13-depos | desie-lviii | lx-redim | redin-xxxvi
bold = Main text
Fragm. grey = Comment text
1003 LX | LX.~et ideo non potest videri
1004 LXI | LXI.~si ita quis stipuletur. "
1005 LXII | LXII.~haec stipulatio "quamdiu
1006 LXIII | LXIII.~pater dotem a se datam
1007 LXIV | LXIV.~procurator cum ab eo aes
1008 LXIX | LXIX.~et generaliter si alieni
1009 LXV | LXV.~cum eiusdem generis plures
1010 LXVI | LXVI.~* non tamen ei consequens
1011 LXVII | LXVII.~fundum, cuius usus fructus
1012 LXVIII | LXVIII.~fundus mihi tecum communis
1013 LXX | LXX.~si convenerit, ut alius
1014 LXXI | LXXI.~mandasti filio meo, ut
1015 LXXII | LXXII.~etenim quodcumque servus
1016 LXXIII | LXXIII.~sed postquam socius servi
1017 LXXIV | LXXIV.~ad damnum eius qui iudicium
1018 LXXIX | LXXIX.~ancilla fugitiva quemadmodum
1019 LXXV | LXXV.~pater cum filiae suae nomine
1020 LXXVI | LXXVI.~quaesitum est, si is, cui
1021 LXXVII | LXXVII.~si de eo fundo, quem, cum
1022 LXXVIII | LXXVIII.~quod volgo traditum est
1023 LXXX | LXXX.~traiecticiae pecuniae nomine,
1024 LXXXI | LXXXI.~huiusmodi stipulatio interposita
1025 LXXXII | LXXXII.~quaesitum est, si, cum
1026 LXXXIII | LXXXIII.~si quis stipulatus sit
1027 LXXXIV | LXXXIV.~cum quis sibi aut Titio
1028 LXXXIX | LXXXIX.~quae dotis nomine certam
1029 LXXXV | LXXXV.~si is, apud quem rem deposueris,
1030 LXXXVI | LXXXVI.~de peculio cum domino actum
1031 LXXXVII | LXXXVII.~heres a debitore hereditario
1032 LXXXVIII | LXXXVIII.~si hereditatem mihi Lucii
1033 XCIII | hoc se credere, cui rei magister quis sit praepositus, quod
1034 XCIII | XCIII.~Lucius Titius Stichum magistrum navis praeposuit. is pecuniam
1035 CI | summa, iniquum videtur in magnam quantitatem obligari venditorem],*
1036 XCIII | refici deberet, multo tamen maior pecunia credita fuerit,
1037 XC | credidisset, eas non ex maiore parte, quam ex qua ipse
1038 XXIV | creditor pecuniam non dedisset, maius damnum mulier passura fuerat,
1039 XXIV | hereditate dubitaret, quoniam male gesta tutela existimaretur,
1040 L | sin unius solius, dolus malus tantummodo praestetur. qui
1041 CII | CII.~cum mancipium morbosum vel vitiosum servus
1042 CII | emerit et certum incertumve mandante eo emerit, quia tunc et
1043 CXV | damnosam esse debere. nam certe mandantis culpam esse, qui talem servum
1044 XCVII | ac si alienum fundum emi mandassem, morte insecuta, cum id
1045 LXXI | intercessisset, aut Titio mandasses et ego, quia per me commodius
1046 LXXVIII | procurator, cui emendam rem mandasset, persuaserit ei se emisse
1047 LXXI | LXXI.~mandasti filio meo, ut tibi fundum
1048 XI | tu deinde post mortem mandatoris ignorans eum decessisse
1049 XI | XI.~qui tibi mandaverat, ut ornamenta in usum uxoris
1050 LXXI | idem est, et si filio meo mandaveris, ut pro te fideiuberet,
1051 XCVII | cum heres ex parte esses, mandavi tibi, ut praedium hereditarium
1052 LXXXVI | solveris isque usu fructu manente decesserit, ea solutione
1053 L | manebit tua obligatio, sicut maneret, si eum fundum emissem.
1054 LXXXVII | eadem adversus eum obligatio manet, quamvis et naturaliter
1055 XXIII | Mela ait. et ob eam rem mangones non mercatores, sed venaliciarios
1056 XVI | committitur. eiusque differentiae manifestissimum argumentum esse puto, quod,
1057 XLII | debiturum. hoc ita se habere manifestius in causa legatorum apparere.
1058 LXXVII | semper in hereditate coloni manserit. servum tuum a Titio bona
1059 XIII | si in potestate patris mansisset". magis patri legatum videri
1060 XXXV | nepos qui in potestate mansit et filius suus heredes instituti
1061 LXXXVII | minus naturalem obligationem mansuram, ut, si obligatio civilis
1062 LXXXIV | furtum eorum sit facturus, mansuros eos debitoris et ideo liberationem
1063 XXI | et is, qui libertatem sua manu ademit servi testatoris
1064 XXIV | iussit. deinde ego, quia ad manum nummos non habebam, stipulanti
1065 LXXXVII | pecuniam credidi. eum tu manumisisti. deinde eundem fideiussorem
1066 LIII | deinde Stichum testamento manumisit eique peculium legavit.
1067 LXXVI | sive alieni vel legati vel manumissi testamento fuerint, nihil
1068 LVII | donavero" vel ita. "quae uxori manumissionis causa donavero, ea ei lego".
1069 V | manumittere, ita ut, si vivus non manumississet, heres eius statim libertatem
1070 LXXXVII | quoque si fideiussor servo manumisso heres exstiterit, eadem
1071 LXVII | esse sub hac condicione manumissum "si navis ex asia venerit",
1072 C | vendidit. id est maxime, si manumissuro vel pignori daturo vendiderit. ~
