| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Aurelius Augustinus De trinitate IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
bold = Main text
Lib. Cap. Par. grey = Comment text
1 3, 6 | Caput VI~11a.
2 9, 11 | Caput XI~16a.
3 1, 9 | Caput IX~18a.
4 15, 13 | Caput XIII~22a.
5 1, 11 | Caput XI~23a.
6 15, 16 | Caput XVI~25a.
7 2, 17 | Caput XVII~28a.
8 4, 21 | Caput XXI~30a.
9 15, 19, 35 | diximus satis non sunt? ~36.
10 15, 19, 36 | concordia dati et dantium. ~37.
11 15, 20 | Caput XX~38.
12 15, 20, 38 | caritas quam uoluntas? ~39.
13 15, 21 | Caput XXI~40.
14 15, 21, 40 | reliquerat cum alia cogitaret. ~41.
15 15, 22 | Caput XXII~42.
16 15, 22, 42 | filius et spiritus sanctus.~43.
17 15, 23 | Caput XXIII~43a.
18 15, 23, 43a| languore sanabitur mutabitur. ~44.
19 15, 24 | Caput XXIV~44a.
20 15, 25 | Caput XXV~44b.
21 15, 25, 44b| permaneat ipsa felicitas. ~45.
22 15, 26 | Caput XXVI~45a.
23 15, 26, 45a| evangelio, et sanabat omnes. ~46.
24 15, 26, 46 | id efficitur invocamus. ~47.
25 15, 27 | Caput XXVII~48.
26 15, 27, 48 | non infidelibus loquens. ~49.
27 14, 3 | Caput III~4a.
28 15, 27, 49 | regenda est nisi deus. ~50.
29 15, 28 | Caput XXVIII~51.
30 3, 5, 11 | floruit uirga sacerdotis Aaron, conlocuta est quodam modo
31 3, 9, 16 | quae secreto naturae sinu abdita continentur erumpant quodam
32 6, 10, 11 | aeternitatis et speciei et usus, abditam scrutatus intellegentiam
33 2, 10, 19 | et pedes lavat et deducit abeuntes tamquam homines; loquitur
34 14, 5, 7a | offendit aut allicit hoc solum abhorreant uehementer aut appetant;
35 13, 19, 24 | distinctione quam commendavimus non abhorrere. In rebus enim per tempus
36 2, 5, 7 | spiritum eius. Nam sic ait: Quo abibo ab spiritu tuo? Et quo a
37 1, 3, 5 | uel etiam, si hoc uidetur, abiciat, et eis potius quos intellegit
38 3, 11, 25 | ut parceret? Ridendus et abiciendus hic sensus est. Sed neque
39 11, 8, 16 | uel si iam tangebamus, abicimus aut repellimus. Ita motu
40 6, 1, 1 | quidem posteriores arriani abiecerunt istam sententiam fassique
41 15, 7, 12 | discussisse, conuicisse, abiecisse certissimum est. Est ergo
42 13, 10, 13 | conditione ipsius mortalitatis abiectas ab immortalitatis desperatione
43 3, 11, 25 | neque huic tam grosso et abiecto ullum locum esse scriptura
44 11, 1, 1 | cum ab incerto corporum ablata fuerit, ut in spiritu multo
45 11, 2, 3 | quod imprimitur inest, quo ablato nullum erit cum remaneat
46 0, pro, 1 | eosdem libros editos sed ablatos priusquam mihi editione
47 9, 6, 11 | atque ab indigno homine ablatus in ea forma permanet ex
48 4, 13, 17 | iure detinebant purgavit, abolevit, exstinxit, et sua resurrectione
49 3, 11, 22 | eloquii per suspicionum suarum abrupta praecipitari ubi nec sensus
50 4, 1, 2 | tamen inde praecisi atque abrupti sumus ut non etiam in istis
51 14, 14, 19 | nocte animam tuam repetunt abs te. Haec quae praeparasti
52 14, 16, 22 | corpore fidelis et iustus abscedit. Quid enim dicimus 'secundum
53 13, 10, 14 | est et ante praedictum: Abscendit in altum, captivavit captivitatem,
54 2, 12, 21a| uespere? An forte ille unus abscesserat qui dominus cognoscebatur
55 4, 3, 5 | moriturum propter animae abscessum qui futurus est, sed propter
56 4, 3, 5 | fit et animae a corpore abscessus. Sicut enim anima deo deserente
57 2, 10, 18 | Cain dixit deo: A facie tua abscondam me, nec ideo fateri cogimur
58 1, 12, 31 | in gaudium domini sui, et abscondat eos quos possidet deus in
59 2, 10, 17 | ligni paradisi peccator absconderat, cur non iam ipse intellegatur
60 2, 10, 17 | cum et Adam dicat quod se absconderit a facie dei. Quis erat ergo
61 2, 10, 17 | respondisse: Audivi uocem tuam et abscondi me a facie tua quoniam nudus
62 2, 10, 17 | paradiso ad uesperam et abscondisse se in medio ligni quod erat
63 2, 10, 18 | nec quia scriptum est: Abscondit se Adam a facie dei, continuo
64 1, 8, 16 | suo est, quia uita nostra abscondita est cum Christo in deo.
