Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library
Aurelius Augustinus
De trinitate

IntraText - Concordances

(Hapax - words occurring once)
pasto-praep | praer-reden | redeu-separ | sepel-tempe | tempo-uolve | uotis-zooee

                                                            bold = Main text
     Lib. Cap. Par.                                         grey = Comment text
5050 15, 19, 34 | evangelistas, quosdam autem pastores et doctores. Ecce quare 5051 1, 12, 31 | haeretici quanto plures exitus patent ad eorum laqueos evitandos. 5052 0, pro, 2 | difficultas et facultas nostra pateretur. Sunt autem qui primos quattuor 5053 3, 11, 23 | quia propter annuntiationem paternae ac suae uoluntatis a propheta 5054 13, 16, 21 | non debebat a debitis et paternis et propriis liberati sumus. 5055 13, 13, 17 | ipsa humilis atque infirma patiatur quoadusque iustitia quam 5056 13, 18, 23 | indecorum neque illa felicitas patiebatur aliquid impacatum. Oportebat 5057 13, 7, 10 | habendo quod uellet et nihil patiendo quod nollet. Quis autem 5058 5, 1, 2 | mutabilia facientem nihilque patientem. Quisquis deum ita cogitat 5059 3, 4, 9a | per uires mansuetudinis et patientiae in flagellis erudiri), illa 5060 15, 28, 51 | meus, a multiloquio quod patior intus in anima mea misera 5061 11, 6, 10a| aliud; deputetur non tamquam patria civis sed tamquam refectio 5062 4, prae, 1 | peregrinationis suae ex desiderio patriae suae et conditoris eius 5063 2, prae, 1 | ueritas pateat, et cum iam patuerit praesumptae defensio falsitatis. 5064 3, 11, 27 | scripturis sanctis divina eloquia patuerunt, quod antiquis patribus 5065 14, 6, 8a | cogitamus, quod mentem non esse paucis certissimum est mentibus 5066 4, 13, 18 | divinior. Qui tamen apud eum paucissimi remanserunt agnoscentibus 5067 12, 14, 23 | quas mentis acie pervenire paucorum est, et cum pervenitur quantum 5068 11, 2, 4 | corpus lucidum uideretur, paulatimque et quodam modo gradatim 5069 10, 11, 17 | Remotis igitur paulisper ceteris quorum mens de se 5070 4, prae, 1 | domine deus meus, si inter pauperes tuos gemo, da mihi de pane 5071 9, 8, 13a| excogitatum placet aut ad peccandum aut ad recte faciendum. 5072 12, 10, 15 | fornicatur in corpus proprium peccans, et corporearum rerum fallacia 5073 13, 12, 16 | tamen. Illo enim deserente peccantem peccati auctor ilico invasit. 5074 4, 2, 4 | intercessit deo pro homine peccatore. Non enim congruit peccator 5075 4, 13, 17 | cadentem non secutus impulit peccatorem illuc descendentem persecutus 5076 12, 12, 18 | cogitationibus uenia petenda est pectusque percutiendum atque dicendum: 5077 3, 8, 15 | apposuit. Sed nec ipsae pecudes creatrices fuerunt uarietatis 5078 3, 8, 15 | fecit hoc anima gravidae pecudis per oculos affecta forinsecus 5079 15, 19, 35 | sanctus. Cui Petrus idem: Pecunia, inquit, tua tecum sit in 5080 9, 6, 11 | pertulerit, uel speratae pecuniae cupiditate uel inani aviditate 5081 11, 6, 10a| possumus dicere requiem pedis esse in ambulando cum ponitur 5082 12, 11, 16 | quod nudati stola prima pelliceas tunicas mortalitate meruerunt. 5083 3, 4, 10 | signa litterarum conscripta pelliculis corpus Christi et sanguinem 5084 13, 1, 3 | quando eam inventa ueritas pellit. Optabiliter autem rerum 5085 8, 7, 10 | in utroque praecepto lex pendeat et prophetae, sed et hoc 5086 4, 1, 2 | esse redeundum unde nisi penderemus hic ea non quaereremus. 5087 13, 10, 13 | demonstraretur nobis quanti nos penderet deus quantumque diligeret? 5088 11, 7, 12 | quam reminisci uolumus in penetralibus memoriae teneamus. Quod 5089 13, 19, 24 | thesauros istos, quantum eorum penetraverat et in eis ad quanta pervenerat, 5090 2, 17, 32 | Hanc enim opinionem illi pepererunt qui non potuerunt in unitate 5091 2, 5, 10 | descendit, sive cum decem diebus peractis post eius ascensionem die 5092 3, 10, 19a| possunt et litterae; uel peracto ministerio transitura sicut 5093 12, 12, 17 | quantum dominus adiuvat peragamus. Sicut enim in illo manifesto 5094 3, 8, 13 | erumpant et species suas peragant. Ecce enim brevissimus surculus 5095 4, 21, 31 | tantummodo ad ministerium peragendae significationis sicut oportuisse 5096 14, 8, 11 | facta et dicta quae tempore peraguntur et transeunt uel in natura 5097 14, 17, 24 | similitudinem quando eius plenam perceperit uisionem, quamquam possit 5098 8, 6, 9 | notionem generalem specialemve percepimus, sed potius, ut dixi, quia 5099 15, 5, 7 | hoc idem dicitur. Non enim percepit sapientiam quia esset sapiens, 5100 7, 4, 9 | aspectu mentis indubitata perceptione perstringitur et patrem 5101 15, 12, 21a| firmissimas per se ipsum perceptiones rerum uerarum, quale illud 5102 12, 10, 15 | ad interiora ac superiora percipienda quae non privatim sed communiter 5103 1, 1, 3 | inhabiles minimeque idonei percipiendo quod exigunt. Sed quia non 5104 15, 6, 9 | Neque enim sicut nos de illo percipimus sapientiam ita deus de aliquo, 5105 7, 4, 7 | tria quaedam dicimus; et percontantibus quid tria non iam speciali 5106 6, 4, 6 | omnes eadem consideratione percurras; non enim de uiribus corporis 5107 15, 11, 20 | silentio cogitantur, et carmina percurruntur animo tacente ore corporis, 5108 3, 10, 21 | mortalium et de latere tali percusso liquorem illum omnino fluxisse. 