1073 L | acceptis centum illum servum manumittas" vel "Sempronio quid praestes",
1074 XX | qui sub condicione debet, manumittat fideicommissi causa, lex
1075 CXXXIII | praestitisse alienandis manumittendisve servis, finge, inquit, ream
1076 CXXXIII | quasi nocentes non debeant manumitti ante finitam cognitionem.*8~
1077 XLII | fructus legatus sit, deinde massa facta et iterum scyphi.
1078 XXIV | existimaretur, persuadente matre pupilli, ut suo periculo
1079 CXXXII | nomen sui heredis noceat matri. quae sententia aequior
1080 XXXVI | debere, quia non, sicut in matris familias bonis esse dos
1081 CXXXI | si quid ex operis eius medio tempore consecutus fuerit
1082 CI | venditorem],* cum et forte idem mediocrium facultatium sit. et non
1083 | mei
1084 CXI | datur. "illi aut illi filiis meis, utri eorum volet, Titius
1085 LIX | integrum conservari, non etiam meliorem condicionem tuam fieri.
1086 LXXI | ut pro te fideiuberet, meque, quod is aliqua de causa
1087 XXIII | ob eam rem mangones non mercatores, sed venaliciarios appellari
1088 XCII | pignori locatori esset, donec mercedes solverentur. idem ante calendas
1089 CV | conductum haberent, ut fructus mercedis nomine pensaretur. ~
1090 V | exigantur, pro quibus libertatem mereri debent. arbitrium tamen
1091 CIV | elegerit) et nihilo minus merx quoque, quia emptio perfecta
1092 XXIV | te utilis exceptio detur mihique in mulierem actio denegetur,
1093 XX | aelia sentia locum habet. si miles iure militari testamento
1094 XXX | qui successoribus acceptis militare desinunt, hoc privilegium
1095 XX | locum habet. si miles iure militari testamento facto libertates
1096 XXX | constitutum est, ut testamentum militiae tempore factum etiam intra
1097 XIII | dederit. alioquin, si quasi ministerio eius pater usus sit, ipsius
1098 LXXVI | servorum igitur operam ac ministerium eandem rationem sequendam,
1099 XXXIV | suam fecerit, quod, si ex minore parte sit institutus, eam
1100 LXXII | negotium aliquod gerendum minori mandasse et illum in ea
1101 LVII | praestaretur, neque pluris neque minoris quam centum aestimaretur. ~
1102 XLVII | et hic quae abscesserit minuat. ~
1103 LVIII | nominum non peremeret vel minueret fideicommissum, ita ipsae
1104 LIV | legatum ceterorum legata minui nollet, magis est, ut statuere
1105 LXVII | fructu tradidi. Attio capite minuto non ad me, sed ad proprietatem
1106 C | est ipso iure ob id factum minutum esse peculium, eo scilicet,
1107 L | debiti excedat. non autem mirandum, si, cum alius rogatus sit,
1108 XXIV | pupillo solum se hereditati miscuisse. ubi similiter se respondisse
1109 XXX | factum etiam intra annum post missionem valeret, quantum ad verba
1110 CXVI | infecti nomini in possessionem missus possidendo dominium cepit,
1111 XXX | eius ad eos dumtaxat qui mitti solent id beneficium pertinere
1112 LXXX | arbitri conprehensa non esse, modicum spatium datum videri. hoc
1113 | modum
1114 CXV | fuerit diligentior circa monendum, qualem servum deponeret.
1115 LXV | ut, si quis eorum forte morbosus vel vitiosus sit, vel omnes
1116 XXIX | heredem substituit. si simul morerentur, utrique heredem esse respondi,
1117 XXIX | impuberibus ei, qui supremus moreretur, heredem substituit. si
1118 CXXXI | praestetur, cum possit aut servus mori aut condicio deficere, interim
1119 X | propterea scilicet, quod moriente servo id quod ipsi legatum
1120 X | libertate legaverit, cum morietur ipse servus, leget, minime
1121 XL | intellegitur is, cui poena mors aut aquae et ignis interdictio
1122 XXVIII | quid mihi liberorum me vivo mortuove nascetur, tunc qui virilis
1123 XCV | credidissem, experirer. nec nos movere debet, quod Stichus de cuius
1124 LXXXVII | nam si in diem acceptus mox pure accipiatur, ex utraque
1125 LXV | comoedos vel quadrigas vel mulas pares accidere solet, ut
1126 L | ita legaverit debeatur. multoque minus dubitandum, si ab
1127 LXX | diceret et priusquam adiretur mutata voluntas fuerit, procul
1128 XXIV | si in aliquam emptionem mutua pecunia sit accepta, tunc
1129 XXIV | Titius, cum in rem communem mutuarentur, eiusdem pecuniae rei facti
1130 XXIV | si quando in hoc mulier mutuata est, ut marito crederet,
1131 XXIV | dicebat. nam si ob eam causam mutuati fuerint, ex qua, si creditor
1132 CXXII | venditor possessionem postea nactus sit, et hoc ipsum tempus
1133 XXV | sit, quamvis eo tempore nascatur, quo ad heredes primo gradu
1134 XXVIII | virilis sexus unus pluresve nascentur, ex parte dimidia et quarta,
1135 XXVIII | liberorum me vivo mortuove nascetur, tunc qui virilis sexus
