XXXIII.

eum, qui duobus testamentis eiusdem testatoris heres scribitur, cum dubitet, num posterius falsum sit, ex neutro eorum posse adire hereditatem placet. filius familias heres scriptus patrem suum certiorem fecerat videri sibi solvendo esse hereditatem. pater rescripserat sibi parum idoneam renuntiari itaque debere eum diligentius explorare et ita adire, si idoneam comperisset. filius acceptis litteris patris adiit hereditatem. dubitatum est, an recte adisset. probabilius diceretur, quamdiu persuasum ei non sit solvendo esse hereditatem, patrem non obligasse. sed et si quis ita dixerit. "si solvendo hereditas est, adeo hereditatem", nulla aditio est.