13-depos | desie-lviii | lx-redim | redin-xxxvi
bold = Main text
Fragm. grey = Comment text
1 CXXXII(7) | Ulp. 13 Ad Sab.
2 CXXX(5) | Papin. 17 Quaest.
3 CXXXIV(9) | Ulp. 2 De Adult.
4 I(1) | Ulp. 21 Ad Sab.
5 CXXXIII(8)| Ulp. 4 De Adulteriis.
6 CXXXVI(11)| Ulp. 6 Fid. et Paul. 3 Fid.
7 CXXIX(4) | Paul. 7 Ad Sab.
8 LXXVII | bonae fidei emptori clam abduxerim, respondit non videri me
9 LXXXVI | cum rei publicae causa abesset, actione qua liberatus sit,
10 III | quemadmodum si pecuniam in fraudem abiecisset aut etiam si is, qui mortis
11 CXXV | acceptilatione interveniente abitum ab iure pristinae obligationis
12 XLVII | bonorum possessionem semis ei ablatus sit, substitutus in partem
13 XLVII | legata, ita et hic quae abscesserit minuat. ~
14 L | Falcidiae locus sit, quod inde abscidit ratione Falcidiae, ex sequenti
15 I | fuga esset vel longinquo absens exigatur, operam praestare
16 L | inutile esse legatum, quia nec absit quicquam nec bis eadem res
17 CXV | quaeritur, an non aliter absolutio fieri debeat, quam si decem,
18 LVI | fuerit, salvo officio eum absoluturum. has enim partes eius esse,
19 LVI | praetorem remittere debet, ut absolvatur. ~
20 CXXXII | matrem venire, et tunc ei abstent, quotiens rem haberent,
21 XXIV | quae mater pupillo esset, abstento pupillo solum se hereditati
22 CXXXII | dicere in casum, quo se abstinent sui, matrem venire, et tunc
23 CXXXII | mater admittatur, ut puta abstinuit se hereditate. Africanus
24 VII | patri familias facto, non absurde dici possit mandati actionem
25 LV | enim eandem quantitatem acceperimus, manifestum tamen est aliquanto
26 XCIII | in refectionem navis eam accepisse. quaesitum est, an non aliter
27 XVI | stipulatis fideiussorem accepisti. ea pecunia ab eo similiter
28 XXIV | emptionem mutua pecunia sit accepta, tunc pro parte intercessionem
29 CXXV | ei potest condici. namque acceptilatione interveniente abitum ab
30 LXXXVI | et fideiussores pro servo acceptos liberari respondit. eandem
31 CXXV | CXXV.~quod debitori acceptum factum esset mortis causa,
32 LXXXVII | teneatur. nam si in diem acceptus mox pure accipiatur, ex
33 XLVII | per bonorum possessionem accesserit, auget legata, ita et hic
34 CXXII | praecesserit et amplius accessio haec ei detur cum eo, quod
35 CXXII | quaesitum est, quid de accessione tui temporis putares. respondit
36 CXV | redhibitionis esse, uti, quemadmodum accessiones et fructus emptor restituere
37 CXXII | tuam possessionem Titio accessuram, videlicet quod et tu mihi
38 LXV | quadrigas vel mulas pares accidere solet, ut neutri non nisi
39 LXXXVII | in diem acceptus mox pure accipiatur, ex utraque obligatur, et
40 CXVIII | solutum esset, haec ita accipienda ait, si quando is, qui rationes
41 CXVIII | pervenire eum ad libertatem, ita accipiendum, ut bona fide et citra fraudem
42 XC | mortuo me ignorans dederis, accipientis non facies. neque enim sicut
43 II | diceretur, si quidem ipse heres accusaretur, quonium certus esse debeat
44 CXXXIV | uxor fuit sive iniusta, accusationem instituere vir poterit,
45 CV | corrupisti. agam tecum duabus actionibus, una ex conducto, altera
46 CXV | mortuo servo nihil esse, quod actor eo nomine consequi possit,
47 LX | litem defendere is, qui actorem frustrando efficiat, ne
48 CXV | quae accepisset, heres actori dedisset. referre existimavit,
49 CXIX | erciscundae iudicio recte eos acturos. ~
50 CIII | recte eo nomine ex empto acturus sim, quamvis alter decem
51 XLIII | proprietas legetur, ius adcrescendi heredes non habere. nam
52 XIX | duobus sociis fundus sit addictus, uno ex his pretium adiciente
53 XXIV | causa rem viliori pretio addixerat et in id pretium creditori
54 C | furtivos esse quasi peculiares ademeris et consumpseris, condictio
55 XXI | qui libertatem sua manu ademit servi testatoris et maxime
56 CXXXIV | pertinet, et illud Homericum adfert. nec enim soli, inquit,
57 LXIX | iniquitate bonae fidei possessor adficiatur, si, cum ipso iure noxalis
58 XLI | bonorum possessionem ab alio adgnitam ratam haberi oportere eo
59 LXXXIX | pecuniam promiserat, quosdam adhibuerat, qui stipularentur partem
60 II | falsum non fecisse, recte adibit hereditatem. sin autem alius
61 CXXIX | Caecilius et illam causam adiciebat, quia saepe futurum esset,
62 XIX | addictus, uno ex his pretium adiciente etiam pro ipsius parte a
63 XXV | exheredaret, proposuisset et adiecisset propter eam causam exheredare,
