1b-dispo | dissi-marga | mariu-scola | scrib-xxxvi
bold = Main text
Pars. Cap. Sent. grey = Comment text
1 5, 33, 1 | quemadmodum te amarent. ~1b.
2 3, 0, 25 | quasi elephanto stipem. ~25b.
3 5, 17, 3 | pudica, non oculis eligit: ~3b.
4 6, 0, 46 | prodesto, ne tibi noceas. ~47.
5 6, 0, 47 | ut alienum non egeas. ~48.
6 6, 0, 48 | amittunt, cum aliena appetunt. ~49.
7 6, 0, 49 | Vigila, cum usus exegerit. ~50.
8 6, 0, 50 | bene didiceris, sequere. ~51.
9 6, 0, 51 | labore sarcinam suscipe. ~52.
10 6, 0, 52 | ubi nullus est effectus. ~53.
11 6, 0, 53 | tuendae modum habere oportet. ~54.
12 6, 0, 54 | infelicitas geminatur. ~55.
13 6, 0, 55 | consilium sequitur poenitentia. ~55b.
14 6, 0, 55b| festinationem et iram.] ~56.
15 6, 0, 56 | amicitias longas esse oportet. ~57.
16 6, 0, 57 | ipse te coerce, pater. ~58.
17 6, 0, 58 | pietas iubet parentis. ~59.
18 6, 0, 59 | quod difficile est petit. ~60.
19 6, 0, 60 | tuum ne feceris gaudium. ~61.
20 6, 0, 61 | exordium inimicitiarum. ~62.
21 6, 0, 62 | adquiritur, cito amittitur. ~63.
22 6, 0, 63 | cuius delicto ignoscitur. ~64.
23 6, 0, 64 | quod dolet deo commendat. ~65.
24 6, 0, 65 | conscientiam numquam. ~66.
25 6, 0, 66 | subiecta est semper adversis. ~67.
26 6, 0, 67 | abundantia raro evenit. ~68.
27 6, 0, 68 | severitatem relinquas. ~69.
28 3, 0, 3 | ille culpat, agnoscit. ~6b.
29 3, 0, 6b | esse superiorem, quoniam ~6c.
30 6, 0, 69 | et proba, quod credas. ~70.
31 6, 0, 70 | defensionis confidentiam vita. ~71.
32 6, 0, 71 | circumveniri permittas. ~72.
33 6, 0, 72 | quod ipse pati non possis. ~73.
34 6, 0, 73 | tibi optaveris exhiberi. ~74.
35 6, 0, 74 | promiseris, indubitanter facito. ~75.
36 6, 0, 75 | facito, quod expedit. ~76.
37 6, 0, 76 | Praesentem laudare minime decet. ~77.
38 6, 0, 77 | pauperiem celare noli. ~78.
39 6, 0, 78 | semper, quem solus audieris. ~79.
40 6, 0, 79 | personae auctoritatem dabis. ~80.
41 6, 0, 80 | possidet populi bona. ~81.
42 6, 0, 81 | quem delicti non pudet. ~82.
43 6, 0, 82 | convenire cum patientia. ~83.
44 6, 0, 83 | temporis in famam migrat. ~84.
45 6, 0, 84 | numquam par fit auctori. ~85.
46 2 | improbius, qui iusticiam abiectis decuit, quam qui manifestius
47 2 | improbius, qui iusticiam abiectius deserit, qui manifestius
48 3, 0, 28 | vivat, avemque dimisit. Abiitque contumax miles non sine
49 3, 0, 43 | iniuria, dum a concivibus abstineret, vix crederet quemquam posse
50 3, 0, 45 | intus esset cum Caesare, non absurde sibi responsum sit a Metello,
51 6, 0, 67 | Damnum nisi ex abundantia raro evenit. ~68.
52 3, 0, 39 | postulandi gratia ad se accedentem sine spe quocunque modo
53 5, 27, 1 | unum a natura, aures duas accepimus. ~2.
54 5, 14, 1 | gaude datis beneficiis, quam acceptis. Illa enim felicitatis,
55 6, 0, 32 | Iulius Caesar dixit: Acceptum beneficium aeternae memoriae
56 5, 2, 1 | cavere et si quid forte acciderit fortiter ferre. ~2.
57 5, 48, 10 | metuit contumeliam, raro accipit iniuriam. ~11.
58 3, 0, 23 | omnibus his potentiam tuam accusa, quia nihil aliud argui
59 5, 35, 5 | Potentia ergo tua, non mea accusanda est patientia. ~6.
60 5, 19, 2 | portenti est signum, cur vir accusatur ex eo, cum barba naturae
61 3, 0, 20 | augendo senatu Cicero nimis acriter et palam irrisit. Nam cum
62 5, 22, 2 | si optimus est, suis se actibus probat: aliis enim non potest
63 6, 0, 83 | Actus praeteriti temporis in famam
64 1, 0, 2 | excaecare? Quis de Martis capite adamantinum lumen impune temerariis
65 3, 0, 25 | tanta comitate quoslibet se adeuntes excipiebat, ut quendam Romanum
66 3, 0, 30 | Negavit ille, nec contentus adiecit, Sed pater meus saepe. Ioci
67 3, 0, 37 | loquebatur, quae ex iniquitatis adipe, quam corde conceperat,
68 5, 38, 2 | Eum qui adiuratus deos imprecatur miam eorum
69 5, 17b, 1 | praecepto confestim faceret, admirantibus discipulis ait: Si hanc
70 3, 0, 28 | contumax miles non sine admiratione multorum, Caesare non offenso. ~
71 3, 0, 31 | amicitiam; et quem semel admiserat, constantissime retinebat. ~
72 3, 0, 32 | quia eum Iulius arctius admisisse dictus est, non sine rumore
73 5, 11, 1 | olivas et caseum comederet: admissis, Audite, inquit, numquid
74 3, 0, 19 | familiaritatem, dum iunior esset, admissum. ~20.
