1b-dispo | dissi-marga | mariu-scola | scrib-xxxvi
bold = Main text
Pars. Cap. Sent. grey = Comment text
501 3, 0, 45 | impiissimo principi innotuerit, dissimulare maluit quam punire. ~46.
502 3, 0, 18 | fortis animus honestius dissimularet. ~19.
503 5, 3, 5 | inter homines pecoraque distaret, Sapienter sentire, respondit. ~
504 4, 0, 7 | habe, quicunque repente ~Dives ab exili progrediere domo.
505 1, 0, 2 | monstrabis, si omnes istos, qui divinitati tuae fraudulenter applaudunt,
506 1, 0, 2 | Sane in eo aliquid divinum tibi inesse monstrabis,
507 5, 15, 5 | amicus est, Cur, inquit, illo divite ille pauper est? Amicus
508 6, 0, 31 | opto, inquid, ut eos, qui divites sunt, amicos habeam. ~32.
509 5, 12, 4 | locupleti dixit: Stulte, divitiae tuae in te pereunt, paupertatique
510 5, 17, 5 | Pythagoras dix. Duo genera habent in oculis
511 5, 43, 2 | dicere, respondit: Nihil dixeris, nisi quod bene scieris. ~
512 5, 24, 3 | eodem dicta, An haec amicus dixerit, dubium est, inquit; id
513 5, 16, 1 | in faciem domini expuit, dixitque se aliud vilius in illa
514 1, 0, 3 | nequaquam es, vel Deorum te docebis esse cultorem, si deceptores
515 5, 26, 5 | convivio rustico tacenti: Ex doctis, inquit, hoc solum habes. ~
516 5, 43, 3 | sed assiduitatem legendi doctrinam vocabat. ~4.
517 5, 48, 6 | armarium quam pectus habeas doctum. ~7.
518 3, 0, 1 | esse opus virtutis verbis docuerint et exemplis. ~5.
519 3, 0, 41 | die cuiquam praestitisset, dolens et gemens dixit: O amici,
520 6, 0, 64 | Graviter irascitur, qui quod dolet deo commendat. ~65.
521 5, 32, 3 | Duplicatur dolor, cum ab eo, a quo non merueris
522 3, 0, 40 | Unde interrogantibus domesticis, cur plura polliceretur,
523 5, 1, 14 | auctoritas datur, cum credit dominum posse praestare quod petitur. ~
524 5, 17, 1 | ducendam ei amici suasissent, domus suae cameram tesselari praecepit;
525 5, 43, 5 | Erasistratus medicus cum ad dormientem aegrum intrare noluisset,
526 5, 30, 1 | nec festo quidem die aliis dormientibus requiesceret, dixit: Securitas
527 6, 0, 38 | Si quid dubitas, ne feceris. ~39.
528 5, 24, 3 | An haec amicus dixerit, dubium est, inquit; id quidem mihi
529 5, 40, 3 | huc. Participatus enim cum duce labor persuadetur militibus
530 5, 40, 1 | Ducem, qui non laborat, ut carus
531 5, 17, 1 | cum filiorum causa uxorem ducendam ei amici suasissent, domus
532 5, 40, 2 | Humanitatem ducis in exercitu flumen adversus
533 2 | deprehensus ad alexandrum ductus ab ipso interrogaretur,
534 4, 0, 3 | cuiusdam mulieris viro, Duellio nomine, exprobratum esset,
535 5, 15, 12 | est semper, quod fuerit dulce. ~13.
536 5, 32, 1 | Duplicat dolorem sustinentis indignitas
537 5, 32, 3 | Duplicatur dolor, cum ab eo, a quo
538 3, 0, 37 | plumbeum esset, eo quod dura duntaxat loquebatur, quae
539 6, 0, 1 | occultiores insidiae, quam eae, quae latent in simulatione
540 3, 0, 24 | servabat patientiam, sed eandem aliis indicebat. Unde cum
541 | earum
542 3, 0, 45 | nisi captare muscas, et easdem stilo praeacuto configere,
543 | ecce
544 5, 1, 11 | vivas: non vivas, ut tantum edas et bibas. ~12.
545 5, 1, 11 | Bibe et ede, ut bene vivas: non vivas,
546 6, 0, 52 | labor est, ubi nullus est effectus. ~53.
547 1, 0, 2 | lumen impune temerariis effodit unguibus? ~3.
548 6, 0, 47 | ita utere, ut alienum non egeas. ~48.
549 5, 12, 6 | Avarus egens damnum, et si non lucretur,
550 6, 0, 13 | paupertatis pati, quod non posset egentibus subvenire. ~14.
551 5, 12, 2 | Coruncanius avidissimum quemque egestosissimum dicebat. ~3.
552 5, 12, 8 | Minimum eget mortalis, qui minimum cupit. ~
553 1, 0, 1 | hoc quod expetunt faciant. Egregie quidem Caecilius Balbus,
554 5, 17b, 1 | essent, ceteraque desuper ut eiecisset. Quod cum illa parens praecepto
555 5, 15, 1 | deliberando amicos elige, et de electis qui fideles esse potuerunt,
556 3, 0, 29 | praestantissimum advocatum, quem elegerat, sine mora dedit, commendavitque
557 5, 15, 2 | sequere quos non pudeat elegisse. ~3.
558 3, 0, 41 | et crucifixi redemptoris elegit Dominus, qui populum excaecatum
559 3, 0, 25 | porrigere vereretur, quasi elephanto stipem. ~25b.
560 5, 15, 1 | Diu deliberando amicos elige, et de electis qui fideles
561 5, 17, 3 | virum pudica, non oculis eligit: ~3b.