64 L | nihil legatum est cum hac adiectione "hoc amplius" aliquid legetur,
65 LXXXIX | damnosam hereditatem eius adierat. nihilo minus stipulatoribus
66 XXXVII | potestate esse et iussu meo adisse hereditatem dicam, tam de
67 XXXIII | adeo hereditatem", nulla aditio est. ~
68 XXV | solet omittentibus primis aditionem utrum ad eos, qui tertio
69 XCVII | significaret certam summam ex administratione apud se esse eamque creditam
70 V | nisi si quid tale hi servi admiserint, ut indigni sint, quo libertatem
71 CXXXII | pertineat, videamus, on mater admittatur, ut puta abstinuit se hereditate.
72 CXXXI | deficere, interim Falcidia admittenda est, deinde cum libertas
73 CXXXV | condicionem suam ignorat. magis admittit Caecilius actionem utilem
74 CXXXIII | Sextus quoque Caecilius adnotat. Sextus Caecilius recte
75 LXXXIV | interponeretur. ceterum sive in adoptionem sive in exilium ierit vel
76 XXXIV | haberi debere. filius in adoptiva familia uxore ducta filium
77 XXXIV | eumque post mortem patris adoptivi emancipavit. hunc nepotem
78 XXXIV | adrogandum se dederit et mortuo adoptivo patre decesserit, et contra
79 LXXVI | sciat, an aliquid per eum adquirat. non esse ait, ut hic bona
80 CXXXIII | paravit aut alia ratione adquisiit, aeque, quod ad verba attinet,
81 XC | dicendum hereditati eum adquisisse. sicut enim nobismet ipsis
82 XXXIV | sublato filio et emancipato adrogandum se dederit et mortuo adoptivo
83 XXI | filii vel aliarum personarum adscribat, senatus consulto tenetur.
84 CXVIII | tutor ei parem rationem adscripsit. consultus, an Stichus liber
85 CXVIII | reliqua vasa heredi bona fide adsignaverit, perveniat ad libertatem.
86 XCIII | oportet creditorem ad hoc adstringi, ut ipse reficiendae navis
87 CXXXIII(8)| Ulp. 4 De Adulteriis.
88 XXI | recte dicitur, quod, si adulterinum non esset, verum tamen testamentum
89 CXXXIII | adulterii servum suspectum in adulterio vel quaestioni necessarium,
90 CXXI | vellet ius sibi esse invito adversario altius tollere, eo non defendente
91 CXXI | continebitur, ut cavere adversarium iuberet, nec opus novum
92 XLVI | servove pater dominusve in his aedibus habitabit. ~
93 CV | quemadmodum, inquit, si insulam aedificandam locasses et solum corruisset,
94 CXXI | novum se nuntiaturum nec aedificanti vim facturum. eaque ratione
95 CXXI | CXXI.~si prius, quam aedificatum esset, ageretur ius vicino
96 CXXI | cavere iuberet non prius se aedificaturum, quam ultro egisset ius
97 XLII | areae legaverat, insulam ibi aedificavit. ea vivo eo decidit vel
98 XLVI | filio familias vel servo aedium usu legato et utile legatum
99 XX | fideicommissi causa, lex aelia sentia locum habet. si miles
100 CXXXII | noceat matri. quae sententia aequior est.*7 ~
101 CXV | servus sit, multo tamen aequius esse nemini officium suum,
102 CXVIII | perventurum. nam sufficere, si ex aequo et bono rationem reddat.
103 LXIV | LXIV.~procurator cum ab eo aes alienum exegerat, qui tempore
104 XCIII | dari. interdum etiam illud aestimandum, an in eo loco pecunia credita
105 LVII | neque minoris quam centum aestimaretur. ~
106 XCIV | Stichi nomine, placebat aestimari debere pretium Pamphili
107 XVI | circa cuius exsecutionem aestimationis ratio arbitrio iudicis committitur.
108 CVII | quod si fundus in dotem aestimatus datus sit, ut electio esset
109 XVI | iudicis tale esse debeat, ut aestimet, quanti actoris intersit
110 LXXI | ut emptum habere velles, agemus inter nos negotiorum gestorum,
111 CXV | dederis, furtum mihi fecerit, agendo contraria pigneraticia consequar,
112 XXIV | creditor adversus eam serviana agentem exciperet "si non voluntate
113 XCIV | datur. in contrarium quoque agentibus mecum his, qui antea cum
114 LXXI | teneretur, ego emissem, agerem cum Titio negotiorum gestorum,
115 LXXI | negotiorum gestorum, sicut ageremus, si aut nullum omnino mandatum
116 CXII | subripuisti. deinde cum commodati ageres nec a te scirem esse subreptam,
117 XXIV | huic propositioni ex facto agitatam. cum quidam vir praetorius
118 CXV | furti tecum agere posse aiebat. sed et si tu alii fructus
119 | aliam
120 | aliarum
121 | alias
122 CXXXIII | tempus legem praestitisse alienandis manumittendisve servis,
123 XC | receptum, ut credendo nummos alienaret. quare si nulla stipulatio
124 XC | quam ex qua ipse heres sit, alienatas esse. nam et si tibi in
125 CXVIII | tutoris id fiat, sicut et in alienationibus rerum pupillarium servatur.
