LXXII. Prometheus liber

Fragmenta CCCCXXVII-CCCCXL

CCCCXXVII. 28, 3

ego infelix non queam
vim propulsare atque inimicum orco immittere?
nequiquam saepe aeratas manuis compedes
conor revellere

CCCCXXVIII. 199, 25

tum ut si subernus cortex aut cacumina
morientum in querqueto arborum aritudine

CCCCXXIX. 101, 31

atque ex artubus
exsanguibus dolore evirescat colos

CCCCXXX. 417, 13

mortalis nemo exaudit, sed late incolens
Scytharum inhospitalis campis vastitas

CCCCXXXI. 172, 1

levis mens numquam somnurnas imagines
affatur, non umbrantur somno populae

CCCCXXXII. 71, 22

humanae quandam gentem stirpis concoquit,
frigus calore atque umore aritudinem miscet

CCCCXXXIII. 172, 5

cum sumere coepisset, voluptas detineret, cum sat haberet, satias manum de mensa tolleret

CCCCXXXIV. 217, 14

retrimenta cibi qua exirent, per posticum vallem feci

CCCCXXXV. 497, 16

id ut scias, audi hoc: quod falsum dicis esse, nemini oculos opus esse, sic habet

CCCCXXXVI. 492, 18

aemulum illius artis atque obstringillatorem, quapropter aliquot annos quaesti nihil fecerit

CCCCXXXVII. 27, 23

Chrysosandalos locat sibi amiculam de lacte et cera Tarentina quam apes Milesiae coegerint ex omnibus floribus libantes, sine osse et nervis, sine pelle, sine pilis puram putam proceram candidam teneram formosam

CCCCXXXVIII. 539, 16

aliae mitram ricinam aut mitram Melitensem

CCCCXXXIX. 378, 5

eburneis lectis et plagis sigillatis

CCCCXL. 120, 20

in tenebris ac suili vivunt, nisi non forum hara atque homines qui nunc plerique sues sunt existimandi