75 6, 0, 34 | quae delicta corrigit, non admittat vitetque quod vindicat. ~
76 3, 0, 31 | concipiebat iram, ita nec facile admittebat ad amicitiam; et quem semel
77 5, 11, 1 | in proditionem dirigeret, admitti legatos iussit, cum forte
78 3, 0, 1 | offensione gravissima non admittunt. In quo quantum a virtute
79 3, 0, 17 | Sylla optimates saepius admonens dicebat, ut puerum male
80 3, 0, 32 | probrose obiectum est, quod adoptionem avunculi stupro meruerit,
81 6, 0, 62 | Amicus raro adquiritur, cito amittitur. ~63.
82 2 | deliqueris, sed tuis moribus adscribatur, eumque itaque iussit conscribi
83 3, 0, 25b| Et quantum Nero adulationibus captus est, tantum iste
84 6, 0, 20 | laudanti se cuidam dixit: Adulator, desine utrosque fallere:
85 1 | PRAEFATIONE CAECILII BALBI.~Adulatores puniendos esse, tamquam
86 3, 0, 1 | Factio tamen adulatorum praevaluit, quod et praesentium
87 5, 15, 6 | prospera amicos probare, in adversa semper facile. ~7.
88 5, 32, 2 | Solatium mali est dignitas adversantis. ~3.
89 5, 1, 30 | Victoria sine adversario brevis est laus. ~31.
90 3, 0, 13 | pirata scribitur respondisse ä salvis legibus militare. ~
91 5, 17, 4 | Mulier speciosa templum est aedificatum super cloacam. ~5.
92 5, 12, 5 | luxuriosis moraretur, respondit, aegris medicum magis necessarium
93 5, 43, 5 | medicus cum ad dormientem aegrum intrare noluisset, Meliorem,
94 3, 0, 37 | Non esse mirandum, quod aeneam haberet barbam, cui os ferreum,
95 5, 18, 1 | Parere scire cum imperante aequalis est gloria. ~
96 5, 11, 2 | respondit: Si boni viri sunt, aequanimiter ferent; si mali, non curabimus. ~
97 3, 0, 1 | quantum a virtute maiorum aetas nostra degeneraverit, perspicuum
98 6, 0, 32 | dixit: Acceptum beneficium aeternae memoriae infigendum. ~33.
99 5, 32, 4 | maior iniuria est, quanto affectior proximus est, qui facit. ~
100 5, 15, 1 | potuerunt, iudica. Eosque uno affectu, non uno habeas merito. ~
101 3, 0, 22 | eundem sorore tradita in affinitatis gratiam admisit. ~23.
102 3, 0, 27 | Curtius eques Romanus deliciis affluens, cum macrum turdum sumpsisset
103 3, 0, 22 | originem despiciens eum Afrum genere et natura panificum
104 4, 0, 7 | Agathocles rex dicere solitus, auro
105 6, 0, 45 | Age sic alienum, ut tuum non
106 5, 43, 1 | Agesilaus interrogatus, quemadmodum
107 5, 33, 1b | enim qui corporis curam agit, et non animi, similem esse
108 5, 28, 2 | quae nos laedere potuerunt, agnoscamus. ~3.
109 5, 31, 2 | imputa gloriae, dum tuum agnoscas ignaviae. ~
110 5, 41, 3 | denegantem se posse matrem alere decem mensibus eam ferre
111 5, 44, 1 | Antigonus Alexandri paedagogus citharam eius
112 2 | cum pirata deprehensus ad alexandrum ductus ab ipso interrogaretur,
113 5, 12, 4 | cum in his esuris, sitis, alges. ~5.
114 5, 48, 4 | Si alien temere protuleris vitia,
115 6, 0, 7 | saevissimos tyrannos, in alienis humillimos servos esse. ~
116 | alio
117 | aliqua
118 3, 0, 6b | singulae, sed aures binae. Aliquatenus tamen curo, quia eo ipso
119 | aliquo
120 | aliquod
121 5, 27, 3 | poposcit; unam, ut tacere, alteram, ut loqui disceret. ~4.
122 5, 48, 1 | nisi qui de se cogitaverit alterum iudicare. ~2.
123 5, 33, 1 | inquit, si me quemadmodum te amarent. ~1b.
124 5, 15, 12 | Amicum blandum cave, cuius amarum est semper, quod fuerit
125 5, 17, 1 | converterit, in tesselato ambulabit. ~2.
126 5, 15, 16 | captatus enim utilitate, non amica revertitur voluntate, ut
127 5, 15 | XV] De amicitia Bias Prieneus dixit.~1.
128 3, 0, 31 | nec facile admittebat ad amicitiam; et quem semel admiserat,
129 6, 0, 25 | Cleobulus dixit, Cavere nos amicorum magis invidiam quam inimicorum
130 5, 12, 7 | Nihil amittit, qui nihil habet. ~8.
131 6, 0, 62 | Amicus raro adquiritur, cito amittitur. ~63.
132 6, 0, 48 | Plurimi sua amittunt, cum aliena appetunt. ~49.