126 XCV | scilicet etiamsi mortuo vel alienato Sticho agatur. quod si Pamphilo
127 III | quod a liberto in fraudem alienatum est, non extet, actio patroni
128 CVII | malit. plane utrum velit, alienaturum. alterum alienari non posse.
129 CXV | videtur esse, ut etiam, si alienaverit suam partem, similiter et
130 | aliis
131 | alios
132 XVIII | tutor in restituenda tutela aliquamdiu moram fecerit, certum est
133 LV | acceperimus, manifestum tamen est aliquanto uberius esse meum legatum.
134 | aliquo
135 | aliunde
136 CXV | iustissime enim procuratorem allegare non fuisse se id damnum
137 CXVII | tradendo dictum est, ut alteri per alterum aquam ducere
138 CV | haberent, convenisse, ut alter alterius ita conductum haberent,
139 CV | et inter nos convenit, ut alternis annis certo pretio eum conductum
140 LXXXIII | vel ipse vel promissor, et alteruter rei publicae causa abesse
141 CV | cum eo scilicet, ut, cum alterutra actione rem servaverim,
142 LXXVII | possessionem apisci neglexerit. aluid existimandum ait, si colonus
143 CXXXIV | inquit, atridae uxores suas amant.9~
144 VII | et impetravit ab eo, ut amicum suum heredem institueret.
145 XCVIII | pecuniam sine dolo malo vel amisisset vel vacuam habuisset, dicendum
146 XLIV | XLIV.~ideoque amissa pars usus fructus ad legatarium
147 CXV | ultra pretium servi quid amissurum. quin etiam paulo remissius
148 CIX | divortium factum erit, ob res amotas prioris divortii causa,
149 LXXIX | LXXIX.~ancilla fugitiva quemadmodum sui
150 CXXXIII | Sextus Caecilius recte ait angustissimum tempus legem praestitisse
151 LVIII | ego autem illud dignum animadversione existimabam, cum quis Kalendarium
152 CV | frui possit, effecerit, animadvertatur, necessario necne id opus
153 XC | esse, qui nec possidendi animum haberent. quod si proponatur
154 CV | consulto fructum insequentis anni corrupisti. agam tecum duabus
155 XCIV | agentibus mecum his, qui antea cum eo servo contraxissent,
156 | antequam
157 CXXXVI | Sextus Caecilius iuris antiqui conditor definivit [scil.
158 XII | damnas esto". Stichus ante apertas tabulas decessit. respondit
159 LXXVII | cum dominus possessionem apisci neglexerit. aluid existimandum
160 LIV | voluntatem testatoris eam fuisse appareat, ut propter tuum legatum
161 XCIV | debere coeperit. ex quo apparet onus eius peculii, quod
162 XCIV | ita se habere evidentius appariturum ait, si Sticho peculium
163 CXXVII | fideiussor mihi solvisset, apparuit indebitum fuisse legatum.
164 XXIII | mercatores, sed venaliciarios appellari ait, et recte. ~
165 XXXVIII | XXXVIII.~"bonorum" appellatio, sicut hereditatis, universitatem
166 XXIII | XXIII.~"mercis" appellatione homines non contineri Mela
167 XXI | iure factum testamentum id appellatur, in quo si omnia rite facta
168 CXXXV | adversus eum, qui per calumniam appetit, ne impunita sit calumnia
169 L | praestes", parum quidem apte scribi, verum aeque intellegendum
170 LXXXIV | sive in exilium ierit vel aqua et igni ei interdictum vel
171 XL | intellegitur is, cui poena mors aut aquae et ignis interdictio sit.
172 VIII | heredes instituantur, ut gallo aquilio placuit, et nepoti, si is
173 XVI | alibi quam Capuae petantur, arbitraria agi debeat lisque tanti
174 LX | potest videri boni viri arbitratu litem defendere is, qui
175 I | praestandum, quod et ego arbitror sequendum.*1~
176 XLII | insulae usu fructu legato area, deinde insula facta sit.
177 XLII | XLII.~qui usum fructum areae legaverat, insulam ibi aedificavit.
178 XCVII | petiturum. et tamen pecuniam ex argento redactam periculo eius fore,
179 II | hereditatem. sin autem alius argueretur citra conscientiam eius,
180 L | uter eorum prior capitolium ascenderit" utile esse evidenti argumento
181 XI | putares eam vivere, emeris, Atilicinus negat esse legatos ei, cui
182 CXXXIV | nec enim soli, inquit, atridae uxores suas amant.9~
183 CV | nonne quod ad meam partem attinebit, communi dividundo praestabitur
184 LXVII | detracto usu fructu tradidi. Attio capite minuto non ad me,
185 XXXII | pupillum etiam eo tutore auctore, qui tutelam non gerat,
186 C | quatenus ex re furtiva auctum peculium fuisset, tamen
187 LXXIV | petitori cedere, ex causa audiendum putavit, scilicet si sine
188 XXXV | responderunt, quia ei nihil auferatur et emancipatus partem filii
189 XLVII | legati dandam esse ita, ut augeantur praeter ea quod filius extraneis
