|
Asparagus quo modo seratur. Locum subigere oportet bene qui habeat humorem
aut loco crasso; ubi erit subactus, areas facito, uti possis dextra sinistraque
sarire, runcare, ne calcetur; cum areas deformabis, intervallum facito inter
areas semipedem latum in omnes partes; deinde serito ad lineam palo, grana bina
aut terna demittito et eodem palo cavum terrae operito; deinde supra areas
stercus spargito bene; serito secundum aequinoctium vernum. Ubi erit natum,
herbas crebro purgato cavetoque ne asparagus una cum herba vellatur; quo anno
severis, sum stramentis per hiemem operito, ne praeuratur; deinde primo vere
aperito, sarito runcatoque. Post annum tertium quam severis, incendito vere
primo; deinde ne ante sarueris quam asparagus natus erit, ne in sariendo radices
laedas. Tertio aut quarto anno asparagum vellito ab radice. Nam si defringes, stirpes fient et intermorientur.
Usque licebit vellas, donicum in semen videbis ire. Semen maturum fit ad autumnum. Ita, cum
sumpseris semen, incendito, et cum coeperit asparagus nasci, sarito et
stercorato. Post annos VIII aut novem, cum iam est vetus, digerito et in quo
loco posturus eris terram bene subigito et stercorato. Deinde fossulas facito,
quo radices asparagi demittas. Intervallum sit ne minus pedes singulos inter
radices asparagi. Evellito, sed circumfodito, ut facile vellere possis; caveto
ne frangatur. Stercus ovillum quam plurimum fac ingeras; id est optimum ad eam
rem; aliud stercus herbas creat.
|