133 2 | fortunamque mutabo; non ei ammodo, quod delinquis, sed tuca
134 3, 0, 39 | liberalitate purgavit, ut amor et deliciae humani generis
135 1 | et veritatem gratanter amplectendam, et patientiam custodiendam,
136 2 | iniquitas et familiaris rei angustia facit. si fortuna mea succresceret,
137 4, 0, 3 | foedaretur, malum scilicet anhelitum habens et ipse conquereretur
138 5, 15, 8 | Quanti est sine anima corpus, tanti est sine amicis
139 | Ante
140 3, 0, 22 | patientior exstitit. Cum enim Antonius maternam eius originem despiciens
141 6, 0, 25 | insidias debere; illud enim apertum, hoc celatum est malum,
142 3, 0, 25b| ab eis aversus est. Unde appellationem domini, ut maledictum et
143 6, 0, 48 | sua amittunt, cum aliena appetunt. ~49.
144 1, 0, 1 | reddiderunt, qui ut tibi applaudant, non modo Diis, sed tibi
145 1, 0, 2 | divinitati tuae fraudulenter applaudunt, rapi feceris ad tormenta.
146 5, 27, 4 | garrulus homo dixisset, aprum a se esse interfectum, quaesivit,
147 6, 0, 78 | Sepultus aput te sermo sit semper, quem
148 5, 1, 1 | libentius in coeno quam in aqua versantur. ~2.
149 3, 0, 32 | meruerit, quia eum Iulius arctius admisisse dictus est, non
150 3, 0, 33 | quod solitus esset crura ardenti face suburere, quo mollior
151 1, 0, 2 | Jovis oculos eruit, aut argento gemmisque sublatis Vestam
152 3, 0, 14 | eum parum pugnacem quidam argueret, Imperatorem, inquit, me
153 3, 0, 23 | accusa, quia nihil aliud argui potest in patientia mea. ~
154 1, 0, 1 | quo parificant tibi. Te arguunt insipientiae, dum conditionis
155 5, 40, 1 | militibus sit, nescire militem armare. ~2.
156 5, 48, 6 | Cave, ne armarium quam pectus habeas doctum. ~
157 6, 0, 50 | Honestam artem, quam bene didiceris, sequere. ~
158 5, 30, 2 | respublica decipi potest, si ut aruspices cor rogantium potius, quam
159 2 | delinquis, sed tuca moribus ascribetur, cumque fecit ascribi milicie,
160 2 | ascribetur, cumque fecit ascribi milicie, ut possit exin
161 5, 2, 3 | te contempnunt, Et illos asini, inquit; sed nec illi asinos,
162 5, 2, 3 | asini, inquit; sed nec illi asinos, nec ego illos curo. ARISTIPPUS
163 3, 0, 30 | meus saepe. Ioci itaque asperitate urbana notitiam omnium et
164 3, 0, 1 | popularium modestiae conscius, assentationis et scurrilitatis vitio crediderit
165 5, 43, 3 | Demades non scolam, sed assiduitatem legendi doctrinam vocabat. ~
166 3, 0, 20 | decurionatum expediret, ait assistente frequentia: Romae si vis
167 5, 39, 2 | Eum qui nimis astringat imperium, nimis solvere. ~
168 5, 34, 1 | Democrates, cum magistratus Atheniensium furem quendam ad poenam
169 | atque
170 5, 22, 5 | Auctor malus bonam rem turpem facit. ~
171 5, 32, 1 | intolerandumque fit malum, cuius auctorem turpe sit confiteri. ~2.
172 6, 0, 84 | omnibus, quia numquam par fit auctori. ~85.
173 5, 1, 14 | Praesumenti auctoritas datur, cum credit dominum
174 3, 0, 18 | rem ut faceret senatus auctoritate denunciasset, ut ei videbatur,
175 3, 0, 28 | Miles peritus aucupii noctuam, quae Caesaris noctes
176 5, 8, 3 | Socrates dixit: Audendo virtus crescit, tardando
177 5, 27, 1 | cuidam, Stulte, inquit, audi melius: os unum a natura,
178 6, 0, 69 | Discute, quod audias, et proba, quod credas. ~
179 5, 1, 1 | Cum quidam stolidus audiente Pythagora diceret, malle
180 5, 48, 4 | vitia, tua intempestive audies crimina. ~5.
181 5, 43, 5 | Meliorem, inquit, intus medicum audio. ~
182 5, 48, 12 | Possis vincere audire oportet in eo quod pecunia. ~
183 5, 27, 6 | nostris, inquit, te auribus audires, taceres. ~
184 5, 11, 1 | caseum comederet: admissis, Audite, inquit, numquid hoc prandium
185 5, 27, 5 | quemadmodum vos loquentes auditis? ~6.
186 3, 0, 6b | maledicere curet, non curo, quia auditus lingua debet esse robustior,
187 4, 0, 1 | Diogeni de capite pecuniam auferre conaretur, ille sentiens
188 3, 0, 20 | Facilitatem quoque Caesaris in augendo senatu Cicero nimis acriter
189 5, 15, 19 | suis in damnum crescit augmentis. ~20.
190 2 | iniquitas et rei familiaris augustia, te fastus intolerabilis
191 4, 0, 9 | Cum Tiberius Augusto Caesari conquereretur, quod
192 1, 0, 2 | Quis non irruat in eum, qui aureos Jovis oculos eruit, aut
193 5, 13, 3 | Si enim fortunae auxeris licentiam, minuis gloriam.
194 5, 22, 1 | non quae nocendo alteri auxilium praestat. ~2.
