Fragm.

 1 XXV   | pertineat hereditas. quo et ipso casu rectius existimari putavit
 2 L     |          ei praestaret. hoc enim casu eum, qui creditor fuisset,
 3 LVI   |   absolvere. sed et ex superiore casu ad praetorem remittere debet,
 4 LXVII |         obligari ait. etenim quo casu, si per proprium constituentis
 5 LXVII |         recte constitueretur, eo casu, si per alienum concederetur,
 6 LXVIII|     imponi servitutes posse isto casu locum habere. hic enim non
 7 LXIX  |     duxerim, quoniam isto quoque casu iustam causam possidendi
 8 LXXVI |        haec fere cedere, ut, quo casu fructus praediorum consumptos
 9 LXXXVI|         liberaretur, quando isto casu nullo tempore perfecte hominem
10 LXXXVI|       potestas non fuit. sed hoc casu in ipsum fideiussorem ex
11 XC    |      idem responderi. quo quidem casu illud eventarum, ut, si
12 XCIV  |       suo peculio esse. hoc ergo casu damnum dominum passurum,
13 CXX   |          daret, respondit et hoc casu conventionem valere, quia