Commentarius,  Paragraphus

 1    I,  179 |         sine tutoris auctoritate agere.~
 2   II,  25  |          nos praesentibus amicis agere possumus, hoc non interest
 3   II,  25  |        apud praesidem provinciae agere. ~
 4   II,  37  |        praeceptores putant nihil agere necessarium heredem, cum
 5   II,  39  | novatione non poteris tuo nomine agere, sed debes ex persona mea
 6   II,  204 |      ideo legatarius in personam agere debet, id est intendere
 7  III,  87  |    nostri praeceptores nihil eos agere existimant; diversae scholae
 8  III,  87  |        scholae auctores idem eos agere putant, quod ceteri post
 9  III,  160 |         fuero mandatum, posse me agere mandati actione; alioquin
10  III,  161 |          potuerit; at ille mecum agere non potest. itaque si mandaverim
11  III,  181 |           postea de eo ipso iure agere non possim, quia inutiliter
12  III,  181 |         et ideo ipso iure postea agere possum, sed debeo per exceptionem
13  III,  204 |        de pignore subrepto furti agere posse; adeo quidem, ut quamvis
14  III,  207 |      salvam esse, furti [itaque] agere non potest, sed ea actio
15   IV,  20  |         depellere et pro se lege agere, sed vindicem dabat, qui
16   IV,  20  |         dabat, qui pro se causam agere solebat. qui vindicem non
17   IV,  23  |         depellere et pro se lege agere reo licebat. nam et actor
18   IV,  24  |        manum depellere et pro se agere. itaque iudicatus et is,
19   IV,  28  |        est, quo non licebat lege agere, pignus capi poterat. ~
20   IV,  30  |      legis actionem facere] lege agere, damni infecti et si centumvirale
21   IV,  30  |      vero infecti nemo vult lege agere, sed potius stipulatione,
22   IV,  34  |        sed interdum et alio modo agere solet. nam ex persona eius,
23   IV,  55  |    periclitari eumque ex integro agere posse, quia nihil ante videtur
24   IV,  56  |          intra eiusdem praeturam agere non permittitur; nam qui
25   IV,  64  |        cogitur cum conpensatione agere, et ea conpensatio verbis
26   IV,  65  |    bonorum emptor cum deductione agere iubetur, id est ut in hoc
27   IV,  74  |      peculio aut de in rem verso agere possit; sed nemo tam stultus
28   IV,  74a |      peculio vel de in rem verso agere potest. sed huic sane plerumque
29   IV,  78  |        exierit de mea potestate, agere me non posse. diversae scholae
30   IV,  78  |          putant, quia ipse mecum agere non possum, cum vero exierit
31   IV,  82  |         82. Nunc admonendi sumus agere nos aut nostro nomine aut
32   IV,  82  |          fuissent, alieno nomine agere non liceret, praeterquam
33   IV,  83  |        ita dicat: QUOD EGO TECUM AGERE VOLO, IN EAM REM COGNITOREM
34   IV,  83  |   adversarius ita: QUIA TU MECUM AGERE VIS, IN EAM REM COGNITOREM
35   IV,  124 |     liceat cognitorem dare, ipse agere potest; si vero cognitori
36   IV,  131a|      consumitur, ut postea nobis agere volentibus de vacua possessione
37   IV,  169 | similiter de fructus licitatione agere. in quam rem proprium iudicium
38   IV,  176 |      exigere NON CALUMNIAE CAUSA AGERE. ~
39   IV,  178 |          intellegit non recte se agere, sed vexandi adversarii
40   IV,  178 |     inductus crediderit se recte agere. ~
41   IV,  179 |         alterutro tantum iudicio agere permittitur. qua ratione
42   IV,  180 |          an scierit non recte se agere, ita etiam restipulationis