Commentarius,  Paragraphus

 1   II,  50 |        rem vendidit et tradidit, furtum committit; idemque accidit
 2   II,  50 |        vendiderit aut donaverit, furtum non committit; item si is,
 3   II,  50 |        vendiderit aut donaverit, furtum non committit; furtum enim
 4   II,  50 | donaverit, furtum non committit; furtum enim sine affectu furandi
 5  III,  157|         si tibi mandem, ut Titio furtum aut iniuriam facias. ~
 6  III,  182|        nascuntur, veluti si quis furtum fecerit, bona rapuerit,
 7  III,  184|                  184. Manifestum furtum quidam id esse dixerunt,
 8  III,  184|       olivarum, in vineto uvarum furtum factum est, quamdiu in eo
 9  III,  184|          fur sit; aut si in domo furtum factum sit, quamdiu in ea
10  III,  184|         eo usque **** manifestum furtum esse dixerunt, donec perferret
11  III,  184|         destinasset, deprehensum furtum manifestum esse, ideo non
12  III,  185|              185. Nec manifestum furtum quid sit, ex iis, quae diximus,
13  III,  186|                   186. Conceptum furtum dicitur, cum apud aliquem
14  III,  187|                     187. Oblatum furtum dicitur, cum res furtiva
15  III,  188|          actio adversus eum, qui furtum quaerere volentem prohibuerit. ~
16  III,  189|   verberatus addicebatur ei, cui furtum fecerat; utrum autem servus
17  III,  192|          invenerit, iubet id lex furtum manifestum esse. ~
18  III,  194|       lex ex ea causa manifestum furtum esse iubet, sunt, qui scribunt
19  III,  194|        iubet, sunt, qui scribunt furtum manifestum aut lege intellegi
20  III,  194|         natura tantum manifestum furtum intellegi; neque enim lex
21  III,  194|         poena teneatur, atque si furtum vel adulterium vel homicidium
22  III,  195|                             195. Furtum autem fit non solum, cum
23  III,  196|        eum deposita sit, utatur, furtum committit; et si quis utendam
24  III,  197|         utendas accepissent, ita furtum committere, si intellegant
25  III,  197|          sane distinctione, quod furtum sine dolo malo non committitur. ~
26  III,  198|         volente id fiat, dicitur furtum non fieri. unde illud quaesitum [
27  III,  199|          etiam liberorum hominum furtum fit, velut si quis liberorum
28  III,  200| Aliquando etiam suae rei quisque furtum committit, veluti si debitor
29  III,  200|        ad se reversum celaverit, furtum committere. ~
30  III,  201|       concessum est nec creditur furtum fieri, velut res hereditarias,
31  III,  202|          furti tenetur, qui ipse furtum non fecerit, qualis est,
32  III,  202|          est, cuius ope consilio furtum factum est. in quo numero
33  III,  202|  lasciviam et non data opera, ut furtum committeretur, factum sit,
34  III,  208|     impubes rem alienam amovendo furtum faciat. plerisque placet,
35  III,  208|           plerisque placet, quia furtum ex adfectu consistit, ita
36   IV,  36 |    CONSILIO DIONIS HERMAEI FILII FURTUM FACTUM ESSE PATERAE AUREAE,
37   IV,  75 |  familias servorumque, veluti si furtum fecerint aut iniuriam commiserint,