Commentarius,  Paragraphus

 1    I,  53 |       fit: Male enim nostro iure uti non debemus; qua ratione
 2   II,  108|  potestate erit, minime hoc iure uti debemus.~
 3   II,  156| potestate morientis fuerunt: sed uti nepos neptisve suus heres
 4   II,  172|      aptius est vulgari cretione uti. ~
 5   II,  195|     constitutione hoc magis iure uti videmur, quod Proculo placuit;
 6   II,  224|          haberetur, his verbis: "UTI LEGASSIT SUAE REI, ITA IUS
 7  III,  34 |   principium est QUORUM BONORUM, uti possit, cuius interdicti
 8  III,  63 |       non nominatim exheredatos, uti quisque proximus esset;
 9  III,  112|        potest etiam aliis verbis uti adstipulator, quam quibus
10  III,  156|     generaliter alicui mandetur, uti pecuniam suam faeneraret.
11  III,  161|     utique mandare intellegitur, uti minoris, si posset, emeretur. ~
12   IV,  17a|    IUDICEM SIVE ARBITRUM POSTULO UTI DES. itaque in eo genere
13   IV,  28 |    ceteris actionibus non aliter uti quis posset quam apud praetorem
14   IV,  74a|       expedit hac potius actione uti quam tributoria. nam in
15   IV,  75 |          actiones proditae sunt, uti liceret patri dominove aut
16   IV,  148|        rei gratia comparata sunt UTI POSSIDETIS et UTRUBI. ~
17   IV,  149|                   149. Et quidem UTI POSSIDETIS interdictum de
18   IV,  160|         160. Duplicia sunt velut UTI POSSIDETIS interdictum et
19   IV,  160|          interdictorum haec est: UTI NUNC POSSIDETIS, QUO MINUS
20   IV,  163|   permittendum calumniae iudicio uti ei, qui arbitrum postulaverit,
21   IV,  170|        alias potuerit interdicto UTI POSSIDETIS vincere, si cetera