65 1, 1, 3 | sapientiae et scientiae absconditos. Eum tamen, quamvis iam
66 10, 9, 12 | Nam et ipsa nostra facies absens ab aspectu nostro est quia
67 8, 4, 6 | perfruamur a quo sumus, quo absente nec esse possemus. Cum enim
68 10, 1, 1 | quisque ualeat quamvis longe absenti uerba mittere manu facta
69 4, 6, 10 | eos, id est secundus dies, absolute totus uiginti quattuor horis
70 0, pro, 1 | sive subreptos antequam eos absolverem et retractatos ut mea dispositio
71 4, 21, 31 | purgetur magis magisque abstinendo a peccatis et bene operando
72 15, 21, 40 | relinquimus. Sed illa est abstrusior profunditas nostrae memoriae
73 14, 3, 5 | aliquanto diligentius atque abstrusius perscrutabimur? Dici enim
74 15, 17, 27 | partem quaestionis istius abstulisset, sed dixit: Deus caritas
75 8, prae, 1 | et studium contentionis absumat quo possit mente cerni essentia
76 3, 10, 19a| exoritur et re peracta rursus absumitur. Sicut etiam cum homines
77 15, 20, 38 | si diceretur, 'nolens,' absurdissima dei miseria sequeretur;
78 4, prae, 1 | iustitiam sed satiati sunt et abundant. Satiavit autem illos phantasma
79 13, 9, 12a| pauci magno praediti ingenio abundantes otio doctrinisque subtilissimis
80 10, 7, 9 | toto corde tuo; hoc enim abutendo uel transferendo uocabulo
81 5, 8, 9 | quod ad situm dicitur; et abyssus tamquam uestimentum amictus
82 14, 19, 26 | praedicat, sed ex illa nova academia ubi ei dubitare etiam de
83 15, 12, 21a| uideatur esse qui insanit (unde academica philosophia sic invaluit
84 13, 4, 7 | erit unde nec ipse, cum academicis omnia dubia sint, academicus
85 13, 7, 10 | hominem ueniant et homini accedant inveniri potest. Cum autem
86 10, 1, 1 | enodatius explicanda limatior accedat intentio. Ac primum quia
87 7, 6, 12 | sicut filius patri, sed accedens ut dictum est quadam similitudine
88 3, 9, 16 | Adhibere autem forinsecus accedentes causas quae tametsi non
89 3, 11, 24 | mirabatur uisum. Qui cum accederet considerare, facta est uox
90 14, 14, 18 | te custodiam, et in alio: Accedite ad eum et inluminamini,
91 7, 6, 12 | intervallis sed similitudine acceditur ad deum, et dissimilitudine
92 9, 6, 11 | Itaque si facultas datur, accedo, alloquor, sermonem confero,
93 10, 11, 19 | tractantur quae ad animum tempore accedunt et quae illi temporaliter
94 3, 8, 13 | et gignendarum rerum et accelerandorum incrementorum praebent occasiones.
95 4, 1, 3 | fulgeat sive terrenis ignibus accendatur, nec humanarum tantum carnium
96 8, 9, 13 | possidentes? Quid est quod accendimur in dilectione Pauli apostoli
97 10, 1, 1 | uidendum ac fruendum animus accenditur quia generaliter novit corporum
98 10, 1, 1 | quem iam notum tenet? Sic accenduntur studia discentium. Nam quod
99 10, 1, 2 | quaerit ut noverit studioque accensus insistit, num potest dici
100 1, 5, 8 | potuerimus. Non quia iam acceperim aut iam perfectus sim (nam
101 14, 15, 21 | quid gloriaris quasi non acceperis? Quando autem bene recordatur
102 15, 26, 46 | illo scriptum est, quod acceperit a patre promissionem spiritus
103 3, 9, 16 | pondera sua quae in occulto acceperunt ab illo qui omnia in mensura
104 15, 11, 20 | Christi, et iterum: Cum accepissetis a nobis uerbum auditus dei,
105 8, 9, 13 | legimus: Ecce nunc tempus acceptabile, ecce nunc dies salutis.
106 3, 9, 16 | cuncta iam creata sunt sed acceptis opportunitatibus prodeunt.
107 15, 19, 33 | autem dixit de spiritu quem accepturi erant credentes in eum.
108 4, 13, 16 | peccati usque ad mortem carnis accesserit quia non eam deseruit invitus
109 14, 17, 23 | tuos, quod fit cotidianis accessibus cum haec imago renovatur.
110 14, 17, 23 | facere. In quo provectu et accessu tenentem mediatoris fidem
111 15, 20, 38 | sed filium uoluntatis dei, accidentem scilicet deo, uolens asserere
112 5, 2, 3 | sive substantiae capiunt accidentias quibus in eis fiat uel magna
113 5, 16, 17 | tamen ipsi substantiae dei accidisse intellegatur sed illi creaturae
114 1, 12, 31 | aequalis deo, sed ut hanc acciperem me ipsum exinanivi.' Ille
115 2, 17, 28a| intellegi ut posteriora eius accipiantur caro eius in qua de uirgine
116 15, 17, 29 | amborum. Non est igitur accipienda transeunter sed diligenter
117 15, 17, 28 | superius disputavi non sic accipiendam esse trinitatem quae deus
118 3, 10, 19a| sicut panis ad hoc factus in accipiendo sacramento consumitur. ~
119 1, 7, 14 | sed utrumque deus propter accipientem deum, utrumque autem homo
120 2, 17, 31 | domini peccatorum remissionem accipientis: Conuersus sum, inquit,
121 15, 19, 35 | remissionem peccatorum, et accipietis donum spiritus sancti. Itemque
122 11, 2, 6 | cupiditatem qua his inhaerescat accommodat.~
123 15, 9, 16 | significate intellegi possint quae accommodatae sunt ad intellegendum deum
124 3, 1, 4 | in species quas uellent accommodatas atque aptas actionibus suis
125 3, 1, 5 | transforment in quod uoluerint accommodate ad id quod agunt. Sed quodlibet
126 13, 13, 17 | derelinquet quantalibet acerba et indigna ipsa humilis
127 10, 3, 5 | novit sed ipsum nosse amat acerbiusque tolerat se ipsam deesse
128 6, 10, 11 | suum teneant et locis suis acquiescant. ~12.