562 5, 14, 3 | solitus dicere fertur: Quid eligitis, utrum concedendo hominem
563 1, 0, 1 | multis, tum in eo maxime elucet prudentia tua, quod isti
564 5, 5, 2 | Diogenes dixit: Ad emendationem sui unumquemque nostrum
565 | eodem
566 5, 15, 1 | esse potuerunt, iudica. Eosque uno affectu, non uno habeas
567 5, 11 | XI] De parcitate Epamïn dixit.~1.
568 3, 0, 21 | Sed et in epistola ad C. Cassium violatorem
569 3, 0, 24 | Tiberius quereretur per epistolam [suam], quod multi de illo
570 3, 0, 27 | Curtius eques Romanus deliciis affluens,
571 6, 0, 1 | vitare possis; et Troianus equus idcirco fefellit, quia formam
572 5, 43, 5 | Erasistratus medicus cum ad dormientem
573 6, 0, 14 | verissimam iustitiam esse, quae erga inferiores servatur. ~15.
574 4, 0, 8 | hoc enim est praecipuum, erigere animum super minas et promissa
575 3, 0, 42 | multumque conquestus est, eripi sibi vitam immerenti: neque
576 6, 0, 43 | Utilius erubescere, quam pallescere. ~44.
577 3, 0, 29 | detexitque impressas cicatrices. Erubuit Caesar venitque in advocationem,
578 4, 0, 2 | vulnerum, quae susceperat, erubuitque Caesar: venit in advocationem;
579 5, 3, 1 | viaticum senectuti litterarum eruditionem parare. ~2.
580 1, 0, 2 | qui aureos Jovis oculos eruit, aut argento gemmisque sublatis
581 | es
582 | estis
583 5, 12, 4 | sunt similes, cum in his esuris, sitis, alges. ~5.
584 3, 0, 46 | propono, cum omnibus liqueat etc. ~
585 | etsi
586 6, 0, 8 | Euclides dixit: Plerosque hominum
587 2 | tuis moribus adscribatur, eumque itaque iussit conscribi
588 5, 38, 3 | contrarios votis votorum eventus esse. ~4.
589 1, 0, 2 | sublatis Vestam nititur excaecare? Quis de Martis capite adamantinum
590 1, 0, 3 | deceptores istos exterminaveris, excaecatores tuos, Deorum contemptores,
591 3, 0, 41 | elegit Dominus, qui populum excaecatum incolumi conscientia non
592 3, 0, 23 | privatum quendam gravius excandesceret, Loquere, inquit, Auguste,
593 3, 0, 42 | quod sibi poenitendum esset excepto uno duntaxat. Id quale fuerit
594 3, 0, 41 | Hierosolymorum reversus excidio, nondum legi: et forte illum
595 3, 0, 25 | comitate quoslibet se adeuntes excipiebat, ut quendam Romanum ioco
596 3, 0, 29 | litigatorem. Veteranus autem exclamavit voce magna: At non ego,
597 6, 0, 49 | Vigila, cum usus exegerit. ~50.
598 3, 0, 21 | nunc me reliquiae vestrae exercent. ~22.
599 3, 0, 44 | gravissimam theomachiam exercuit post Neronem, huius virtutis
600 5, 15, 18 | Amico ea exhibere decet, quae tibi velis. ~
601 1, 0, 3 | aut contemptum qui istis exhibetur, illi remunerant. Si sapis
602 3, 0, 25b| maledictum et opprobrium semper exhorruit. ~26.
603 6, 0, 30 | Doloris ultionem ab inimicis exigit, qui patientiam dolendo
604 4, 0, 7 | quicunque repente ~Dives ab exili progrediere domo. Considerans
605 2 | ascribi milicie, ut possit exin salvis legibus militare.
606 2 | conscribi militiae, ut posset exinde salvis legibus militare. ~
607 6, 0, 61 | bene loqui; male dicere exordium inimicitiarum. ~62.
608 5, 1, 29 | Ab alio expecta, alteri quod feceris. ~30.
609 3, 0, 20 | privigno suo decurionatum expediret, ait assistente frequentia:
610 5, 48, 5 | facile infigitur, difficile expellitur. ~6.
611 5, 39, 1 | Ita numquam expetendum imperium est, ut in eo timori
612 1, 0, 1 | quomodo, dum tamen hoc quod expetunt faciant. Egregie quidem
613 4, 0, 3 | mulieris viro, Duellio nomine, exprobratum esset, quod oris vitio foedaretur,
614 5, 16, 1 | nitentibus, in faciem domini expuit, dixitque se aliud vilius
615 3, 0, 42 | vitam immerenti: neque enim exstare ullum factum suum, quod
616 1, 0, 3 | cultorem, si deceptores istos exterminaveris, excaecatores tuos, Deorum
617 1, 0, 3 | ab his visibilium Deorum fabrica sustentatur et regitur,
618 5, 11, 3 | non sufficit, tu parcendo fac, rei ut sufficias tuae. ~
619 3, 0, 33 | solitus esset crura ardenti face suburere, quo mollior surgeret
620 1, 0, 1 | tamen hoc quod expetunt faciant. Egregie quidem Caecilius
621 5, 16, 1 | lapidibus et auro nitentibus, in faciem domini expuit, dixitque
622 3, 0, 20 | Facilitatem quoque Caesaris in augendo
623 2 | navigio, latro vocor, tu quia facis magna classe, vocaris imperator.
624 1, 0, 1 | ipsi et populo iniuriam faciunt. Deorum siquidem minuunt
625 5, 1, 27 | quod convenit, quam mali facti penitearis. ~28.