5109 12, 12, 18 | uenia petenda est pectusque percutiendum atque dicendum: Dimitte 5110 14, 14, 18 | omnia quae infra se diligit perdere quam perire, tamen superiorem 5111 6, 5, 7 | haerere deo bonum est quia perdet omnem qui fornicatur ab 5112 14, 15, 21 | accepit et peccando utique perdidit. Accipit ergo iustitiam 5113 10, 5, 7 | impensa cura teneantur, perdit securitatem, tantoque se 5114 14, 15, 21 | sibi dare non potest quam perditam non habet. Hanc enim cum 5115 15, 19, 35 | inquit, tua tecum sit in perditionem quia donum dei aestimasti 5116 15, 18, 32 | regni aeterni et filios perditionis aeternae. Dantur et alia 5117 12, 11, 16 | redire potest effusis ac perditis uiribus nisi gratia conditoris 5118 14, 14, 19 | permitteretur eligere alterum perditurus, aut thesauros quos congregavit 5119 3, 4, 10 | illam uisibilem speciem perducatur non sanctificatur ut sit 5120 14, 17, 23 | ultimus quemque compererit, perducendus ad deum quem coluit et ab 5121 1, 10, 21 | est ad ipsam uisionem, quo perducens dictus est tradere regnum 5122 4, 18, 24 | exciperet fidem nostram qua nos perduceret ad ueritatem suam qui sic 5123 1, 10, 21 | credunt digni habebuntur perduci a fide ad speciem, id est 5124 4, 5, 9 | domini tot diebus ad partum perducta comperitur sicut a maioribus 5125 4, 18, 24 | per hoc ad aeternitatem perducti a morte liberarentur ita 5126 14, 2, 4 | ad speciem nos per fidem perductos esse gaudebimus. Neque enim 5127 15, 3, 5 | tractatum est atque ad id perductum ut inveniretur in mente 5128 1, 8, 16 | hominum homo Christus Iesus perducturus est ad speciem quam uisionem 5129 15, 18, 32 | uitam neminem bona tanta perducunt? Ipsa uero dilectio sive 5130 10, 3, 5 | potuit et memoria sui cum ea perdurare non potuit ut tam se nosset 5131 15, 7, 13 | sermo succumbit et ipsa non perdurat intentio ut ad liquidum 5132 14, 3, 4a | non cum eius immortalitate perduret. Quid uero melius in eius 5133 4, 10, 13 | pervenerat diabolus quo ipse perduxerat (mortem quippe spiritus 5134 14, 9, 12 | desinant esse cum ad aeterna perduxerint nonnulla quaestio est. Quibusdam 5135 15, 3, 4 | cognitionem disputatione perduxi remota disputatione breviter 5136 1, 5, 8 | uocationis, quantum eiusdem uiae peregerim et quo pervenerim unde mihi 5137 4, 1, 2 | nobis divinitus uisa congrua peregrinationi nostrae quibus admoneremur 5138 2, 17, 31 | sicut quemlibet hominem peremptum et exstinctum. Sed quoniam 5139 4, 1, 2 | et infirmata est; tu uero perfecisti eam. Pluviam quippe uoluntariam 5140 4, 4, 7 | maxime quod deus sex diebus perfecit opera sua, et sexto die 5141 4, 20, 28 | proficientis in deum uel perfectae in deo animae rationalis. 5142 9, 11, 16a| notitia est, haec habet perfectam et aequalem qua mens ipsa 5143 9, 1, 1 | Christo Iesu. Quotquot ergo perfecti hoc sapiamus. Perfectionem 5144 4, 6, 10 | ad insinuandum mysterium perfectionis in quadripertito mundo; 5145 14, 9, 12 | sed talis ac tanta erit ut perfectior et maior esse non possit. 5146 6, 10, 12 | origo est rerum omnium et perfectissima pulchritudo et beatissima 5147 12, 13, 20 | ad hebraeos ubi legitur perfectorum esse solidum cibum qui per 5148 14, 9, 12 | insidiis, quod fortitudo in perferendis molestiis, quod temperantia 5149 15, 10, 19 | in eorum quibus loquimur perferre notitiam aliquod signum 5150 13, 10, 13 | malo suo merito mala nostra perferret, ac sic iam credentibus 5151 13, 16, 20 | ista mala quae fideles pie perferunt uel ad emendanda peccata 5152 4, 1, 2 | infirmarentur et infirmati perficerentur. ~3. 5153 4, 1, 2 | infirmitate humilitatis perficeretur uirtus caritatis. Hoc significat 5154 10, 1, 2 | novit et amat, eamque in se perfici studet quantum potest quisquis 5155 14, 17, 23 | deum quem coluit et ab eo perficiendus excipietur ab angelis sanctis, 5156 4, 1, 2 | est infirmari. Ipse uero perficit nos qui etiam Paulo apostolo 5157 4, 13, 18 | sibi prodesse arbitrantur perfidorum et inuidorum amicitiam quorum 5158 8, 4, 6 | inhaerendum illi ut praesente perfruamur a quo sumus, quo absente 5159 15, 25, 45 | clarissima et certissima perfruemur. Nec aliquid quaeremus mente 5160 9, 6, 11 | idemque amor ab intentione perfruendi ad intentionem consulendi 5161 15, 27, 50 | quod appetere uel etiam perfrui uoluntate, cernit discernitque 5162 1, 10, 20 | sed solo ipso inlustrari perfruique sufficiet. Ideoque ille 5163 6, 10, 11 | et imaginis non est sine perfruitione, sine caritate, sine gaudio. 5164 6, 10, 11 | largitate atque ubertate perfundens omnes creaturas pro captu 5165 11, 10, 18 | cognovimus nigro colore perfundere quem nihilominus in aliis 5166 9, 6, 11 | imperturbabili aeternitate perfundit. Item cum arcum pulchre 5167 11, 8, 16 | oculorum locis quacumque pergebant ita ipsi sensui memoria 5168 15, 12, 21a| similiter in infinitum numerum pergere. Item si quispiam dicat: ' 5169 11, 8, 16 | praesertim si per incognita pergerent; sed quia facile ambulaverunt, 5170 13, 19, 24 | exhibet ueritatem. Per ipsum pergimus ad ipsum, tendimus per scientiam 5171 11, 6, 10a| alius innitatur cum passibus pergitur. Si autem aliquid ita placet 5172 13, 3, 6 | silentibus omnibus, dixisse perhebetur: Vili vultis emere et caro 5173 2, 3, 5 | procedit, ille testimonium perhibebit de me? Procedendo itaque 5174 5, 6, 7 | dicitur ad se ipsum dici perhibent. Dicunt ergo: 'Si aliquid 5175 3, 10, 20 | serpentium morsibus non peribant. Vetus enim homo