Commentarius,  Paragraphus

 1    I,  107|        habet, si se adrogandum dederit, non solum ipse potestati
 2    I,  145|   filiaeque testamento tutorem dederit, et ambo ad pubertatem pervenerint,
 3    I,  166|        alteri ea lege mancipio dederit, ut sibi remanciparentur,
 4   II,  59 |        fiduciae causa mancipio dederit vel in iure cesserit, si
 5   II,  81 |       sine tutoris auctoritate dederit, quia facit eam accipientis,
 6   II,  220|        fiduciae causa mancipio dederit; nam officio iudicis coheredes
 7  III,  122|  solverit, de eo, quod amplius dederit, adversus ceteros actiones
 8  III,  182| fecerit, bona rapuerit, damnum dederit, iniuriam commiserit. quarum
 9  III,  187|      potius quam apud eum, qui dederit, conciperetur. nam tibi,
10  III,  218|        damnatur is, qui damnum dederit. ac ne 'plurimi' quidem
11  III,  219|        quis corpore suo damnum dederit, ideoque alio modo damno
12   IV,  45 |   neque venerit neque vindicem dederit; item contra eum, qui vi
13   IV,  74a|      potest adprobari id, quod dederit qui contraxit, in rem patris
14   IV,  77 |        se in adrogationem tibi dederit aut servus tuus esse coeperit,
15   IV,  81 |   dedere, tamen et si quis eum dederit, qui fato suo vita excesserit,