190 XVI | obligationem fideiussoris augeri. neque enim haec causa recte
191 XLVII | possessionem accesserit, auget legata, ita et hic quae
192 LIV | fundum tibi dignum centum aureis sub hac condicione legavit,
193 CV | fere probata est, ut, si aversione insulam locatam dominus
194 L | sit praestare cogendum. Avidius filii sui fidei commisit,
195 XXV | exheredatio ad bona libertorum avitorum. ~
196 XXV | nato nepotem tam patri quam avo suum heredem futurum. quod
197 XCII | XCII.~qui balneum ex calendis proximis conduxerat,
198 XXX | dumtaxat qui mitti solent id beneficium pertinere existimavit. secundum
199 XCVII | pecuniam, credita fiat, id enim benigne receptum est. his argumentum
200 | bis
201 LX | et ideo non potest videri boni viri arbitratu litem defendere
202 CXVIII | sufficere, si ex aequo et bono rationem reddat. denique
203 CXVIII | reddat. denique quam rationem bonus pater familias reciperet,
204 C | C.~servus, quem de me cum
205 CXXXI | quam Falcidia detraxit. caecilio placebat, si quid ex operis
206 XCII | mercedes solverentur. idem ante calendas Iulias eundem erotem alii
207 XCII | XCII.~qui balneum ex calendis proximis conduxerat, pactus
208 CXXXV | appetit, ne impunita sit calumnia eius ob hoc, quod liberum
209 CXXXV | dandam adversus eum, qui per calumniam appetit, ne impunita sit
210 IV | mortis intuendum est, an quis capere possit. ~
211 L | praeterea ex testamento capias, dolum malum dumtaxat in
212 LXV | interdum etsi in singula capita pretium constitutum sit,
213 L | aut illi, uter eorum prior capitolium ascenderit" utile esse evidenti
214 LXIX | secundum haec usu quoque me capturum, quamvis sciens alienum
215 XXXVII | tamen edicti procul dubio ex carboniano admittitur. ~
216 LXXXVI | enim pecuniam in plures causas solvi posse argumentum esse,
217 LVIII | arca, in qua instrumenta et cautiones debitorum erant, pecunia
218 LVIII | destinatae, fideicommisso cedant. ~
219 CXV | damnum praestet aut parte cedat. cui consequens videtur
220 XIV | quadraginta legatus est. is die cedente legati decessit extraneo
221 CXVII | mihi Titianus, tibi Seianus cederet, invicem partes eorum tradidimus
222 LXXVII | tuum esse, ne eum peteres, celare coepi. non ideo magis hoc
223 XLI | peti possit. itaque post centensimum diem rata haberi non potest.
224 III | bonae fidei emptor eam usu cepisset. ~
225 CXVI | missus possidendo dominium cepit, deinde creditor eas aedes
226 II | heres accusaretur, quonium certus esse debeat se falsum non
227 III | non extet, actio patroni cessat, quemadmodum si pecuniam
228 XXVIII | Titius duas uncias habeat, ceteri autem quasi sine partibus
229 LIV | ut propter tuum legatum ceterorum legata minui nollet, magis
230 LXV | veneant, veluti comoedi vel chorus, referre ait, in universos
231 CI | CI.~*[si sumptus, quos in erudiendum
232 CII | CII.~cum mancipium morbosum
233 CIII | CIII.~si duos servos quinis a
234 CIV | CIV.~si, soluturus pecuniam
235 CIX | CIX.~redintegrato matrimonio
236 LXXVII | teneri et non posse causam clandestinae possessionis ab his duabus
237 CXVI | passus, qui tardius experiri coeperim. at si cum praetor ut promitteres
238 LXXVII | ne eum peteres, celare coepi. non ideo magis hoc tempore
239 LXXVII | cum clam eum possidere coepissem, postea certiorem te fecerim,
240 LIX | suspectam hereditatem diceret, cogente me adit, quandoque condicio
241 CV | actione ex conducto praestare cogeris. nam et si colonus tuus
242 CI | excedisse proponas, ut non sit cogitatum a venditore de tanta summa,
243 CXV | fructus emptor restituere cogitur, ita et e contrario venditor
244 CXXXIII | sexagesimum diem postulatam. quae cognitio tam facile expediri potuit
245 CXXXIII | debeant manumitti ante finitam cognitionem.*8~
246 LXXI | fundum emeret. quod cum cognovissem, ipse eum tibi emi. puto
247 CXV | etenim fructus, quamdiu solo cohaereant, fundi esse et ideo colonum,
248 CXXVII | quantitatem eius indemnis a coherede praestetur. porro eum, quem
249 XC | utique si scierint eam sibi coheredem datum, quoniam tunc non
250 XC | haberent. quod si proponatur coheredes eius id ignorasse, quod
251 XCVII | certo pretio. emisti. pro coheredum quidem partibus non dubie
252 XII | sunto et si in matrimonium coierint, heres meus his centum dare
253 LXXXI | praestatio in id tempus collata intellegatur, ut sententia
254 LVIII | exactae pecuniae et rursus collocatae essent, permutatio nominum
