Lib. Cap. Par.

 1    1,   6, 9 |          testimoniorum et consona uoce convicti sunt. Vnde sunt
 2    1,   6, 10|         ipse filius alibi loquens uoce sapientiae (ipse est enim
 3    2,  10, 18|          eius ostenditur et in ea uoce cum Iesus in monte coram
 4    2,  15, 25| loquebatur et deus respondebat ei uoce. Et paulo post data lege
 5    6,  10, 11|            si tamen aliqua humana uoce digne dicitur, usus ab illo
 6    8,   6, 9 |         cerno cum hoc trisyllabum uoce profero uel antequam proferam.
 7    8,   6, 9 |          eam uolo dicere antequam uoce quinque syllabas proferam,
 8   15,  11, 20|       sonat in auribus nec quando uoce profertur nec quando silentio
 9   15,  15, 25|      etiam cogitetur, id est sine uoce, sine cogitatione uocis
10   15,  28, 51|       dominus deus. Nec diceretur uoce divina: Audi, Israhel: Dominus