1136 XXVIII | feminini sexus una pluresve natae erunt, ex parte quarta mihi
1137 XXV | moriatur filius, Postumo non nato nepotem tam patri quam avo
1138 XXV | ille, quem scio ex me natum non esse, exheres esto",
1139 LXXXVII | obligatio manet, quamvis et naturaliter teneatur nec pro se quis
1140 XC | quod forte ipsi quoque ex necessariis fuerint, potest adhuc idem
1141 CV | effecerit, animadvertatur, necessario necne id opus demolitus
1142 XXXIV | institutus sit, quoniam necessarius heres fit, non aliud dici
1143 LXIX | actio adversus eam competit, necessitas ei imponatur, ut litis aestimationem
1144 CV | animadvertatur, necessario necne id opus demolitus est. quid
1145 XI | vivere, emeris, Atilicinus negat esse legatos ei, cui mulier
1146 LXXVII | dominus possessionem apisci neglexerit. aluid existimandum ait,
1147 XV | XV.~in privatis negotiis pater filium vel filius
1148 CVI | illud ex bona fide est et negotio contracto convenit, ut fundus,
1149 CXV | multo tamen aequius esse nemini officium suum, quod eius,
1150 XLVIII | bonorum possessionem, semis nepotis inter eum et patrem eius
1151 XLI | rectius itaque dicitur neutram eorum causam impedire ratihabitionem. ~
1152 LXXIV | interciderit. haec ita, si neutrius culpa intervenerit. etenim
1153 XXXIII | posterius falsum sit, ex neutro eorum posse adire hereditatem
1154 XC | eum adquisisse. sicut enim nobismet ipsis ex re nostra per eos,
1155 CXXXII | nudum nomen sui heredis noceat matri. quae sententia aequior
1156 XXV | filio si nepos exheredatur, nocebit ei exheredatio ad bona libertorum
1157 CXXXIII | quasi conscii vel quasi nocentes non debeant manumitti ante
1158 CII | contrahendo admiserit, domino nocere debet, sed si servus mandatu
1159 XII | consequitur, muliere autem nolente nubere, cum ipse paratus
1160 CIV | ex aliqua causa accipere nolles. in qua specie non utique
1161 XCVII | mandatum meum alii vendere nolueris, an heres meus eo nomine
1162 CXVI | damni infecti promitteres, noluisti et priusquam praetor adiretur,
1163 CXVI | datum esset. damni infecti nomini in possessionem missus possidendo
1164 LVIII | adhuc Kalendario, id est nominibus faciendis destinatae essent,
1165 LVIII | collocatae essent, permutatio nominum non peremeret vel minueret
1166 | nonne
1167 LXXXVII | inanem eam creditori futuram. nonnullis enim casibus emolumentum
1168 XC | enim nobismet ipsis ex re nostra per eos, qui liberi vel
1169 | nostrum
1170 XXVIII | fieri, ut filia duodecim, novem filius habeat. in testamento
1171 CXVI | potius esse ait, ut nihil novi praetor constituere debeat
1172 CXII | agere possunt, quando et noxa caput sequitur. et si tibi
1173 XCVII | dicendum ex omni contractu nuda pactione pecuniam creditam
1174 CXXXII | quotiens rem haberent, ne nudum nomen sui heredis noceat
1175 XXIV | rem mutuaretur, atque ita numerare me tibi iussit. deinde ego,
1176 CXV | custodiam argenti forte vel nummorum commiserit, cum alioquin
1177 CIV | iussu tuo signatam eam apud nummularium, quoad probaretur, deposuerim,
1178 | numquid
1179 CXXI | iuberet, nec opus novum se nuntiaturum nec aedificanti vim facturum.
1180 LXXXIX | solvi. ea nulla data dote obierat eodem marito suo herede
1181 XCII | quia neque tunc cum Maevio obligaretur neque cum Titio solveretur
1182 XXXIII | hereditatem, patrem non obligasse. sed et si quis ita dixerit. "
1183 XXIV | dixisset sibi rem dotis nomine obligatam et creditor curasset ei
1184 CXVI | creditor eas aedes pignori sibi obligatas persequi vult. non sine
1185 XXIV | quasi quodammodo eorum obligationes mulier susceperit. magis
1186 XVI | causa recte comparabitur obligationi usurarum. ibi enim duae
1187 LXXXVII | novum, ut fideiussor duabus obligationibus eiusdem pecuniae nomine
1188 CXXV | abitum ab iure pristinae obligationis eamque in huius condictionis
1189 LXXXVI | fideiusserat, pignus in suam obligatiotionem dedit. post idem heredem
1190 XXXIV | petierint, acceperit. sed illud observandum, ut praetor eum, qui heres
1191 CXVIII | liberum fore. et nisi ita observetur, neminem, qui sub condicione
1192 CXXIV | erit, petatur, exceptio obstatura est. ~
1193 XXIV | ut marito crederet, non obstaturam exceptionem, si creditor
1194 CXXIII | fundo partive eius non fiat" obstet an deneganda sit. et utrubique
1195 CII | negotiorum gestorum actione sit obstrictus, nihilo magis eo nomine
1196 L | sit, alius fidei commisso obstringatur. nam et cum in testamento
1197 LXXXVI | fideiussorem, qui hominem promissum occidit. qui pro te apud Titium
1198 XXXV | emancipatus partem filii sui occupet, in qua onus legatorum non