255 LXIII | intersit dotem restitui, com patri etiam mortua filia
256 L | Avidius filii sui fidei commisit, ut certam pecuniam quattuor
257 L | rogatus sit, alius fidei commisso obstringatur. nam et cum
258 LXI | exstiterit, stipulationem committat. ~
259 LXXX | offerat, nihilo minus poena committatur. et hoc rectius dicitur.
260 XXIV | fundus communis in publicum committeretur, potius esse, ut senatus
261 LXI | exstitisset, stipulatio committetur et amplius committi non
262 XVI | aestimationis ratio arbitrio iudicis committitur. eiusque differentiae manifestissimum
263 L | Titi, rogo fideique tuae committo, uti margarita, quae tibi
264 CXV | dictum sit, nulla utilitas commodantis interveniat. haec ita puto
265 CXII | CXII.~rem mihi commodasti. eandem subripuisti. deinde
266 CXV | servum deponeret. circa commodatum autem merito aliud existimandum,
267 CXIII | etiam cum depositus vel commodatus servus furtum faciat. ~
268 CXV | versetur. itaque eum qui commodaverit, sicut in locatione, si
269 CXII | rem periculo tuo utendam commodavero eaque a servo meo subripiatur,
270 CXV | contraxerit, non etiam sui commodi causa susceperit, damnosum
271 LXXI | mandasses et ego, quia per me commodius negotium possim conficere,
272 CXVII | essent mihi et tibi fundi duo communes Titianus et Seianus et in
273 LXV | res simul veneant, veluti comoedi vel chorus, referre ait,
274 LXV | fuisse, ut plerumque circa comoedos vel quadrigas vel mulas
275 XVI | neque enim haec causa recte comparabitur obligationi usurarum. ibi
276 CXVI | non recte haec inter se comparabuntur, quando is qui emit sua
277 XCIII | necessariam esse mercis comparationem, cui emendae servus sit
278 LXX | fuerit, procul dubio nemo compelletur eiusmodi conventioni stare. ~
279 CXXXVI | alterum] socium per praetorem compelli suam partem vendere, quatenus
280 LXXXIII | officium publicum vel damno vel compendio sit. eadem dicemus et si
281 XXIV | tibi pecuniam solverim, compererim eam intercessisse. ceterum
282 CXII | condemnavit et solvi. postea comperi a te esse subreptam. quaesitum
283 LXXVII | traditum possedi, deinde cum comperissem tuum esse, ne eum peteres,
284 XXXIII | et ita adire, si idoneam comperisset. filius acceptis litteris
285 LVI | arbiter ad restituendum datus comperit nihil deberi. quaesitum
286 XXIV | in mulierem mandati actio competat, ita mihi quoque adversus
287 XCV | peculium Pamphili versum sit, comprehendatur, scilicet etiamsi mortuo
288 XXXIV | enim, quia iudicium patris comprobasse videtur, in eodem loco quo
289 LXXX | dicitur. nam et si arbiter ex compromisso pecuniam certo die dare
290 XCIV | peculio minime dubitandum ait computari non oportere. itaque ad
291 LVI | partes eius esse, ut, si in computatione nihil inveniatur, possit
292 XCVIII | deberet, Sempronius praestaret computatis usuris semissibus, quantoque
293 CXXVII | quod pater ei debuisset computetur. eademque erunt et si extraneus
294 LXVII | eo casu, si per alienum concederetur, evictionis obligationem
295 CXVII | intervenientibus et hoc concedi solet, quamvis nullum praedium
296 LXXXIII | eadem dicemus et si ita concepta stipulatio fuerit. "si quinquennio
297 XXXVII | contendo ante emancipationem conceptum atque ideo in mea potestate
298 LXVII | proprium constituentis fundum concessa esset via, recte constitueretur,
299 XLIII | fructum constitutum, non per concursam divisum].*2~
300 CXII | esse subreptam, iudex me condemnavit et solvi. postea comperi
301 CVI | penes maritum esse coeperit, condicatur. et hoc evidentius circa
302 LXXXVI | per errorem et antequam condiceret, condicio exstiterit. illud
303 CXXV | tempore liberato ei potest condici. namque acceptilatione interveniente
304 LXI | cum ex duabus disiunctivis condicionibus altera defecerit, necesse
305 XC | illud eventarum, ut, si suae condicionis coheredis iste servus habeat,
306 CXXXVI | Caecilius iuris antiqui conditor definivit [scil. si alter
307 CV | iudicio mea pars propria, conducti autem actione tua dumtaxat
308 CV | similiter igitur et circa conductionem servandum puto, ut mercedem
309 CV | dominus reficiendo, ne ea conductor frui possit, effecerit,
310 XCII | balneum ex calendis proximis conduxerat, pactus erat, ut homo eros
311 XXI | adscripserit, tenetur poena legis coneliae, quamvis inutile legatum
312 LV | partibus ego quattuor, tu tres conferamus, quoniam quidem quarta pars
