Lib. Cap. Par.

 1    2,  10, 19 |        Sic tamen scriptura illam rem gestam narrare coepit ut
 2    8,   5, 8  |         esse credamus, atque ita rem quam credimus et nondum
 3    8,   6, 9  |      nostris ad uidendum animum, rem quae oculis uideri non potest;
 4    8,   6, 9  |         distribuit,' non aliquam rem absentem cogito sicut Carthaginem
 5    9,   3, 3  |          demonstretur uel ita se rem habere uel non ita. Sed
 6    9,  11, 16a|     notitia similitudinem ad eam rem quam novit, hoc est cuius
 7   10,   1, 1  |         intentio. Ac primum quia rem prorsus ignotam amare omnino
 8   10,   1, 2  |    discendi est et uidetur amare rem incognitam, quod non ita
 9   11,   2, 2  |          quae non erat priusquam rem illam obiectam sensui sentiremus.
10   11,   6, 10a|       uisionem, et uoluntas hanc rem uidendi finem habet huius
11   11,  11, 19 |  oculorum numerum plerumque unam rem geminata specie uideat sicut
12   14,   7, 9a |          ostenderetur aliud esse rem quamque non nosse, aliud
13   14,   7, 10 | brevitate disserui, quandoquidem rem tam multiplicem atque copiosam,
14   14,  13, 17 |        uisibilibus rebus ad hanc rem sumamus exemplum. Dicit
15   15,   1, 1  |     potest quod pertineat ad eam rem quae mens uocatur uel animus.