1199 XIV | XIV.~liberto octoginta habenti fundus quadraginta
1200 VII | filio. filius cum patris offensam vereretur, petit a testatore,
1201 CXVIII | pupillarium servatur. itaque et si offerente statulibero pecuniam tutor
1202 V | consequantur, non etiam ut talia officia ab his exigantur, pro quibus
1203 XXV | defuncto eo heredes instituti omiserint hereditatem, non posse substitutos
1204 XXV | si alter ex institutis omiserit, quamvis Postumus excludatur,
1205 XXIX | scriptis, substituit. Titius omisit hereditatem, Maevius adiit.
1206 XXV | filius heres institutus sit omisso Postumo filioque substitutus
1207 XXV | Maevius substitutus sit, omittente Titio hereditatem Maevium
1208 XXV | deliberantibus decedat, quaeri solet omittentibus primis aditionem utrum ad
1209 | omnem
1210 CXXXII | non pertineat, videamus, on mater admittatur, ut puta
1211 LXXVI | possessor, eodem per servum ex opera et ex re ipsius ei adquiratur. ~
1212 CXXXI | caecilio placebat, si quid ex operis eius medio tempore consecutus
1213 XCVII | ex empto an mandati agi oporteat. neque enim sine ratione
1214 XVI | potius quam alibi solvi. nec oportebit, quod forte per reum steterit,
1215 XCIV | filius debeat, liberari eam oporteret. respondit tota promissione
1216 CII | exceptionem ei non putabat opponendam. ~
1217 LII | legatarius elegisset, integram ei optionem manere placet]*- nec solum
1218 CIV | inopportuno tempore vel loco optulerim. his consequens esse puto,
1219 CVI | in matrimonium rediret, pacta est cum viro, uti decem
1220 XCVII | dicendum ex omni contractu nuda pactione pecuniam creditam fieri
1221 XCVIII | Sempronio triginta dedit pactique sunt, ut ex reditu eius
1222 CXVII | imposita servitute. nisi pactum vel stipulatio etiam de
1223 XLI | consequens futurum etiam si paeniteat illum petisse, ratum haberi
1224 XII | erat scriptum. "Stichus et Pamphila liberi sunto et si in matrimonium
1225 XII | Stichi defectam esse. sed et Pamphilam defectam condicione videri
1226 XCV | alienato Sticho agatur. quod si Pamphilo mortuo agam, magis est,
1227 CXXX(5) | Papin. 17 Quaest.
1228 CIV | perinde habendum erit, ac si parato me solvere tu ex aliqua
1229 XI | poosit vere dici eius causa paratum videri, quae prius decessit.
1230 CXXXIII | divortium servum mulier paravit aut alia ratione adquisiit,
1231 CXVIII | stet, quo minus condicioni pareatur, pervenire eum ad libertatem,
1232 CXVIII | divisit atque ita tutor ei parem rationem adscripsit. consultus,
1233 XXV | institutus, prius quam ei pareret, moriatur. vivo filio si
1234 LXV | vel quadrigas vel mulas pares accidere solet, ut neutri
1235 LIX | condicio extiterit, an fructus partis tuae restituere tibi debeam,
1236 CXXIII | quod praeiudicium fundo partive eius non fiat" obstet an
1237 LXXIX | facere intellegitur, ita partum quoque contrectando furtivum
1238 CXVIII | intellegendus sit condicioni paruisse, id est an, si quaedam vasa
1239 XXIV | dedisset, maius damnum mulier passura fuerat, veluti quod communis
1240 CXV | dederit, quos utique is passurus eum non fuerit ei dare,
1241 XCIV | damnum dominum passurum, ut pateretur, si cuilibet alii servorum
1242 XXIV | tutor fratri esset et eum paterna hereditate abstinere vellet,
1243 XXIV | adierit, si damnum ob id patiatur, quod debitores hereditarii
1244 L | peti possint, vix ratio patietur. nam quodammodo certum corpus,
1245 III | alienatum est, non extet, actio patroni cessat, quemadmodum si pecuniam
1246 XIV | instituto. respondit posse patronum partem debitam vindicare.
1247 XXI | senatus consulto tenetur. si patronus testamento liberti legatum
1248 CII | ait, ut nihil intersit, peculiari an domini nomine emerit
1249 CXV | noxali iudicio defenderat. pendante iudicio servus datis decem
1250 CXV | sed et si tu alii fructus pendentes vendideris et emptor eos
1251 XCVIII | pecuniae tributum, quod Titius pendere deberet, Sempronius praestaret
1252 CV | fructus mercedis nomine pensaretur. ~
1253 LXXXIX | debitricis intellegeretur secum pensasse. nec ad rem pertinere, quod
1254 LV | ex fructibus eius heres perceperit, secundum quod in proposita
1255 XXXIX | fructus, quos possessor percepit, omnimodo restituendos,
1256 XXXIX | restituendos, etsi petitor eos percepturus non fuerat. ~
1257 CXV | quia voluntate domini eos percipere videatur, suos fructus facere.
1258 XCV | mutuatus sine culpa eam perdiderit, recte eum hoc nomine mandati
1259 XCV | mutuatus sine culpa eam perdidit. nihilo minus posse cum
1260 LXXXVII | ut, si obligatio civilis pereat. solutum repetere non possit.
