Commentarius,  Paragraphus

 1    I,  5  |         Nec umquam dubitatum est, quin id legis vicem optineat,
 2    I,  25 |         quam quilibet peregrinus; quin nec ipsi testamentum facere
 3    I,  27 |                               27. Quin etiam in urbe Roma vel intra
 4    I,  140|                              140. Quin etiam invito quoque eo,
 5    I,  190|          Nam quae vulgo creditur, quin levitate animi plerumque
 6   II,  151|         minus iure civili valeat. quin etiam si deleverit quoque
 7   II,  160|                              160. Quin etiam similiter abstinendi
 8   II,  271|   fideicommissum relinqui potest. quin etiam ab eo quoque, cui
 9  III,  146|           iam enim non dubitatur, quin sub condicione res venire
10   IV,  53d|         Tyriam specialiter petat; quin etiam licet vilissimam petat,
11   IV,  60 | DEPOSUISSE, dubitare non debemus, quin si quis in formula, quae
12   IV,  71 |         in solidum actionem dari; quin etiam licet extraneum quisque
13   IV,  74 |           Ceterum dubium non est, quin et is, qui iussu patris
14   IV,  84 |          adversario constituitur; quin etiam sunt, qui putant eum
15   IV,  153|        nomine sit in possessione. quin etiam plerique putant animo
16   IV,  153|           nec ulla dubitatio est, quin animo possessionem apisci