| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Aurelius Augustinus De trinitate IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
bold = Main text
Lib. Cap. Par. grey = Comment text
2037 11, 4, 7 | imaginum, sed etiam cum devitandi et cavendi causa rapitur
2038 3, 3, 8a | cupientes uel incommoda carnalia devitantes; adhibuisset etiam iumenta
2039 12, 5, 5 | prudentiam ne cum uanum devitat horrorem in perniciosum
2040 3, 3, 8a | appetitu suae uoluptatis et devitatione molestiae; postremo adhibuisset
2041 15, 21, 41 | nescire quid appetat, quid devitet? Porro si scit profecto
2042 4, 15, 20 | occulte insidians alia uia devitetur, aut per populum deficientem
2043 3, 10, 20 | credentes in Christum tamquam devorati in corpus eius intraverint
2044 8, 7, 11 | posse quod angelus quam devote hoc esse quod angelus. Non
2045 8, prae, 1 | est deoque supplicandum devotissima pietate ut intellectum aperiat
2046 4, 3, 6 | quaerite ubi Christus et in dextera dei sedens; quae sursum
2047 8, 9, 13 | dei, per arma iustitiae dextra et sinistra, per gloriam
2048 15, 18, 32 | sinistra non transfertur ad dextram. Nec spiritus proprie dicitur
2049 14, 19, 25 | supplicium aeternum euntibus dextris in uitam aeternam. Hanc
2050 11, 2, 4 | dextrum erat uicissimque dextro clauso illa intermoritur
2051 11, 2, 4 | species uideri desinit quae ad dextrum erat uicissimque dextro
2052 15, 20, 38 | Quocirca redenda est dialectica Eunomii a quo eunomiani
2053 14, 19, 26 | Cicero commendans in fine dialogi Hortensii: Quae nobis, inquit,
2054 3, 10, 21 | sacramentorum cum offertur et datur, dicaturque illis auctoritate gravissima
2055 12, 15, 24 | uidebat quod uidendum erat dicebatque quod uiderat. Sed si recordatio
2056 15, 19, 35 | commotis corde iudaeis et dicentibus: Quid ergo faciemus, fratres?
2057 15, 28, 51 | suum, nec tu, unigenite, diceres de spiritu sancto: Quem
2058 9, 4, 7 | ac non solum unum aurum dicetur sicut in illis tribus anulis
2059 2, 5, 9 | misit in hunc mundum, uos dicitis quia blasphemat quoniam
2060 13, 13, 17 | autem a 'sequendo' sunt dictae. Cum enim beatum faciant
2061 15, 17, 27 | sumus non propterea deum dictam esse caritatem quod ipsa
2062 3, prae, 1 | me legendo quam legenda dictando laborare. Qui autem hoc
2063 0, pro, 1 | nequivisset impleri, interruptam dictationem reliqueram cogitans hoc
2064 5, 1, 1 | enuntiando nulla competit dictio, et adiutorium ad intellegenda
2065 9, 7, 12 | membra corporis in factis dictisque nostris quibus uel approbantur
2066 14, 19, 26 | eius occasus. Verum hoc non didicerat a philosophis quos magnis
2067 8, 6, 9 | aut ullo corporis sensu didicerim aut ab eis qui ita didicissent
2068 13, 1, 2 | corpus, per corporis lumina didicerunt; interiorem uero, id est
2069 3, prae, 1 | quae nesciebam scribendo me didicisse confitear; non debet labor
2070 8, 6, 9 | didicerim aut ab eis qui ita didicissent audierim. Cum enim dico
2071 15, 3, 5 | sapientia sic disputatur ut differatur eadem quaestio diligentius
2072 3, 11, 26 | Sed quid ultra differimus ora eorum evidentissimo
2073 4, 1, 3 | quas homines a pecoribus differunt et ideo sunt homines. Non
2074 15, 9, 16 | obscuram et ad perspiciendum difficilem. Cum igitur speculi et aenigmatis
2075 3, 10, 20 | quae per angelos fiunt quo difficiliora et ignotiora eo mirabiliora
2076 10, 1, 3 | cognita. Sed ne quisquam nobis difficiliorem referat quaestionem asserens
2077 15, 25, 45 | experientia tam mihi apparuit esse difficilis, quod et illis qui haec
2078 0, pro, 2 | rerum tantarum explicandarum difficultas et facultas nostra pateretur.
2079 2, prae, 1 | animum intendunt, experti difficultates laboriosas sive in ipsa
2080 3, 4, 9a | corporalibus per cuncta diffundit et utitur omnibus ad incommutabile
2081 15, 23, 44 | non illi sunt qui ea quae digessimus et commendavimus in sua
2082 15, 5, 8 | a nobis enumerata atque digesta sunt id est aeternus, immortalis,
2083 8, 5, 8 | alia omittam uel micando digitis tribus. An uero diligimus
2084 15, 17, 27 | ulla substantia quae dei digna sit nomine, sed quod donum
2085 13, 11, 15 | erat ut pro nobis etiam dignaretur mori, pater uero usque adeo
2086 13, 10, 13 | Christum Iesum deus liberare dignatur asseramus bonum et divinae
2087 9, 11, 16a| eadem notitia etiam placita digneque amata uerbum est fitque
2088 3, 10, 21 | angelica secundum propriam dignitatem et eorum quaedam corporalis
2089 13, 10, 13 | bonum et divinae congruum dignitati; uerum etiam ut ostendamus
2090 14, 4, 6a | est. Denique deformitatem dignitatis eius miserans divina scriptura:
2091 14, 13, 17 | aut ne hoc quidem si fide dignus tibi esse qui loquitur non
2092 6, 10, 12 | omnia, in quem omnia; nec diis multis, sed ipsi gloria
2093 5, 13, 14 | uirtutum; alii prophetia; alii diiudicatio spirituum; alteri genera
2094 10, 7, 9 | corporis quam in uisceribus dilaniatis uidemus eam esse putaverunt.