1261 CV | actione rem servaverim, altera perematur. quod ipsum simplicius ita
1262 LVIII | permutatio nominum non peremeret vel minueret fideicommissum,
1263 CIV | merx quoque, quia emptio perfecta sit. ~
1264 LXXXVI | isto casu nullo tempore perfecte hominem meum feceris. alioquin
1265 XXI | tamen tunc verum est, cum perfectum testamentum erit. ceterum
1266 CIV | probaretur, deposuerim, tui periculi eam fore Mela libro decimo
1267 CXVIII | quaedam vasa sine culpa eius perierint atque ita reliqua vasa heredi
1268 CXXIII | intervenire praetorem debere nec permittere petitori, priusquam de proprietate
1269 LVIII | rursus collocatae essent, permutatio nominum non peremeret vel
1270 CXVI | aedes pignori sibi obligatas persequi vult. non sine ratione dicetur,
1271 CII | venditor. circa procuratoris personam, cum quidem ipse scierit
1272 XXI | nominatim filii vel aliarum personarum adscribat, senatus consulto
1273 XXIV | gesta tutela existimaretur, persuadente matre pupilli, ut suo periculo
1274 LXXVIII | cui emendam rem mandasset, persuaserit ei se emisse atque ita tradiderit,
1275 XXXIII | probabilius diceretur, quamdiu persuasum ei non sit solvendo esse
1276 CXVIII | bona fide adsignaverit, perveniat ad libertatem. respondit
1277 VII | ex ea hereditate quicquam perveniret, voluntatem suam exposuit
1278 XC | nomine, quae ad Stichum pervenissent, familiae erciscundae quidem
1279 CXV | decem heredi ad libertatem pervenit. quaeritur, an non aliter
1280 CXIV | heredem in hoc teneri, ut non pessimum det, ad hoc tenetur, ut
1281 XVI | ut, si alibi quam Capuae petantur, arbitraria agi debeat lisque
1282 LXXX | deducta. is qui eam pecuniam petebat parte exacta petere desierat,
1283 LX | deducantur. ad duas res petendas procurator datus si unam
1284 XCII | adversus hunc creditorem petentem erotem locatorem praetor
1285 LXXVII | comperissem tuum esse, ne eum peteres, celare coepi. non ideo
1286 LVI | LVI.~cum fideicommissum peteretur, heres confessus est debere.
1287 XVI | eam dumtaxat summam quae petetur Capuae solutam esse. ~
1288 XXXIV | his, qui contra tabulas petierint, acceperit. sed illud observandum,
1289 XXIV | petere posse. quod si totum petierit, exceptione pro parte summovetur.
1290 XLI | etiam si paeniteat illum petisse, ratum haberi non posse,
1291 XLVIII | XLVIII.~quia, et si omnes petissent bonorum possessionem, semis
1292 XLI | et si mortuus fuisset qui petisset vel furere coeperit, ratum
1293 XCVIII | ne ipsius quidem sortis petitionem pecuniae creditae fuisse,
1294 CXXIV | habeatur. item si fundo petito postea insula, quae e regione
1295 XXXIX | omnimodo restituendos, etsi petitor eos percepturus non fuerat. ~
1296 CXXI | necesse haberet. id enim esse petitoris partes sustinere. ~
1297 VII | institutus est nec quicquam ab eo petitum est. quaerebatur, si ille
1298 XCVII | pecuniam creditam recte petiturum. et tamen pecuniam ex argento
1299 CXXIII | esse dicis, partem a te peto et volo simul iudicio quoque
1300 CXVI | est, si forte quis insulam pigneratam emerit. non recte haec inter
1301 VII | verum utilem, sicuti dare placeret ei, qui, cum filius familias
1302 CVII | eorum dotalem esse malit. plane utrum velit, alienaturum.
1303 L | quod si mortis tempore plena summa fuerat et postea aliquod
1304 LXV | vel venditurum fuisse, ut plerumque circa comoedos vel quadrigas
1305 IX | hereditaria portio petatur. si a pluribus heredibus legata sint eaque
1306 LXXV | est, ut mortua filia uno pluribusve liberis superstitibus deducta
1307 XXIV | mutuaretur, quoniam quidem plurimum intersit, utrum cum muliere
1308 CXVII | stipulatio subdita sit. per plurium praedia aquam ducis quoquo
1309 XXIV | heredem praestaret. denique si ponamus mulierem in emptionem hereditatis
1310 XI | legatum esse, quando non poosit vere dici eius causa paratum
1311 XXVIII | dodrans datus est, ut quarta portione amplius filia quam Postumus
1312 VI | sit, quasi mihi legatum possederim et vendiderim, mortuo eo
1313 LXXVII | extraneus eam rem interim possederit, sed semper in hereditate
1314 LXXVII | bona fide emi et traditum possedi, deinde cum comperissem
1315 LXXVI | alienum bona fide emptum possedit. et circa servorum igitur
1316 LXXVII | existimandum ait, si colonus sponte possessione discesserit. sed haec ita
1317 XC | possunt videri bonae fidei possessores esse, qui nec possidendi
1318 LXIX | quamvis sciens alienum possideam. alioquin si aliter constituatur,
1319 CXXIII | item si eius fundi, quem tu possideas et ego proprium meum esse