noster 5176 4, 3, 6 | Capillus capitis uestri non peribit. Vnde enim primo: Noli me 5177 1, 2, 4 | capacioribus atque ideo morbo periculosiore laborantibus, sic fortasse 5178 1, 3, 5 | spiritus sancti, quia neque periculosius alicubi erratur, nec laboriosius 5179 13, 17, 22 | exemplum qui per inobedientiam perieramus quam deo patri deus filius 5180 15, 15, 24a| scientia nostra animo lapsa perierit a nobis, nos tamen uivimus. ~ 5181 4, 13, 16 | sibi uim qua ipsum corpus perimatur intulerit, demonstravit 5182 4, 3, 6 | quam mortem mors impietatis perimitur in qua nos non relinquit 5183 10, 1, 2 | quae sit utilitas in ea peritia qua inter se humana societas 5184 10, 1, 2 | promptu est ad uidendum huius peritiae pulchritudo qua hominum 5185 1, 1, 3 | malitiose quod eis invideamus peritiam, atque ita indignantes perturbatique 5186 15, 12, 21a| homini provenire quamlibet peritissimo atque doctissimo? Exceptis 5187 12, 15, 24 | respondisse tamquam esset illius peritissimus disciplinae. Gradatim quippe 5188 10, 5, 7 | enim multarum doctrinarum peritum ignorare grammaticam dicimus 5189 11, 8, 16 | evenit et mihi saepissime ut perlecta pagina uel epistula nesciam 5190 4, 7, 11 | haereamus uni, fruamur uno, permaneamus unum. ~ 5191 15, 25, 44b| subditum corpus et sine fine permaneat ipsa felicitas. ~45. 5192 7, 3, 5 | hominem, exemplum sanis ad permanendum, exemplum infirmis ad convalescendum, 5193 14, 2, 4 | praeterita reperietur esse, non permanens. Ex quo colligitur ut si 5194 2, 6, 11 | incommutabiliter in se ipso permanentis ad eum significandum et 5195 12, 7, 11 | generationem et addidit: Si permanserint in fide et dilectione et 5196 13, 12, 16 | ipsam fuerat experturus si permansisset ut factus est rectus; quod 5197 10, 3, 5 | nota sit? Et hoc quidem permirabile est nondum se nosse et quam 5198 13, 12, 16 | iusserit, sed quod tantum permiserit, iuste tamen. Illo enim 5199 0, pro, 2 | describendos legendosque permisi. In quibus si servari mea 5200 13, 12, 16 | in diaboli potestate esse permisit quia nec ipse diabolus a 5201 4, 13, 17 | faciendam mortem quam potuit et permissus est in illud quod ex nobis 5202 1, 6, 11 | tantum nec filium tantum permittant intellegi, sed utique deum 5203 13, 16, 20 | apostolicum: Fidelis deus qui non permittat uos temptari supra id quod 5204 3, 9, 18 | quod possent hi angeli si permitterentur ideo non possint quia non 5205 14, 14, 19 | posset et unum e duobus permitteretur eligere alterum perditurus, 5206 1, 8, 18 | docebit omnem ueritatem, ideo permittunt ut cum illo docere credatur 5207 3, 9, 18 | ideo non possint quia non permittuntur. Neque enim occurrit alia 5208 13, 1, 2 | in consequentibus uero permixta cum temporalibus commemorantur 5209 15, 12, 21a| argumenta multa inventa sunt permovebunt. Cum enim duo sint genera 5210 4, 1, 2 | superbiremus. Hunc locum apostolus pernecessarium sic explicat: Commendat 5211 11, 5, 8a | atque ita et cum adsunt perniciose et cum absunt perniciosius 5212 14, 14, 18 | non faciant nisi quod eis perniciosissimum sit. Similem morbum mutorum 5213 12, 5, 5 | uanum devitat horrorem in perniciosum incurrat errorem. Assuescat 5214 13, 13, 17 | magis neglecta uel etiam perosa iustitia potentiae student 5215 15, 12, 21a| pertinent ad humanam scientiam, perpauca sunt nisi quia in unoquoque 5216 12, 12, 17 | uerum etiam efficaciter perpetrandum mente decerni nisi et illa 5217 13, 6, 9 | natura, non de ullius mali perpetratione uel adeptione gaudere desiderat, 5218 15, 15, 25 | cogitari, uerbum esse tam perpetuum quam scientia ipsa perpetua 5219 2, 7, 13 | In huius perplexitate quaestionis primum domino 5220 14, 3, 5 | diligentius atque abstrusius perscrutabimur? Dici enim potest non perire 5221 3, 11, 26 | uestri. Quem prophetarum non persecuti sunt patres uestri? Et occiderunt 5222 4, 13, 17 | peccatorem illuc descendentem persecutus compulit redemptorem. Sic 5223 15, 19, 34 | caelo: Saule, Saule, quid me persequeris?, et de quibus membris suis 5224 11, 10, 18 | quamvis ratio non desinat persequi ac dividere. Ita nulla corporalia 5225 1, 3, 5 | ueris quae certa mihi sunt perseverantem me faciet; si quid autem 5226 1, 12, 28 | iudaei quippe, qui in malitia perseverantes in illo iudicio puniendi 5227 3, 2, 7 | ipse ad nutum dei serviat perseverantia tamen consuetudinis amisit 5228 12, 7, 11 | sperare debere in domino et persistere in orationibus nocte et 5229 13, 16, 20 | novit de quo sacrae litterae personant per os apostolicum: Fidelis 5230 13, 8, 11 | quomodo erit uera illa tam perspecta, tam examinata, tam eliquata, 5231 8, 3, 5 | ipsum perspicere bonum, perspexeris deum. Et si amore inhaeseris, 5232 15, 9, 16 | similitudinem tamen obscuram et ad perspiciendum difficilem. Cum igitur speculi 5233 14, 7, 9a | uero dicimus: 'Iste quem perspicis de geometrica disputantem 5234 3, 11, 22 | sensus corporis regit nec perspicua ratio ueritatis elucet. 5235 15, 27, 50 | filius. Sed ad hoc dilucide perspicueque cernendum non potes ibi 5236 4, 18, 24 | aeterna per ueritatem a cuius perspicuitate rursus tantum distat fides 5237 9, 6, 11 | caligine tamquam a caelo perspicuo secludar, an sicut in altissimis 5238 8, 2, 3 | ictu qua uelut coruscatione perstringeris cum dicitur ueritas mane 5239 7, 4, 9 | mentis indubitata perceptione perstringitur et patrem esse et filium 5240 13, 17, 22 | illi tamquam deos se coli persuadeant quia uidentur esse immortales. 