195 5, 12, 3 | Avaros homines pupillos brevis
196 5, 12, 6 | Avarus egens damnum, et si non
197 3, 0, 28 | est dicere, Malo vivat, avemque dimisit. Abiitque contumax
198 3, 0, 25b| est, tantum iste ab eis aversus est. Unde appellationem
199 5, 12, 2 | Tiberius Coruncanius avidissimum quemque egestosissimum dicebat. ~
200 3, 0, 32 | obiectum est, quod adoptionem avunculi stupro meruerit, quia eum
201 3, 0, 22 | et Romani decus imperii avunculo suo Iulio longe patientior
202 5, 3, 3 | insipienti animo tanquam baculum infirmo corpori repertas
203 5, 19, 2 | haberet, respondit: Si mulier barbata ex alieno sexu portenti
204 3, 0, 14 | inquit, me mater peperit, non bellatorem. ~15.
205 6, 0, 41 | Si pacem vis, belli mentionem ne feceris. ~42.
206 6, 0, 80 | Cui omnes benedicunt, possidet populi bona. ~
207 3, 0, 43 | huius loquar, cuius tanta benignitas erat, ut sua iniuria, dum
208 5, 1, 11 | vivas, ut tantum edas et bibas. ~12.
209 5, 1, 11 | Bibe et ede, ut bene vivas: non
210 3, 0, 6b | sint singulae, sed aures binae. Aliquatenus tamen curo,
211 3, 0, 19 | Caesarem. eo quod Nicomedes rex Bithyniae Caesarem ferebatur stupro
212 5, 39, 3 | Blandam enim et servientis et imperantis
213 5, 24, 1 | ZENON DIXIT: Malum hominem blande loquentem innocentum laqueum
214 5, 15, 12 | Amicum blandum cave, cuius amarum est semper,
215 5, 41, 3 | Bocchoris iussit filium cuiusdam denegantem
216 5, 22, 5 | Auctor malus bonam rem turpem facit. ~
217 6, 0, 24 | coagulum amicitiae esse cum bonis; convivium cum malis convivium
218 5, 22, 1 | Bonitas est, quae rationem propriam
219 5, 22 | XXII] De modo bonitatis Pythagoras.~1.
220 5, 29, 1 | gubernaculum mentis esse, si in bono utaris, si in malo, caliginem. ~
221 5, 25, 1 | Spe bonorum quicquid indignitatis imponitur,
222 4, 0, 2 | iuvandum: cui Caesar dedit bonum advocatum. Cui ille: O Caesar,
223 5, 26, 6 | Idem dicebat veritatem brevem esse, mendacium longum. ~
224 3, 0, 35 | Et cum nanus ob corporis brevitatem conviciantis cuiusdam impetu
225 3, 0, 38 | patienter tulit; adeo ut sene bubulco proclamante in improperium
226 3, 0, 21 | Sed et in epistola ad C. Cassium violatorem dictatoris
227 5, 13, 3 | medicus ignarus, multos caecat. ~
228 4 | LINDENBROGII: FRAGMENTA CAECILI BALBI DE NUGIS PHILOSOPHORUM.~
229 1 | FRAGMENTUM EX PRAEFATIONE CAECILII BALBI.~Adulatores puniendos
230 3, 0, 18 | conferens, discernebat. Cum ergo Caecilio invito, rem ut faceret senatus
231 5, 11, 2 | hospites suos satis tenui caena suscipere pararet, et amicus
232 5, 38, 3 | Mulieribus quibusdam in templo caenantibus invitatus rogatusque, ut
233 4, 0, 7 | enim in vasis fictilibus caenasset, quaerentibus causam huius
234 3, 0, 35 | cuiusdam impetu diceretur, sibi calciamentis grandiusculis utendum esse
235 5, 29, 1 | bono utaris, si in malo, caliginem. ~2.
236 5, 17, 1 | amici suasissent, domus suae cameram tesselari praecepit; et
237 5, 44b, 1 | citharoedus in convivio molliter cantaret, iussit citharae chordas
238 5, 28, 2 | Recta consilia capere possumus, si, quae nos laedere
239 3, 0, 28 | inquietaverat, spe ingentis praemii captam tulit ad Caesarem. Laudato
240 3, 0, 45 | facere consueverat, nisi captare muscas, et easdem stilo
241 5, 15, 16 | quaesierit, ne credas illi: captatus enim utilitate, non amica
242 5, 48, 11 | Discordia interdum fit carior concordia. ~12.
243 5, 40, 1 | Ducem, qui non laborat, ut carus militibus sit, nescire militem
244 5, 11, 1 | iussit, cum forte olivas et caseum comederet: admissis, Audite,
245 3, 0, 21 | Sed et in epistola ad C. Cassium violatorem dictatoris mordacius
246 5, 2, 1 | Sapientis est, ne quem in casum incidat, cavere et si quid
247 5, 30 | XXX] De cautela~1.
248 5, 30, 3 | senectute, respondit: Quo cautior. ~
249 6, 0, 1 | palam est adversarium facile cavendo vitare possis; et Troianus
250 3, 0, 17 | puerum male praecinctum caverent. ~18.
251 2 | HAMBURGENSIS.~Latrocinium Cecilius Balbus l. 3 de nugis philosophorum:
252 6, 0, 25 | illud enim apertum, hoc celatum est malum, nocendique fraus
253 3, 0, 19 | militum in triumpho Gallico celebratum: Gallias Caesar subegit,
254 6, 0, 33 | interrogaretur, quid inter homines celerrime consenesceret, Beneficium,
255 5, 36, 1 | solito apud se frequenter cenare, petenti mutuam pecuniam
256 3, 0, 1 | temperandum, hostis felicium censeatur aut invidus. Eorum siquidem
257 5, 44b | XLIVb] De censura.~1.
