Commentarius,  Paragraphus

 1   II,  103|      familiam accipiebat mancipio, heredis locum optinebat, et ob id
 2   II,  105|    testatoris mancipio accipiebat, heredis loco erat; itaque reprobatum
 3   II,  108|          Is vero, qui in potestate heredis aut legatarii est, cuiusve
 4   II,  116|     requirendum est, an institutio heredis sollemni more facta sit;
 5   II,  133|        loco sunt et hi, qui in sui heredis locum succedendo quasi adgnascendo
 6   II,  133|       praecedit, is solus iura sui heredis habet, quamvis nepos quoque
 7   II,  138|       rumpitur quasi agnatione sui heredis. ~
 8   II,  154|       satis non fiat, potius huius heredis quam ipsius testatoris bona
 9   II,  200|         esset: nostri praeceptores heredis esse putant exemplo statuliberi,
10   II,  200|          est, quem constat interea heredis servum esse; sed diversae
11   II,  204|       adquiritur, sed nihilo minus heredis est: et ideo legatarius
12   II,  210|           legare potest, sed etiam heredis sui, cum alioquin per vindicationem
13   II,  211|          ipsius testatoris sit vel heredis, plane utile legatum est,
14   II,  212|           mortem testatoris ea res heredis esse coeperit, quaeritur,
15   II,  212|         umquam fuerit neque postea heredis eius umquam esse coeperit,
16   II,  213|     legatarii efficitur, sed manet heredis eo usque, donec is tradendo
17   II,  224|            praeterquam inane nomen heredis; idque lex XII tabularum
18   II,  229|                          229. Ante heredis institutionem inutiliter
19   II,  229|     testamenta vim ex institutione heredis accipiunt, et ob id velut
20   II,  229|     intellegitur totius testamenti heredis institutio. ~
21   II,  230|          ratione nec libertas ante heredis institutionem dari potest. ~
22   II,  232|            232. Post mortem quoque heredis inutiliter legatur, id est
23   II,  232|     MORIETUR, quia non post mortem heredis relinquitur, sed ultimo
24   II,  234|          Tutor vero an post mortem heredis dari possit, quaerentibus
25   II,  235|            videtur, quod coercendi heredis causa relinquitur, quo magis
26   II,  243|        vivo testatore in potestate heredis esse desierit, sive sub
27   II,  243|       possit desinere in potestate heredis esse, ideo tamen inutile
28   II,  250|     recipit hereditatem, aliquando heredis loco est, aliquando legatarii. ~
29   II,  251|                251. Olim autem nec heredis loco erat nec legatarii,
30   II,  260| fideicommissum relinqui, sed etiam heredis aut legatarii aut cuiuslibet
31   II,  263|         roget an de eo, qui ipsius heredis aut legatarii vel etiam
32   II,  268|  fideicommissum [. . . . . . . . ] heredis relinqui potest: cum alioquin
33   II,  277|            quia post mortem quoque heredis fideicommissum dari potest,
34  III,  100|        inelegans esse visum est ab heredis persona incipere obligationem.
35  III,  158|        quia generaliter placuit ab heredis persona obligationem incipere
36   IV,  33 |         praeposita simili fictione heredis ita subicitur: TUM SI NUMERIUM
37   IV,  111|      possessoribus ceterisque, qui heredis loco sunt, accommodat. furti