Fragm.

 1 VI     |       pretium condicere Iulianus ait, quasi ex re tua locupletior
 2 IX     |         sit legatum, debere esse ait, utrumne a singulis heredibus
 3 XIII   |       magis patri legatum videri ait et patrem suo nomine legatum
 4 XXIII  |       homines non contineri Mela ait. et ob eam rem mangones
 5 XXIII  |          venaliciarios appellari ait, et recte. ~
 6 XXIV   |          se respondisse Iulianus ait, si ex ea causa agente pupillo
 7 XXIV   |       postea non recte comparari ait, quando delegatione debitoris
 8 XXV    |       non usquequaque verum esse ait. nam si primo gradu heres
 9 XXV    |         ita nullius momenti esse ait, si probetur ex eo natus.
10 XXXII  |     hereditatem adeundo obligari ait. ~
11 XXXVII |         filio ducendo iri debere ait. decessit, quem ego filium
12 XLII   |        est. aliud dici non posse ait, quam in id obligatum esse
13 L      |       evidenti argumento probari ait, quod constet usum fructum
14 L      |         peti eum ex legato posse ait. nam cum libertas nullius
15 LI     |     dotis relegationem pertinere ait, quia suum diem habeat. ~
16 LVII   |  donationibus videri eum sentire ait, quam de his quae iure valiturae
17 LXV    |      comoedi vel chorus, referre ait, in universos an in singulos
18 LXVII  | proprietatem usum fructum redire ait, neque enim potuisse constitui
19 LXVII  |    evictionis nomine te obligari ait. etenim quo casu, si per
20 LXVIII |      modo servitutem constitutam ait neque quod dici soleat per
21 LXXVI  |       per eum adquirat. non esse ait, ut hic bona fide possessor
22 LXXVII |      deiciat, adhuc te possidere ait, quoniam nihilo minus per
23 LXXVII |   neglexerit. aluid existimandum ait, si colonus sponte possessione
24 LXXVII |         clam possidere videri me ait. nam retro quoque, si sciens
25 LXXVIII|   usucapere, hactenus verum esse ait, si nullam iustam causam
26 LXXXIV |       stipulatus sit, magis esse ait, ut ita demum recte Titio
27 LXXXVI |  instituerit, rectius existimari ait sublata obligatione eius,
28 LXXXVII| obligationem in suo statu manere ait idemque in hac causa servandum,
29 LXXXVII|          annum sit, obligari eum ait. sin vero in naturalem suam,
30 XCIII  |    praestare. eadem fere dicenda ait et si de institoria actione
31 XCIV   |        peculio minime dubitandum ait computari non oportere.
32 XCIV   |    habere evidentius appariturum ait, si Sticho peculium legatum
33 XCVII  |       autem parte posse dubitari ait, utrumne ex empto an mandati
34 XCVII  |          maxime quaeri pertinere ait, ut, si forte prius quam
35 C      |          ex peculio me habiturum ait, id est ipso iure ob id
36 CII    |       non domini spectandam esse ait, ut nihil intersit, peculiari
37 CVII   |        esse. his consequens esse ait, ut, si Cornelianum aut
38 CXIII  |     eadem servanda esse Iulianus ait etiam cum depositus vel
39 CXIV   |           de dolo malo agi posse ait. sed quoniam illud verum
40 CXV    |         non eo usque producendum ait, ut etiam, si liber sit
41 CXV    |      etiam illud consequens esse ait, ut et si is servus, quem
42 CXV    |    actionem attinet, dubitare se ait, num aeque dicendum sit
43 CXVI   |       mihi dederunt. potius esse ait, ut nihil novi praetor constituere
44 CXVII  |        esse servitutem impositam ait, maxime si pacto stipulatio
45 CXVIII |       esset, haec ita accipienda ait, si quando is, qui rationes
46 CXXI   |         non alias futuras fuisse ait, quam ut eum, cum quo ageretur,
47 CXXXIII|           Sextus Caecilius recte ait angustissimum tempus legem
48 CXXXIV |          nam et Sextus Caecilius ait, haec lex ad omnia matrimonia