5241 4, 16, 21 | et documentis certissimis persuadent aeternis rationibus omnia 5242 11, 2, 3 | possit, propterea facile persuadetur quod inerat iam cerae forma 5243 15, 3, 4 | persuasit sed ipsa quae persuasa sunt ponam ne tam longe 5244 9, 12, 17 | dirigamus; si tamen ueritas ipsa persuaserit, sicut dei uerbum filium 5245 10, 2, 4 | incognitum, arbitror me persuasisse uerum diligenter intuentibus. 5246 4, 12, 15 | mediator diabolus fuit, persuasor peccati et praecipitator 5247 4, 13, 18 | quod est mors corporis, pertendens fortiter et disponens omnia 5248 15, 10, 17 | contemplativam scientiam pertineant quam proprie sapientiam, 5249 13, 17, 22 | uitam resurrexit aeternam? Pertinebat etiam ad iustitiam bonitatemque 5250 7, 6, 11 | de auro fuerit ad aurum pertinebit. Etsi nihil inde fiat, aurum 5251 15, 4, 6 | circumstat, ad quam nos etiam pertinemus, universa ipsa rerum natura 5252 8, prae, 1 | distincte ad singulas personas pertinentia quae relative dicuntur ad 5253 14, 11, 14 | ad res praesentes memoria pertineret. Quapropter sicut in rebus 5254 11, 1, 1 | uisibilia quam intellegibilia pertractamus cum ista sint exterius, 5255 5, 6, 7 | dicere quod diligentius pertractandum sit, quia nec ideo quisque 5256 10, 11, 17 | tertius in uoluntate est pertractante illa quae memoria et intellegentia 5257 12, 5, 5 | perveniat, non secum ad summa pertrahat quod contemnit in infimis. 5258 9, 6, 11 | et pro tali errore illa pertulerit, uel speratae pecuniae cupiditate 5259 13, 7, 10 | cogitaverunt haec mala qui ea pertulerunt uel cupiendo habere uel 5260 13, 19, 24 | temporaliter et localiter fecit et pertulit secundum quam demonstrare 5261 12, 5, 5 | debent cuiusquam sobriam perturbare prudentiam ne cum uanum 5262 4, 1, 2 | mori enim nec falli nec perturbari uolumus), missa sunt nobis 5263 13, 16, 21 | enim sicut hominis animi perturbatio est ira dei, sed illius 5264 1, 1, 3 | peritiam, atque ita indignantes perturbatique discedunt. ~ 5265 1, 5, 8 | eiusdem uiae peregerim et quo pervenerim unde mihi in fine reliquus 5266 2, prae, 1 | discussa omni ambiguitate pervenerint facillime debent ignoscere 5267 4, 13, 17 | dignatus est amicus quo non perveniendo meliorem se nobis atque 5268 15, 11, 20 | uerbum dei in excelsis. Perveniendum est ergo ad illud uerbum 5269 15, 16, 25a| Cogitatio quippe nostra perveniens ad id quod scimus atque 5270 15, 2, 3 | donec ad mentem hominis pervenirem quaesisse indicia summae 5271 12, 14, 23 | potest, non in eis manet ipse perventor, sed ueluti acies ipsa reverberata 5272 11, 10, 18 | tenuitates uel minutias perventum fuerit quas uisas meminimus, 5273 1, 8, 18 | spiritus dei! ut iam isti perversi possint ex hoc dicere quod 5274 2, prae, 1 | rectis quam timebo morderi a perversis. Gratanter enim suscipit 5275 13, 13, 17 | uelis, non debet esse illa perversitas quae in eadem disputatione 5276 9, 4, 4 | amorem sui. Maiore autem perversitate et iniquitate peccat cum 5277 13, 13, 17 | Sed cum diabolus uitio perversitatis suae factus sit amator potentiae 5278 9, 6, 11 | complexum credendo molior quia pervestigare tam cito et cernere penitus 5279 13, 2, 5 | hanc esse suam sed plane pervidet uoluntatem. ~ 5280 13, 3, 6 | contrarium est incurrere pestilentiam qua huic resistat et uincat. 5281 1, 12, 31 | consideranda sunt ab alio iam petamus exordio.~ 5282 12, 12, 18 | quoque cogitationibus uenia petenda est pectusque percutiendum 5283 1, 10, 21 | Illa die in nomine meo petetis, et non dico uobis quia 5284 6, 10, 12 | animarum, et ordinem aliquem petit aut tenet sicut sunt pondera 5285 4, 20, 27 | quo emanat. Sic enim et petitur ab illo qui amabat eam et 5286 15, 13, 22a| etiam quid et quando ab illo petituri fueramus et quos et de quibus 5287 1, 1, 3 | afferimus eis rationem, non quam petunt cum de deo quaerunt quia 5288 9, 6, 11 | mentis aspectum et illam phantasiae nubem quam desuper cerno 5289 10, 7, 10 | possunt cogitare naturam; sine phantasiis enim corporum quidquid iussi 5290 9, 6, 10 | quae non uisa sunt ficto phantasmate cogitantur sive aliter quam 5291 7, 6, 11 | uolitantibus in animo eius phantasmatis tamquam imaginibus corporum. ~ 5292 8, 2, 3 | imgainum corporalium et nubila phantasmatum et perturbabunt serenitatem 5293 12, 9, 14 | memoriae fixit involvitur et phantastica fornicatione turpiter inquinatur 5294 15, 10, 17 | Coeperunt cogitare scribae et pharisaei dicentes: Quis est hic qui 5295 1, 8, 15 | putet. {Quod apostolus ad philippenses ostendit dicens: Nostra 5296 4, 19, 26 | uidebatur? Vnde enim dicit Philippo a quo utique sicut a ceteris 5297 1, 8, 17 | Quod bene intellexerat Philippus ut diceret: Domine, ostende 5298 13, 19, 24 | est sine homine Christo philosophati sunt, quem nec uenturum 5299 3, 2, 7 | Itaque licuit uanitati philosophorum etiam causis aliis ea tribuere 5300 4, 17, 23 | resurrectione mortuorum philosophos nec illos consulere debemus 5301 14, 1, 2 | fuisset sapientem profiteri, philosophum potius, id est amatorem 5302 7, 4, 9 | deo creatore suo sive per piam fidem sive per qualemcumque 5303 2, 1, 3 | quemadmodum alias ab alio pictas uidit; nec eadem dissimiliter, 5304 2, 1, 3 | enim alia similiter, sicut pictor alias tabulas pingit quemadmodum 5305 15, 22, 43 | et tabula et quod