129 9, 6, 11 | pulchritudine et firmitate acriora tormenta tolerasse? Et si
130 6, 9, 11 | quaestio quam discutiendam acriore intentione distulimus, nihil
131 10, 11, 17 | facilius puer meminit quantoque acrius intellegit et studet ardentius,
132 13, 19, 24 | gratiae et ueritatis, id actum est ut idem ipse sit in
133 14, 19, 26 | noctesque considerantibus acuentibusque intellegentiam quae est
134 10, 11, 17 | facilitate meminerit uel quanto acumine intellegat, sed quid meminerit
135 4, 2, 4 | audientes. Per hanc quippe uoces acutiores gravioresque concordant
136 4, 17, 22 | uenientia nuntientur pro acuto sensu uidentium, quod cum
137 6, 6, 8 | esse, aliud inertem, aliud acutum, aliud memorem, aliud cupiditas,
138 10, 5, 7 | foris per sensus carnis adamavit eorumque diuturna quadam
139 4, 18, 24 | ut fiat, quia rebus ortis adcommodamus fidem credulitatis sicut
140 12, 14, 22 | quarumque rerum quae nostris adcommodata sunt usibus necessaria documenta
141 2, 7, 13 | in species quas uellent adcommodatas atque aptas actionibus suis
142 13, 1, 3 | Aliquando autem et rebus falsis adcommodatur fides; loquimur enim sic
143 15, 12, 21a| uel comprehendere singula addendo uel dicere innumerabiliter
144 14, 19, 26 | reditum in caelum fore. Deinde addens hanc ipsam clausulam repetendoque
145 15, 17, 29 | nisi deus pater. Ideo autem addidi, principaliter, quia et
146 15, 12, 21a| corporum sensus plurimum addidisse nostrae scientiae confitendum
147 6, 3, 4 | dissentiens significatur. Cum uero additur quid unum, potest aliquid
148 4, 14, 19a| nec ex humana uita quae adduntur? Et quid tam congruenter
149 11, 2, 2 | nisu tamen ipso indicet se adempto corporis sensu nec perire
150 14, 1, 3 | pervexit ad eandem aeternorum adeptionem prodesse disserui, uirtutesque
151 13, 6, 9 | quaecumque vult, et quae adeptus cum fuerit beatus erit.
152 3, 9, 18 | fecerunt nisi quia maior aderat dominatio prohibentis dei
153 2, 5, 7 | descendero in infernum, ades; ubique uolens intellegi
154 11, 2, 3 | forma quae inerat sensui dum adesset illud quod uidebatur; sensus
155 15, 7, 13 | uero quae absunt et tamen adfuerunt per memoriam novimus, quae
156 6, 8, 10a| adhaeret creatori quam si non adhaereat, et ideo etiam maior quia
157 6, 9, 11 | nominatur unum tanta pace uni adhaerens ut per hanc utrumque unum
158 12, 7, 12 | conspiciendis uel consulendis adhaerescit, quam non solum masculos
159 13, 7, 10 | mercede cruciatur quantamlibet adhibeat tolerantiam, non est beatus
160 12, 15, 25 | uoluntas ut uisio fieret adhibebat rei uisibili et utrumque
161 12, 15, 25 | iudicare. Si autem alia est adhibenda discretio qua dinoscantur
162 3, 9, 17 | opportunitates occultis motibus adhibendo faciunt creari non creant?
163 2, 8, 14 | testimoniis quasi fulcire conantes adhibent Pauli apostoli sententiam,
164 3, 8, 14 | commoditatum ita rerum naturae adhibet in qua creat omnia quemadmodum
165 11, 5, 9 | gignitur quoniam aliquid aliud adhibetur corpori ut ex illo formetur,
166 11, 8, 16 | nutu uoluntatis non sic est adhibita memoria sensui corporis
167 4, 21, 31 | corporalem atque sensibilem, an adhibito spiritu etiam rationali
168 5, 1, 2 | quae nostris corporalibus adiacent sensibus uel quod nos ipsi
169 11, 4, 7 | ex corpore quod in loco adiacet sive cogitantis ex imagine
170 15, 21, 41 | naturaliter inest sicut ei res adiacuerint uel occurrerint quibus allicimur
171 1, 8, 16 | traditurum regnum deo et patri ut adimat sibi. Nam et hoc quidam
172 1, 9, 18a| patri, intellegitur quia non adimit sibi. Quoniam cum perducet
173 1, 8, 17 | erit quod scriptum est: Adimplebis me laetitia cum vultu tuo.
174 8, 7, 10 | onera uestra portate et sic adimplebitis legem Christi, et illud:
175 15, 19, 34 | ascendit super omnes caelos ut adimpleret omnia. Et ipse dedit quosdam
176 12, 7, 9 | Si pro sua persona mulier adimplet imaginem trinitatis, cur
177 1, 8, 17 | pater solus uel filius solus adimpleturus nos laetitia cum vultu suo. ~
178 7, 5, 10 | color uel illa forma, non adimunt corpori corpus esse quia
179 10, 1, 2 | desperantur. Nam cuius rei adipiscendae spem quisque non gerit,
180 14, 1, 3 | homo credere debeat propter adipiscendam uitam beatam quae non nisi
181 9, 12, 18 | maxime in assequendis atque adipiscendis quibusque doctrinis dici
182 9, 9, 14 | quod cupiendo concipitur adipiscendo nascitur quoniam non sufficit
183 12, 13, 21 | rationabiliter facimus aeternorum adipiscendorum contemplatione faciamus
184 1, 12, 31 | summum bonum nostrum cuius adipsiscendi causa praecipimur agere
185 4, 13, 17 | ille primitus ubi per omnes aditus ad interiora moliens inrepere
186 11, 7, 12 | memoria continentur procedere adiunctis simul eis quae inde per
187 9, 2, 2 | enim eo quod homo est, quod adiuncto corpore dicitur, retracto