1320 LXIX | summovere possum, sive ipse possideat, publiciana mihi datur,
1321 CXVI | nomini in possessionem missus possidendo dominium cepit, deinde creditor
1322 LXIX | mihi noxae dederis. sive me possidente dominus eum vindicet, exceptione
1323 LXXVII | si de eo fundo, quem, cum possiderem, pignori tibi dedi, servus
1324 LXXVII | colonus, per quem dominus possideret, decessisset. propter utilitatem
1325 CXXIII | CXXIII.~fundum Titianum possides, de cuius proprietate inter
1326 LXIX | aestimationem offerat, eum summovere possum, sive ipse possideat, publiciana
1327 LXXXVII | confusa prima obligatione posteriorem duraturam. cum fideiussor
1328 XCIV | quod apud me remanserit, ad posterioris temporis contractus pertinere
1329 XXXIII | scribitur, cum dubitet, num posterius falsum sit, ex neutro eorum
1330 | postquam
1331 LIX | rogatus cum suspectam diceret, postulante me adit et mihi totam ex
1332 CXVI | CXVI.~cum postulassem, ut mihi damni infecti promitteres,
1333 CVIII | dicit et dotem sibi reddi postulat. ipsa se matrem familias
1334 CXXXIII | tamen licere mulieri quamvis postulatae adulterii servum suspectum
1335 CXXXIII | adulterii intra sexagesimum diem postulatam. quae cognitio tam facile
1336 XXVIII | Postumus ferre debeat. ideo si Postuma quoque nata esset, tantundem
1337 XXVIII | sola filia, quantum uterque Postumorum habituri essent. itaque
1338 XXVIII | ex his filiam quattuor, Postumum tres habituros, quia filiae
1339 CV | propter vim maiorem aut potentiam eius non poteris, nihil
1340 XCII | in eo solvi non posset, potiorem eius causam habendam. amplius
1341 XCIII | quod credebatur, comparari potuerit. quid enim, inquit, si ad
1342 LXVII | fructum redire ait, neque enim potuisse constitui usum fructum eo
1343 CXXVII | actione de peculio consequi potuisset. igitur et si re integra
1344 CXXXIII | cognitio tam facile expediri potuit adulterii, ut intra sexagesimum
1345 CXV | convenire. sed in actione empti praecipue spectandum esse, qualem
1346 CXXIII | exceptionem "quod praeiudicium praedio non fiat" utilem tibi fore
1347 LXXVI | cedere, ut, quo casu fructus praediorum consumptos suos faciat bona
1348 XXX | existimavit. secundum quod neque praefectos neque tribunos aut ceteros,
1349 CXXVI | consecutus, adeo ut, si praelegatum filio eidemque debitori
1350 XC | Stichum servum Kalendario praeposuerat, Romae testamentum recitatum
1351 XCIII | Stichum magistrum navis praeposuit. is pecuniam mutuatus cavit
1352 XCVIII | debuisse. quare tutius esse praescriptis verbis in factum actionem
1353 XLVI | itaque non minus absente quam praesente filio servove pater dominusve
1354 LV | relinquebat, legavit mihi centum praesenti die, tibi aeque centum sub
1355 XCVIII | in factum actionem dari, praesertim cum illud quoque convenisset,
1356 CV | faciat possis, tantum ei praestabis, quanti eius interfuerit
1357 CV | attinebit, communi dividundo praestabitur a te mihi damnum. recte
1358 LIX | plerisque placet non esse eos praestandos, quia nec ab herede praestarentur,
1359 LXXXI | condicionem intercesserint, praestatio in id tempus collata intellegatur,
1360 LXXXI | temporis habita ratione, dena praestentur. ~
1361 CV | servandum puto, ut mercedem quam praestiterim restituas, eius scilicet
1362 CXXXIII | angustissimum tempus legem praestitisse alienandis manumittendisve
1363 XLVII | dandam esse ita, ut augeantur praeter ea quod filius extraneis
1364 LXXXVI | liberatus sit, deinde annus praeterierit, an fideiussor liberetur.
1365 LXXXII | et similiter quinquennium praeteriit. respondit eius temporis
1366 LXXXI | in annos singulos, etiam praeteriti temporis habita ratione,
1367 XXV | vitiari placet ad hoc, ut praetermittentibus institutis ipse heres existat.
1368 XXIV | agitatam. cum quidam vir praetorius decessisset duobus filiis
1369 LXXVII | clam possidere, quia neque precarii rogatione neque conductione
1370 LXXXVII | existat. tunc enim confusa prima obligatione posteriorem
1371 L | illi aut illi, uter eorum prior capitolium ascenderit" utile
1372 CXXII | venditionem praecesserit, soli priori emptori, cui et tradita
1373 CIX | factum erit, ob res amotas prioris divortii causa, item ob
1374 XLII | iterum scyphi. licet enim pristina qualitas scyphorum restituta
1375 CXXV | interveniente abitum ab iure pristinae obligationis eamque in huius
1376 XV | XV.~in privatis negotiis pater filium vel
1377 XXX | acceptis militare desinunt, hoc privilegium habituros. ~
1378 XXXIII | dubitatum est, an recte adisset. probabilius diceretur, quamdiu persuasum