in ea pictum est, sed propter picturam 5306 15, 11, 20 | magister bonus fide christiana pietatisque doctrina ut revelata facie 5307 15, 14, 24 | nobis dici potuerit non pigeat intueri. ~ 5308 1, 2, 4 | inordinata praecipitet. Nec pigebit autem me, sicubi haesito, 5309 15, 19, 37 | diximus et saepe iterare non piget. Ac per hoc filius caritatis 5310 4, prae, 1 | cum fiducia iam gratuito pignore salutis accepto per eius 5311 11, 2, 5 | afficit, et ubi non resistit pigrior duriorque materies in similem 5312 3, 9, 17 | mobilitates in membris terrenis et pigris. Vnde qualibuscumque angelis 5313 3, prae, 1 | debet labor hic meus cuiquam pigro aut multum docto uideri 5314 3, 11, 25 | dicitur frigus pigrum, quod pigros facit, ut ideo cognovisse 5315 3, 11, 25 | efficitur, sicut dicitur frigus pigrum, quod pigros facit, ut ideo 5316 1, 4, 7 | uirgine Maria et sub Pontio Pilato crucifixam et sepultam tertio 5317 4, 13, 16 | miraculo fuit. Hoc etiam Pilatum legimus fuisse miratum cum 5318 2, 1, 3 | sicut pictor alias tabulas pingit quemadmodum alias ab alio 5319 4, 12, 15 | non possunt ad evolandum pinnas nutrire uirtutum sed potius 5320 3, 3, 8a | si in labore officioso et pio adhibuisset ille sapiens 5321 1, 12, 28 | domino prudens et diligens et pius lector intellegit. Nam ecce 5322 13, 11, 15 | pro nobis moreretur non placaretur? Et quid est quod alio loco 5323 15, 25, 44b| contagione corruptionis in placidis sedibus donec recipiant 5324 5, 16, 17 | iratus malis dicitur et placidus bonis, illi mutantur non 5325 9, 11, 16a| cum eadem notitia etiam placita digneque amata uerbum est 5326 9, 12, 18 | tenet atque amplectitur placitam prolem, id est notitiam 5327 3, 7, 12 | sunt brevissimae qua tertia plaga superbus aegyptius populus 5328 8, 9, 13 | necessitatibus, in angustiis, in plagis, in carcerbius, in iactationibus, 5329 1, 12, 31 | nemo eum uidet ad luctum et planctum sed tantum ad salutem et 5330 1, 12, 31 | gaudebunt corde, sed tunc se plangent omnes tribus terrae in numero 5331 4, 4, 7 | talibus enim occultis hostibus plangit illa uox psalmi: Curvaverunt 5332 8, 3, 4 | temperamento collium et planitie camporum, et bonum praedium 5333 1, 3, 5 | et forte uere potuit dici planius. Verumtamen nullus hominum 5334 3, 5, 11 | nisi deus qui et homine plantante et rigante incrementum dat? 5335 6, 3, 4 | et idem sentiebant: Qui plantat, inquit, et qui regat unum 5336 3, 8, 14 | similitudinem assumens ait: Ego plantavi, Apollo rigavit, sed deus 5337 14, 13, 17 | stulti aliquando sapite. Qui plantavit aurem non audiet?, et cetera. 5338 5, 7, 8 | Hoc exemplis planum faciendum est. Ac primum 5339 12, 15, 24 | Vnde Plato ille philosophus nobilis 5340 13, 3, 6 | dicenti admirabili favore plauserunt. Cur autem tam magna exspectatio 5341 12, 12, 18 | utique mortis supplicio plecteretur; ita dici potest in homine 5342 8, 8, 12 | superbiae tanto sumus dilectione pleniores. Et quo nisi deo plenus 5343 13, 7, 10 | uita erroribus aerumnisque plenissima praecipue fides est necessaria 5344 15, 19, 34 | sermonis auctoritas, sensus plenissimus redderetur. Vtrumque enim 5345 4, 19, 26 | Quomodo ergo ante istam plenitudinem temporis qua eum mitti oportebat 5346 13, 19, 24 | caritate et in omnibus divitiis plenitudinis intellectus ad cognoscendum 5347 8, 7, 10 | enim lex et prophetae, et pleraque alia reperimus in litteris 5348 3, 2, 7 | fit nisi dei uoluntate sed plerisque non apparet. Itaque licuit 5349 5, 4, 5 | graece *akhorista, sicuti est plumae corvi color niger; amittit 5350 15, 5, 7 | Redigamus itaque prius haec plurima ad aliquam paucitatem. Quae 5351 10, 1, 1 | pulchritudines ex eo quod plurimas uidit, et inest intrinsecus 5352 1, 3, 5 | quaestionibus eisdem ut ad plurimos res ipsa perveniat, ad alios 5353 4, 12, 15 | magis poenam quam meritum poenae (nam non peccare aut non 5354 13, 12, 16 | et uivificantem et inter poenalia mala etiam bona malis multa 5355 15, 24, 44a| aliquid pervenirent nisi poenalibus tenebris involuti et onerati 5356 1, 12, 31 | uisio malum eis erit quia poenalis erit?' Ex ista sententia 5357 12, 11, 16 | et ab ipsa sui medietate poenaliter ad ima propellitur, id est 5358 7, 3, 5 | propter immunditiam peccatorum poenamque mortalitatis deum uidere 5359 3, 4, 9a | iustitiam praemiorum atque poenarum, gratiarum et retributionum, 5360 14, 14, 18 | Vnde iam deo miserante poenitens clamat in psalmis: Deseruit 5361 1, 1, 2 | Ego sum deus zelans, et: Poenitet me hominem fecisse. De rebus 5362 14, 1, 3 | fideles plurimi, quamvis polleant ipsa fide plurimum. Aliud 5363 14, 1, 3 | roboratur. Qua scientia non pollent fideles plurimi, quamvis 5364 4, 4, 8 | ostendit), senario numero pollet. Quod enim ualent sex in 5365 4, 10, 13 | praecipitans, subditum tenet pollicens etiam purgationem animae 5366 4, 15, 20 | purgationem isti uirtute propria pollicentur quia nonnulli eorum potuerunt 5367 12, 5, 5 | autem et infidelibus quorum polluta est et mens et conscientia 5368 11, 11, 19 | formantur adquiescens conlocat, ponderi similis est. Quapropter 5369 14, 19, 26 | nobis omnis opera et cura ponenda est. Hic miror hominem tanti 5370 4, 13, 16 | hinc ait: Potestatem habeo ponendi animam meam et potestatem 5371 12, 13, 20 | muliere sensum corporis esse ponendum quem uidemus nobis et bestiis 5372 15, 17, 30 | propheta Esaia testimonium ponens apostolus ubi ait: In aliis 5373 15, 9, 15 | nolentes graecum uocabulum ponere circumloquendo interpretati 5374 14, 6, 8a | cogitantis obtutus in memoria poneremus, ipsam uero conformationem 5375 15, 17, 30 | uocabula et universaliter poni et proprie quibusdam rebus 5376 4, 13, 16 | tollit eam a me, sed ego pono eam a me, et iterum sumo 5377 4, 17, 22 | quid dixit sed cum esset pontifex prophetavit. ~23. 