188 13, 9, 12a| filii dei fierent esset adiunctum, quia non ex sanguinibus
189 11, 8, 13 | corporis sensu, etiam si posset adiungere quae oblitus est, certus
190 1, 11, 26 | intellegeremus patrem nisi adiungeret et diceret: Verbum quod
191 11, 2, 3 | Si autem liquido humori adiungeretur anulus, eo detracto nihil
192 6, 2, 3 | simul filius. Quod uero adiungitur: Et uerbum erat apud deum,
193 11, 10, 18 | formae uolatili qualem uidi adiungo alios duos pedes quales
194 10, 7, 10 | eorum notitiae, sed quod adiungunt ea sine quibus nullam possunt
195 3, prae, 1 | plurimum adminiculati et adiuti ea quae de trinitate uno
196 15, 2, 2 | quippe ipse quem quaerimus adiuvabit, ut spero, ne sit infructuosus
197 13, 17, 22 | ad decipiendum quasi ad adiuvandum medios interponunt non ideo
198 1, 10, 20 | Marthae quod eam soror non adiuvaret respondit: Maria optimam
199 14, 17, 23 | facit quantum divinitus adiuvatur Dei quippe sententia est:
200 13, 1, 4 | doceatur quod rationalem adiuvet scientiam, ac per hoc rerum
201 15, 17, 31 | dilectio ex deo est, secutus adiuxit: Et omnis qui diligit ex
202 3, prae, 1 | scripta iam legimus plurimum adminiculati et adiuti ea quae de trinitate
203 12, 4, 4 | propter quod ad haec inferiora administranda derivetur aliquid mentis,
204 3, 5, 11 | spiritalem corporalemque administrante creaturam omnium annorum
205 3, 9, 16 | causarum cardine condere atque administrare creaturam, quod qui facit
206 12, 8, 13a| rationem cui temporalium rerum administratio delegata est immoderato
207 12, 9, 14 | leges quibus universitas administratur agere nititur per corpus
208 13, 3, 6 | tamen improvisa dicenti admirabili favore plauserunt. Cur autem
209 3, 7, 12 | spirituum seductione uiderentur admirandi a quibus fiebant, a dei
210 3, 7, 12 | similia. Sed illud amplius est admirandum quomodo magorum illa potentia
211 3, 2, 7 | tamen consuetudinis amisit admirationem, sicuti sunt quae uel brevissimis
212 14, 19, 26 | cupiditate, minusque se admisceant atque implicent hominum
213 14, 19, 26 | cupiditate, et quo minus se admiscuerint atque implicaverint hominum
214 5, 3, 4 | non secundum substantiam; admittant ergo non secundum substantiam
215 7, 6, 12 | relativis pluralem numerum admittere ut uno nomine respondeatur
216 5, 7, 8 | infilius' ut dicatur non admittit loquendi consuetudo. Nihil
217 11, 5, 9 | quae fit in sensu habet admixtum aliquid spiritale quia sine
218 3, 10, 21 | mearum, fratresque meos admoneam ut meminerint suarum, ne
219 13, 20, 26 | librum istum ita claudimus ut admoneamus quod iustus ex fide uivit,
220 3, 11, 23 | sed quis per eum dixerit admonemus. Et illa quidem scriptura
221 15, 19, 36 | Sane admonendi sunt quandoquidem donum
222 3, 6, 11a| naturalia dicuntur; cum uero admonendis hominibus inusitata mutabilitate
223 3, 7, 12 | ueritate damnandi; uel ad admonendos fideles ne tale aliquid
224 2, 17, 32 | sicut ea quae supra diximus admonent, non hoc efficitur ut deus
225 14, 5, 7a | hoc faciant quia nondum admonentis signa noverunt ubi praecipuum
226 4, 1, 2 | peregrinationi nostrae quibus admoneremur non hic esse quod quaerimus
227 14, 5, 7a | non cogitent nec possint admoneri ut hoc faciant quia nondum
228 15, 24, 44a| Vnde tanti mali magnitudine admoniti sequi deberent agnum qui
229 1, 3, 5 | occultas inspirationes atque admonitiones sive per manifesta eloquia
230 15, 20, 39 | fecit deus quantum ualuimus admonuimus eos qui rationem de rebus
231 11, 3, 6a | obiecto formandum sensum admovebat formatumque iungebat, sic
232 12, 15, 25 | iungebat etiam illic ipsa se admovens tertiam. Sed non est hoc
233 3, 9, 16 | aliquam operationem forinsecus admovere ut tunc uel tunc sic uel
234 11, 2, 5 | quae rei sensibili sensum admovet, in eoque ipsam uisionem
235 11, 5, 9 | sensum cernendo corpori admovit, sed nondum erat placitum.
236 10, 7, 9 | toto minor est, et in illis adnumerandi sunt qui mentem corpoream
237 14, 3, 5 | duobus ut trinitas impleatur adnumeratur tertia uoluntas quae fidem
238 4, 12, 15 | quos ad humilitatem domini adorandam stella perduxit, ita et
239 2, 12, 22 | dei cognoscerentur, non adoraret Loth in faciem super terram.
240 2, 12, 21a| surrexit in obviam illis et adoravit in faciem super terram et
241 4, 12, 15 | possit. Et nobis enim ut adoremus humilem Christum caeli enarraverunt
242 12, 15, 24 | cuiusque seu uerbis? Non enim adquiescendum est eis qui samium Pythagoram
243 11, 11, 19 | unde uisiones formantur adquiescens conlocat, ponderi similis
244 8, 7, 11 | et fideles in dilectione adquiescunt illi revocati ab strepitu
245 10, 5, 7 | colligit; atque ita cupiditate adquirendi notitias ex his quae foris
246 15, 28, 51 | peccatum sed meritum bonum adquirerem quamlibet multum sic loquerer.
