Lib. Cap. Par.

 1    1,   5, 8  |      quid hinc ex dono dei sapit infirmitas nostra, edisseramus eis
 2    3,  10, 21 |          est humana progrediatur infirmitas. Quemadmodum enim haec faciant
 3    4, prae, 1 |          animus cui nota est uel infirmitas sua quam qui ea non respecta
 4    4,   4, 7  |        et erecta quam curvaverat infirmitas alligante satana; de talibus
 5    8,   7, 11 |     appetunt quae humana miratur infirmitas; non imitantur pietatem
 6    9,   2, 2  |          intuetur nostrae mentis infirmitas. Ecce ego qui hoc quaero
 7   13,   9, 12a|         quam uidemus et gestamus infirmitas tantam excellentiam desperaret
 8   13,  10, 14 | nuncupavit. Leve aliquid uidetur infirmitas, sed aliquando talis est
 9   13,  10, 14 |   impietas nominetur. Nisi tamen infirmitas esset, medicum necessarium
10   13,  13, 17 |       uocantur in terra ridicula infirmitas invenitur, et ibi foditur
11   13,  13, 17 |         iustitia quam nunc habet infirmitas piorum conuertatur in iudicium,
12   15,   6, 10 |        quodam modo conuincebatur infirmitas, ad ipsius nostrae mentis
13   15,  14, 23 |          hoc non potest, nec est infirmitas ista sed firmitas quia falsa
14   15,  27, 50 |    uidere non possis nisi utique infirmitas, et quis eam tibi fecit
15   15,  28, 51 |         Coram te est firmitas et infirmitas mea; illam serva, istam