Lib. Cap. Par.

 1    1,   3, 5  |               dictum est,' asserat, ut placet, sententiam suam et redarguat
 2    1,   3, 6  |               alteri displicet, alteri placet, malim me reprehendi a reprehensore
 3    1,   8, 18 |                filius? Dicant ergo, si placet, maiorem esse filio spiritum
 4    5,   4, 5  |              si et illud dici accidens placet quod licet non amittatur,
 5    7,   4, 7  |                meliore totum appellari placet, id est ab anima, et corpus
 6    7,   6, 11 | significationem habent. Quid ergo? Num placet dicamus patrem personam
 7    7,   6, 12 |                creavit eum. Aut si iam placet propter disputandi necessitatem
 8    8,   3, 5  |            tantum animus cum ita nobis placet ut eum omni etiam luci corporeae
 9    8,   3, 5  |      praeferamus, non in se ipso nobis placet sed in illa arte qua factus
10    9,   6, 11 |          secundum quod mihi opus illud placet, unde etiam si displiceret
11    9,   8, 13a|           autem uerbum cum excogitatum placet aut ad peccandum aut ad
12    9,  10, 15 |            ipsa displiceat; aliter cum placet quod mente concipitur. Secundum
13    9,  10, 15 |         approbatur eorum improbatio et placet et uerbum est. neque uitiorum
14    9,  10, 15 |          displicet sed ipsa uitia. Nam placet mihi quod novi et definio
15    9,  11, 16a|              similitudinem sive cum ea placet sive cum eius privatio displicet.
16   11,   6, 10a|         pergitur. Si autem aliquid ita placet ut in eo cum aliqua delectatione