247 1, 8, 17 | in psalmo dicitur: Mane adstabo tibi et contemplabor. De
248 2, prae, 1 | errans confirmat errorem, et adulans inlicit in errorem. Emendabit
249 2, prae, 1 | sive ab errante sive ab adulante laudari; nullus enim reprehensor
250 3, 5, 11 | omnium annorum certis diebus aduocantur aquae maris et effunduntur
251 2, 5, 8 | est, in hunc mundum missus advenit. Proinde mitti a patre sine
252 14, 8, 11 | illo ista esse coepisset, adventicium quiddam uidetur et in praeteritis
253 3, 11, 26 | disponebatur et praenuntiabatur adventus, et ipse tamquam uerbum
254 13, 11, 15 | uidetur haec illi uelut adversa esse sententia? In illa
255 13, 16, 20 | conditione mortalitatis huius adversari sinitur quantum eis expedire
256 5, 3, 4 | incipiamus fidei nostrae adversariis, inter multa quae arriani
257 14, 14, 18 | dicitur cum id agit quod sibi adversatur et se ipsum tamquam suus
258 13, 7, 10 | aequo ferre animo quidquid adversitatis acciderit, mavult tamen
259 13, 5, 8 | quoque Cicero cum sibi ex adverso proposuisset, ita redarguit
260 15, 7, 13 | quanto attentius uoluerimus advertere tanto magis noster et sermo
261 5, 1, 1 | uoluisse quam potuisse dicere adverterint quod uel ipsi melius intellegunt
262 11, 2, 4 | Sed qui forte adverterunt quod commemorabo non ita
263 8, 6, 9 | sicut illa corpora moveri advertimus. Neque enim cum corpus vivum
264 15, 22, 42 | meam aciem cogitationis adverto ac sic in corde meo dico
265 2, 17, 30 | et qui dixit: Quam domum aedificabitis mihi? Aut quis locus quietis
266 2, 17, 28a| est: Et super hanc petram aedificabo ecclesiam meam. Tanto enim
267 8, 4, 6 | tria propter quae in animo aedificanda omnium divinorum librorum
268 4, 5, 9 | Nec immerito in aedificatione dominici corporis, in cuius
269 15, 19, 34 | sanctorum in opus ministerii, in aedificationem corporis Christi. Haec est
270 15, 27, 49 | hoc praemisso fundamento aedificentur ad uidenda quae credunt
271 9, 9, 14 | sufficit, et inardescit atque aegratat animus indigentia donec
272 4, prae, 1 | se invenitque se suamque aegritudinem illius munditiae contemperari
273 3, 3, 8a | corpus labore fatigaret aegritudinemque contraheret, consultisque
274 11, 1, 1 | traxit infirmitatem. Cuius aegritudini congruendum est ut si quando
275 3, 3, 8a | uoluntas causa prima illius aegritudinis ueracissime reperiretur.
276 4, 18, 24 | Inutilia temporalia decipiunt aegrotos; utilia temporalia suscipiunt
277 3, 7, 12 | fallendos fallaces sicut in aegyptios et in ipsos etiam magos
278 3, 7, 12 | qua tertia plaga superbus aegyptius populus caedebatur. Ibi
279 7, 4, 7 | Ita quippe dictum est in Aegyptum descendisse cum Iacob animas
280 3, 10, 19a| sicut potuit serpens ille aeneus exaltatus in heremo, sicut
281 1, 1, 2 | locutiones uel sirparet aenigmata. Vnde perniciosius et inanius
282 9, 6, 11 | Item cum arcum pulchre et aequabiliter intortum quem uidi uerbi
283 4, 3, 5 | comparatione iustitiae qua aequabimur angelis et gloriae quae
284 15, 23, 43a| languore sanata, nec tunc aequabitur rei natura immutabili ea
285 7, 6, 11 | unus homo; et in statuis aequalibus plus auri est tres simul
286 2, 1, 3 | filio ut indicent unitatem aequalitatemque substantiae, sicuti est:
287 5, 4, 6 | servitutes, similitudines, aequalitates et si qua huiusmodi et situs
288 14, 9, 12 | bonum deo praeponere uel aequare, fortitudinis ei firmissime
289 15, 27, 50 | dicebat: Oculi mei uideant aequitatem. Nempe ergo multa uera uidisti
290 15, 18, 32 | loquatur et angelorum, sonans aeramentum est et cymbalum tinniens;
291 9, 6, 11 | accidere solet inter utrumque aere libero fruens et serenissimam
292 3, 7, 12 | transgressores angelos et aerias potestates in imam istam
293 4, 13, 18 | cum terrenis sed etiam cum aeriis corporibus excruciari spiritus
294 2, 17, 31 | Conuersus sum, inquit, in aerumna dum confringeretur spina.
295 14, 9, 12 | tantum uita quam uidemus aerumnis et erroribus plenam omnes
296 13, 7, 10 | ista mortali uita erroribus aerumnisque plenissima praecipue fides
297 4, 13, 18 | cum hominibus conditioni aerumnosae naturae quae trahitur a
298 4, 13, 17 | fortior quasi pannoso et aerumnoso dominabatur, in ipsa morte
299 3, 9, 17 | corpora citius uermescant aestate quam hieme, citius in calidioribus
300 3, 10, 21 | cogitantem. Et difficile aestimamus quae in terra sunt, et quae
301 13, 6, 9 | aliquid iam idque non parvi aestimandum, eam ipsam scilicet uoluntatem
302 4, prae, 1 | caelestiumque rerum magni aestimares solet genus humanum. In
303 15, 19, 35 | perditionem quia donum dei aestimasti te per pecuniam possidere.
