qui filium et nepotem heredem instituerat, certa praedia quaeque in his
mortis tempore sua essent nepoti per fideicommissum dederat excepto Kalendario.
mortis tempore in ea arca, in qua instrumenta et cautiones debitorum erant,
pecunia numerata inventa est. plerisque videbatur vix verosimile esse, ut
testator de pecunia numerata sensisset. ego autem illud dignum animadversione
existimabam, cum quis Kalendarium praestari alicui voluerit, utrumne nomina
dumtaxat debitorum praestari voluisse intellegendus est an vero etiam pecuniam,
si qua ab his exacta, eidem tamen Kalendario destinata fuerit. et magis puto,
quemadmodum, si exactae pecuniae et rursus collocatae essent, permutatio
nominum non peremeret vel minueret fideicommissum, ita ipsae quoque pecuniae,
si adhuc Kalendario, id est nominibus faciendis destinatae essent, eidem
fideicommisso cedere debeant. quin etiam ullud quoque putem defendi posse, ut
non modo a debitoribus exactae pecuniae, sed quacumque de causa redactae, eidem
tamen rationi fuerint destinatae, fideicommisso cedant.
|