313 LVI | fideicommissum peteretur, heres confessus est debere. arbiter ad restituendum
314 LXXI | commodius negotium possim conficere, emissem. si vero propterea
315 LXXXVII | obligatur, et si fideiussor confideiussori heres exstiterit, idem erit.
316 XCII | priore dimisso sequentis confirmatur pignus, cum res in bonis
317 LXXXVII | heres existat. tunc enim confusa prima obligatione posteriorem
318 LV | partem deberi rationi non congruit, quando necesse est totius
319 LXXX | daretur, sententia arbitri conprehensa non esse, modicum spatium
320 LVI | et, cum controversia et conputatio difficilior esset, arbiter
321 II | autem alius argueretur citra conscientiam eius, non potest adire,
322 CXXXIII | ut destinati servi quasi conscii vel quasi nocentes non debeant
323 XCVIII | nisi quod ultra semissem consecuturus esset. sed ne ipsius quidem
324 CVIII | potestate esse, sed etiam consentire sibi, denegandam actionem,
325 V | indigni sint, quo libertatem consequantur, non etiam ut talia officia
326 CXX | pecuniam dando libertatem consequeretur. respondit heredi eum dare
327 LV | quid consequi velit, sic consequetur. "si quo amplius legavi
328 XII | deficit, nihil ex legato consequitur, muliere autem nolente nubere,
329 LIX | autem ius tuum tibi integrum conservari, non etiam meliorem condicionem
330 XXXV | in qua onus legatorum non consisteret. sed rectius dicetur in
331 CVIII | sicuti denegaretur, etiamsi constaret eam in potestate esse. ~
332 LXVII | quo casu, si per proprium constituentis fundum concessa esset via,
333 LIV | dicitur. etenim quidquid constituerimus verum esse, falsum repperietur.
334 LXVII | alienum fundum mihi viam constitueris, evictionis nomine te obligari
335 LXVIII | recte eo modo servitutem constitutam ait neque quod dici soleat
336 XCVIII | interposita est. Titius consulebat, id quod amplius ex usuris
337 C | quasi peculiares ademeris et consumpseris, condictio eo nomine mihi
338 XCIII | in refectionem navis esse consumptam. respondit creditorem utiliter
339 LXXVI | casu fructus praediorum consumptos suos faciat bona fide possessor,
340 XXXVII | ei suum esse dicit. ego contendo ante emancipationem conceptum
341 XXXV | possessionem. nepos legato contentus est. quidam in eum solum,
342 CIV | te steterit, quo minus in continenti probaretur. nam tunc perinde
343 LXXVII | possessio et retineretur et contineretur. quo mortuo non statim dicendum
344 LXV | interdum plures venditiones contractae intellegantur. quod vel
345 XCVII | hac parte sub condicione contractam emptionem. quod quidem maxime
346 CVI | bona fide est et negotio contracto convenit, ut fundus, quasi
347 XCVII | alioquin dicendum ex omni contractu nuda pactione pecuniam creditam
348 XCVIII | quasi mandatum inter eos contractum, nisi quod ultra semissem
349 XCIV | ad posterioris temporis contractus pertinere non debere. ~
350 XXIV | cum muliere quis ab initio contrahat an alienam obligationem
351 CXV | culpam eorum, quorum causa contrahatur, ipsis potius damnosam esse
352 CII | delictum eiusdem, quod in contrahendo admiserit, domino nocere
353 L | ut, si quidem utriusque contrahentis commodum versetur, etiam
354 LXVII | evictionis obligationem contrahit. cum tibi Stichum venderem,
355 CXV | furtum mihi fecerit, agendo contraria pigneraticia consequar,
356 XCIV | quidem, qui tunc cum eo contraxerint, in me actio datur. in contrarium
357 XCV | vicario servi tui Pamphili contraxi. actio de peculio et in
358 XCIV | qui antea cum eo servo contraxissent, non deducam id, quod postea
359 LXXIX | intellegitur, ita partum quoque contrectando furtivum facit. ~
360 CXXV | factum esset mortis causa, si convaluerit donator, etiam tempore liberato
361 LXXXVI | exstiterit. illud nullo modo dici conveniet, si mortuo Sticho condicio
362 XXIV | praestitisset isque matrem conveniret, negavit exceptioni senatus
363 CV | proprios fundos haberent, convenisse, ut alter alterius ita conductum
364 LXXXIV | tacite enim inesse haec conventio stipulationi videtur "si
365 CVI | tibi tradidissem, postea ex conventione fundum Titianum in hoc tibi
366 CXX | daret, respondit et hoc casu conventionem valere, quia heredi videtur
367 LXX | nemo compelletur eiusmodi conventioni stare. ~
368 L | patietur. nam quodammodo certum corpus, quod in rerum natura non
369 CV | aedificandam locasses et solum corruisset, nihilo minus teneberis.
370 CV | fructum insequentis anni corrupisti. agam tecum duabus actionibus,
