Cap. Par.

 1  4, 7 |            in eo amore quo invicem homines mutua familiaritate perfruuntur:
 2 10, 15|       immurmurare? Et tamen optant homines habere infantes, quibus
 3 12, 17|         cum ipsum Deum iam discere homines accedunt, propter quem discenda
 4 14, 20|   praecedunt. Cur ergo nos dolemus homines a Domino Deo tanto potiore
 5 16, 24|      cogitasti. Nam et in hac vita homines magnis laboribus requiem
 6 16, 24|     etiamsi senescat? Aut cum sibi homines optant senectutem, quid
 7 16, 25|                         Sunt etiam homines qui nec divites quaerunt
 8 16, 25|          clamoribus suis incitando homines, ut se invicem caedant,
 9 16, 25|             quos miseros non solum homines cum hominibus, sed etiam
10 16, 25|           cum hominibus, sed etiam homines cum bestiis in certamen
11 17, 26|    Christiani, ut aut promereantur homines a quibus temporalia commoda
12 19, 31|     corpore separandae. Omnes enim homines amantes superbiam et temporalem
13 19, 31|      coniunguntur. Et rursus omnes homines et omnes spiritus humiliter
14 19, 31| misericordissimus, et super impios homines patiens est,57 et praebet
15 19, 32|          illicitas impietates, cum homines deserto Creatore suo, non
16 20, 36|            sunt omnes sanctificati homines qui fuerunt, et qui sunt,
17 20, 36|       assumens ut eo regerentur et homines, qui simul omnes cum illo
18 22, 39|     iniustissimos et superbissimos homines. ut propter eos mitteret
19 25, 46|          in his corporibus reddant homines factorum suorum rationem,
20 25, 48|        maxime cavendum est, ne per homines qui sunt in ipsa Catholica
21 25, 48|           fortasse graviora facere homines non ignoras, quos nosti
22 26, 52| sempiternis Deus misericors volens homines liberare, si sibi ipsi non
23 26, 52|       hominibus apparendo venit ad homines: ut quemadmodum per unum
24 27, 55|     hominum,111 reconcilieris Deo. Homines autem perversos, etiamsi
25 27, 55|          melius non commutaverint. Homines ergo bonos imitare, malos