri talium hominum
11   14,   1, 2 |     ullo peccato putabant esse sapientem? Hoc autem nostra scriptura
12   14,   1, 2 |        dicit quae dicit: Argue sapientem, et amabit te; profecto
13   14,   1, 2 |         Sed ego nec sic quidem sapientem me audeo profiteri. Satis
14   15,   6, 9 |  patrem filius uideatur facere sapientem in libro septimo disputatum
15   15,   7, 12|         profecto filius patrem sapientem facit. Et si hoc est deo
16   15,  20, 38|   filius patrem dicatur facere sapientem uel uolentem si non habet