371 XC | dederim nummos, ut eos Sticho credas, deinde mortuo me ignorans
372 XCIII | in quo id, propter quod credebatur, comparari potuerit. quid
373 XC | hoc quoque receptum, ut credendo nummos alienaret. quare
374 XCIII | exigendum, ut sciat in hoc se credere, cui rei magister quis sit
375 XXIV | mulier mutuata est, ut marito crederet, non obstaturam exceptionem,
376 XCIII | acturum, si, cum pecunia crederetur, navis in ea causa fuisset,
377 XC | defuncti aut exegit aut credidit, ut interdum stipularetur
378 XXIV | pupillum et ceteros forte creditores indemnem heredem praestaret.
379 XX | libertates dederit in fraudem creditorum et non solvendo moriatur,
380 XXIV | credidissem ac rursus tu mihi in creditum isses. quod quidem magis
381 XLVII | extraneis non debuerit. sic et crescere a substituto data legata,
382 | cuilibet
383 CXV | aequum videatur non oportere cuiquam plus damni per servum evenire,
384 XLII | quidem hoc actum est, ut in cuiuslibet persona usus fructus constitueretur,
385 CXVII | subsecuta est, neque eorum cuivis neque alii vicino poteris
386 CXVI | adversus me persecutionem. cur ergo non emptori quoque
387 CXVIII | ratione argenti, quod sub cura eius esset, reddita liberum
388 XXIV | nomine obligatam et creditor curasset ei pecuniam dotis solvi,
389 CXVIII | fraude careat. eademque et de curatore dicenda. item quaesitum
390 CXV | ceterum si ipse ultro ei custodiam argenti forte vel nummorum
391 CV | CV.~si fundus quem mihi locaveris
392 CVI | CVI.~quae fundum in dote habebat,
393 CVII | CVII.~si marito debitori fundi
394 CVIII | CVIII.~Titia divortium a Seio
395 CX | CX.~cum patri familias mora
396 CXI | CXI.~tutor ita recte non datur. "
397 CXII | CXII.~rem mihi commodasti. eandem
398 CXIII | CXIII.~si servus pignori datus
399 CXIV | CXIV.~si heres generaliter servum
400 CXIX | CXIX.~si is, cui servus legatus
401 CXV | CXV.~si servus communis uni
402 CXVI | CXVI.~cum postulassem, ut mihi
403 CXVII | CXVII.~cum essent mihi et tibi
404 CXVIII | CXVIII.~qui filium impuberem heredem
405 CXX | CXX.~mortuo herede si statuliber
406 CXXI | CXXI.~si prius, quam aedificatum
407 CXXII | CXXII.~si duobus eandem rem separatim
408 CXXIII | CXXIII.~fundum Titianum possides,
409 CXXIV | CXXIV.~egi tecum ius mihi esse
410 CXXIX | CXXIX.~Sextus Caecilius et illam
411 CXXV | CXXV.~quod debitori acceptum
412 CXXVI | CXXVI.~frater a fratre, cum in
413 CXXVII | CXXVII.~a coheredibus fuisse, quantum
414 CXXVIII | CXXVIII.~filio familias vel servo
415 CXXX | CXXX.~Titio centum ita, ut fundum
416 CXXXI | CXXXI.~si incertum sit, an libertas
417 CXXXII | CXXXII.~si sint sui heredes, verum
418 CXXXIII | CXXXIII.~sed et si post divortium
419 CXXXIV | CXXXIV.~sive iusta uxor fuit sive
420 CXXXV | CXXXV.~si liber homo, dum servus
421 CXXXVI | CXXXVI.~Sextus Caecilius iuris
422 CXI | velit. ita autem recte tutor dabitur. "Titius si volet illi filio
423 XCIV | nihilo magis tamen patrem damnandum existimavit, si nullum praeterea
424 XL | denegatur, qui rei capitalis damnati sunt neque in integrum restituti
425 LXXXIII | cui officium publicum vel damno vel compendio sit. eadem
426 CXV | commodi causa susceperit, damnosum esse, et sicut in superioribus
427 C | negotiorum gestorum actio mihi danda sit, ut dari deberet, si
428 LXXXII | per te steterit quo minus dares et quinquennium transierit,
429 LXIII | LXIII.~pater dotem a se datam absente filia petit et ratam
430 C | manumissuro vel pignori daturo vendiderit. ~
431 CXV | deditus ei, cui deditus esset, daturus fuerit. si vero ex peculio,
432 LIX | partis tuae restituere tibi debeam, non immerito dubitabatur.
433 CV | mercedem remittere aut reddere debebis. et haec distinctio convenit
434 XI | eum decessisse emisti. non debebuntur mulieri, quoniam ea verba
435 V | quibus libertatem mereri debent. arbitrium tamen eius erit
436 CVII | aut Sempronianum fundum debenti id quod debet doti promissum
437 L | testamento Titii Stichum deberes, eundem a te herede Sempronius
438 XII | paratus esset, legatum ei debetur. ~
439 L | et deterior fit, ut, si debilem forte tradat, nihilo minus
440 XIV | respondit posse patronum partem debitam vindicare. nam videri defunctum
441 XXIV | creditor existimaverit mulierem debitricem mariti fuisse. nec id contrarium
442 LXXXIX | quoniam adeundo hereditatem debitricis intellegeretur secum pensasse.
443 XCVIII | eum eo nomine praestare debuisse. quare tutius esse praescriptis