304 1, 9, 18a| et ex hoc quod uidetis aestimatis minor sum patre, atque ita
305 3, 9, 19 | uenti et ignes, frigus et aestus, et omnia talia; exceptis
306 14, 5, 8 | Sed hanc aetatem omittamus quae nec interrogari
307 4, 4, 7 | anni singulis distribuantur aetatibus, sive in divinis litteris
308 15, 26, 46 | esset annorum (eius enim aetatis a Iohanne baptizatus est)
309 3, 3, 8a | particeps incommutabilis aeternaeque ueritatis quam de omnibus
310 6, 4, 6 | magis in illa incommutabili aeternaque substantia incomparabiliter
311 4, 16, 21 | meliores in illis summis aeternisque rationibus intellectu talia
312 7, 1, 2 | sapere et potentiae posse, aeternitati aeternam esse, iustitiae
313 12, 8, 13a| cum suo principe diabolo, aeternorumque illa uisio ab ipso etiam
314 3, 7, 12 | carcerem ab illius sublimis aetheriae puritatis habitatione detrusas,
315 14, 9, 12 | beatorum insulis immortale aevum, ut fabulae ferunt, degere
316 13, 15, 19 | reum immerito poena mortis affecit. Hac iustitia uictus et
317 12, 15, 24 | nec uidimus, et eo modo affectas esse illorum mentes etiam
318 2, 17, 28a| intellegimus, in tantum carnalibus affectibus morimur ut mortuum nobis
319 11, 2, 4 | coloribus ut manifestum sit hanc affectionem nostro sensui ex ea re quae
320 15, 21, 41 | aut offendimur ita uarias affectiones habet. Quid ergo est? Numquid
321 11, 4, 7 | indumento suo. Ex eodem genere affectionis etiam illud est quod in
322 13, 12, 16 | facientes uoluntates carnis et affectionum, et eramus natura filli
323 3, 8, 15 | potuit nisi corpus quod sic affecto spiritu animabatur ex compassione
324 8, 7, 11 | locorum sed diversitate affectuum; exterius enim conantur
325 1, 1, 3 | quod dixerint. Et aliquando afferimus eis rationem, non quam petunt
326 12, 5, 5 | errore hoc solum probabiliter affertur quod in origine factae feminae
327 3, 8, 15 | compassione commixtionis afficere unde teneris fetuum primordiis
328 3, 8, 15 | Vt enim sic ex semetipsis afficiantur uel anima ex corpore uel
329 11, 4, 7 | uertendam atque mutandam quomodo afficiatur indutus qui cohaeret indumento
330 3, 8, 15 | quanta sit uis anima ad afficiendam atque mutandam materiam
331 3, 3, 8a | anima proficisceretur ad afficiendum corpus quod regit; sed nec
332 11, 2, 5 | corpus animantis uehementer afficit, et ubi non resistit pigrior
333 10, 10, 16 | cogitationibus si nihil sibi affingat ut tale aliquid esse se
334 2, 15, 26 | Verumtamen si quid hinc sine affirmandi temeritate modeste atque
335 1, 1, 1 | opinionum suarum audacius affirmando intercludunt sibimet intellegentiae
336 1, 8, 15 | est. Quod si et aliqui hoc affirmant, quod iam fuerit in dei
337 9, 1, 1 | eloqui difficillimum est. Affirmantem uero cito iusteque reprehendit
338 9, 1, 1 | intellegendis nulla temeritate affirmemus; in illis auctoritas tenenda
339 14, 3, 5 | praesens et animo credentis affixa, at illam quae tunc erit
340 4, 3, 5 | aetate uel morbo uel uariis afflictationibus donec ueniat ad ultimam
341 12, 2, 2 | per sensum corporis traxit agantur atque uersentur, non sunt
342 12, 1, 1 | Age nunc uideamus ubi sit quasi
343 4, 3, 6 | resurrectione illo loco agebatur propter quam etiam dicit:
344 14, 1, 2 | disputare sapientium est, quid agemus? Numquidnam profiteri audebimus
345 15, 6, 10 | uirtutes quae sunt artes agendae uitae manifesta ratione
346 12, 10, 15 | temporaliter gerit et modum agendi non teneat quem debebat,
347 8, 3, 4 | autem sit bonus animus uideo agendum esse uoluntate, non quia
348 14, 11, 14 | sapientiae de hominibus agens: Cogitationes, inquit, mortalium
349 4, 13, 17 | aequo iure adversus nos agente ipse occisus innocens eum
350 3, 11, 27 | sive ipsis loquentibus uel agentibus aliquid ex persona dei sicut
351 15, 10, 17 | divite cuius uberes fructus ager attulit ait ipse dominus:
352 12, 7, 10 | de natura humanae mentis agerem, mulierem cum uiro suo esse
353 14, 11, 14 | quidam cum de uirtutibus agerent in quibus est etiam Tullius
354 6, 5, 7 | autem unus spiritus quia agglutinatur anima nostra post eum. Et
355 4, 11, 14 | animae terrenis corporibus aggravatae etiam melioris affectus.
356 1, 3, 6 | nomine domini susceptum opus aggrediamur. ~
357 3, prae, 3 | quibus deinceps disserere aggrediar. Iam enim quaesitum atque
358 3, 9, 19 | uoluntatem dei exsistentibus agi crederet, continuo subiecit:
359 3, prae, 1 | quas bigas in me caritas agitat maxime serviam. Egoque ipse
360 15, 19, 35 | Monstrate nobis, dixit ad eos: Agite poenitentiam et baptizetur
361 3, 8, 15 | potest creator colorum in agnis et haedis, nec ipsae matrum
362 12, 7, 12 | rationalem mentem ubi potest esse agnitio dei hominem factum ad imaginem
363 2, 12, 21a| aliquis, 'unum ex tribus agnoscebat dominum, alios autem duos
364 14, 10, 13 | iungente. Ibi ergo magis agnoscenda est imago quam quaerimus. ~
365 4, 13, 18 | eum paucissimi remanserunt agnoscentibus gentibus et pia humilitate
366 4, 20, 29 | magnitudinem Christi parvuli agnoscerent; quomodo ergo spiritus nondum
367 15, 27, 50 | uales imaginem trinitatis agnosceres. Ipsa ostendit tibi uerbum
368 13, 3, 6 | aliquid quod nullus in sua non agnosceret uoluntate. Quidquid enim
369 2, 17, 31 | miracula faceret nec ab eis agnosceretur; nocte autem cum in passione
370 14, 9, 12 | memoriter retinebitur et agnoscetur ueraciter et hoc utrumque
371 4, 4, 7 | tripertitae distributionis agnoscimur qua unum tempus computamus
372 15, 27, 50 | sanentur omnes languores tui? Agnoscis te certe in illo esse stabulo
373 14, 15, 21 | quid sit iustum et iniustus agnoscit, ubi cernit habendum esse
374 15, 2, 3 | neque operibus attendentes agnoverunt artificem, sed aut ignem
375 13, 1, 4 | memoria tenebamus et hic agnovimus. Hoc enim nomen disyllabum
376 4, 17, 22 | notaverant, sicut denique agricolae uel etiam nautae multa praenuntiant;
377 3, 8, 13 | dicimus creatores hominum nec agricolas creatores frugum, quamvis
378 3, 8, 14 | admoventur extrinsecus et de agricultura similitudinem assumens ait:
379 3, 9, 16 | homines possunt sicut exemplo agriculturae supra docui. ~17.