2095 14, 3, 5 | quod cernebatur interisse dilapsum nec eius remansisse aliquid
2096 14, 8, 11 | praesentiam, retenta, conspecta, dilecta; aliam tunc faciet per quoddam
2097 1, 12, 30 | id est solis piis quorum dilectioni hoc ipsum promittit quia
2098 1, 9, 19 | forte putabitur mansionem in dilectore suo facientibus patre et
2099 1, 9, 19 | ut mansionem faciat apud dilectorem suum, discessurum inde spiritum
2100 1, 8, 18 | accipere non potest, id est dilectores mundi? Animalis enim homo
2101 1, 12, 28 | quid est quod pro magno dilectori suo pollicetur dicens: Et
2102 1, 10, 21 | mundum, nisi 'ab aspectu dilectorum mundi aufero quod uiderunt'?
2103 3, 11, 25 | dixit ei: Accipe filium tuum dilectum quem diligis, Isaac, et
2104 2, 10, 18 | est: Hic est filius meus dilectus; neque enim Iesus etiam
2105 10, 10, 14 | ipsis nosse certasque esse dilegentius attendamus. Vtrum enim aeris
2106 8, 6, 9 | debeant nisi ut invicem diligant? Et unde inhaeretur illi
2107 13, 20, 26 | quod diligit. Quomodo autem diligantur quae nesciuntur sed tantum
2108 8, 4, 6 | aliquid quod non est et speret diligatque quod falsum est. Quod si
2109 14, 19, 26 | moriatur et intercidat quod non diligebamus uel potius quod atrociter
2110 15, 10, 19 | discipulis eius in sinu Iesu quem diligebat Iesus. Innuit ergo huic
2111 13, 20, 26 | esse creduntur et quae ibi diligenda sunt diliguntur, iam secundum
2112 15, 20, 39 | reminiscendam, uidendam, diligendam ut eam recordetur, eam contempletur,
2113 14, 14, 20 | etiam infirma et errans male diligendo atque sectando quae sunt
2114 14, 4, 6a | teneantur atque recolantur uel diligentia in eisdem locis in quibus
2115 1, 1, 1 | natura humani ingenii et diligentiae uivacitate uel artis adiutorio
2116 3, prae, 3 | Deinde subdivisimus ut haec diligentissime tractarentur, et tripertitam
2117 4, 20, 27 | credentium, sperantium, diligentium. Hoc est enim magnum petatis
2118 1, 9, 18a| est et illud quod ait: Si diligeretis me, gauderetis quoniam eo
2119 1, 9, 18a| servabit; et pater meus diliget illum, et ad illum ueniemus
2120 1, 8, 18 | enim sibi vult quod ait: Si diligitis me, mandata mea servate,
2121 15, 22, 42 | memini, ego intellego, ego diligo, qui nec memoria sum nec
2122 13, 20, 26 | quae ibi diligenda sunt diliguntur, iam secundum trinitatem
2123 2, prae, 1 | Christi gratia glorificata dilucescat, cum ad aliquid certum discussa
2124 10, 11, 19 | Quapropter etiam tardioribus dilucescere haec possunt dum ea tractantur
2125 14, 16, 22 | etiam in genesi ubi dicit diluvio mortuam universam carnem
2126 8, 2, 3 | serenitatem quae primo ictu diluxit tibi cum dicerem, ueritas.
2127 8, 3, 4 | et bona facies hominis dimensa pariliter et affecta hilariter
2128 12, 2, 2 | corporalibus ex ratione dimensionum atque figurarum quam incommutabiliter
2129 4, 4, 7 | eas tres: sextam, tertiam, dimidiam; nec ulla pars alia quae
2130 13, 3, 6 | possessus ut uili uendat quae dimiserunt parentes et caro emat quae
2131 2, 17, 31 | iniustitiam meam domino, et tu dimisisti impietatem cordis mei. Neque
2132 13, 16, 21 | merito figebat in morte. Dimisit ea ille qui sua non habebat,
2133 4, 19, 25 | praedicaretur unus, non multis dimissis teneretur unus. Et nisi
2134 13, 14, 18 | debitores quos tenebat liberi dimittantur in eum credentes quem sine
2135 13, 16, 21 | est ut propter hunc unum dimittat omnes per ipsius immaculatam
2136 8, prae, 1 | eluxerit a firmitate fidei non dimittatur. ~
2137 12, 12, 18 | percutiendum atque dicendum: Dimitte nobis debita nostra, faciendumque
2138 15, 10, 17 | blasphemias? Quis potest dimittere peccata nisi solus deus?
2139 13, 15, 19 | obstrinxit, hos per eum merito dimitteret quem nullius peccati reum
2140 4, 4, 7 | illa intercessum est ut dimitteretur illo anno, ut si fructum
2141 1, 10, 22 | in spiritum sanctum, non dimittetur ei. Et in ipso uirtutes
2142 12, 12, 18 | iungendum: sicut et nos dimittimus debitoribus nostris. Neque
2143 12, 15, 25 | adhibenda discretio qua dinoscantur haec duo quae procul dubio
2144 10, 9, 12 | ab eo quod alterum novit dinoscat. Ipsum enim quod audit:
2145 11, 2, 2 | est, consideranda sunt et dinoscenda. Primo ipsa res quam uidemus
2146 9, 4, 5 | evolui ut sentiantur et dinumerentur substantialiter uel, ut
2147 9, 12, 17 | creatura ad lumen incommutabile dirigamus; si tamen ueritas ipsa persuaserit,
2148 9, 12, 17 | ipsi locutioni temporaliter dirigendae facilior est ad explicandum
2149 12, 13, 21 | quo haec uita non agitur dirigendum, non ut conformetur huic
2150 15, 28, 51 | patre. Ad hanc regulam fidei dirigens intentionem meam quantum
2151 10, 9, 12 | quia non ibi est quo ille dirigi potest. Sed cum dicitur
2152 3, 10, 21 | assumatur. Et si numquam discant experimento uel suo uel
2153 7, 3, 5 | imaginis exemplo et nos non discedamus a deo quia et nos imago
2154 5, 4, 5 | inde candore succedente discedat et aliquo eat, sed illam
2155 1, 9, 19 | sit in aeternum. Non ergo discedet patre et filio uenientibus,
2156 1, 1, 3 | indignantes perturbatique discedunt. ~
2157 10, 1, 1 | animo notionem, nullo ad eam discendam studio flagraremus. Quis
2158 10, 1, 2 | quaerit utique in studio discendi est et uidetur amare rem
2159 14, 8, 11 | cognoscantur suique cognitionem in discentibus gignant. Sunt autem uel
2160 14, 8, 11 | eique adiuncta cognitione discentis quae tunc esse incipit quando
2161 2, 6, 11 | uiderunt, quamquam de igne disceptari potest utrum oculis an spiritu
2162 1, 2, 4 | nec pudebit, sicubi erro, discere. ~
2163 14, 8, 11 | his imaginibus quae cum discerentur sunt impressae in memoria
2164 12, 2, 2 | genere quae uerisimilia sunt discernantur a ueris, non spiritalibus
2165 15, 3, 5 | extrinsecus. In duodecimo discernenda uisa est sapientia ab scientia,
2166 4, 3, 5 | utramque mortem cuivis facile discernendam posuerit ubi ait: Sine mortuos
2167 12, 14, 23 | scientiae sermonem puto discernendum a sermone sapientiae ad
2168 10, 1, 3 | rapiatur incognita sciendi, discernendus quidem est ab studiosi nomine
2169 15, 3, 5 | rebus eadem cogitatione discerneret, dilata est de trinitate
2170 11, 2, 3 | fit per eundem sensum non discernimus quoniam tanta coniunctio
2171 2, 2, 4 | ambiguum est ut explicari discernique non possit, ex utralibet
2172 15, 27, 50 | perfrui uoluntate, cernit discernitque qui potest. Potuisti et
2173 2, 12, 22 | Rogo, domine, si iam ille discesserat qui dominus erat et angelos
2174 1, 9, 19 | faciat apud dilectorem suum, discessurum inde spiritum sanctum et
2175 9, 11, 16a| cum per sensum corporis discimus corpora fit aliqua eorum
2176 15, 26, 46 | deum? Neque enim aliquis discipulorum eius dedit spiritum sanctum.