258 3, 0, 15 | Teutonus quidam ad pugnae certamen provocaret, respondit, si
259 5, 17, 5 | oculis feminarum lacrimae; certi doloris unum, insidiarum
260 5, 17b, 1 | oleo plena quae essent, ceteraque desuper ut eiecisset. Quod
261 1, 0, 1 | dicitur, Deus ille prae ceteris colendus creditur, qui subvenit
262 5, 44b, 1 | cantaret, iussit citharae chordas incidi, interrogatusque
263 6, 0, 8 | hominum stultos serviles cibos et servilem vestem fugere,
264 6, 0, 1 | Definitio Ciceronis. Nullae sunt occultiores
265 3, 0, 34 | inquit plebeius quidam, ut cinaedus orbem digito temperat? ~
266 3, 0, 17 | manus fimbriato utens laxius cingebatur. Unde Sylla optimates saepius
267 5, 14, 2 | statuam panem posceret, et hoc circumstantes mirarentur, Condisco, inquit,
268 1, 0, 3 | invisibiles et immortales circumvenire, et eis fallaciae parare
269 6, 0, 71 | imprudentia decipi nec cupiditate circumveniri permittas. ~72.
270 5, 44b, 1 | Pyrrus rex cum citharoedus in convivio molliter cantaret,
271 5, 42, 1 | Zeno Citieus cuidam inerti Indignareris,
272 3, 0, 44 | aliquid plerumque indulsit civibus, licet in eos gratis quandoque
273 3, 0, 43 | moveri. Tantae siquidem civilitatis et humanitatis in imperio
274 3, 0, 36 | exstitit, dicens, quia in civitate libera linguas liberas esse
275 6, 0, 21 | Epaminondas dixit Beatam civitatem, quae in pace bellum timet. ~
276 5, 10, 2 | fieri posset, in omnibus civitatibus aures vel oculos haberent,
277 3, 0, 12 | In Graecia quis maior aut clarior Alexandro? Ei Antigonus
278 3, 0, 17 | Idem lato clavo usque ad manus fimbriato
279 5, 48, 7 | Clementia perpetuo vincit qui utitur. ~
280 6, 0, 25 | Cleobulus dixit, Cavere nos amicorum
281 5, 27, 3 | Socrates Cleonam garrulum discere volentem
282 5, 17, 4 | templum est aedificatum super cloacam. ~5.
283 6 | VI. CODICES PARISINI: INCIPIUNT SENTENTIAE
284 3, 0, 42 | veheretur, suspexisse dicitur coelum, multumque conquestus est,
285 5, 1, 1 | sues, inquit, libentius in coeno quam in aqua versantur. ~
286 6, 0, 40 | consilium, occidente convivium cogitato. ~41.
287 5, 48, 1 | erit nemo, nisi qui de se cogitaverit alterum iudicare. ~2.
288 5, 33, 3 | falsumque me in te odore cognovi. ~
289 1, 0, 1 | immortalibus persuadent esse colendos. ~2.
290 1, 0, 1 | Deus ille prae ceteris colendus creditur, qui subvenit in
291 5, 38, 1 | poena dignum est, quem colere magis quam discutere convenit
292 5, 11, 1 | cum forte olivas et caseum comederet: admissis, Audite, inquit,
293 3, 0, 25 | Idem tanta comitate quoslibet se adeuntes excipiebat,
294 6, 0, 64 | irascitur, qui quod dolet deo commendat. ~65.
295 5, 37, 1 | novus est homini, cum natura commendatus est. ~
296 3, 0, 29 | elegerat, sine mora dedit, commendavitque ei litigatorem. Veteranus
297 5, 34 | qui in aliis puniunt, quod committunt.~1.
298 6, 0, 2 | alia. Omnium est communis inimicus, qui est hostis
299 3, 0, 6c | nisi urgente humanitate compaterer infelici. ~7.
300 5, 1, 12 | Compendiosa eos via ad gloriam pervenire,
301 5, 14, 3 | fertur: Quid eligitis, utrum concedendo hominem an negando statuam
302 3, 0, 37 | iniquitatis adipe, quam corde conceperat, procedebant. Iniquitas
303 5, 13, 2 | Quae fortuna concesserit, temperet iustitia: Socrates
304 3, 0, 30 | familiaritatem imperatoris sibi conciliavit. ~31.
305 3, 0, 31 | Sicut autem non facile concipiebat iram, ita nec facile admittebat
306 3, 0, 43 | erat, ut sua iniuria, dum a concivibus abstineret, vix crederet
307 5, 48, 11 | Discordia interdum fit carior concordia. ~12.
308 5, 14, 2 | circumstantes mirarentur, Condisco, inquit, repulsam ferre. ~
309 1, 0, 1 | arguunt insipientiae, dum conditionis tuae repugnante natura,
310 5, 27, 4 | utrum eum venabulo an verbis confecerit. ~5.
311 3, 0, 18 | pondus earum interdum manu conferens, discernebat. Cum ergo Caecilio
312 5, 17b, 1 | cum illa parens praecepto confestim faceret, admirantibus discipulis
313 6, 0, 70 | Iniustae defensionis confidentiam vita. ~71.
314 3, 0, 45 | et easdem stilo praeacuto configere, ut cuidam interroganti,
315 6, 0, 17 | conscientia, quicquid mali confinxerit lingua. ~18.
