LXI. Papia papae peri enkomion

Fragmenta CCCLXXIII-CCCLXXXVI

CCCLXXIII. 455, 32

ante auris modo ex subolibus parvuli intorti demittebantur sex cincinni, oculi suppaetuli nigellis pupulis liquidam hilaritatem significabant animi, rictus parvissimus erat ut frenato risu roseo

CCCLXXIV. 218, 26

quos calliblepharo naturali palpebrae
tinctae vallatos mobili saepto tenent

CCCLXXV. 135, 20

laculla in mento impressa Amoris digitulo
vestigio demonstrat mollitudinem

CCCLXXVI. 529, 10

collum procerum fictum levi marmore
regillae tunicae distinguitur purpura

CCCLXXVII. 478, 2

hoc Graecis renuntiato, ut facile intellegeres nos ab his amari! commurmurantur auto

CCCLXXVIII. 281, 21

dominum, vinum aliudve quid mi laudato

CCCLXXIX. 213, 23

imperito nonnumquam concha videtur margarita, vitrum smaragdos

CCCLXXX. 322, 2

qui potest laus videri vera, cum mortuus saepe furacissimus ac nequissimus civis iuxta ac P. Africanus celebretur

CCCLXXXI. 87, 15

dum vixi, promiscue avis mei in chortibus pavi

CCCLXXXII. 495, 10

omni opstat in ministerio invidum tabes

CCCLXXXIII. 26, 16

quare resides lingulacae optrectatores tui iam nunc murmurantes dicunt: momesetai tis mallon e mimesetai

CCCLXXXIV. 26, 21

ille ales gallus qui suscitabat Atticarum Musarum scriptores, an hic qui gregem rabularum?

CCCLXXXV. 26, 29

praetor vester eripuit mihi pecuniam. de ea questum ad annum veniam ad novum magistratum, cum hic rapo umbram quoque spei devorasset

CCCLXXXVI. 18, 27

si et accusator et reus erunt tenebriones, uterque utrumque vituperato