Lib. Cap. Par.

 1    8,   5, 8 |        illo cogitantibus, et hoc penitus ignoramus, novimus tamen
 2    9,   6, 11| pervestigare tam cito et cernere penitus eius interiora non possum.
 3   10,   1, 1 |   inhiatur. Quod cum fit non rei penitus incognitae amor excitatur
 4   10,   4, 6a|          quod excidit, nec tamen penitus excidit quia potest recognosci
 5   11,   4, 7 |          intus cernitur imaginem penitus conuerterit, tanta offunditur
 6   12,  14, 23|         duce ad id uenietur quod penitus exciderat et sic invenietur
 7   13,  18, 23|       originale peccatum, sed ea penitus remotissima credendo non
 8   13,  20, 26|   inventum neminem diligere quod penitus ignorat; ex his autem quae
 9   14,  12, 16|          est. Quod autem quisque penitus obliviscitur nec commoneri
10   14,  13, 17|         es ut omnis illa notitia penitus deleta sit animo, nihilque
11   14,  13, 17|          invenis quod non fuerat penitus oblivione deletum. Redeamus
12   14,  14, 18|        cuius non meminit et quod penitus nescit. Vnde illud est notissimum
13   14,  14, 20|      nisi ille. Denique cum illi penitus adhaeserit, unus erit spiritus,
14   14,  15, 21|         et non est, eiusque ista penitus oblita est, ideoque nec