2177 6, 3, 4 | sicut et nos unum cum suos discipulos patri commendaret. At uero
2178 4, 7, 11 | et evanueramus in multa discissi per multa et inhaerentes
2179 14, 14, 18 | erroremque hostibus illum! Discissos nudis laniabant dentibus
2180 3, 8, 15 | inhaeserat animae illarum discolor phantasia ex contuitu uariarum
2181 0, pro, 2 | hominum exierant plurimum discreparent, uenerationi tuae per filium
2182 11, 2, 2 | manifesta distinctio sed etiam discreta natura. Primum quippe illud
2183 12, 15, 25 | autem alia est adhibenda discretio qua dinoscantur haec duo
2184 11, 7, 12 | parens sive proles, et hanc discretionis difficultatem facit eiusdem
2185 11, 4, 7 | iam naturae diversitate discretis sed unius eiusdemque substantiae
2186 11, 3, 6a | sensibile ibi est quod omnino discretum est ab animantis natura,
2187 15, 27, 50 | multa uera uidisti eaque discrevisti ab illa luce qua tibi lucente
2188 14, 11, 14 | Oblitusvee sui est Ithacus discrimine tanto. Vergilius enim cum
2189 2, prae, 1 | dilucescat, cum ad aliquid certum discussa omni ambiguitate pervenerint
2190 15, 7, 12 | absurditatem nos in libro septimo discussisse, conuicisse, abiecisse certissimum
2191 4, 21, 31 | dederit. Prius enim sunt discutienda et refellenda haereticorum
2192 6, 9, 11 | habeat ista quaestio quam discutiendam acriore intentione distulimus,
2193 6, 4, 6 | illud sit quod diligentius discutiendum est, nunc unde agitur satis
2194 15, 3, 4 | Sed quoniam diserrendi et ratiocinandi necessitas
2195 11, 8, 16 | atque coniungit, ipsa etiam disiungit ac separat, id est uoluntas.
2196 15, 23, 43a| est habeat in sua magna disparilitate nonnullam similitudinem
2197 3, 5, 11 | uis divina quibus illud dispensabatur dabaturque miraculum. Ita
2198 12, 4, 4 | aliquid mentis, in una nusquam dispertita mente trinitas inveniatur,
2199 12, 3, 3 | derivatum in sui operis dispertitur officio. Et sicut una caro
2200 9, 10, 15 | potest, quamvis res ipsa displiceat; aliter cum placet quod
2201 9, 6, 11 | illud placet, unde etiam si displiceret corrigerem. Itaque de istis
2202 3, 11, 26 | futurus ex semine Abrahae suum disponebat adventum ut inveniret a
2203 3, 11, 26 | domini Iesu Christi per eam disponebatur et praenuntiabatur adventus,
2204 4, 13, 18 | pertendens fortiter et disponens omnia suaviter. Attingit
2205 12, 15, 24 | intellegibilibus naturali ordine disponente conditore subiuncta sic
2206 13, 2, 5 | diutius disputare certa dispositionis nostrae ratione compellimur,
2207 15, 6, 10 | intentionis causa inter coeptum dispositumque refleximus, et inde in creatura
2208 11, 11, 19 | mensura et numero et pondere disposuisse testatur. ~
2209 3, 9, 16 | mensura et numero et pondere disposuit, non solum mali angeli sed
2210 14, 9, 12 | Tullius in Hortensio dialogo disputans: Si nobis, inquit, cum ex
2211 14, 7, 9a | perspicis de geometrica disputantem etiam perfectus est musicus.
2212 14, 1, 3 | Disputantes autem de sapientia definierunt
2213 15, 26, 47 | scripturis sed in consuetudine disputantium et de re tanta sermonem
2214 15, 24, 44a| mentis humanae subtilissime disputantur nisi ut ipsa quoque intellegentia
2215 6, 5, 7 | aequalis patri sicut supra disputanuimus; aequalis est igitur etiam
2216 15, 20, 39 | secundum scripturas sanctas hoc disputasse quod fidelibus sufficit
2217 13, 16, 21 | secundum ea quae superius disputata sunt. Deinde subiungit apostolus:
2218 1, 3, 5 | rebus diligenter et acute disputate intellegere potui, secum
2219 6, 1, 1 | coepisse filium dei. Sed inter disputationes quas habebant nostri adversus
2220 1, 6, 13 | quibus ante nos qui haec disputaverunt abundantius usi sunt, quia
2221 13, 13, 17 | beatum faciant sicut superius disputavimus duae res, bene uelle et
2222 2, prae, 2 | Christo et per scripturas disseminatam et a doctis catholicis earundem
2223 15, 11, 20 | linguarum per corda et ora disseminatur humana. Ideo autem uerbum
2224 13, 18, 23 | satietur; si non ceditur, dissentiendo frenetur, quae duo aliena
2225 6, 3, 4 | essentia non dissidens neque dissentiens significatur. Cum uero additur
2226 14, 8, 11 | quando de illa scientia disserebamus iam in hominis interioris
2227 3, prae, 1 | quaerenda atque adiuvante disserenda suscepi, ut si alia non
2228 10, 10, 13a| de qua re non est nunc disserendi locus. ~14.