1379 LXXXVI | videaris. quod nullo modo probandum est, sicuti si communem
1380 L | esse evidenti argumento probari ait, quod constet usum fructum
1381 CV | introducta et ab omnibus fere probata est, ut, si aversione insulam
1382 CXXVII | obligationem eodem argumento probatur, quod, si extraneus intra
1383 XXV | propter eam causam exheredare, probaturque patrem circa causam exheredationis
1384 CXXIII | aliter viam mihi deberi probaturus sim, quam prius probaverim
1385 CXXIII | probaturus sim, quam prius probaverim fundum Titianum meum esse.
1386 CVIII | sint. respondi patri, nisi probet filiam non solum in sua
1387 XXV | nullius momenti esse ait, si probetur ex eo natus. non enim videri
1388 CXXVIII | dominive poenam illicite vel probrose datum est, nullius momenti
1389 LXXXVIII | etiam in illa propositione procedit, cum quis ipse creditori
1390 XCVII | qui negotia Lucii Titii procurabat, is, cum a debitoribus eius
1391 LXIV | posse debitorem agere cum procuratore existimavit, cum iam debitor
1392 CII | tenetur venditor. circa procuratoris personam, cum quidem ipse
1393 XCIX | neutri eorum frustratio sua prodesse debet. ~
1394 CXV | quod tamen non eo usque producendum ait, ut etiam, si liber
1395 XXXVI | et in patris, a quo sit profecta. ~
1396 LI | volgari modo dies legatorum profertur, nihil eam rem ad dotis
1397 CXXII | emptori, cui et tradita sit, proficit. denique et si, quam rem
1398 CXII | subreptis his ad hostes profugit et postea sine vasis receptus
1399 CV | quominus is colonum frui prohibeat. cum fundum communem habuimus
1400 CV | fundo frui a te aut ab eo prohibetur, quem tu prohibere ne id
1401 V | cavit ita. "rogo, si te promeruerunt, dignos eos libertate existimes",
1402 LXXXIX | dotis nomine certam pecuniam promiserat, quosdam adhibuerat, qui
1403 XXIV | habebam, stipulanti tibi promisi. quaesitum est, si eam pecuniam
1404 LXXXIII | italia esset vel ipse vel promissor, et alteruter rei publicae
1405 XVI | eo similiter ut ab ipso promissore peti debebit, id est ut,
1406 XCIX | agitur, nisi forte aut per promissorem steterit, quo minus sua
1407 XLII | sin autem id actum sit, ut promissori dumtaxat usus fructus reciperetur,
1408 CVII | fundum effici. quod si ei promittat, qui fundum aut decem debuit,
1409 CXVI | eo, cui damni infecti non promittatur, dici potest. ~
1410 CXVI | promitteres decrevisset et te non promittente ire me in possessionem iussisset
1411 CXX | iussum venderet, condicionem pronuntiavit et traditioni legem dixit,
1412 LV | LV.~ducenta legata esse proponantur. nam aut exstitisse aut
1413 CI | tantum pretium excedisse proponas, ut non sit cogitatum a
1414 LXXXVIII | simplicius etiam in illa propositione procedit, cum quis ipse
1415 XXIV | possit. nec dissimilem huic propositioni ex facto agitatam. cum quidam
1416 XXV | cum filium exheredaret, proposuisset et adiecisset propter eam
1417 C | pertinet tuam putares, res tuas proprias legatas solvisses, quandoque
1418 XLIV | ad legatarium eundemque proprietarium redibit. ~
1419 LXXVI | rationem sequendam, ut, sive proprii sive alieni vel legati vel
1420 CV | inter duos, qui singulos proprios fundos haberent, convenisse,
1421 XXIV | exceptio senatus consulti ei prosit. respondit videndum, ne
1422 XC | XC.~eius, qui in provincia Stichum servum Kalendario
1423 XCII | qui balneum ex calendis proximis conduxerat, pactus erat,
1424 LXXXII | si Stichi decem annorum proximorum operas de te dari stipulatus
1425 LXXXII | si, cum in annos decem proximos usum fructum de te dari
1426 XXIX | intellegatur, sicut et e contrario proximus non solum is qui ante aliquem,
1427 XVIII | si posteaquam pupillus ad pubertatem pervenerit, tutor in restituenda
1428 LXIX | possum, sive ipse possideat, publiciana mihi datur, et adversus
1429 CXXXII | hereditate. Africanus et publicius temptant dicere in casum,
1430 CXV | qui sciens reticuerit, puniendum esse dictum sit, ita in
1431 CXXI | qui rem non defenderet, punietur, ut de iure suo probare
1432 VIII | heredem instituat eique pupillaribus tabulis, si sibi heres non
1433 XXIX | petita sit, substitutio tamen pupillaris valet, et legata omnibus
1434 CXVIII | in alienationibus rerum pupillarium servatur. itaque et si offerente
1435 XVIII | XVIII.~si posteaquam pupillus ad pubertatem pervenerit,
1436 CXXXII | on mater admittatur, ut puta abstinuit se hereditate.
1437 LV | sint conferenda, quidam putant quina dena ab utroque nostrum
1438 I | epistularum apud Iulianum quaerit putatque sumplum praestandum, quod
1439 LVIII | quin etiam ullud quoque putem defendi posse, ut non modo
