Commentarius,  Paragraphus

 1    I,  49  |          aliae in manu, aliae in mancipio sunt.~
 2    I,  116 |      exponamus, quae personae in mancipio sint.~
 3    I,  119 |    appellatur libripens, is, qui mancipio accipit, rem tenens ita
 4    I,  119 |          idque aes dat ei, a quo mancipio accipit, quasi pretii loco.~
 5    I,  121 |         adeo quidem, ut eum, qui mancipio accipit, adprehendere id
 6    I,  121 |   adprehendere id ipsum, quod ei mancipio datur, necesse sit; unde
 7    I,  123 |       quidem, ut ab eo, cuius in mancipio sunt, neque hereditatem
 8    I,  123 |   coemptionatoribus isdem verbis mancipio accipiantur, quibus servi;
 9    I,  135 |      quidem existimat in eiusdem mancipio esse, cuius et pater sit:
10    I,  135 |         ut quamdiu pater eius in mancipio sit, pendeat ius eius, et
11    I,  135 |   potestatem, si vero is, dum in mancipio sit, decesserit, sui iuris
12    I,  140 |       invito quoque eo, cuius in mancipio sunt, censu libertatem consequi
13    I,  140 |   excepto eo, quem pater ea lege mancipio dedit, ut sibi remancipetur;
14    I,  140 |       sibi videtur eo ipso, quod mancipio recipit. Ac ne is quidem
15    I,  140 |      dicitur invito eo, cuius in mancipio est, censu libertatem consequi,
16    I,  140 |       quem pater ex noxali causa mancipio dedit, veluti quod furti
17    I,  140 |       nomine damnatus est et eum mancipio actori dedit: Nam hunc actor
18    I,  141 |      sumus adversus eos, quos in mancipio habemus, nihil nobis contumeliose
19    I,  142 | potestate neque in manu neque in mancipio sunt, quaedam vel in tutela
20    I,  162 |          faciunt, et in his, qui mancipio dantur quique ex mancipatione
21    I,  166 |         inpuberes alteri ea lege mancipio dederit, ut sibi remanciparentur,
22    I,  172 |         proneptem alteri ea lege mancipio dedit, ut sibi remanciparetur,
23   II,  59  |        rem alicui fiduciae causa mancipio dederit vel in iure cesserit,
24   II,  87  |           item quod servi nostri mancipio accipiunt vel ex traditione
25   II,  102 |         id est patrimonium suum, mancipio dabat eumque rogabat, quid
26   II,  103 |    testatore familiam accipiebat mancipio, heredis locum optinebat,
27   II,  105 |          qui familiam testatoris mancipio accipiebat, heredis loco
28   II,  204 |       heres rem, si mancipi sit, mancipio dare aut in iure cedere
29   II,  220 |         creditori fiduciae causa mancipio dederit; nam officio iudicis
30  III,  104 |          servus quidem et qui in mancipio est et filia familias et
31  III,  114 |     adquirit. idem de eo, qui in mancipio est, magis placuit; nam
32  III,  154b|    mancipando eius faciebat, qui mancipio accipiebat. ~
33  III,  167 |         nominatim stipulando aut mancipio accipiendo illi soli adquirit,
34  III,  167 |        DARI SPONDES? aut cum ita mancipio accipiat: HANC REM EX IURE
35   IV,  79  |         familias ex noxali causa mancipio datur, diversae scholae
36   IV,  79  |          auctores putant ter eum mancipio dari debere, quia lege XII
37   IV,  117 |   induxeris, ut tibi rem aliquam mancipio dem, tua est; sin eam rem
38   IV,  131a|          agamus, ut nobis fundus mancipio detur, debemus hoc modo