Commentarius,  Paragraphus

 1    I,  17 |                   17. Nam in cuius persona tria haec concurrunt, ut
 2    I,  30 |                 30. Ideo autem in [persona filii] adiecimus 'si et
 3    I,  123|     iubeantur, sicuti iuris est in persona servorum. Sed differentiae
 4    I,  132|            XII tabularum tantum in persona filii de tribus mancipationibus
 5    I,  150|                            150. In persona tamen uxoris, quae in manu
 6    I,  177|         Idem senatus censuit et in persona pupilli patroni filii.~
 7   II,  39 |         nomine agere, sed debes ex persona mea quasi cognitor aut procurator
 8   II,  94 |        loquimur autem in utriusque persona secundum definitionem, quam
 9   II,  142|       Simile ius olim fuit in eius persona, cuius nomine ex senatus
10   II,  159|        Idem iuris est et in uxoris persona, quae in manu est, quia
11   II,  187|         potest, quia institutio in persona eius non constitit; ideoque
12   II,  217|        sumere; quod tantum in eius persona procedit, qui aliqua ex
13   II,  237| relinquitur. incerta autem videtur persona, quam per incertam opinionem
14   II,  241|          alienus: est enim incerta persona. ~
15  III,  2  |         numero sunt, si praecedens persona desierit in potestate parentis
16  III,  28 |      quidam putant, in eius agnati persona, qui proximo agnato omittente
17  III,  53 |           iura dedit; sed in huius persona etiam unius filii filiaeve
18  III,  100|          esse visum est ab heredis persona incipere obligationem. rursum
19  III,  126|            sicut in adstipulatoris persona diximus; nam ut adstipulatoris,
20  III,  128|         vel a re in personam vel a persona in personam. ~
21  III,  130|                             130. A persona in personam transscriptio
22  III,  133|     peregrinos obligari; si vero a persona in personam, non obligari. ~
23  III,  158|     generaliter placuit ab heredis persona obligationem incipere non
24  III,  177|                  177. Sed si eadem persona sit, a qua postea stipuler,
25  III,  189|            poenae, et tam ex servi persona quam ex liberi quadrupli
26  III,  225|          iniuria facta sit; vel ex persona, velut si magistratus iniuriam
27  III,  225|             vel senatori ab humili persona facta sit iniuria. ~
28   IV,  34 |           modo agere solet. nam ex persona eius, cuius bona emerit,
29   IV,  86 |        agit, intentionem quidem ex persona domini sumit, condemnationem
30   IV,  87 |           in intentione facit eius persona, cum quo agitur, sive suo
31   IV,  105|            interveniente peregrini persona iudicis aut litigatoris;
32   IV,  109|            interveniente peregrini persona; et ex diverso si ex ea
33   IV,  124|           ex tempore, sed etiam ex persona dilatoriae exceptiones intelleguntur,
34   IV,  137|        agatur, praescribi solet in persona quidem sponsoris hoc modo:
35   IV,  137|            CUIUS REI DIES FUIT; in persona vero fideiussoris: EA RES