2229 1, 5, 8 | disserere quam ea cum pietate disserendo cognoscere. ~
2230 14, 1, 3 | atque ibi de temporalibus disserens, aeterna uero in hunc librum
2231 3, prae, 1 | summeque bono deo pie quaeri et disseri posse arbitror ipso exhortante
2232 9, 3, 3 | subtilissime obscurissimeque disseritur donec apertissime demonstretur
2233 2, 8, 14 | intellegenda sint iam satis nos disseruisse arbitror. ~
2234 2, 1, 3 | pictas uidit; nec eadem dissimiliter, sicut corpus easdem litteras
2235 7, 6, 12 | similitudine acceditur ad deum, et dissimilitudine receditur ab eo. Sunt enim
2236 7, 6, 12 | distantia quantulaecumque dissimilitudinis aut ubi intellegatur aliud
2237 4, 9, 12a| in se ipsis non possent dissociati ab invicem per diversas
2238 1, 7, 14 | omnes sanctas scripturas dissolvendae huius quaestionis ex uno
2239 3, 4, 10 | aenigmate uideret, optans dissolvi et esse cum Christo et in
2240 4, 7, 11 | iniquitatem resilientes et dissonantes defluxeramus et evanueramus
2241 4, 18, 24 | ne fides mortalis uitae dissonaret a ueritate aeternae uitae,
2242 4, 2, 4 | concordant ita ut quisquis ab ea dissonuerit non scientiam, cuius expertes
2243 12, 15, 25 | haec duo quae procul dubio distare apostolus docet dicens:
2244 11, 2, 2 | nisi esset in nobis non distaremus a caecis dum nihil uidemus
2245 2, 15, 25 | ut modo se contrahat modo distendat? Mundet dominus a talibus
2246 15, 5, 8 | iam disserui, ne per multa distendatur intentio, et illud potius
2247 5, 1, 2 | partium distantiam, molis distensionem, aliquas per locorum intervalla
2248 15, 17, 28 | sua quisque natura. Nec distent in eis ista, sicut in nobis
2249 15, 3, 5 | donata, quae ab scientia distincta est disputatur, et eo pervenit
2250 14, 19, 26 | litteris sanctis ab scientia distinctam sapientiam nuncupari dumtaxat
2251 8, prae, 1 | proprie in illa trinitate distincte ad singulas personas pertinentia
2252 14, 1, 3 | tacui. Verum secundum hanc distinctionem qua dixit apostolus: Alii
2253 3, 8, 13 | incrementa debitae magnitudinis distinctionesque formarum ab originalibus
2254 1, 8, 16 | Similitudines auri faciemus tibi cum distinctionibus argenti quoadusque rex in
2255 3, 2, 8 | et formae species et ordo distinctioque membrorum et temperatio
2256 4, 21, 30a| temporum certa separatione distinctis quae sui cuiusque uocabuli
2257 1, 10, 22 | scripturarum de filio dei ut distinguamus quid in eis sonet secundum
2258 13, 20, 25 | non posse; hic autem ad distinguendam activam scientiam a contemplativa
2259 12, 6, 8 | benedixit eos (uel si ita distinguendum est: Et fecit deus hominem,
2260 14, 1, 3 | temporalibus aeterna breviter ante distinguens atque ibi de temporalibus
2261 3, 11, 22 | congruentiam saeculorum ac temporum distingueretur, non tantum illa uisibilia
2262 12, 14, 22 | utique duo sine dubitatione distinguit, licet non ibi explicet
2263 2, 14, 24 | non apparet. Nec ibi hoc distinguitur, quantum existimo, ubi scriptum
2264 4, 4, 7 | sicut Matthaeus evangelista distinxit ab Abraham usque ad David,
2265 11, 6, 10a| agitur; pravarum autem atque distortarum uoluntatum implicatio uinculum
2266 1, 1, 1 | deo disputant sermoni suo distortas et fallaces regulas figunt.