316 5, 32, 1 | cuius auctorem turpe sit confiteri. ~2.
317 3, 0, 43 | punire studuerit; convictos coniurationis contra se dimisit illaesos
318 3, 0, 42 | dicitur coelum, multumque conquestus est, eripi sibi vitam immerenti:
319 3, 0, 1 | quis popularium modestiae conscius, assentationis et scurrilitatis
320 2 | adscribatur, eumque itaque iussit conscribi militiae, ut posset exinde
321 6, 0, 33 | inter homines celerrime consenesceret, Beneficium, inquit. ~34.
322 4, 0, 7 | exili progrediere domo. Considerans enim humilem ortum suum
323 5, 28, 2 | Recta consilia capere possumus, si, quae
324 5, 28 | XXVIII] De consiliis.~1.
325 5, 23, 1 | Consistit verbo non prodito inaestimabile
326 5, 17b, 1 | uxorem suam in superioribus constitutam vocavit iussitque vasa,
327 5, 47, 2 | imperitiam ad res iustas sola constringit necessitas. ~
328 3, 0, 45 | quicquam interdum facere consueverat, nisi captare muscas, et
329 5, 7, 4 | Respicere nil consuevit iracundia. Socrates dixit. ~
330 5, 28, 4 | Omnia consuli, sed non ab omnibus debere. ~
331 2 | ego utcunque veneror, tu contemnis. Me fortunae iniquitas et
332 6, 0, 18 | conscientia teste didici maledicta contempnere. ~19.
333 2 | persequeris, ego veneror, tu contempnis. hoc mee fortunae iniquitas
334 5, 2, 3 | quidam diceret, homines te contempnunt, Et illos asini, inquit;
335 1, 0, 3 | excaecatores tuos, Deorum contemptores, et utrorumque iniuniam
336 5, 46 | XLVI] De contemptu pecuniae.~1.
337 1, 0, 3 | regitur, et honorem aut contemptum qui istis exhibetur, illi
338 5, 15, 19 | sapientia firmamentum, contentio discidium; perfidia, nodosa
339 5, 27, 6 | qui multo sermone negotium contereret, Si nostris, inquit, te
340 2 | infestum, Respondit libera continencia, propter quod tu orbem terrarum.
341 5, 38, 3 | precaretur, precatus est, ne contingerent eis, quae peterent, sed
342 5, 38, 3 | iudicarent. Plerumque enim contrarios votis votorum eventus esse. ~
343 2 | haberet infestum, ille libera contumacia, Quid tibi, inquit, ut tu
344 3, 0, 28 | avemque dimisit. Abiitque contumax miles non sine admiratione
345 5, 48, 10 | Qui metuit contumeliam, raro accipit iniuriam. ~
346 5, 32 | XXXII] De contumeliis ab indignis.~1.
347 6, 0, 82 | Difficile est iniuriae convenire cum patientia. ~83.
348 5, 1, 1 | esse, quam cum philosophis conversari, Et sues, inquit, libentius
349 5, 17, 1 | inquit, quae cum domum converterit, in tesselato ambulabit. ~
350 3, 0, 35 | nanus ob corporis brevitatem conviciantis cuiusdam impetu diceretur,
351 3, 0, 43 | nullumque punire studuerit; convictos coniurationis contra se
352 6, 0, 44 | Turpis est inopia, quae ex copia nascitur. ~45.
353 | coram
354 3, 0, 37 | iniquitatis adipe, quam corde conceperat, procedebant.
355 5, 40, 4 | In bello corpora hominum gladiis, in pace
356 5, 15, 8 | Quanti est sine anima corpus, tanti est sine amicis homo.
357 3, 0, 38 | hominibus debemus risum, nobis correctionem, sed poenam criminosis. ~
358 6, 0, 34 | conscientiam debet, ut quae delicta corrigit, non admittat vitetque quod
359 5, 41, 4 | Qui non corripit peccantem, peccare imperat. ~
360 3, 0, 25 | ut quendam Romanum ioco corripuerit, quod sic sibi libellum
361 5, 12, 2 | Tiberius Coruncanius avidissimum quemque egestosissimum
362 5, 48, 2 | semper est reus, cum se cottidie puniat conscientia. ~3.
363 6, 0, 3 | umquam sapientum proditori credendum putabit. ~4.
364 3, 0, 43 | concivibus abstineret, vix crederet quemquam posse moveri. Tantae
365 3, 0, 1 | assentationis et scurrilitatis vitio crediderit temperandum, hostis felicium
366 5, 1, 14 | Praesumenti auctoritas datur, cum credit dominum posse praestare
367 1, 0, 1 | ille prae ceteris colendus creditur, qui subvenit in praesenti.
368 5, 48, 4 | tua intempestive audies crimina. ~5.
369 3, 0, 38 | correctionem, sed poenam criminosis. ~39.
370 3, 0, 41 | vindicem innocentiae et crucifixi redemptoris elegit Dominus,
371 3, 0, 33 | obiecit, quod solitus esset crura ardenti face suburere, quo
372 5, 25, 2 | meruisse, quae patitur, culpa. ~3.
373 3, 0, 36 | in multis legatur fuisse culpabilis, tamen adversus convicia
374 1, 0, 3 | parare insidias, gravioris culpae est, eo quod ab his visibilium
375 3, 0, 3 | illi, qui in se, quod ille culpat, agnoscit. ~6b.