380 3, 8, 14 | omnia quemadmodum terrae agriculturam. Quapropter ita non possum
381 5, 7, 8 | tantum negatur quod sine illa aiebatur sicut in ceteris praedicamentis.
382 5, 7, 8 | sint, si substantialiter aierem dicendo 'filius'; substantialiter
383 5, 4, 5 | quae appellantur graece *akhorista, sicuti est plumae corvi
384 1, 1, 2 | uelut cum ait: Sub umbraculo alarum tuarum protege me. Et de
385 12, 15, 24 | ipse ideo sine magistro alba et nigra discernit quia
386 5, 4, 5 | dum capilli sunt possunt albescere; separabile accidens dicitur,
387 9, 6, 10 | moenia quae uidi et cum fingo Alexandriae quae non uidi easdemque
388 10, 10, 13a| aliae ignem, aliae cerebrum, aliaeque aliud corpus et aliud aliae
389 14, 8, 11 | specie iam esse destiterit, aliamque nunc trinitatem facit per
390 10, 10, 14 | oportere. Quisquis igitur alicunde dubitat de his omnibus dubitare
391 13, 3, 6 | certissima coniectura conicere alienam. Nam conditam Romam tam
392 11, 5, 9 | uidentis. Quocirca id amare alienari est. Itaque uoluntas quae
393 4, 10, 13 | uitae sicut maculati et alienati ab eo recesseramus per mediatorem
394 11, 4, 7 | furentium, aut alio quodam modo alienatis sicuti sunt divinantium
395 11, 8, 16 | sensum labentibus uocibus alienato nutu uoluntatis per quem
396 12, 7, 12 | ab hoc consortio feminas alienet cum sint nobiscum gratiae
397 14, 9, 12 | esset nihil quod appeteretur alieni; nec temperantia, quae regeret
398 10, 1, 2 | intellegere ac loqui nullamque ut alienigenam audire et a nullo ita audiri.
399 4, 13, 18 | Christi a qua ipse quanto est alienior tanto ab eis creditur sanctior
400 15, 12, 21a| nostrorum uerum etiam et alienorum corporum sensus plurimum
401 4, 13, 18 | non cessant, quos certe alienos ab huius mortis passione
402 3, 10, 19a| hoc fit eadem species uel aliquantum mansura, sicut potuit serpens
403 9, 12, 17 | notitia quae ante non erat, et aliquarum rerum amor quae antea non
404 3, 3, 9 | hoc de aliqua domo ubi aliquorum talium societas est, hoc
405 | aliquotiens
406 9, 6, 9 | incommutabile novit et amat. Aliterque unusquisque homo loquendo
407 8, 2, 3 | magnitudo quae ueritas, aliudque illi est aurum esse, aliud
408 15, 9, 15 | Huius autem tropi, id est allegoriae, plures sunt species in
409 15, 9, 15 | quaecumque similia. Sed ubi allegoriam nominavit apostolus non
410 15, 21, 41 | adiacuerint uel occurrerint quibus allicimur aut offendimur ita uarias
411 14, 5, 7a | per carnem offendit aut allicit hoc solum abhorreant uehementer
412 11, 6, 10a| implicatio uinculum est quo alligabitur qui hoc agit ut proiciatur
413 4, 4, 7 | quam curvaverat infirmitas alligante satana; de talibus enim
414 14, 17, 23 | minuere illisque se caritate alligare diligenter insistit. Tantum
415 15, 19, 34 | deinde potentiae uinculis alligavit. Ipse itaque diabolus est
416 1, 3, 5 | oblivione fugiant stilo alligo sperans de misericordia
417 9, 6, 11 | facultas datur, accedo, alloquor, sermonem confero, affectum
418 4, 12, 15 | arcana ordinatione divinae altaeque iustitiae. Vt ergo sicut
419 3, 10, 21 | infantes non noverunt quod in altari ponitur et peracta pietatis
420 11, 8, 13 | tenet uno aspectu contueri, alternant uicissim cedendo ac succedendo
421 15, 14, 23 | particulatim aut singillatim uelut alternante conspectu hinc illuc et
422 9, 5, 8 | singula in se ipsis. In alternis autem ita sunt quia et mens
423 1, 11, 23a| enim loquebatur qui capere altiora de Christi deitate non poterant.
424 10, 11, 19 | uiribus ad illas summam et altissimam essentiam cuius impar imago
425 1, 11, 24 | genuit me, id est ante omnes altitudines creaturarum, et: Ante luciferum
426 1, 6, 12 | hunc sensum; non ait: O altitudo divitiarum 'sapientiae et
427 14, 7, 9a | ignorantiae demersus est altius, et mirabiliore divina ope
428 12, 14, 23 | stans in quodam secreto altoque silentio, tamdiu saltem
429 15, 19, 33 | haurias habes et puteus altus est. Vnde ergo habes aquam
430 10, 2, 4 | uere possit dicere: 'Iam te amabam,' nec tunc utique amabat
431 13, 7, 10 | uel timendo amittere quod amabant, sive nequiter sive laudabiliter.