1440 LVIII | debitoribus exactae pecuniae, sed quacumque de causa redactae, eidem
1441 XIV | octoginta habenti fundus quadraginta legatus est. is die cedente
1442 LXV | plerumque circa comoedos vel quadrigas vel mulas pares accidere
1443 LIV | LIV.~qui quadringenta habebat, trecenta legavit.
1444 | quaedam
1445 LVIII | instituerat, certa praedia quaeque in his mortis tempore sua
1446 CV | quod ipsum simplicius ita quaeremus, si proponatur inter duos,
1447 I | epistularum apud Iulianum quaerit putatque sumplum praestandum,
1448 CXXX(5) | Papin. 17 Quaest.
1449 CXXXIII | suspectum in adulterio vel quaestioni necessarium, quod ad verba
1450 XI | causa parata. apud fufidium quaestionum libro secundo ita scriptum
1451 XCVII | potest agi, quemadmodum si quaevis alia condicio post mortem
1452 LII | heredis, sed etiam si alia qualibet causa id evenerit. ~
1453 XLII | scyphi. licet enim pristina qualitas scyphorum restituta sit,
1454 XXXVIII | hereditatis, universitatem quandam ac ius successionis et non
1455 LXVI | indotata mulier futura sit, quaniam quidem, etiamsi verum sit
1456 LIII | peculio utique deducendum, quantacumque ea summa esset, id est etiam
1457 CXX | hereditatem tanta pecunia, quantam dare sit iussus, fecerit,
1458 XCVIII | foret, quam earum usurarum quantitas esset, ut id Titio restitueret,
1459 XXIV | hoc ipsum repromisit, ut, quanto minus a quoquo eorum servari
1460 XCVIII | computatis usuris semissibus, quantoque minus tributorum nomine
1461 VIII | impuberem, cum erit annorum quattuordecim, heredem instituat eique
1462 V | rogatus sit, quo tempore quemque velit manumittere, ita ut,
1463 XLIX | ex testamento mihi debes quilibet alius servo meo donaverit,
1464 LV | conferenda, quidam putant quina dena ab utroque nostrum
1465 CIII | CIII.~si duos servos quinis a te emam et eorum alter
1466 LV | debeamus et amplius fructus quinquaginta medii temporis, qui verbi
1467 LXXXIII | concepta stipulatio fuerit. "si quinquennio proximo Romae fuerit", vel
1468 | quisquis
1469 LXXII | LXXII.~etenim quodcumque servus ita gerit, voluntate
1470 | quolibet
1471 CV | resistere domino possit, quominus is colonum frui prohibeat.
1472 II | ipse heres accusaretur, quonium certus esse debeat se falsum
1473 CXIX | sed et si non omnium, sed quorundam heredum fidei commissum
1474 LXXXIX | certam pecuniam promiserat, quosdam adhibuerat, qui stipularentur
1475 XXVIII | natus est. consulebatur, quota ex parte Postumus heres
1476 | quotiens
1477 XLI | itaque post centensimum diem rata haberi non potest. an autem
1478 XLI | neutram eorum causam impedire ratihabitionem. ~
1479 CXXXIII | manumittendisve servis, finge, inquit, ream adulterii intra sexagesimum
1480 VII | aditurum se hereditatem recepisset et restituturum patri familias
1481 CXII | profugit et postea sine vasis receptus est. habiturum me commodati
1482 LXXIII | iudicium communi dividundo ad reciperandam partem pecuniae. alioquin
1483 CXXVI | eum familiae erciscundae reciperaturum ~
1484 XLII | promissori dumtaxat usus fructus reciperetur, plenam proprietatem heredem
1485 CXXXI | legatarius illam partem recipiat, quam Falcidia detraxit.
1486 XC | praeposuerat, Romae testamentum recitatum erat, quo idem Stichus liber
1487 LXXX | adeo ut et illud servius rectissime existimaverit, si quando
1488 LVIII | sed quacumque de causa redactae, eidem tamen rationi fuerint
1489 XCVII | tamen pecuniam ex argento redactam periculo eius fore, qui
1490 CXVIII | ex aequo et bono rationem reddat. denique quam rationem bonus
1491 LXXV | quos in potestate habebat reddatur. deinde haec ita fieri stipulatus
1492 LXXV | mortua esset, dos patri redderetur, et perinde habendum, ac
1493 CXVIII | solutum sit et bona fide redditas esse rationes existimatum
1494 XCVIII | amplius ex usuris Sempronius redegisset, quam tributorum nomine
1495 LXV | vitiosus sit, vel omnes simul redhibeantur. interdum etsi in singula
1496 LXV | propter unius vitium omnes redhiberi possint vel debeant, scilicet
1497 CXXII | respondit id quod servetur, cum redhibitio sit facta. hunc enim perinde
1498 CXV | quem convenisset in causa redhibitionis esse, uti, quemadmodum accessiones
1499 CXXII | apud eum fuit, a quo homo redhibitus sit. ~
1500 XLIV | eundemque proprietarium redibit. ~
1501 XCVIII | praestitum esset, quam ex usuris redigeretur, sorti decederet. quod ipsum
1502 CVII | si tamen alienum rursus redimat, adhuc in eius potestate
1503 CXIX | latitaverint coheredibus, a quibus redimendae partes essent, utilem actionem
|