2267 8, 6, 9 | plerique etiam qui corpore distorti atque deformes sunt. Sicut
2268 4, 4, 7 | sive milleni anni singulis distribuantur aetatibus, sive in divinis
2269 15, 18, 32 | pauperibus uel non habendo quod distribuat uel aliqua necessitate prohibitus,
2270 8, 6, 9 | moribus morati sint sua cuique distribuendo ut nemini quidquam debeant
2271 15, 18, 32 | transferat, nihil est; et si distribuerit omnem substantiam suam et
2272 12, 7, 13 | corporibus ipsius unius mentis distributio figuratur. ~
2273 3, 8, 14 | suum et a se impertitas distributiones potestatum et appetitiones
2274 4, 4, 7 | illa ratione tripertitae distributionis agnoscimur qua unum tempus
2275 13, 1, 4 | agnovimus. Hoc enim nomen disyllabum cum dicitur mundus, quoniam
2276 8, 9, 13 | sicut egeni multos autem ditantes, tamquam nihil habentes
2277 13, 15, 19 | quo accepto diabolus non ditatus est sed ligatus, ut nos
2278 4, 13, 17 | tanto superbior quanto uelut ditior et fortior quasi pannoso
2279 14, 14, 19 | enim puer infans quamvis ditissimus natus, cum sit dominus omnium
2280 3, 9, 18 | commemorat dicens: Alii diudicatio spirituum. Novimus enim
2281 4, 6, 10 | duodecim nocturnis et duodecim diurnis. Crucifixus est enim primo
2282 11, 2, 4 | laborabunt. Plerumque cum diuscule attenderimus quaeque luminaria
2283 13, 2, 5 | qua in hoc libro aliquanto diutius disputare certa dispositionis
2284 10, 5, 7 | carnis adamavit eorumque diuturna quadam familiaritate implicata
2285 4, 3, 5 | exterior quanto est haec uita diuturnior magis magisque corrumpitur
2286 11, 2, 4 | lucernae flammula modo quodam divaricatis radiis oculorum quasi geminatur,
2287 5, 7, 8 | et ingenitus, non indicat diversam substantiam, quia sicut
2288 15, 11, 20 | uerbo quod in sonis multarum diversarumque linguarum per corda et ora
2289 6, 4, 6 | quod etiam in distantibus diversisque substantiis fieri apostolus
2290 3, 9, 19 | et germinum innumerabiles diversitates, nebulae et nubes, nives
2291 2, 12, 21a| et dixit: Ecce, domini, divertite in domum pueri uestri. Hic
2292 14, 1, 3 | scientiae, ista definitio dividenda est ut rerum divinarum scientia
2293 11, 10, 18 | non desinat persequi ac dividere. Ita nulla corporalia nisi
2294 15, 18, 32 | excellentius. Solum est quod dividit inter filios regni aeterni
2295 1, 4, 7 | inseparabili aequalitate divinam insinuent unitatem, ideoque
2296 11, 4, 7 | modo alienatis sicuti sunt divinantium uel prophetantium, animi
2297 4, 17, 22 | faciunt aeriae potestates divinare creduntur, tamquam si quisquam
2298 14, 1, 3 | Sapientia est rerum humanarum divinarumque scientia. Vnde ego quoque
2299 4, 17, 22 | intervallis temporum fiant divinationes putantur; an uero iam uentura
2300 14, 12, 16 | quid non est in ipso de quo divine scriptum est: Quoniam ex
2301 4, 13, 18 | creditur sanctior atque divinior. Qui tamen apud eum paucissimi
2302 14, 19, 26 | placuit aeternos animos ac divinos habemus sic existimandum
2303 15, 17, 27 | autem nos exerceret sermo divinus non res in promptu sitas
2304 2, 6, 11 | enim ait: 'Viderunt linguas divisas uelut ignem,' sed: Visae
2305 14, 11, 14 | in tria ista prudentiam diviserunt, memoriam, intellegentiam,
2306 2, 15, 26 | apostolorum actibus legimus, per divisionem linguarum ignis apparuit
2307 3, 10, 19a| gerebat qui uestimentum suum divisit in duodecim partes et ex
2308 15, 10, 17 | Quid cogitatis? Et de illo divite cuius uberes fructus ager
2309 8, 3, 4 | bonus uir iustus, et bonae divitiae quia facile expediunt, et
2310 1, 6, 12 | sensum; non ait: O altitudo divitiarum 'sapientiae et scientiae
2311 13, 19, 24 | in caritate et in omnibus divitiis plenitudinis intellectus
2312 12, 3, 3 | nostrum non ad unitatis divortium separatum sed in auxilium
2313 1, 1, 3 | se capere non posse quod dixerint. Et aliquando afferimus
2314 3, 11, 25 | sunum montium quem tibi dixero. Certe hic deus non angelus
2315 3, 11, 23 | testimonium dare ubi non dixtum est: per angelum, sed: per
2316 1, 11, 25 | non humana potestate ista do, sed quibus paratum est
2317 13, 1, 4 | assumendum est ut aliquid inde doceatur quod rationalem adiuvet
2318 15, 13, 22a| tamen necessitates nostras docemus eum. Novit enim, ait uerbum
2319 2, prae, 1 | amicus autem si errat, docendus; si docet, audiendus. Laudator
2320 8, 3, 4 | et bona locutio suaviter docens et congruenter movens audientem,
2321 3, 11, 25 | sicut etiam consequentia docent, angelos fuisse fateantur?
2322 1, 10, 21 | est, uado ad patrem, nisi 'doceo me sic intellegendum a fidelibus
2323 8, 7, 11 | talia faciens ut mirantes doceret ampliora et temporalibus
2324 15, 17, 30 | Et multis aliis exemplis doceri potest multa rerum uocabula
2325 15, 26, 45a| utroque autem procedere sic docetur quia ipse filius ait: De
2326 2, prae, 2 | scripturas disseminatam et a doctis catholicis earundem scripturarum
2327 15, 12, 21a| quamlibet peritissimo atque doctissimo? Exceptis enim quae in animum
2328 3, prae, 1 | cuiquam pigro aut multum docto uideri superfluus cum multis
2329 13, 11, 15 | quod alio loco idem ipse doctor gentium: Quid ergo, inquit,
2330 15, 19, 34 | quosdam autem pastores et doctores. Ecce quare dicta sunt dona.
2331 13, 9, 12a| ingenio abundantes otio doctrinisque subtilissimis eruditi ad
2332 10, 11, 17 | Et quia non tantum quam doctus sit consideratur laudabilis
2333 13, 13, 17 | domine, et ex lege tua docueris eum ut mitiges eum a diebus
2334 2, prae, 2 | commemoravimus testimonia docuerunt; sunt tamen quaedam in divinis
2335 3, 9, 16 | exemplo agriculturae supra docui. ~17.
2336 15, 27, 48 | scripturarum sanctarum testimonia docuissem de utroque procedere spiritum
2337 3, 11, 26 | evidentissimo atque gravissimo alio documento oppilare ubi non angelus
2338 14, 7, 10 | cogitatione adhibere qualecumque documentum quo posset ostendi quomodo
2339 4, 11, 14 | tamen aut non se posse talia dolebit aut ob hoc illos meliores
2340 4, prae, 1 | hunc ita egentem ac dolentem scientia non inflat quia
2341 2, 17, 31 | posteriora eius, sequitur uox dolentis et confitentis et ex fide
2342 2, 17, 31 | resurgere, compuncti sunt dolore poenitentiae ut fieret in
2343 8, 3, 4 | ualetudini, et bona ualetudo sine doloribus et lassitudine, et bona
2344 4, 13, 17 | quasi pannoso et aerumnoso dominabatur, in ipsa morte carnis amisit.
2345 4, 15, 20 | et in quod maius accipiat dominandi ius ille superbissimus spiritus
2346 14, 7, 10 | differens illam principaliter dominantem qua contemplatur aeterna.