376 1, 0, 3 | vel Deorum te docebis esse cultorem, si deceptores istos exterminaveris,
377 | cumque
378 6, 0, 71 | te imprudentia decipi nec cupiditate circumveniri permittas. ~
379 5, 1, 15 | Cupiditati ipsa etiam tarda est celeritas. ~
380 3, 0, 15 | provocaret, respondit, si cupidus mortis esset, se vitam laqueo
381 5, 12, 8 | eget mortalis, qui minimum cupit. ~
382 5, 11, 2 | aequanimiter ferent; si mali, non curabimus. ~3.
383 5, 33, 1b | Eum enim qui corporis curam agit, et non animi, similem
384 1, 0, 1 | in praesenti. Ideoque non curant quomodo, dum tamen hoc quod
385 5, 1, 10 | Nihil curare hoc est insanum esse. ~11.
386 3, 0, 6b | Sed etsi mihi maledicere curet, non curo, quia auditus
387 3, 0, 27 | Curtius eques Romanus deliciis affluens,
388 5, 39, 5 | mali fecisti, ut a multis custodiaris? ~
389 5, 39, 5 | Dionysium tyrannum corporis sui custodibus septum, Quid tantum mali
390 1 | amplectendam, et patientiam custodiendam, tam rationibus quam exemplis
391 5, 8, 2 | melius vitam quam timore custodiri. Eum enim, qui timore turpi
392 6, 0, 30 | qui patientiam dolendo custodit. ~31.
393 5, 45, 1 | Cynicus cum illi dixisset quidam,
394 5, 27, 4 | Cicero cum ei Damasippa garrulus homo dixisset,
395 5, 48, 2 | Qui innocentem damnat sua sententia, semper est
396 6, 0, 63 | Multo turpius damnatur, cuius delicto ignoscitur. ~
397 5, 11, 4 | luxum in alieno suscipias damno. ~5.
398 5, 11, 5 | remedium est et medicina damnorum. ~
399 5, 36 | XXXVI] De dand' mer [= De danda mercede?]~
400 5, 36 | XXXVI] De dand' mer [= De danda mercede?]~1.
401 5, 1, 12 | pervenire, Demenander dixit: qui darent operam, ut quales videri
402 3, 0, 28 | Laudato imperator mille nummos dari iussit. At ille ausus est
403 5, 14, 1 | Plus gaude datis beneficiis, quam acceptis.
404 5, 1, 14 | Praesumenti auctoritas datur, cum credit dominum posse
405 3, 0, 38 | dicatur: Huiusmodi hominibus debemus risum, nobis correctionem,
406 5, 25, 2 | spes est; nec innocentem debilitat conscientiam causa, cui
407 5, 41, 3 | denegantem se posse matrem alere decem mensibus eam ferre nec deponere. ~
408 1, 0, 3 | docebis esse cultorem, si deceptores istos exterminaveris, excaecatores
409 1, 0, 2 | Deorum ei parcat, a quo se deceptum iri intelligit? Quis non
410 5, 15, 16 | revertitur voluntate, ut fingendo decipiat, quem non potuit persequendo. ~
411 6, 0, 28 | Gravius adversarium securitate decipies. ~29.
412 3, 0, 1 | quod et praesentium rerum declarat status. Adeo quidem, ut
413 2 | qui iusticiam abiectis decuit, quam qui manifestius impugnat
414 3, 0, 20 | rogaretur, ut privigno suo decurionatum expediret, ait assistente
415 3, 0, 32 | Eidem inter varia dedecora a quodam probrose obiectum
416 5, 3, 6 | DIXIT: Si nihil discis, dediscis. ~
417 5, 3, 2 | Prieneus dixit: Discendo non defeceris. ~3.
418 6, 0, 70 | Iniustae defensionis confidentiam vita. ~71.
419 3, 0, 16 | calvitium iniquissime ferret, et deficientem capillum a cervice convocaret
420 6, 0, 1 | Definitio Ciceronis. Nullae sunt occultiores
421 4, 0, 13 | graviter ferret et capillum defluentem a cervice ad frontem convocaret,
422 5, 31 | his qui aut proficiunt aut degenerant.~1.
423 3, 0, 1 | virtute maiorum aetas nostra degeneraverit, perspicuum est, cum sine
424 3, 0, 41 | religiose deprimeret et deleret. ~42.
425 5, 15, 1 | Diu deliberando amicos elige, et de electis
426 5, 1, 5 | Diu deliberato, cito facito. ~6.
427 3, 0, 39 | liberalitate purgavit, ut amor et deliciae humani generis ab omnibus
428 3, 0, 27 | Curtius eques Romanus deliciis affluens, cum macrum turdum
429 6, 0, 34 | conscientiam debet, ut quae delicta corrigit, non admittat vitetque
430 6, 0, 81 | Geminat peccatum, quem delicti non pudet. ~82.
431 6, 0, 63 | turpius damnatur, cuius delicto ignoscitur. ~64.
432 2 | mutabo; non ei ammodo, quod delinquis, sed tuca moribus ascribetur,
433 2 | ut non ei a modo, quod deliqueris, sed tuis moribus adscribatur,
434 5, 1, 12 | via ad gloriam pervenire, Demenander dixit: qui darent operam,
435 6, 0, 31 | Demetrius Non opto, inquid, ut eos,
436 5, 8 | VIII] De timore Demogenes dixit.~1.
437 5, 31, 2 | Demosthenes similiter, cum alius Demosthenen talibus obiurgaret, respondit:
438 5, 33, 1 | quidam speciosus iuvenis Demostheni dixisset, si me sic odissent
439 5, 41, 3 | Bocchoris iussit filium cuiusdam denegantem se posse matrem alere decem
440 | Denique
441 3, 0, 18 | faceret senatus auctoritate denunciasset, ut ei videbatur, iniustam,
442 6, 0, 64 | irascitur, qui quod dolet deo commendat. ~65.