5378 1, 4, 7 | de uirgine Maria et sub Pontio Pilato crucifixam et sepultam 5379 2, 1, 3 | Quaedam itaque ita ponuntur in scripturis de patre et 5380 4, 19, 26 | suscipiendae nostrae fidei porrigebat; ipsum autem uerbum per 5381 2, 12, 21a| uespere. Loth autem sedebat ad portam Sodomorum. Et cum uidisset 5382 3, 4, 10 | apostolus Paulus quamvis adhuc portaret sarcinam corporis quod corrumpitur 5383 4, 15, 20 | uenienti quo dedignatur ille portari? ~ 5384 8, 7, 10 | illud: Invicem onera uestra portate et sic adimplebitis legem 5385 14, 18, 24a| dicit idem apostolus: Sicut portavimus imaginem terreni portemus 5386 14, 18, 24a| portavimus imaginem terreni portemus et imaginem eius qui de 5387 4, 19, 25 | facta sunt, quam signa atque portenta quae in eius testimonium 5388 12, 8, 13a| consilii praesidet quasi uiri portione, inveteratur inter inimicos 5389 13, 3, 6 | et ideo quiddam exiguum poscentem cerneret uenditorem, iustum 5390 12, 14, 23 | rerum sensibilium in locis positarum sine spatiis localibus manent 5391 12, 15, 25 | rebus quas corporeo foris positas attingimus sensu intus corporum 5392 3, 9, 17 | sucis et humoribus uel ita positis uel ita obrutis uel ita 5393 4, 6, 10 | tamen eos esse in scripturis positos et nullas esse causas mysticas 5394 13, 8, 11 | est qui non honore, non possessione, non qualibet alia re, sed 5395 13, 3, 6 | quisquam tanta nequitia possessus ut uili uendat quae dimiserunt 5396 13, 10, 13 | ostendamus non alium modum possibilem deo defuisse cuius potestati 5397 15, 15, 25 | forte dicendum est ipsam possibilitatem cogitationis, quoniam id 5398 4, 13, 17 | seductum tamquam iure integro possidebat, et ipse nulla corruptione 5399 14, 14, 19 | quisquam quidquam mente possidebit amissa? Sed de thesauris 5400 8, 9, 13 | nihil habentes et omnia possidentes? Quid est quod accendimur 5401 12, 10, 15 | angustia uel inuidia casto possidentur amplexu uel sibi uel aliis 5402 6, 6, 8 | laetitia, aliud tristitia; possintque et alia sine aliis et alia 5403 13, 16, 20 | temptatione etiam exitum ut possitis sustinere. Prosunt autem 5404 13, 7, 10 | toleret, quamvis eas uelit possitque tolerare si patitur? Quis 5405 0, pro, 1 | Omiseram quippe hoc opus posteaquam comperi praereptos mihi 5406 13, 16, 21 | tamquam haereditariis malis posteri eius obligati sumus; altero 5407 6, 1, 1 | ignis aeternus. Vnde quidem posteriores arriani abiecerunt istam 5408 2, 17, 28a| faciem Christi quanto in posterioribus eius agnoscimus quantum 5409 14, 1, 2 | nomen exortum ita deinceps posteris placuit ut quantalibet de 5410 13, 12, 16 | primorum debito universos posteros obligante. Haec traditio 5411 | postmodum 5412 12, 15, 25 | quid cui praeponendum sive postponendum sit non est difficile iudicare. 5413 13, 14, 18 | iustitia uoluisset? Sed postposuit quod potuit ut prius ageret 5414 15, 15, 25 | non ante fuerit formabile postque formatum, nec aliquando 5415 2, 17, 28a| resurrexit, sive propter postremitatem mortalitatis posteriora 5416 2, 18, 33 | tu; ego hodie genui te; postula a me, et dabo tibi gentes 5417 2, 11, 20 | transitoriam considerationem postulat iste scripturae locus. Si 5418 0, pro, 2 | multorum fratrum uehementissima postulatione et maxime tua iussione compulsus 5419 10, 1, 2 | hoc enim exempli causa posueram), dicatur: 'Quid ad te pertinet?', 5420 13, 5, 8 | quoniam diximus ibi quosque posuisse beatam uitam quod eos maxime 5421 5, 10, 11 | praedicamentis quae de deo posunt pronuntiari, quod ad se 5422 11, 2, 5 | in canalibus aquarum quae potantes intuerentur eo tempore quo 5423 15, 19, 33 | Et omnes unum spiritum potavimus. Vtrum autem donum dei sit 5424 3, 9, 18 | deus ex cuius ineffabili potentatu fit etiam ut quod possent 5425 13, 14, 18 | potentia, ac sic a moriente tam potente nobis mortalibus impotentibus 5426 15, 14, 23 | uiderit patrem facientem. Potenter hoc non potest, nec est 5427 8, 7, 11 | mitis sum et humilis corde. Potentior est enim et tutior solidissima 5428 3, 4, 9a | inferiora per subtiliora et potentiora quodam ordine reguntur, 5429 3, 9, 18 | permittantur ab angelis potentioribus ex imperio dei; quaedam 5430 7, 1, 2 | magnitudo atque uirtus magni et potentis patris qua pater magnus 5431 1, 1, 3 | non escam; nondum enim poteratis, sed nec adhuc potestis. 