626 3, 0, 1 | Factio tamen adulatorum praevaluit,
627 3, 0, 42 | neque enim exstare ullum factum suum, quod sibi poenitendum
628 1, 0, 3 | immortales circumvenire, et eis fallaciae parare insidias, gravioris
629 5, 33, 3 | inquit, virum te dicere falsumque me in te odore cognovi. ~
630 5, 47, 1 | licentiam aut luxus aut fames domat, aut bellum. ~2.
631 2 | erit; si ad nutum dionidis familiarentur populi, erit dionides imperator.
632 2 | ad nutum Dionidi populi famulentur, erit Dionides imperator.
633 2 | familiaris augustia, te fastus intolerabilis et inexplebilis
634 3, 0, 6b | tamen curo, quia eo ipso me fatetur esse superiorem, quoniam ~
635 3, 0, 22 | Sed Augustus fortunae favor et Romani decus imperii
636 3, 0, 38 | destructio describeretur, fecimus mentionem, etiam infimorum
637 4, 0, 3 | monuerat eum, respondit illa: Fecissem; sed omnium hominum ora
638 5, 39, 5 | septum, Quid tantum mali fecisti, ut a multis custodiaris? ~
639 6, 0, 1 | et Troianus equus idcirco fefellit, quia formam Minervae mentitus
640 5, 14, 1 | quam acceptis. Illa enim felicitatis, haec necessitatis videtur
641 5, 10, 1 | rebus habueris aut nihil feliciter gesseris. ~2.
642 5, 17, 5 | genera habent in oculis feminarum lacrimae; certi doloris
643 3, 0, 27 | liceat? Ille statim per fenestram misit. ~28.
644 3, 0, 19 | Nicomedes rex Bithyniae Caesarem ferebatur stupro subegisse, in ulteriorem
645 5, 11, 2 | viri sunt, aequanimiter ferent; si mali, non curabimus. ~
646 3, 0, 37 | aeneam haberet barbam, cui os ferreum, cor plumbeum esset, eo
647 3, 0, 31 | in Pollionem scripserat fescenninos. At ego, inquit Pollio,
648 5, 30, 1 | Epaminondas interrogatus, cur nec festo quidem die aliis dormientibus
649 5, 4 | IV] De fide Socrates dixit.~1.
650 5, 15, 16 | Nunquam fidelem tibi, quem ex amico inimicum
651 5, 15, 1 | elige, et de electis qui fideles esse potuerunt, iudica.
652 5, 10, 2 | Dignos esse invidos, qui, si fieri posset, in omnibus civitatibus
653 4, 0, 7 | Rex ego cum sim ~Siciliae, figulo sum genitore satus. ~Fortunam
654 5, 41 | XLI] De malis filiis.~1.
655 5, 17, 1 | Zenon, cum filiorum causa uxorem ducendam ei
656 5, 41, 1 | interrogatus, cum plures filios habuisset, quis ex his in
657 5, 41, 3 | Bocchoris iussit filium cuiusdam denegantem se posse
658 3, 0, 17 | lato clavo usque ad manus fimbriato utens laxius cingebatur.
659 5, 15, 16 | revertitur voluntate, ut fingendo decipiat, quem non potuit
660 3, 0, 15 | esset, se vitam laqueo posse finisse, et sapientem non tam pugnam
661 5, 15, 19 | est amicitiae, sapientia firmamentum, contentio discidium; perfidia,
662 3, 0, 36 | adversus convicia satis firmus ac patiens exstitit, dicens,
663 5, 40, 2 | Humanitatem ducis in exercitu flumen adversus hostes esse. ~3.
664 4, 0, 3 | exprobratum esset, quod oris vitio foedaretur, malum scilicet anhelitum
665 5, 16 | XVI] De homine foedo Diogenes.~1.
666 5, 16, 1 | Cum illi domum suam homo formae turpis sculptam ostenderet,
667 6, 0, 1 | equus idcirco fefellit, quia formam Minervae mentitus est. ~
668 2 | mea succresceret, fierem fortasse melior; ac tu, quo fortunacior,
669 5, 2, 1 | si quid forte acciderit fortiter ferre. ~2.
670 4, 0, 8 | super minas et promissa et fortuita. ~9.
671 5, 15, 14 | Fortunato amico vocatus, infortunato
672 4 | IV. CODEX LINDENBROGII: FRAGMENTA CAECILI BALBI DE NUGIS PHILOSOPHORUM.~
673 1 | I. FRAGMENTUM EX PRAEFATIONE CAECILII
674 5, 33, 2 | ex populo unguenti odore fragrasset, In quo, inquit, viro mulier
675 1, 0, 2 | istos, qui divinitati tuae fraudulenter applaudunt, rapi feceris
676 6, 0, 25 | celatum est malum, nocendique fraus quo non speratur potentior. ~
677 5, 36, 1 | Megmas cuidam solito apud se frequenter cenare, petenti mutuam pecuniam
678 3, 0, 20 | expediret, ait assistente frequentia: Romae si vis habebit, Pompeiis
679 5, 1, 28 | Poenam a quo merueris frustra petis praesidium. ~29.
680 5, 4, 2 | susceptae, quam bello gentes fuerint devictae. ~3.
681 5, 28, 3 | Si sollicitus fueris, iudicium praevenies alienum. ~
682 | fuerunt
683 3, 0, 21 | profecto reliquiarum nihil fuisset; nunc me reliquiae vestrae
684 5, 34, 1 | raperent, Magni, inquit, fures minorem puniunt. ~2.
