Commentarius,  Paragraphus

 1    I,  4   |              optinet, quamvis [de ea re] fuerit quaesitum.~
 2    I,  179 |             tutor, quamquam in nulla re auctor fieri potest, cum
 3    I,  184 |               Nam quia ipse tutor in re sua auctor esse non poterat,
 4    I,  188 |           erit disputatio: Nam de ea re valde veteres dubitaverunt.
 5   II,  5   |   consecratum est, veluti lege de ea re lata aut senatus consulto
 6   II,  91  |              placuit, ut quidquid ex re nostra vel ex operis suis
 7   II,  94  |       exposuimus; id est, si quid ex re nostra vel ex operis suis
 8   II,  104 |         gratia familiam suam; in qua re his verbis familiae emptor
 9   II,  105 |          itaque reprobatum est in ea re domesticum testimonium. ~
10   II,  125 |      repelluntur et efficiuntur sine re heredes. ~
11   II,  148 |             bonorum possessionem cum re; si vero ab his avocari
12   II,  148 |            bonorum possessionem sine re. ~
13   II,  224 |          cavetur, ut quod quisque de re sua testatus esset, id ratum
14   II,  236 |           dari potest, quamvis de ea re fuerit quaesitum. De tutore
15   II,  260 |           legatarius non solum de ea re rogari potest, ut eam alicui
16  III,  17  |             hoc quoque loco de eadem re iterum curiosius tractare. ~
17  III,  35  |       bonorum possessio dicitur sine re. ~
18  III,  36  |       bonorum possessionem; sed sine re ad eos [hereditas] pertinet,
19  III,  37  |          bonorum possessio, sed sine re, quia evinci hereditas a
20  III,  37  |              cognatis petierit, sine re habebit bonorum possessionem
21  III,  76  |            praeterit non satis in ea re legis latorem voluntatem
22  III,  89  |       quattuor genera sunt: aut enim re contrahitur obligatio aut
23  III,  90  |                                  90. Re contrahitur obligatio velut
24  III,  91  |              qui per errorem solvit, re obligatur; nam proinde ei
25  III,  119a|          obligationibus, id est sive re sive verbis sive litteris
26  III,  123 |         palam et declaret, et de qua re satis accipiat et quot sponsores
27  III,  128 | transscripticium duplici modo, vel a re in personam vel a persona
28  III,  129 |                               129. A re in personam transscriptio
29  III,  133 |            et Cassio visum est, si a re in personam fiat nomen transscripticium,
30  III,  141 |    praeceptores putant etiam in alia re posse consistere pretium;
31  III,  157 |         Illud constat, si quis de ea re mandet, quae contra bonos
32  III,  164 |           quid ex operis suis vel ex re nostra adquirant. ~
33  III,  166 |              minus tamen iuris in ea re habere intellegitur quam
34  III,  193a|              magis quod ita quaesita re et inventa maiori poenae
35  III,  196 |                  196. Itaque si quis re, quae apud eum deposita
36   IV,  15  |     superioribus intellegimus, si de re minoris quam M aeris agebatur,
37   IV,  17a |    postulationem agebatur, si qua de re ut ita ageretur lex iussisset
38   IV,  17a |           lex Licinnia, si de aliqua re communi dividenda ageretur.
39   IV,  18  |              Calpurnia de omni certa re. ~
40   IV,  46  |           ARGENTEAM DEPOSUIT, QUA DE RE AGITUR, QUIDQUID OB EAM
41   IV,  47  |         fieri solebat, sed aestimata re pecuniam eum condemnat. ~
42   IV,  53a |              quattuor modis petitur: re, tempore, loco, causa. re,
43   IV,  53a |            re, tempore, loco, causa. re, velut si quis pro X milibus,
44   IV,  60  |           perdere, velut si quis una re deposita duas pluresve se
45   IV,  72a |    intervenerit, si quid tamen ex ea re, quae cum illis gesta est,
46   IV,  81  |             est? etiamsi ** , de qua re modo diximus, quoque non
47   IV,  94  |             solum fit, ut per eam de re iudicetur; unde etiam is,
48   IV,  94  |             et vindiciis, id est pro re et fructibus, a possessore
49   IV,  98  |              iterum dominus de eadem re experiatur; quod periculum
50   IV,  98  |            actum fuerit, quia de qua re quisque per cognitorem egerit,
51   IV,  106 |             minus ipso iure de eadem re agi potest; et ideo necessaria
52   IV,  107 |            postea ipso iure de eadem re agi non potest, et ob id
53   IV,  108 |           legis actionum. nam qua de re actum semel erat, de ea
54   IV,  119 |        exceptio concipitur: SI IN EA RE NIHIL DOLO MALO AULI AGERII
55   IV,  119 |       condemnet, quam si nihil in ea re, qua de agitur, dolo actoris
56   IV,  123 |            illud tempus, quo integra re eam evitare poterat, adhuc
57   IV,  123 |             potestas agendi superest re in iudicium deducta et per
58   IV,  131a|            vv. 1 1/4 . . . . . . . ] re sumus, totius illius iuris
59   IV,  133 |              EA RES AGATUR, SI IN EA RE PRAEIUDICIUM HEREDITATI
60   IV,  139 |           conceptiones, quibus in ea re utitur, interdicta decretave
61   IV,  150 |     adversario possideat; si vero de re mobili, eum potiorem esse
62   IV,  165 |         subicit et aliud iudicium de re restituenda vel exhibenda,
63   IV,  166a|               iudex, apud quem de ea re agitur, illud scilicet requirit,