5432 8, 7, 10 | fratribus utiliter parati esse poterimus, quod nos exemplo suo dominus 5433 2, 16, 28 | dominus dicit ad Moysen: Non poteris uidere faciem meam et uivere; 5434 3, 8, 14 | impertitas distributiones potestatum et appetitiones commoditatum 5435 9, 4, 7 | et aqua et melle una fit potio et singula per totum sunt 5436 1, 5, 8 | indicemus quid hinc excogitare potuerimus. Non quia iam acceperim 5437 15, 3, 4 | quantum domino adiuvante potuero ut quidquid in singulis 5438 15, 27, 50 | discernitque qui potest. Potuisti et tu quamvis non potueris 5439 1, 1, 3 | parvulis in Christo lac uobis potum dedi, non escam; nondum 5440 4, 3, 6 | hominis sacramentum, hic praebebatur exterioris exemplum? An 5441 3, 8, 13 | accelerandorum incrementorum praebent occasiones. Sed nec boni 5442 7, 3, 5 | exemplum redeundi etiam lapso praeberet homini qui propter immunditiam 5443 2, 12, 22 | indigentibus et hospitium praebetur et uictus? Sed quodlibet 5444 4, 13, 17 | se ipse quoque temptandum praebuit ut ad superandas etiam temptationes 5445 14, 9, 12 | miseris, quod prudentia in praecavendis insidiis, quod fortitudo 5446 15, 11, 20 | autem esse non potest nisi praecedat uerbum sicut uerbum dei 5447 13, 10, 14 | autem apostoli sententia praecedens ubi ait: Adhuc cum infirmi 5448 3, 8, 13 | feminarumque commixtione praecedente sive in terra sive in aqua, 5449 14, 10, 13 | Verumtamen sive tempore praecedentia sive simul esse incipientia 5450 15, 3, 4 | consequentia ut oblivionem praecedentium faciat inspectio consequentium, 5451 10, 11, 19 | sunt et aliud alio nullo praeceditur tempore; amorque ipse non 5452 4, 16, 21 | uolunt, quasi uero quia praecelsam incommutabilemque substantiam 5453 8, 4, 6 | fide non ficta, qui finis praecepti est sicut idem apostolus 5454 8, 7, 10 | dilectione dei cum in utroque praecepto lex pendeat et prophetae, 5455 4, 17, 22 | putantur; an uero iam uentura praecesserint et longe uisa uenientia 5456 4, 7, 11 | multa membra intueremur praecessisse nos caput unum in quo nunc 5457 15, 28, 51 | homo de te beatus peccatum praeciperet germano in fide filio suo 5458 8, 7, 10 | proximi ad perfectionem praecipi uidetur et taceri de dilectione 5459 14, 16, 22 | scilicet aliis uerbis idipsum praecipiens: Exspoliantes uos, inquit, 5460 1, 12, 31 | cuius adipsiscendi causa praecipimur agere quidquid recte agimus. 5461 4, 13, 18 | peccato et in illam cum illo praecipitabuntur. Quem propterea Christo 5462 4, 10, 13 | animas deceptas inlusasque praecipitans, subditum tenet pollicens 5463 3, 11, 25 | se ab intellectu in uerba praecipitant, quomodo poterunt explicare 5464 3, 11, 22 | suspicionum suarum abrupta praecipitari ubi nec sensus corporis 5465 4, 12, 15 | fuit, persuasor peccati et praecipitator in mortem; nam et ipse ad 5466 1, 2, 4 | falsitatis temeritas inordinata praecipitet. Nec pigebit autem me, sicubi 5467 2, 18, 34 | supergreditur; aut quisquam tali praecipitetur errore ut audeant dicere 5468 13, 20, 26 | diligit quae ibi praedicantur, praecipiuntur, promittuntur. Potest enim 5469 13, 19, 24 | rebus aeternis. Illi autem praecipui gentium philosophi qui inuisibilia 5470 14, 5, 7a | admonentis signa noverunt ubi praecipuum locum uerba obtinent quae 5471 14, 14, 18 | Vnde illud est notissimum praecipuumque praeceptum: Diliges dominum 5472 14, 1, 1 | secundum deum est et uerus ac praecipuus cultus eius est, quae uno 5473 4, 1, 2 | incommutabili gaudio, nec tamen inde praecisi atque abrupti sumus ut non 5474 9, 4, 6 | capitatum erit. Sed haec praecisione ab invicem separari possunt, 5475 14, 9, 12 | philosophis acceperat et praeclare ac suaviter explicans in 5476 13, 5, 8 | uelle quod non oporteat. Praeclarissime omnino atque uerissime. 5477 13, 10, 13 | indicio manifestius atque praeclarius quam ut dei filius immutabiliter 5478 13, 15, 19 | Christi gratiam pertinentes, praecogniti et praedestinati et electi 5479 15, 26, 46 | Si enim de famulo eius et praecursore ipso Iohanne scriptum est: 5480 13, 15, 19 | pertinentes, praecogniti et praedestinati et electi ante constitutionem 5481 2, 17, 30 | timore negaverat, iam quidem praedestinatione positus in specula petrae 5482 13, 16, 20 | ipsos et glorificavit. Horum praedestinatorum nemo cum diabolo perit; 5483 4, 13, 17 | resurrectione in novam uitam nos praedestinatos uocavit, uocatos iustificavit, 5484 15, 28, 51 | suo cui scripsit dicens: Praedica uerbum; insta opportune, 5485 15, 28, 51 | effugies peccatum. Sed utinam praedicando uerbum tuum et laudando 5486 15, 19, 35 | loqueretur annuntians et praedicans Christum ait scriptura: 5487 2, 17, 31 | eius posteriora uiderentur praedicante sibi apostolo Petro quia 5488 10, 1, 1 | plerumque nos laudantium atque praedicantium accendit auctoritas, et 5489 4, 19, 25 | Nisi enim multis missis praedicaretur unus, non multis dimissis 5490 4, 20, 28 | placuit deo per stultitiam praedicationis salvos facere credentes 5491 4, 20, 27 | sunt, et in quo facto atque praedicato salus sit omnium credentium, 5492 4, 20, 27 | spiritu, apparuit angelis, praedicatum est in gentibus, creditum 5493 10, 2, 4 | similem invenerit quam fama praedicaverat cui uere possit dicere: ' 5494 10, 3, 5 | quod nescit? An ei fama praedicavit speciem suam sicut de absentibus 5495 4, 17, 23 | demonstrata sunt qui ea praedicentes et uel de praesentibus signis 5496 4, 17, 22 | sunt omnia. Multa etiam praedicuntur instinctu quodam et impulso 5497 15, 4, 6 | uiventia non uiventibus, sensu praedita non sentientibus, intellegentia 5498 4, 17, 23 | patribus nostris uera pietate praeditis haec demonstrata sunt qui 5499 11, 1, 1 | exteriorem sensu corporis praeditum. Nitamur igitur si possumus 5500 11, 1, 1 | igitur corporis exterior homo praeditus sentit corpora, et iste 5501 8, 3, 4 | planitie camporum, et bonum praedium amoenum ac fertile, et bona 5502 4, 17, 23 | de proximis rebus ita ut praedixerant factis fidem facientes auctoritatem 5503 3, 10, 20 | deus Iacob, cum scriptura praedixisset: Visus est ei angelus domini; 5504 13, 15, 19 | a me uides, quibus etiam praeeo tibi liberans te de populo 5505 8, 3, 5 | corporeae cum bene intellegimus, praeferamus, non in se ipso nobis placet 5506 10, 11, 17 | ingenia parvulorum cuiusmodi praeferant indolem. Quanto quippe tenacius 5507 15, 4, 6 | corporalibus, beata miseris praeferenda uideamus. Ac per hoc quoniam 5508 12, 15, 25 | temporalium, et huic illam praeferendam esse ambigit nemo. Relinquentibus 5509 9, 6, 10 | formas quasdam quibusdam praeferens, rationabiliter praefero. 