432 9, 12, 17 | rerum amor quae antea non amabantur, distinctius nobis aperit
433 10, 2, 4 | ante quippe alia erat quae amabatur quam sibi animus formans
434 14, 9, 12 | qua nihil est melius et amabilius ea natura quae creavit omnes
435 13, 7, 10 | quod uoluerit. Quidquid amabitur aderit, nec desiderabitur
436 2, prae, 1 | sententiam meam in qua magis amabo inspici a rectis quam timebo
437 4, 15, 20 | deficientem quod interpretatur Amalech aperte saeviens et ad terram
438 9, 8, 13a| caritate, non quo non sit amanda creatura, sed si ad creatorem
439 13, 7, 10 | bonum erit atque ad fruendum amantibus praesto erit, et quod est
440 4, 7, 11 | peccatum in carne morituri amaremus sine peccato mortuum in
441 8, 3, 4 | iterum uide si potes. Non amas certe nisi bonum quia bona
442 1, 10, 21 | pater amat uos quia uos me amatis et credidistis quia ego
443 13, 13, 17 | perversitatis suae factus sit amator potentiae et desertor oppugnatorque
444 14, 1, 2 | facere destiterunt qui se amatores sapientiae potius quam sapientes
445 2, prae, 1 | reprehensor formidandus est amatori ueritatis. Etenim aut inimicus
446 14, 1, 2 | etiam philosophi, id est amatoris sapientiae, de sapientia
447 10, 1, 2 | hoc notum decus et ob hoc amatum quia notum studiose quaeritur
448 10, 1, 2 | cogitatione iam cernitur amaturque res nota, quae ita conspicitur
449 9, 2, 2 | alius atque alius amans et amatus. At uero amor et quod amatur
450 9, 6, 11 | ex qua eum talem credens amaveram. Nisi forte ad hoc amor
451 13, 8, 11 | propter quam solam istas amavimus non amamus. Deinde quomodo
452 15, 26, 46 | commendatur haec trinitas, ambigere non debemus. Ipse est igitur
453 13, 4, 7 | aliqua re certa de qua nullus ambigeret sumere suae disputationis
454 2, prae, 1 | aliquid certum discussa omni ambiguitate pervenerint facillime debent
455 13, 1, 2 | non tenent aut dubitatione ambigunt aut infidelitate derident.
456 15, 3, 5 | non esse maiorem, sed nec ambos simul aliquid maius esse
457 11, 6, 10a| dicere requiem pedis esse in ambulando cum ponitur unde alius innitatur
458 13, 12, 16 | uestris in quibus aliquando ambulastis secundum saeculum mundi
459 2, 1, 3 | prior pater super aquas ambulaverit aut alicuius alterius caeci
460 11, 8, 16 | pergerent; sed quia facile ambulaverunt, utique uiderunt. Quia uero
461 1, 12, 31 | Et sicut ibunt illi in ambustionem aeternam, sic iusti in uitam
462 8, 3, 5 | Pudeat autem cum alia non amentur nisi quia bona sunt, eis
463 10, 2, 4 | habeat neque omnino quidquam ametur incognitum, arbitror me
464 5, 4, 6 | dicitur ad aliquid sicut amicitiae, propinquitates, servitutes,
465 4, 13, 18 | perfidorum et inuidorum amicitiam quorum intentionis nullum
466 8, 10, 14 | animum. Quid amat animus in amico nisi animum? Et illic igitur
467 5, 8, 9 | abyssus tamquam uestimentum amictus ipsius, quod ad habitum;
468 12, 7, 12 | fideles feminae sexum corporis amiserunt? Sed quia ibi renovantur
469 5, 4, 5 | quia nihil mutabile aut amissibile. Quod si et illud dici accidens
470 15, 13, 22a| rebus plurimis propterea et amissibilis est et receptibilis quia
471 11, 2, 2 | eius intentio luminibus amissis non habeat quidem sensum
472 13, 18, 23 | uictus a secundo Adam et amittens genus christianum liberatum
473 1, 7, 14 | accepta est forma servi ut non amitteretur forma dei, cum et in forma
474 8, 3, 5 | unde est et illud quod non amittitur nec aversione uoluntatis.
475 8, 3, 4 | camporum, et bonum praedium amoenum ac fertile, et bona domus
476 8, 10, 14 | in extremis carnalibusque amoribus ita est. Sed ut aliquid
477 8, 3, 4 | paribus membris disposita et ampla et lucida, et bona animalia
478 10, 1, 2 | tali facultati ut etiam usu amplectantur quod ratione praenoscunt,
479 12, 10, 15 | inuidia casto possidentur amplexu uel sibi uel aliis consulit,
480 12, 9, 14 | truditur et sic aliquid ampliius concupiscendo minuitur,
481 3, 4, 9a | in ista totius creaturae amplissima quadam immensaque republica. ~
482 15, 9, 15 | duobus filiis Abrahae, uno de ancilla, altero de libera, quod
483 1, 8, 16 | dispensatio similitudinum per angelicos principatus et potestates
484 12, 10, 15 | talia diligunt sine ulla angustia uel inuidia casto possidentur
485 7, 1, 2 | sapientiam. Quapropter in eas angustias sermo coartatur cum ineffabilia
486 3, 8, 15 | quod sic affecto spiritu animabatur ex compassione commixtionis
487 4, 4, 8 | sic annus circuitu solis animadversus est, restant autem quinque
488 11, 8, 16 | inhaerere praesentia. Quod animadvertere facile est cum saepe coram
489 14, 19, 25 | corruptione, contumelia corpus animale. Imago uero quae renovatur
490 11, 11, 19 | de quo tamdiu locutus sum animali atque carnali qui exterior
491 11, 2, 2 | sensus autem qui iam erat in animante etiam priusquam uideret
492 10, 7, 9 | uitam omne vivum corpus animantem ac uivificantem esse repererunt,
493 3, 2, 7 | motus et monstrosi partus animantium et quaeque similia, quorum
494 3, 3, 8a | quae illis inspirarentur et animarentur sive omni sensu carentibus,
495 8, 3, 4 | lucida, et bona animalia animata corpora, et bonus aer modestus
496 3, 3, 8a | uersantibus corporibus sive animatis sive inanimis quaecumque
497 3, 5, 11 | horam sicut opus fuerat animavit? ~
498 4, 20, 29 | spiritu sancto Simeon et Anna ut magnitudinem Christi
499 13, 9, 12a| excellentiam desperaret ilico annexum est, Et uerbum caro factum
500 4, 4, 7 | autem mulier decem et octo annos habebat in infirmitate,