2347 5, 16, 17 | quia ille sempiterne non dominaretur nisi etiam ista sempiterne
2348 15, 2, 3 | putaverunt, sciant quanto dominator eorum melior est; species
2349 7, 4, 9 | relative gignit et relative dominatur), ita iam substantia non
2350 4, 5, 9 | immerito in aedificatione dominici corporis, in cuius figura
2351 4, 6, 10 | comparamus, corpus autem nocti; dominicum enim corpus in morte ac
2352 2, 12, 21a| et honorifice appellatos dominos cum fortasse homines putarentur. ~
2353 5, 15, 16 | sic procedebat ut esset donabile, iam donum erat et antequam
2354 1, 5, 8 | caritas. Oportet autem et donabit deus ut eis ministrando
2355 12, 11, 16 | poenitentiam uocantis et peccata donantis. Quis enim infelicem animam
2356 15, 3, 5 | ipsius dei participatione donata, quae ab scientia distincta
2357 15, 19, 34 | donationis Christi, atque ut donationem Christi sanctum spiritum
2358 15, 19, 34 | gratia secundum mensuram donationis Christi, atque ut donationem
2359 5, 11, 12 | Donum' ergo 'donatoris' et 'donator doni' cum dicimus relative
2360 5, 12, 13 | dicimus donum donatoris et donatorem doni quia hic potuit inveniri
2361 15, 19, 37 | deus caritas. Deinde si in donis dei nihil maius est caritate
2362 15, 9, 15 | thessalonicenses: Itaque non dormiamus sicut et ceteri sed uigilemus
2363 15, 12, 21a| Scio me uivere.' Sive ergo dormiat sive uigilet, uivit. Nec
2364 3, 10, 19a| Iacob fecit de lapide quem dormiens habebat ad caput; aliquando
2365 12, 15, 24 | tamquam de uigilantibus dormientes et de dormientibus uigilantes
2366 4, 11, 14 | machinari quibus uigilantes dormientesve decipiat uel furentes exagitet?
2367 2, 18, 34 | nulla corporis similitudine dormienti, nulla corporea specie uigilanti
2368 11, 4, 7 | sensibus corporis sicuti sunt dormientium, aut ab interiore compage
2369 15, 12, 21a| somnia falli potest quia et dormire et in somnis uidere uiventis
2370 15, 28, 51 | improbare nec in eis uelut dormitando immorari. Nec in tantum
2371 1, 6, 13 | invicem, quod est graece *doulevein, sed eo modo quo tantum
2372 13, 4, 7 | ipse, cum academicis omnia dubia sint, academicus Cicero
2373 15, 12, 21a| sic invaluit ut de omnibus dubitans multo miserius insaniret),
2374 4, 13, 18 | daemonibus esse meliores non dubitant credere eosque maledictis
2375 3, 5, 11 | conlocuta est quodam modo cum dubitante humanitate divinitas. Et
2376 15, 15, 24a| etiam quae nescimus? Nec dubitantes ea dicimus sed uera esse
2377 13, 2, 5 | alteri: Modicae fidei, quare dubitasti?, suam cuique esse significat.
2378 1, 8, 15 | concedit quod non habet ullam dubitationem nondum hoc fuisse factum
2379 1, 10, 22 | completam sine scrupulo dubitationis ostendit: Spiritus, inquit,
2380 2, 10, 19 | spiritum sanctum esse nemo dubitaverit. Neque hic ergo evidenter
2381 13, 4, 7 | sint, academicus Cicero dubitavit qui cum uellet in Hortensio
2382 14, 7, 10 | carnis uidentur legentium ducerem tarditatem, in undecimo
2383 12, 14, 23 | ad hoc sicut ducta fuerat duceretur idque inveniret ubi primum
2384 1, 1, 3 | habiles efficiamur itinera ducimur. Vnde apostolus in Christo
2385 12, 3, 3 | incommutabili ueritati tamquam ductum et inferioribus tractandis
2386 4, prae, 1 | non posse cognovit, flere dulce habet et eum deprecari ut
2387 8, 3, 4 | animus amici consensionis dulcedine et amoris fide, et bonus
2388 12, 8, 13a| remanserint tamquam folia dulcium fructuum sed sine ipsis
2389 15, 2, 2 | quaeritur ut inveniatur dulcius et invenitur ut quaeratur
2390 15, 27, 49 | nusquam se melius regente duntaxat fidei regula acies humanae
2391 0, pro, 2 | sine prooemiis habent et duodecimum sine extrema parte non parva,
2392 4, 3, 6 | Huic ergo duplae morti nostrae salvator impendit
2393 11, 2, 4 | intorto si alter clausus est, dupliciter uideri aliquid quod sit
2394 3, 11, 26 | Ita Stephanus loquitur: Dura cervice, inquit, et non
2395 11, 2, 5 | ubi non resistit pigrior duriorque materies in similem speciem
2396 10, 6, 8 | nisi cum ita exprimuntur eaedem imagines tamquam foris sentiantur
2397 2, prae, 2 | disseminatam et a doctis catholicis earundem scripturarum tractatoribus
2398 9, 6, 10 | Alexandriae quae non uidi easdemque imaginarias formas quasdam
2399 15, 9, 15 | et qui inebriantur nocte ebrii sunt; nos autem qui diei
2400 14, 16, 22 | spiritus etiam pecoris, quod in ecclesiaste libro Salomonis apertissime
2401 15, 28, 51 | loqueretur in libro suo qui ecclesiasticus proprio nomine iam uocatur:
2402 3, 5, 11 | illae non strepitu confuso edebantur sed eis quaedam signa dari
2403 12, 12, 17 | dedisse uiro suo secum simul edendum inlicitum cibum. Neque enim
2404 0, pro, 1 | singillatim sed omnes simul edere ea ratione decreveram quoniam
2405 2, 13, 23 | unde uoces sensibiliter ederentur quibus praesentia domini
2406 11, 4, 7 | etiam eiusmodi repente uoces ediderunt quasi revera in mediis talibus
2407 0, pro, 1 | iuvenis inchoavi, senex edidi. Omiseram quippe hoc opus
2408 4, 13, 16 | qua figuram peccati nostri edidit, continuo tradidit spiritum.