5510 9, 6, 10 | praeferens, rationabiliter praefero. Viget et claret desuper 5511 15, 13, 22a| animalibus et omnibus animis praeferunt, quamvis per speculum et 5512 15, 26, 46 | id est ecclesiam suam, praefigurare dignatus est in qua praecipue 5513 4, 21, 31 | uerbi dei quae hoc futurum praefigurarent, per angelos ea deum operatum 5514 1, 10, 20 | est ista uita, quo tamen praefiguraret illud quod futurum est in 5515 4, 15, 20 | Moysi manibus extentis est praefigurata superetur. Hinc enim sibi 5516 2, 17, 28a| domini nostri Iesu Christi praefiguratum solet intellegi ut posteriora 5517 2, 10, 18 | coram tribus discipulis praefulgens apparuit et in illa ubi 5518 9, 9, 14 | estis, et alio loco: Vae praegnantibus et mammantibus in illis 5519 4, 18, 24 | sordesque peccatorum nos praegravabant temporalium rerum amore 5520 8, 2, 3 | Ecce uide si potes, o anima praegravata corpore quod corrumpitur 5521 1, 1, 1 | sed mortalitatis onere praegravati cum et uideri uolunt scire 5522 12, 11, 16 | inflat non aedificat; ita praegravatus animus quasi pondere suo 5523 2, 14, 24 | scriptum est: Deus autem praeibat illos, die quidem in columna 5524 13, 13, 17 | sequi debet iustitiam non praeire, ideo et in rebus secundis 5525 3, 10, 20 | mirabilius. Verum haec ita non praeiudicant rebus intellegendis tamquam 5526 13, 14, 18 | uoluit, nec ab eo potentiae praelatam fuisse iustitiam sed ei 5527 11, 11, 19 | omnibus rebus animadvertenda praelibaverim. Nunc interim uoluntatem 5528 5, 7, 8 | dicitur 'genitus' sicut praelocuti sumus, tantundem ergo ualet 5529 3, 4, 9a | secundum ineffabilem iustitiam praemiorum atque poenarum, gratiarum 5530 2, 18, 34 | ministranti, cum scriptura praemisisset dicens: Visus est dominus 5531 15, 17, 30 | labiis loquar populo huic, praemisit tamen: In lege scriptum 5532 15, 27, 49 | comparatione infidelium, atque hoc praemisso fundamento aedificentur 5533 3, 10, 19a| aliquando autem nihil tale praemittentes ipsam dei personam in se 5534 3, 10, 19a| dei loquuntur sicuti cum praemittitur: Dixit dominus, aut: Haec 5535 4, 16, 21 | inquirerent sed potius et futura praenoscerent. ~Quod qui potuerunt ab 5536 10, 1, 2 | amplectantur quod ratione praenoscunt, atque ita quisque cui facultati 5537 3, 11, 26 | uestri? Et occiderunt eos qui praenuntiabant de adventu iusti, cuius 5538 3, 11, 26 | per eam disponebatur et praenuntiabatur adventus, et ipse tamquam 5539 4, 17, 22 | agricolae uel etiam nautae multa praenuntiant; talia enim si ex longis 5540 11, 8, 15 | praeterita narrantem uel futura praenuntiantem, ad memoriam suam recurrat 5541 7, 3, 4 | sapientia; uel illud scripturis praenuntiantibus aut narrantibus quod uerbum 5542 4, 20, 30 | figurare antea potuit ut praenuntiaret, non expropriare ut ipsa 5543 15, 25, 44b| ueteribus et novis et per quas praenuntiatus et per quas annuntiatus 5544 4, 19, 25 | testimonia quaedam uenturum praenuntiaverunt; quaedam uenisse testata 5545 4, 17, 22 | praeterita stant uel quibusdam praenuntientur hominibus uel ab eis audita 5546 13, 16, 20 | huius saeculi novo saeculo praepararetur, miseriam quam meruit uita 5547 14, 14, 19 | repetunt abs te. Haec quae praeparasti cuius erunt? Verumtamen 5548 1, 11, 25 | secutus a patre dixit ista praeparata.' Sed hoc est quod praestruximus 5549 4, 13, 18 | incedit mors alterius generis praeparatur in aeterno igne tartari 5550 14, 14, 19 | quam mente cum eos nemo praeponat, nemo comparet luminibus 5551 4, 13, 16 | Quapropter cum spiritus corpori praeponatur morsque sit spiritus a deo 5552 10, 5, 7 | subdenda est, supra ea quibus praeponenda est; sub illo a quo regi 5553 4, 6, 10 | quibus istae quas ego reddidi praeponendae sint uel aeque probabiles 5554 4, 11, 14 | concupiscat nec eos propterea sibi praeponendos existimet, sic anima fidelis 5555 12, 15, 25 | cognitio rationalis, quid cui praeponendum sive postponendum sit non 5556 8, 3, 4 | probaremus aliquid et aliud alii praeponeremus. Sic amandus est deus, non 5557 13, 6, 9 | debuerit uoluntas bona atque praeponi etiam non adepta quae appetit? 5558 15, 4, 6 | creatorem sine dubitatione praeponimus, oportet ut eum et summe 5559 4, prae, 1 | sunt qui huic scientiae praeponunt nosse semetipsos, laudabiliorque 5560 5, 7, 8 | illa relative dicitur eadem praeposita substantialiter dicatur, 5561 15, 26, 46 | dabant. Quem morem in suis praepositis etiam nunc servat ecclesia. 5562 11, 5, 8a | similitudinem dei superba et praepostera et, ut ita dicam, servili 5563 4, 13, 18 | Quem propterea Christo praeposuerunt quia eos in istam deiecit 5564 15, 18, 32 | circumcisio aliquid ualet neque praeputium, sed fides quae per dilectionem


pasto-praep | praer-reden | redeu-separ | sepel-tempe | tempo-uolve | uotis-zooee

IntraText® (V89) Copyright 1996-2007 EuloTech SRL