443 5, 41, 3 | decem mensibus eam ferre nec deponere. ~4.
444 2 | philosophorum: cum pirata deprehensus ad alexandrum ductus ab
445 3, 0, 41 | innocenter, sed et religiose deprimeret et deleret. ~42.
446 3, 0, 38 | Hierosolymorum destructio describeretur, fecimus mentionem, etiam
447 3, 0, 37 | procedebant. Iniquitas enim sedere describitur super talentum plumbi. ~
448 5, 8, 2 | Aristoteles dixit. Desiderio melius vitam quam timore
449 5, 7, 3 | Iracundus cum irasci desierit, tunc irascitur sibi. ~4.
450 5, 7, 1 | nobis irasci, cum aliis desinamus; finem namque irae initium
451 5, 24, 2 | multos sibi de eo loqui, Non desinis mihi, inquit, auribus tuis
452 3, 0, 38 | secundo, dum Hierosolymorum destructio describeretur, fecimus mentionem,
453 5, 17b, 1 | plena quae essent, ceteraque desuper ut eiecisset. Quod cum illa
454 5, 45 | XLV] De detractione Diogenes.~1.
455 3, 0, 6c | superioris personae usus est, detractionibus subiacere, inferioris inferre.
456 1, 0, 3 | insurges, et te, si non Deum, quod nequaquam es, vel
457 5, 17b, 1 | perciperent vitae, in suum eos deversorium secum venire fecit, venientibusque
458 3, 0, 30 | Caesarem interrogavit Augustus: Dic mihi adolescens, fuit umquam
459 3, 0, 39 | de Tito filio eius quid dicam? qui patris avaritiam tanta
460 3, 0, 38 | processus aetatis, respondisse dicatur: Huiusmodi hominibus debemus
461 5, 35 | XXXV] De male dicentibus.~1.
462 2 | vocor; quia tu magna classe, diceris imperator. Si solus et captus
463 5, 35, 2 | illi, qui in se quod hic dicit agnoscit. ~3.
464 5, 1, 6 | Minus dicito, quam facias. ~7.
465 5, 24, 3 | maledicta ab amico eius de eodem dicta, An haec amicus dixerit,
466 3, 0, 21 | ad C. Cassium violatorem dictatoris mordacius scripsit: Vellem
467 3, 0, 29 | Veteranus cum sibi die dicto periclitaretur, Caesarem
468 3, 0, 32 | Iulius arctius admisisse dictus est, non sine rumore prostratae
469 6, 0, 50 | Honestam artem, quam bene didiceris, sequere. ~51.
470 3, 0, 34 | quidam, ut cinaedus orbem digito temperat? ~35.
471 5, 32, 2 | Solatium mali est dignitas adversantis. ~3.
472 5, 10, 2 | Socrates dixit: Dignos esse invidos, qui, si fieri
473 5, 38, 1 | Quaerere an deus sit, poena dignum est, quem colere magis quam
474 5, 38, 3 | quae peterent, sed quae dii utilia iudicarent. Plerumque
475 1, 0, 1 | tibi applaudant, non modo Diis, sed tibi ipsi et populo
476 3, 0, 23 | Auguste, quod placet, quia diligentiam auribus, linguae taciturnitatem
477 5, 15, 4 | non toleret, qui perfecte diligit. ~5.
478 3, 0, 39 | sine spe quocunque modo dimitteret. ~40.
479 4, 0, 17 | Legitur de Diogene: cui cum amicus nuntiasset,
480 4, 0, 1 | Cum quidam fur nocte Diogeni de capite pecuniam auferre
481 2 | latro erit; si ad nutum Dionidi populi famulentur, erit
482 2 | latus erit; si ad nutum dionidis familiarentur populi, erit
483 5, 39, 5 | Plato dixit, cum vidisset Dionysium tyrannum corporis sui custodibus
484 5, 11, 1 | eius animum in proditionem dirigeret, admitti legatos iussit,
485 3, 0, 40 | sermone principis tristem discedere. ~41.
486 5, 3, 4 | dixit: Eundem debere finem discendi quem vivendi esse. ~5.
487 5, 3, 2 | Bias Prieneus dixit: Discendo non defeceris. ~3.
488 5, 27, 3 | Socrates Cleonam garrulum discere volentem sapientiae praecepta
489 5, 27, 3 | tacere, alteram, ut loqui disceret. ~4.
490 3, 0, 18 | interdum manu conferens, discernebat. Cum ergo Caecilio invito,
491 5, 15, 19 | sapientia firmamentum, contentio discidium; perfidia, nodosa materies,
492 5, 44 | XLIV] De disciplina.~1.
493 5, 17b, 1 | eius doctrina bene meriti discipuli recederent rogantes eum,
494 5, 17b, 1 | confestim faceret, admirantibus discipulis ait: Si hanc in domibus
495 5, 3, 6 | SOCRATES DIXIT: Si nihil discis, dediscis. ~
496 5, 48, 11 | Discordia interdum fit carior concordia. ~
497 6, 0, 69 | Discute, quod audias, et proba,
498 5, 38, 1 | quem colere magis quam discutere convenit sapienti. ~2.
499 5, 1, 3 | Lucrum turpe ut dispendium fugito. ~4.
500 5, 17b, 1 | habueritis, beatam vitam disponetis. ~
|