2409 1, 5, 8 | sapit infirmitas nostra, edisseramus eis ut possumus, neque cum
2410 4, 3, 5 | praesentia quantum donat deus edisserendum est, quemadmodum simplum
2411 12, 12, 18 | ideo si sola mulier cibum edisset inlicitum, sola utique mortis
2412 3, prae, 1 | de his rebus sufficienter edita in latino sermone aut non
2413 0, pro, 2 | non parva, sed si eis haec editio potuerit innotescere, omnia
2414 0, pro, 1 | sed ablatos priusquam mihi editione mea digni uiderentur. ~2.
2415 10, 9, 12 | nisi corporalibus signis editis, et hoc ita ut magis credamus
2416 9, 7, 12 | non uerbo apud nos intus edito praevenimus. Nemo etiam
2417 2, 13, 23 | populum Israhel ex Aegypto educendum missus est, sic ei dominum
2418 2, 12, 22 | Et factum est postquam eduxerunt eos foras et dixerunt: Salvans
2419 7, 4, 7 | aliquo modo possemus quod effari nullo modo possumus dictum
2420 13, 20, 25 | quid sermo iste prolixus effecerit, quid collegerit, quo pervenerit.
2421 4, 12, 15 | carnis uenire mereremur effecit. Vnum ergo appetivimus iniqua
2422 14, 15, 21 | non nisi eius gratuito effectu posset se surgere, nonnisi
2423 3, 10, 20 | paradiso modo locutionis per efficentem id quod efficitur demonstrante.
2424 10, 10, 14 | compago uel temperamentum haec efficere ualeat dubitaverunt homines,
2425 6, 1, 2 | facile respondetur sic non effici quia multa nominata sunt
2426 3, 11, 25 | locutionis quo significatur per efficientem id quod efficitur, sicut
2427 10, 2, 4 | in aliqua rei temporalis effigie illis qui experti sunt laudantibus
2428 15, 26, 46 | Accepit quippe ut homo, effudit ut deus. Nos autem accipere
2429 3, 11, 22 | retributionem, quomodo nos effugiemus tantam neglegentes salutem?
2430 15, 28, 51 | esse: In multiloquio non effugies peccatum. Sed utinam praedicando
2431 2, 18, 34 | dictus est, nullus honoratius effulsisse, nullus imperiosius egisse? ~
2432 15, 26, 46 | possumus pro modulo nostro; effundere autem super alios non utique
2433 15, 26, 46 | promissionem spiritus sancti et effunderit utraque natura monstrata
2434 3, 5, 11 | aduocantur aquae maris et effunduntur super faciem terrae. Sed
2435 12, 11, 16 | commissum, nec redire potest effusis ac perditis uiribus nisi
2436 15, 19, 35 | nationes donum spiritus sancti effusum est. Audiebant enim illos
2437 13, 14, 18 | nostrorum innocens ille sanguis effusus est. Vnde se dicit in psalmis
2438 5, 1, 2 | mutabilium et mortalium uel egenarum rerum esse metienda. Sed
2439 8, 9, 13 | semper autem gaudentes, sicut egeni multos autem ditantes, tamquam
2440 4, 13, 17 | mortalis fragilitatem nimis egeno et infirmo tanto superbior
2441 4, prae, 1 | inluminatorem --- hunc ita egentem ac dolentem scientia non
2442 12, 15, 24 | uidemur reminisci quasi egerimus aut uiderimus quod nec egimus
2443 10, 5, 7 | solus sufficit. Ideoque per egestatem ac difficultatem fit nimis
2444 14, 7, 10 | Atque id duobus uoluminibus egi, duodecimo utrumque discernens
2445 3, prae, 1 | caritas agitat maxime serviam. Egoque ipse multa quae nesciebam
2446 12, 13, 20 | quosdam qui fuerunt ante nos egregii defensores catholicae fidei
2447 15, 16, 25a| cogitationis inspexerat locutor egregius qui dixit in carmine: secumque
2448 3, prae, 3 | hominum in forma servi tamquam egressus apparuit; ideo etiam spiritus
2449 1, 10, 22 | dicens: Si ego in spiritu dei eicio daemonia, certe supervenit
2450 10, 5, 7 | cum amore diu cogitaverit eisque curae glutino inhaeserit
2451 12, 1, 1 | excelsa erigendus est non elatione superbiae sed pietate iustitiae. ~
2452 4, 10, 13 | exercet. Sic hominem per elationis typhum potentiae quam iustitiae
2453 1, 2, 4 | garrulis ratiocinatoribus, elatioribus quam capacioribus atque
2454 4, 10, 13 | ad uitam; quia sicut ille elatus cecidit et deiecit consentientem,
2455 13, 15, 19 | praecogniti et praedestinati et electi ante constitutionem mundi
2456 15, 3, 5 | intentio. In undecimo ergo electus est sensus oculorum in quo
2457 9, 9, 14 | et quasi pariat ea. Vnde eleganter in latina lingua parta dicuntur
2458 10, 10, 14 | praeter usitata quattuor elementa quinti nescio cuius corporis,
2459 13, 6, 9 | utrumque non possunt, magis eligant homines ut omnia quae uolunt
2460 1, 1, 1 | intellegentiae uias, magis eligentes sententiam suam non corrigere
2461 13, 16, 21 | omnipotens ipsa potissimum eligeretur ut fieret ubi nec de divinitate
2462 13, 6, 9 | adipiscitur concupita), cum potius eligi debuerit uoluntas bona atque
2463 15, 5, 8 | unum ex his quattuor quod eligimus sapiens eligatur, quamvis
2464 13, 8, 11 | perspecta, tam examinata, tam eliquata, tam certa sententia, beatos
2465 15, 25, 45 | intellectum meum sufficiens elocutio mea secuta non fuerit, quamvis
2466 15, 12, 21a| scio,' iam etsi non commoda elocutione potest hinc infinitum numerum
2467 15, 3, 5 | substantiae; et inventum est elocutionis necessitate dici ut aliquo
2468 14, 9, 12 | liceret, quid opus esset eloquentia, cum iudicia nulla fierent;
2469 14, 9, 12 | tamen quattuor magnus auctor eloquentiae Tullius in Hortensio dialogo
2470 15, 26, 45a| Et multis aliis divinorum eloquiorum testimoniis comprobatur
2471 8, 6, 9 | invenio nec ita intueor cum id eloquor, nec ita probor cum audior,
2472 5, 7, 8 | rerum ipsarum intellectus eluceat. Non ergo iam dicamus ingenitum
2473 5, 14, 15 | ei quam dat. Vbi et illud elucescit ut potest quod solet multos
2474 8, prae, 1 | intellectui nostro nondum eluxerit a firmitate fidei non dimittatur. ~
2475 15, 6, 10 | scriptura deus dicta est eluxit paululum trinitas, id est
2476 4, 20, 27 | illo itaque mittitur a quo emanat. Sic enim et petitur ab
2477 13, 3, 6 | dimiserunt parentes et caro emat quae consumant libidines?