685 5, 25, 2 | dixit. Remedium malorum futura spes est; nec innocentem
686 5, 41, 1 | Gaius interrogatus, cum plures
687 3, 0, 19 | triumpho Gallico celebratum: Gallias Caesar subegit, Nicomedes
688 3, 0, 19 | illud militum in triumpho Gallico celebratum: Gallias Caesar
689 5, 27, 5 | ZENO uxori et viro garrulis Cum duo, inquit, soli estis,
690 5, 27, 3 | Socrates Cleonam garrulum discere volentem sapientiae
691 5, 27, 4 | Cicero cum ei Damasippa garrulus homo dixisset, aprum a se
692 5, 14, 1 | Plus gaude datis beneficiis, quam acceptis.
693 3, 0, 6c | subiacere, inferioris inferre. Gauderem itaque, nisi urgente humanitate
694 5, 10, 3 | Quanta felicium hominum gaudia sunt, tantos invidorum gemitus
695 3, 0, 41 | praestitisset, dolens et gemens dixit: O amici, hunc diem
696 6, 0, 81 | Geminat peccatum, quem delicti non
697 6, 0, 54 | Iracundiae infelicitas geminatur. ~55.
698 5, 10, 3 | gaudia sunt, tantos invidorum gemitus esse. ~4.
699 1, 0, 2 | oculos eruit, aut argento gemmisque sublatis Vestam nititur
700 5, 17, 5 | Pythagoras dix. Duo genera habent in oculis feminarum
701 4, 0, 7 | sim ~Siciliae, figulo sum genitore satus. ~Fortunam reverenter
702 5, 8, 1 | timidis etiam somnia bellum gerere. ~2.
703 5, 10, 1 | habueris aut nihil feliciter gesseris. ~2.
704 5, 43, 1 | hominibus placere posset, Si gesserit, inquit, optima et locutus
705 5, 40, 4 | In bello corpora hominum gladiis, in pace voluptatibus vulnerari. ~
706 5, 18, 1 | cum imperante aequalis est gloria. ~
707 3, 0, 12 | In Graecia quis maior aut clarior Alexandro?
708 3, 0, 14 | Sed ne a solis Graecis mutuemur instrumenta virtutum.
709 3, 0, 35 | diceretur, sibi calciamentis grandiusculis utendum esse respondit. ~
710 1 | et hominum, et veritatem gratanter amplectendam, et patientiam
711 3, 0, 39 | moribus, ne quem postulandi gratia ad se accedentem sine spe
712 3, 0, 44 | indulsit civibus, licet in eos gratis quandoque insaniret, homo
713 5, 14, 5 | Celeritas beneficium gratius facit. Socrates dixit. ~
714 6, 0, 58 | Filio modesto numquam grave est, quod pietas iubet parentis. ~
715 1, 0, 3 | fallaciae parare insidias, gravioris culpae est, eo quod ab his
716 3, 0, 1 | severiorem sine offensione gravissima non admittunt. In quo quantum
717 3, 0, 44 | Sed et Domitianus, qui gravissimam theomachiam exercuit post
718 5, 29, 1 | Occasionem gubernaculum mentis esse, si in bono
719 4, 0, 7 | satus. ~Fortunam reverenter habe, quicunque repente ~Dives
720 6, 0, 31 | qui divites sunt, amicos habeam. ~32.
721 5, 38, 4 | Cuius dictum non habeat iurisiurandi pondus, eius
722 3, 0, 44 | inutilis, et qui nihil aliud habebat virile, nisi nomen imperii. ~
723 3, 0, 20 | frequentia: Romae si vis habebit, Pompeiis difficile est. ~
724 4, 0, 3 | malum scilicet anhelitum habens et ipse conquereretur uxori
725 5, 17, 5 | Pythagoras dix. Duo genera habent in oculis feminarum lacrimae;
726 5, 10, 2 | civitatibus aures vel oculos haberent, ut de omnium profectibus
727 4, 0, 6 | mutilas manus vel pedes haberes; nunc autem integra sunt:
728 5, 17b, 1 | vestris rerum potestatem habueritis, beatam vitam disponetis. ~
729 5, 42, 1 | mutilas manus vel pedes habuisses: nunc integra sunt; cur
730 5, 1, 17 | Damnum nisi ex habundantia raro evenit. ~18.
731 2 | II. CODEX HAMBURGENSIS.~Latrocinium Cecilius Balbus
732 | hanc
733 5, 1, 19 | ridendus ipse videaris. Heraclitus dixit. ~20.
734 | hic
735 5, 13, 1 | Hieremias cum senem nudum videret,
736 5, 16 | XVI] De homine foedo Diogenes.~1.
737 5, 37, 1 | inquit, homo novus est homini, cum natura commendatus
738 6, 0, 50 | Honestam artem, quam bene didiceris,
739 5, 1, 2 | turpe est, haec ne dicere honestum puta. ~3.
740 1, 0, 3 | sustentatur et regitur, et honorem aut contemptum qui istis
741 3, 0, 42 | Nactus etenim horam, qua moriendum erat, cum
742 3, 0, 45 | quotidie sibi secretum horarum spatium vindicabat, nec
743 3, 0, 20 | palam irrisit. Nam cum ab hospite suo P. Manlio rogaretur,
744 5, 11, 2 | Socrates cum hospites suos satis tenui caena suscipere
745 | Huiusmodi
746 3, 0, 39 | purgavit, ut amor et deliciae humani generis ab omnibus diceretur,
747 3, 0, 6c | Gauderem itaque, nisi urgente humanitate compaterer infelici. ~7.
748 5, 40, 2 | Humanitatem ducis in exercitu flumen
749 3, 0, 43 | siquidem civilitatis et humanitatis in imperio fuit, ut omnibus
750 4, 0, 7 | progrediere domo. Considerans enim humilem ortum suum vasis fictilibus
751 6, 0, 7 | saevissimos tyrannos, in alienis humillimos servos esse. ~8.
