|
a coheredibus fuisse, quantum ab his creditor actione de peculio
consequi potuisset. igitur et si re integra familiae erciscundae agatur, ita
peculium dividi aequum esse, ut ad quantitatem eius indemnis a coherede
praestetur. porro eum, quem adversus extraneum defendi oportet, longe magis in
eo, quod fratri debuisset, indemnem esse praestandum. quaesitum est, si pater
filio crediderit isque emancipatus solvat, an repetere possit. respondit, si nihil
ex peculio apud patrem remanserit, non repetiturum. nam manere naturalem
obligationem argumento esse, quod extraneo agente intra annum de peculio
deduceret pater, quod sibi filius debuisset. contra si pater quod filio
debuisset eidem emancipato solverit, non repetet. nam hic quoque manere
naturalem obligationem eodem argumento probatur, quod, si extraneus intra annum
de peculio agat, etiam quod pater ei debuisset computetur. eademque erunt et si
extraneus heres exheredato filio solverit id, quod ei pater debuisset. legati
satis accepi et cum fideiussor mihi solvisset, apparuit indebitum fuisse
legatum. posse eum repetere existimavit.
|