2478 2, prae, 1 | adulans inlicit in errorem. Emendabit ergo me iustus in misericordia
2479 0, pro, 2 | si uoluerint et ualuerint emendabunt. Peto sane ut hanc epistulam
2480 13, 16, 20 | fideles pie perferunt uel ad emendanda peccata uel ad exercendam
2481 8, 3, 4 | quo se iterum si uoluerit emendare conuertat. ~5.
2482 4, 12, 15 | dominus deus noster medicinam emendationis inservit quam ille non meruit
2483 0, pro, 2 | terminare curavi, eosque emendatos non ut uolui sed ut potui,
2484 13, 3, 6 | insultent magno pretio stupra emendo, parvo autem rura uendendo.
2485 11, 2, 4 | radii de suo quisque oculo emicantes dum non sinuntur in illud
2486 14, 9, 12 | uero earum cum ex hac uita emigrabimus si liceat ibi uivere ubi
2487 5, 4, 5 | apparet non separatione quasi emigrare aliquid a capite dum canescit
2488 4, 5, 9 | conceptus est ubi nullus eminatus est mortalium. Natus autem
2489 2, 18, 34 | quorum nullus excelsius aliis eminuisse dictus est, nullus honoratius
2490 13, 3, 6 | etiam gratia novimus quosdam emisse frumenta carius et uilius
2491 4, 13, 18 | uiluit ubi nos tam magno emit et istam mortem reddunt
2492 4, 20, 27 | amabat eam et desiderabat: Emitte, inquit, illam de sanctis
2493 15, 10, 18 | uentrem uadit et in secessum emittitur? Hic certe apertissime demonstravit
2494 15, 22, 42 | Ego enim scio, ego dico in emo corde quod scio. Et quando
2495 10, 1, 2 | nunc habemus hoc uocabulum emortuum, propter nonnullos fortasse
2496 7, 3, 6 | deo et non estis uestri? Empti enim estis pretio magno.
2497 3, 11, 22 | initium accepisset, inquit, ut enarraretur per dominum, ab his qui
2498 7, 3, 5 | pronuntiatur in scripturis aut enarratur aliquid de sapientia , sive
2499 4, 12, 15 | adoremus humilem Christum caeli enarraverunt gloriam dei cum in omnem
2500 13, 3, 6 | etiam quod uetus poeta dixit Ennius: Omnes mortales sese laudarier
2501 0, pro, 2 | sententias habentes, multo tamen enodatiores atque planiores quantum
2502 3, 10, 21 | penetrare nec fiducia rationis enucleare nec provectu mentis comprehendere
2503 15, 5, 8 | primis quae modo a nobis enumerata atque digesta sunt id est
2504 9, 6, 9 | unusquisque homo loquendo enuntia mentem suam quid in se ipso
2505 7, 4, 7 | nomine quamvis pluraliter enuntiamus quae communiter habent illud
2506 2, 10, 18 | si potest, etiam uerbis enuntianda atque tractanda; res tamen
2507 5, 1, 1 | tempore benedictio et cui enuntiando nulla competit dictio, et
2508 15, 9, 15 | et insolentissimum latine enuntiare. Vnde quidam interpretes
2509 5, 9, 10a| aptiorem non invenirent quo enuntiarent uerbis quod sine uerbis
2510 15, 3, 5 | dici ut aliquo uno nomine enuntiaretur cum quaeritur quid tres
2511 5, 7, 8 | aliud genus praedicamenti enuntiat sed tantum illud negat.
2512 10, 1, 2 | cogitata significantium uocum enuntiatione noscuntur; propter hoc notum
2513 12, 5, 5 | graeca et in latina lingua enuntiatur. ~
2514 7, 5, 10 | suum nomen famulo suo Moysi enuntiavit cum ait: Ego sum qui sum,
2515 13, 1, 4 | magnitudinem cernimus, sicut eorumdem uerborum soni; nam et auditus
2516 0, pro, 2 | quidem sed tamen ad caput eorundem librorum iubeas anteponi.
2517 13, 5, 8 | delectavit (ut uoluptas Epicurum, uirtus Zenonem, sic alium
2518 15, 3, 5 | intellegi quod ait Hilarius episcopus: Aeternitas in patre, species
2519 14, 1, 1 | etiam ut nonnulli de graeco *epistemen interpretati sunt, disciplina,
2520 1, 7, 14 | quaestionis ex uno capite epistulae Pauli apostoli promitur
2521 2, 10, 19 | hospitioque susceptis et epulantibus ministravit. Sic tamen scriptura
2522 2, 11, 20 | loti sunt et humanis epulis epulatuus est. Quomodo istud fieri
2523 2, 11, 20 | ei loti sunt et humanis epulis epulatuus est. Quomodo istud
2524 | eram
2525 4, 4, 7 | ecclesiae a domino sanata et erecta quam curvaverat infirmitas
2526 12, 1, 1 | figura corporis non proni sed erecti sumus. Qua in re admonemur
2527 12, 1, 1 | simus a quibus corporis erectione distamus. Non ut in ea quae
2528 12, 1, 1 | ad caelestia, naturaliter erectum est, sic animus quae substantia
2529 4, 10, 13 | iste humiliatus surrexit et erexit credentem. Quia enim non
2530 1, 1, 1 | substantiam quae deus est erigant intentionem; sed mortalitatis
2531 13, 10, 13 | tam necessarium fuit ad erigendam spem nostram mentesque mortalium
2532 12, 1, 1 | in spiritalibus excelsa erigendus est non elatione superbiae
2533 4, 1, 2 | desperatione non auderemus erigi in eum. Quales autem dilexerit
2534 1, 11, 27 | recurrens ad deitatem sursum erigit corda hominum propter quae
2535 13, 15, 19 | est fortis ut uasa eius eriperentur quae apud eum cum ipso et
2536 | Eritis