752 | hunc
753 | idcirco
754 1, 0, 1 | qui subvenit in praesenti. Ideoque non curant quomodo, dum
755 3, 0, 21 | mordacius scripsit: Vellem Idibus Martiis me ad coenam invitasses,
756 5, 13, 3 | dixit. Fortuna, ut medicus ignarus, multos caecat. ~
757 5, 31, 2 | gloriae, dum tuum agnoscas ignaviae. ~
758 3, 0, 45 | Ut tamen ignaviam mentis et inertiam corporis
759 5, 37, 1 | cuidam, cum ei diceret, ignosce mihi, quod ausus sum te
760 5, 1, 4 | Alteri saepe ignoscito, tibi numquam. ~5.
761 6, 0, 63 | damnatur, cuius delicto ignoscitur. ~64.
762 3, 0, 43 | coniurationis contra se dimisit illaesos et in pristinam familiaritatem
763 | illis
764 | illius
765 | illuc
766 6, 0, 84 | quamvis praecipuus sit, imitandus in omnibus, quia numquam
767 3, 0, 42 | conquestus est, eripi sibi vitam immerenti: neque enim exstare ullum
768 1, 0, 1 | populum, cui mortales Deos pro immortalibus persuadent esse colendos. ~
769 3, 0, 12 | patientissime tulit, licet plerumque impatientissimus fuerit, et patrem sicut
770 5, 18, 1 | Parere scire cum imperante aequalis est gloria. ~
771 5, 44b, 1 | incidi, interrogatusque cur imperasset, Satius est, inquit, citharae
772 3, 0, 14 | pugnacem quidam argueret, Imperatorem, inquit, me mater peperit,
773 3, 0, 30 | omnium et familiaritatem imperatoris sibi conciliavit. ~31.
774 3, 0, 11 | placuisse credas, ipsorum imperatorum ad eam publicandam exempla
775 5, 47, 2 | Vulgi imperitiam ad res iustas sola constringit
776 3, 0, 35 | brevitatem conviciantis cuiusdam impetu diceretur, sibi calciamentis
777 3, 0, 45 | musca quidem: quod licet impiissimo principi innotuerit, dissimulare
778 5, 25, 1 | bonorum quicquid indignitatis imponitur, ferre convenit. ~2.
779 5, 38, 2 | Eum qui adiuratus deos imprecatur miam eorum in semet oblivisci. ~
780 3, 0, 29 | ipse pugnavi, detexitque impressas cicatrices. Erubuit Caesar
781 6, 0, 71 | Nec te imprudentia decipi nec cupiditate circumveniri
782 1, 0, 2 | capite adamantinum lumen impune temerariis effodit unguibus? ~
783 5, 2, 2 | periculosa est temeritas imputanda. ~3.
784 6, 0, 24 | convivium cum malis convivium imputandum. ~25.
785 5, 23, 1 | Consistit verbo non prodito inaestimabile pretium. ~2.
786 5, 2, 1 | Sapientis est, ne quem in casum incidat, cavere et si quid forte
787 5, 7, 1 | premeris; tunc enim nos incipimus nobis irasci, cum aliis
788 6 | VI. CODICES PARISINI: INCIPIUNT SENTENTIAE PHILOSOPHORUM.~
789 3, 0, 41 | qui populum excaecatum incolumi conscientia non modo innocenter,
790 6, 0, 13 | Idem dixit, Solum se incommodum paupertatis pati, quod non
791 | Inde
792 3, 0, 24 | patientiam, sed eandem aliis indicebat. Unde cum Tiberius quereretur
793 5, 30, 2 | rogarent, ne eis bellum indiceretur, Minus, inquit, respublica
794 5, 48, 3 | Verbosa lingua malitiae indicium est. ~4.
795 5, 32 | XXXII] De contumeliis ab indignis.~1.
796 5, 32, 1 | Duplicat dolorem sustinentis indignitas inferentis, intolerandumque
797 5, 25, 1 | Spe bonorum quicquid indignitatis imponitur, ferre convenit. ~
798 3, 0, 23 | linguae taciturnitatem indixi, quietem manibus, et in
799 6, 0, 74 | Quod promiseris, indubitanter facito. ~75.
800 3, 0, 44 | virtutis aliquid plerumque indulsit civibus, licet in eos gratis
801 5, 33, 1b | pretiosam vestem sordido corpori induunt. ~2.
802 3, 0, 45 | tamen ignaviam mentis et inertiam corporis sub praetextu principatas
803 1, 0, 2 | eo aliquid divinum tibi inesse monstrabis, si omnes istos,
804 2 | fastus intolerabilis et inexplebilis avaritia furem facit. Si
805 3, 0, 6c | urgente humanitate compaterer infelici. ~7.
806 6, 0, 54 | Iracundiae infelicitas geminatur. ~55.
807 5, 32, 1 | dolorem sustinentis indignitas inferentis, intolerandumque fit malum,
808 6, 0, 14 | iustitiam esse, quae erga inferiores servatur. ~15.
809 3, 0, 6c | detractionibus subiacere, inferioris inferre. Gauderem itaque, nisi urgente
810 6, 0, 32 | beneficium aeternae memoriae infigendum. ~33.
811 5, 48, 5 | sagittae est simile: facile infigitur, difficile expellitur. ~
812 3, 0, 38 | fecimus mentionem, etiam infimorum convicia patienter tulit;
813 5, 3, 3 | insipienti animo tanquam baculum infirmo corpori repertas esse. ~
814 5, 7, 2 | Liber non est, quem superbus inflammat animus. ~3.