444 XCVII | prius quam emptio fieret decesserim et tu, cum scires me decessisse,
445 CXV | uti similiter aut damnum decidas aut pro noxae deditione
446 XLII | aedificavit. ea vivo eo decidit vel deusta est. usum fructum
447 CIV | periculi eam fore Mela libro decimo scribit. quod verum est,
448 XXXVII | hereditatem pertinere dicat. decretum necessarium esse respondit.
449 CXVI | cum praetor ut promitteres decrevisset et te non promittente ire
450 LIII | id est etiam si eum noxae dedere expedisset. quidquid enim
451 XC | esse. nam et si tibi in hoc dederim nummos, ut eos Sticho credas,
452 CXVI | corruerunt et damnum mihi dederunt. potius esse ait, ut nihil
453 XCIV | servo contraxissent, non deducam id, quod postea mihi debere
454 LX | ne ad exitem controversia deducantur. ad duas res petendas procurator
455 XCIV | peculio dari debeat, ut deducatur id, quod apud me ex eo remanserit.
456 LIII | ex peculio Stichi possit deducere. negavit. neque enim simile
457 CXXVII | agente intra annum de peculio deduceret pater, quod sibi filius
458 LX | excluditur et rem in iudicium deducit. ~
459 XCVIII | usuras nisi in stipulationem deductas non deberi. verum in proposito
460 XCIV | aliter quam ex peculio ipsius deductionem pati. alioquin futurum,
461 CXXXV | liberum hominem quasi servum deduxit in quaestionem.*10~
462 L | debeantur. ut vero quinque quae deerunt ex testamento peti possint,
463 XII | si quidem Seia moriatur, defectus condicione intellegitur.
464 LXII | stipulatio "quamdiu res non defendatur", simul atque defendi coeperit
465 CXXI | adversario altius tollere, eo non defendente similiter, inquit, officio
466 CXV | erat, heres noxali iudicio defenderat. pendante iudicio servus
467 LX | boni viri arbitratu litem defendere is, qui actorem frustrando
468 CXXI | hactenus is, qui rem non defenderet, punietur, ut de iure suo
469 LIII | hunc dominus noxali iudicio defendit et damnatus litis aestimationem
470 XXIX | ei soli ex substitutione deferri pupilli hereditatem, qui
471 CXXXI | servus mori aut condicio deficere, interim Falcidia admittenda
472 LIV | Falcidiae locus erit ideoque deficiente condicione non debebitur.
473 XII | quia ipsius facto condicio deficit, nihil ex legato consequitur,
474 CXXXVI | Caecilius iuris antiqui conditor definivit [scil. si alter socius communi
475 XXV | heres existat. immo et si defuncto eo heredes instituti omiserint
476 XIV | debitam vindicare. nam videri defunctum mortis tempore ampliorem
477 LXXVII | tibi dedi, servus tuus te deiciat, adhuc te possidere ait,
478 CX | ideoque ad ceteros quoque deinceps transmittitur. ~
479 XXIV | recte comparari ait, quando delegatione debitoris facta mulier non
480 XXIV | id pretium creditori suo delegaverat. respondit venditionem nullius
481 XXIV | cum debitorem suum mulier deleget, intercessioni locus non
482 XXV | et viventibus primis et deliberantibus decedat, quaeri solet omittentibus
483 CII | deceptum non esse, et rursus delictum eiusdem, quod in contrahendo
484 CV | necessario necne id opus demolitus est. quid enim interest,
485 XXXVIII | successionis et non singulas res demonstrat. ~
486 CXXIII | eius non fiat" obstet an deneganda sit. et utrubique putat
487 CVIII | sed etiam consentire sibi, denegandam actionem, sicuti denegaretur,
488 CVIII | denegandam actionem, sicuti denegaretur, etiamsi constaret eam in
489 XXI | aut creditori actio sua denegari debet, ne eorum uterque
490 XL | praetoris bonorum possessio his denegatur, qui rei capitalis damnati
491 XXIV | mihique in mulierem actio denegetur, quando haec actio periculo
492 L | et postea aliquod ex ea deperierit. sine dubio soli heredi
493 L | sine dubio soli heredi deperit. si servus legatus sit et
494 CIV | utique si ipse eum, apud quem deponerentur, elegerit) et nihilo minus
495 CXV | monendum, qualem servum deponeret. circa commodatum autem
496 CXV | mihi essent. si eos clam deportaveris, furti tecum agere posse
497 CXV | vendideris et emptor eos deportaverit, consequens erit, ut in
498 XCVII | quod, si pecuniam apud te depositam convenerit ut creditam habeas,
499 CXIII | esse Iulianus ait etiam cum depositus vel commodatus servus furtum
500 CIV | nummularium, quoad probaretur, deposuerim, tui periculi eam fore Mela
501 CIV | invicem parum fidei haberent, deposuerint, et nummi emptoris periculo
502 XCIV | XCIV.~deposui apud filium familias decem
|