815 5, 15, 14 | Fortunato amico vocatus, infortunato invocatus praesto [esto]. ~
816 6, 0, 85 | Nihil enim tam mortiferum ingeniis quam luxuria est. ~
817 3, 0, 28 | noctes inquietaverat, spe ingentis praemii captam tulit ad
818 5, 1, 8 | Ingloria vita mortis est socia. ~
819 6, 0, 37 | Idem, Lucrum ingrate praestanti damnum pudoris
820 3, 0, 26 | Observatum etenim est, quotiens ingrediebatur urbem, ne supplicium de
821 6, 0, 30 | Doloris ultionem ab inimicis exigit, qui patientiam dolendo
822 6, 0, 61 | loqui; male dicere exordium inimicitiarum. ~62.
823 6, 0, 25 | amicorum magis invidiam quam inimicorum insidias debere; illud enim
824 3, 0, 16 | sustinuit. Cum enim calvitium iniquissime ferret, et deficientem capillum
825 3, 0, 37 | duntaxat loquebatur, quae ex iniquitatis adipe, quam corde conceperat,
826 5, 7, 1 | desinamus; finem namque irae initium esse poenitentiae. ~2.
827 1, 0, 3 | contemptores, et utrorumque iniuniam punias. Haec Caecilius. ~
828 6, 0, 70 | Iniustae defensionis confidentiam
829 3, 0, 18 | denunciasset, ut ei videbatur, iniustam, Ante, inquit, satiaberis
830 6, 0, 11 | Idem dixit, Iniuriam iniuste irrogatam eius infamiam
831 5, 23, 2 | dixit: Verbi non proditi inmanis mensura. ~3.
832 3, 0, 41 | incolumi conscientia non modo innocenter, sed et religiose deprimeret
833 5, 6 | VI] De innocentia Plato dixit.~1.
834 5, 24, 1 | hominem blande loquentem innocentum laqueum esse. ~2.
835 3, 0, 45 | licet impiissimo principi innotuerit, dissimulare maluit quam
836 6, 0, 44 | Turpis est inopia, quae ex copia nascitur. ~
837 3, 0, 28 | noctuam, quae Caesaris noctes inquietaverat, spe ingentis praemii captam
838 5, 43, 2 | Socrates inquirenti cuidam, quomodo posset optime
839 5, 34, 2 | Iniuriam inrogatam eius infamiam esse, qui
840 3, 0, 44 | in eos gratis quandoque insaniret, homo quidem usquequaque
841 5, 27, 2 | Antisthenes dixit: Inscitiae esse multa dicere, et qui
842 6, 0, 1 | Nullae sunt occultiores insidiae, quam eae, quae latent in
843 5, 17, 5 | lacrimae; certi doloris unum, insidiarum aliud. ~
844 5, 3, 3 | Plato dixit: Litteras insipienti animo tanquam baculum infirmo
845 1, 0, 1 | parificant tibi. Te arguunt insipientiae, dum conditionis tuae repugnante
846 5, 30, 2 | rogantium potius, quam linguam inspexerimus. ~3.
847 3, 0, 14 | a solis Graecis mutuemur instrumenta virtutum. Scipio Africanus,
848 1, 0, 3 | Auguste, in Deorum hostes insurges, et te, si non Deum, quod
849 6, 0, 20 | nihil proficis, cum te intelligam. ~21.
850 1, 0, 2 | parcat, a quo se deceptum iri intelligit? Quis non irruat in eum,
851 5, 48, 4 | temere protuleris vitia, tua intempestive audies crimina. ~5.
852 6, 0, 65 | Conscientiam quam famam intende: famam enim saepe poteris
853 5, 27, 4 | dixisset, aprum a se esse interfectum, quaesivit, utrum eum venabulo
854 3, 0, 45 | praeacuto configere, ut cuidam interroganti, ne quis intus esset cum
855 3, 0, 40 | Unde interrogantibus domesticis, cur plura polliceretur,
856 2 | respondisse. Cum enim Alexander interrogaret, quid ei videretur quod
857 5, 44b, 1 | citharae chordas incidi, interrogatusque cur imperasset, Satius est,
858 2 | familiaris augustia, te fastus intolerabilis et inexplebilis avaritia
859 5, 32, 1 | sustinentis indignitas inferentis, intolerandumque fit malum, cuius auctorem
860 6, 0, 10 | dixit: Adversus inimicos intra parietes nostros victoria
861 5, 43, 5 | cum ad dormientem aegrum intrare noluisset, Meliorem, inquit,
862 3, 0, 30 | Intraverat urbem adolescens simillimus
863 5, 17, 1 | solvi iuberet, Uxor huc introducenda est, inquit, quae cum domum
864 1, 0, 1 | praesumunt. Nota superstitionis inurunt populum, cui mortales Deos
865 3, 0, 44 | homo quidem usquequaque inutilis, et qui nihil aliud habebat
866 5, 13, 2 | Socrates dixit. Quod iustitia invenerit, temperet patientia. ~3.
867 5, 17, 2 | bona est uxor, in qua non invenias quod queraris. Idem~3.
868 5, 10 | X] De invidia.~1.
869 5, 10, 4 | Felicitas subiecta est semper invidiae. ~
870 6, 0, 25 | Cavere nos amicorum magis invidiam quam inimicorum insidias
871 5, 10, 3 | hominum gaudia sunt, tantos invidorum gemitus esse. ~4.
872 3, 0, 1 | hostis felicium censeatur aut invidus. Eorum siquidem aures tenerae
873 1, 0, 3 | Nempe Deos invisibiles et immortales circumvenire,
874 3, 0, 21 | Idibus Martiis me ad coenam invitasses, profecto reliquiarum nihil
875 5, 38, 3 | quibusdam in templo caenantibus invitatus rogatusque, ut pro illis
876 3, 0, 18 | discernebat. Cum ergo Caecilio invito, rem ut faceret senatus
877 5, 15, 14 | amico vocatus, infortunato invocatus praesto [esto]. ~15.
878 3, 0, 30 | adiecit, Sed pater meus saepe. Ioci itaque asperitate urbana
879 3, 0, 19 | libelli de eo scripti sunt, et iocularia carmina in eum publice divulgata,
880 4, 0, 13 | essent famosi libelli et ioculatoria carmina publice divulgata
881 | ipsa
882 | ipsi
883 | ipsorum
884 5, 7, 4 | Respicere nil consuevit iracundia. Socrates dixit. ~
885 6, 0, 54 | Iracundiae infelicitas geminatur. ~
886 5, 7, 1 | De ira Pythagoras dixit iracundo cuidam: quo minus presseris
887 5, 7, 3 | Iracundus cum irasci desierit, tunc
888 5, 7, 1 | desinamus; finem namque irae initium esse poenitentiae. ~
889 3, 0, 16 | convocaret ad frontem, ab irato milite ei dictum est: Facilius
890 1, 0, 2 | parcat, a quo se deceptum iri intelligit? Quis non irruat
891 3, 0, 20 | Cicero nimis acriter et palam irrisit. Nam cum ab hospite suo
892 6, 0, 11 | dixit, Iniuriam iniuste irrogatam eius infamiam esse, qui
893 1, 0, 2 | iri intelligit? Quis non irruat in eum, qui aureos Jovis
894 | iste
895 | isti
896 | istis
897 5, 40, 3 | Numquam se militibus iussisse, Ite illuc, sed Venite huc. Participatus
898 3, 0, 7 | Item T. Tatius maledicenti sibi
899 5, 17, 1 | quaesissent, cur non magis solvi iuberet, Uxor huc introducenda est,
900 6, 0, 58 | numquam grave est, quod pietas iubet parentis. ~59.
901 5, 48, 1 | Iudex iustus erit nemo, nisi qui
902 5, 15, 1 | fideles esse potuerunt, iudica. Eosque uno affectu, non
903 5, 38, 3 | peterent, sed quae dii utilia iudicarent. Plerumque enim contrarios
904 5, 2, 2 | Fortis non potest iudicari, nisi et sapiens fuerit.
905 5, 45, 1 | Esse enim meliorem iudicat mala lingua, quem carpit. ~
906 5, 14, 3 | hominem an negando statuam iudicem? ~4.
907 4, 0, 2 | veteranus quadam die coram iudicibus periclitaretur, rogavit
908 6, 0, 39 | Animi iudicio quod negatum, fugito. ~40.
909 5, 28, 3 | Si sollicitus fueris, iudicium praevenies alienum. ~4.
910 3, 0, 22 | decus imperii avunculo suo Iulio longe patientior exstitit.
911 3, 0, 19 | ulteriorem familiaritatem, dum iunior esset, admissum. ~20.
912 5, 38, 4 | Cuius dictum non habeat iurisiurandi pondus, eius iusiurandum
913 5, 38, 4 | iurisiurandi pondus, eius iusiurandum quoque vile esse. ~
914 5, 40, 3 | Numquam se militibus iussisse, Ite illuc, sed Venite huc.
915 5, 17b, 1 | superioribus constitutam vocavit iussitque vasa, melle vel oleo plena
916 5, 47, 2 | Vulgi imperitiam ad res iustas sola constringit necessitas. ~
917 6, 0, 14 | Plato dixit, Eam verissimam iustitiam esse, quae erga inferiores
918 5, 48, 1 | Iudex iustus erit nemo, nisi qui de se
919 4, 0, 2 | adesset in publico ad eum iuvandum: cui Caesar dedit bonum
920 5, 22, 1 | ponit atque praesumentem iuvat, non quae nocendo alteri
921 5, 33, 1 | Cum quidam speciosus iuvenis Demostheni dixisset, si
922 5, 9 | IX] De dolore Socrates dixit.~
923 1, 0, 2 | irruat in eum, qui aureos Jovis oculos eruit, aut argento
924 2 | Latrocinium Cecilius Balbus l. 3 de nugis philosophorum:
925 5, 40, 1 | Ducem, qui non laborat, ut carus militibus sit,
926 6, 0, 51 | In tuo quam in alieno labore sarcinam suscipe. ~52.
927 5, 17, 5 | habent in oculis feminarum lacrimae; certi doloris unum, insidiarum
928 5, 15, 15 | Bonus amicus laesus gravius irascitur. ~16.
929 5, 16, 1 | ostenderet, omnibus in ea locis lapidibus et auro nitentibus, in faciem
930 3, 0, 15 | cupidus mortis esset, se vitam laqueo posse finisse, et sapientem
931 5, 24, 1 | blande loquentem innocentum laqueum esse. ~2.
932 6, 0, 1 | insidiae, quam eae, quae latent in simulatione officii aut
933 3, 0, 17 | Idem lato clavo usque ad manus fimbriato
934 2 | II. CODEX HAMBURGENSIS.~Latrocinium Cecilius Balbus l. 3 de
935 2 | captus fuerit alexander, latus erit; si ad nutum dionidis
936 6, 0, 20 | Speusippus laudanti se cuidam dixit: Adulator,
937 3, 0, 28 | captam tulit ad Caesarem. Laudato imperator mille nummos dari
938 5, 1, 30 | sine adversario brevis est laus. ~31.
939 3, 0, 17 | ad manus fimbriato utens laxius cingebatur. Unde Sylla optimates
940 3, 0, 42 | qua moriendum erat, cum lectica veheretur, suspexisse dicitur
941 5, 11, 1 | proditionem dirigeret, admitti legatos iussit, cum forte olivas
942 3, 0, 36 | Tiberius quoque, cum in multis legatur fuisse culpabilis, tamen
943 5, 43, 3 | scolam, sed assiduitatem legendi doctrinam vocabat. ~4.
944 3, 0, 41 | reversus excidio, nondum legi: et forte illum vindicem
945 3, 0, 31 | inquit Pollio, taceo. Non est leve in eum scribere, qui potest
946 3, 0, 25 | corripuerit, quod sic sibi libellum porrigere vereretur, quasi
947 5, 1, 1 | conversari, Et sues, inquit, libentius in coeno quam in aqua versantur. ~
948 5, 7, 2 | Liber non est, quem superbus inflammat
949 3, 0, 39 | qui patris avaritiam tanta liberalitate purgavit, ut amor et deliciae
950 3, 0, 36 | civitate libera linguas liberas esse oportebat. ~37.
951 6, 0, 9 | Demosthenes dixit: Liberi servique personam veritas
952 6, 0, 9 | personam veritas separat, servi liberique mendacium miscet. ~10.
953 6, 0, 68 | Cave, ne ob libidinem severitatem relinquas. ~
954 5, 12, 3 | esse; nihil enim de suo uti licere Pythagoras dixit. ~4.
955 3, 0, 27 | interrogavit an mittere liceret. Respondit princeps, Quidni
956 3, 0, 37 | sic lusisse fertur orator Licinius: Non esse mirandum, quod
957 4 | IV. CODEX LINDENBROGII: FRAGMENTA CAECILI BALBI
958 3, 0, 36 | quia in civitate libera linguas liberas esse oportebat. ~
959 3, 0, 46 | exempla propono, cum omnibus liqueat etc. ~
960 3, 0, 29 | dedit, commendavitque ei litigatorem. Veteranus autem exclamavit
961 5, 3, 1 | homines viaticum senectuti litterarum eruditionem parare. ~2.
962 5, 3, 3 | Plato dixit: Litteras insipienti animo tanquam
963 5, 16, 1 | ostenderet, omnibus in ea locis lapidibus et auro nitentibus,
964 5, 12, 4 | Idem avaro cuidam locupleti dixit: Stulte, divitiae
965 5, 43, 1 | gesserit, inquit, optima et locutus fuerit pauca. ~2.
966 5, 26, 6 | veritatem brevem esse, mendacium longum. ~
967 5, 27, 1 | Xenocrates loquaci cuidam, Stulte, inquit,
968 5, 27 | XXVII] (De loquacitate.)~1.
969 3, 0, 43 | Quid de patientia huius loquar, cuius tanta benignitas
970 3, 0, 24 | quemquam esse, qui de me male loquatur. Satis enim est, si hoc
971 3, 0, 37 | esset, eo quod dura duntaxat loquebatur, quae ex iniquitatis adipe,
972 5, 24, 1 | DIXIT: Malum hominem blande loquentem innocentum laqueum esse. ~
973 5, 27, 5 | soli estis, quemadmodum vos loquentes auditis? ~6.
974 4, 0, 9 | cuiquam, qui de me mala loquitur. Satis enim est, si habemus,
975 5, 35, 3 | cuidam, homines de te male loquuntur: Superioris est, inquit,
976 5, 12, 6 | egens damnum, et si non lucretur, patitur. Socrates dixit. ~
977 1, 0, 2 | Martis capite adamantinum lumen impune temerariis effodit
978 3, 0, 37 | patiens fuit, in quo sic lusisse fertur orator Licinius:
979 5, 11, 4 | parcitatem sequi in tuo, quam luxum in alieno suscipias damno. ~
980 6, 0, 85 | mortiferum ingeniis quam luxuria est. ~
981 5, 12, 5 | quibusdam, quod multum cum luxuriosis moraretur, respondit, aegris
982 5, 47, 1 | Populi licentiam aut luxus aut fames domat, aut bellum. ~
983 3, 0, 27 | Romanus deliciis affluens, cum macrum turdum sumpsisset in convivio
984 5, 34, 1 | Democrates, cum magistratus Atheniensium furem quendam
985 5, 34, 1 | quendam ad poenam raperent, Magni, inquit, fures minorem puniunt. ~
986 5, 10, 1 | haberet, Si nihil, inquit, ex magnis rebus habueris aut nihil
987 5, 48, 8 | Magnum iniuriae remedium est oblivio. ~
988 3, 0, 25b| appellationem domini, ut maledictum et opprobrium semper exhorruit. ~
989 5, 24 | XXIV] De maliloquio.~1.
990 5, 48, 3 | Verbosa lingua malitiae indicium est. ~4.
991 5, 1, 1 | audiente Pythagora diceret, malle se cum mulieribus esse,
992 5, 25, 2 | Salon dixit. Remedium malorum futura spes est; nec innocentem
993 3, 0, 45 | innotuerit, dissimulare maluit quam punire. ~46.
994 3, 0, 23 | taciturnitatem indixi, quietem manibus, et in omnibus his potentiam
995 5, 24, 3 | inquit; id quidem mihi de te manifestum est. ~
996 3, 0, 20 | Nam cum ab hospite suo P. Manlio rogaretur, ut privigno suo
997 2 | furem facit. Si fortuna mansuesceret, fierem forte melior. At
998 3, 0, 18 | quas, pondus earum interdum manu conferens, discernebat.
999 3, 0, 18 | Praeterea margaritarum cupidissimus erat, quas,
1000 3, 0, 18 | Ante, inquit, satiaberis margaritis. At haec forte aut aliena
|